- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1832
dan zit ik mij wel eens af te vragen,
wat kan een mens allemaal aan is
het allemaal nog wel te dragen?
Hierop kreeg ik een antwoord
en deze was maar heel kort:
“Niet veel, het kan slechts als
hij door God gedragen wordt”.
Dan zullen de mensen om je heen
misschien wel verbaasd staan,
maar hij weet dat hij deze
weg niet alleen hoeft te gaan.
God geeft je de kracht bij
het dragen van je kruis,
samen op weg te gaan
naar het hemels Vaderhuis
- Details
- Geschreven door: Wagenaar, Elsien
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 3600
naar mooi gekozen woorden
nooit van Zijn kind geëist
spat zuivere akkoorden
geen dwang tot alles weten
der bijbelse geschriften
op Zijn verlanglijst niets
van goud omrande giften
God wil geen alleskunner
geen opsmuk en geen schijn
Hij wil met open handen
slechts uitgenodigd zijn
de Heer maakt Zich een thuis
In een gegeven leven
ontdoet het van bedrog
van vrezen en van beven
Hij schenkt het vol erbarmen
een hart ontroerd, bewogen
vol passie en vol vrede
ja, vol van mededogen
Hij geeft wie hem behoren
veel meer dan ooit verwacht
Hij vult je open handen
met liefde en met kracht
Zijn eigen open handen
getuigen van Zijn macht
hoe Hij door ’t diepste duister
ons de verlossing bracht
Hij stierf voor onze zonden
maar overwon de dood
voor iedereen geldt Zijn gena
geen afstand is te groot
nog toont Hij ons Zijn handen
in liefde eens doorboord
zij noden al Gods kinderen
naar ’t eeuwig hemeloord
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 3486
oud en verschrompeld
versleten en op
Haar handen,
altijd ondergedompeld
in noeste arbeid, 't zit er op
Haar handen,
tekenen des tijds,
oud en bejaard
Haar handen,
tot aanpakken bereid,
elke klus werd geklaard
Haar handen,
ooit strak als satijn,
stralend en zacht
Haar handen,
nu kwetsbaar en klein,
geroofd van hun kracht
Haar handen,
droegen menige last,
niets was teveel
Haar handen,
haalden alles uit de kast
altijd in het gareel
Haar handen,
nu op en versleten,
verschrompeld en oud
Haar handen,
ze is dit alles vergeten,
omdat ze niets meer onthoudt!
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 3124
vaak tot vuisten zijn gebald
Opgestoken open handen
tevergeefs roepen tot ‘halt’.
Maar waar vuisten blijven dreigen
vol agressie en geweld,
tussen doden en ruïnes
waar die open hand niet telt.
In die vuisten volle wereld
lijkt de open hand taboe
Het geweld is daar geoorloofd
ook al leidt het nergens toe.
Waar de haat zo diep geworteld
elke open hand af hakt
Daar wordt in barbaarse woede
wereldvrede afgepakt.
In die vuisten volle wereld
wordt geen open hand gezien.
Maar er zijn twee open handen
die daar helpen heel misschien
’t Zijn de handen van die Ene
waarvan daar niet wordt gehoord,
die de littekens dragen
van door spijkers diep doorboord.
In die vuisten volle wereld
zorgt Zijn zegenende hand
dat tot vuist gebalde hand zich
langzaam opent en ontspant.
Misschien is het een illusie
maar die hoop is ons houvast
‘Open handen’ van vertrouwen
wat zo mooi bij Pasen past
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Genade
- Hits: 1829
Zijn belofte ingelost
Voor 'n ieder die het leest
Weet dat Hij ons heeft verlost
Het Woord werd levend
Door de nagels aan 't kruis
Hij heeft ons al vergeven
Maakt onze zonden tot gruis
Het Woord werd sprekend
Zelfs dovenmansoren horen
Het verhaal ooit opgetekend
Dit stond al vast van tevoren
Het Woord werd werkelijkheid
Door Zijn lijden en striemen
Hij was tot offeren voor bereid
Zonder dat wij dit verdienen
Het Woord werd levend
Hij overwon zelfs de dood
En wij krijgen nieuw leven
Omdat Hij ons 'n uitweg bood
Het Woord werd rechtvaardig
Spreekt het dagelijks uit:
Oprecht, eerbiedig en waardig
Vanuit uw eigen wilsbesluit!
- Details
- Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 3309
al dienende kunnen ze tot zegen zijn.
Maar als we ze verkeerd gebruiken,
brengen ze veel ongeluk en pijn.
Ze zijn er in alle soorten en maten,
van zachtaardig maar ook ruw en hard.
De één gebruikt ze om te helpen,
om tranen te drogen in diepe smart.
De ander balt ze soms tot vuisten,
om te dreigen met geweld.
Maar soms om te laten merken,
dat je door wanhoop wordt geveld.
Kinderen kunnen er eindeloos mee spelen,
iedereen kan er mee zwaaien als het moet.
Ze kunnen strelen en ze kunnen troosten,
maar ook zeggen: wees gegroet.
Soms wordt er wel eens mee geworsteld,
omdat het leven niet aan de eis voldeed.
Dan kan men soms de handen wringen,
bij een onbeschrijfelijk leed.
Tranen kun je er mee drogen,
tranen van vreugde en verdriet.
je kunt je handen ook gebruiken,
terwijl geen mens dat aan ze ziet.
Soms zijn de handen broos en zwak geworden,
dan verlangen ze naar warmte en geborgenheid.
De liefde die ze hebben mogen geven,
zat vol van een bijzondere tederheid.
Handen die de meeste tijd bewegen,
Krijgen rust als je ze vouwen kunt.
Omdat God daarmee wil zeggen:
Kom Mijn kind, Mijn liefde is je rijk gegund.
Deel die liefde uit door met gevouwen handen
te bidden, voor de naaste om je heen.
Dan worden je handen van onschatbare waarde,
en voelt men zich niet meer alleen.
Handen, het zijn door God gegeven instrumenten,
die we gebruiken mogen elke dag en nacht.
Doe er mee wat God er mee bedoeld heeft,
Hij houdt dan over al wat leeft getrouw de wacht.
- Details
- Geschreven door: Doek, Robert
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1510
bewogen door de wind ervoor
trad mijn tuintje binnen
en waaide nieuwe zinnen
Tuintje is zo kinderlijk echt
heb mezelf daarin gelegd
de wind neemt met zich mee
zaadjes naar de diepe zee
Tuintje in het kinderhoofd
is door winden uitgedoofd
tuintje anders aangelegd
kromme takken lijken recht
Door wind en tijd geaaid
sluit je deuren als het waait
de onbevangen kindergeest
is er niet , maar wel geweest
Ogen kijken niet meer recht
want je tuintje is verlegd
onschuld ben je kwijtgeraakt
wat is hier toch stuk gemaakt?
Voorzichtig loop je op een pad
wanneer de wind je tuin betrad
kijk je rond als een toerist
omdat jezelf er niet meer is.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2175
op een schilderij,
ik zag twee mannen tafelen,
tussen hen lichtte vaag
nog Zijn gezicht,
zij zagen het niet meer
maar Hij
zat tegenover mij
en ik realiseerde
Hij was bij hen
maar is ook hier
nog elke dag erbij.
- Details
- Geschreven door: Wagenaar, Elsien
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 4138
De troon van Uw gena
Ik geef U al mijn onmacht
Mijn nee, wordt hoopvol ja
Niets houd ik voor U achter
Zelfs waar ik zelf van schrik
Breng ik nu aan Uw voeten
Een open boek ben ik
Ik leefde in de leugen
Bevocht Uw wijze raad
Wist alles zoveel beter
‘k Was drager van het kwaad
Aan wie het wilde horen
Pleidooide ik verheugd
Dat alle vree en vrijheid
Ontstaat door eigen deugd
Al wie Uw liefd’ omarmde
Gaf ik de titel “zot”
De mens was naar mijn mening
Zijn eigen gids en god
Hoe dwaas en onbezonnen
Hoe geestelijk verleid
Bleek ik, toen U zich toonde
Tot sterven zelfs bereid
Ik zag Uw open handen
Doorboord voor mijn behoud
Uw liefde voor de zondaar
Voor mij, is nooit verflauwd
Door Uwe Geest getrokken
Vond ik mijn reddend lot
Met lege, open handen
Ontvang ik U, mijn God
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2844
en doen Zijn werken
Wij zijn Zijn lichaam,
mogen samen kerken
Wij zijn Zijn voeten,
die op Zijn pad gaan
Wij zijn uitverkoren
om in Zijn dienst te staan
Wij zijn Zijn mond,
vertellen Zijn verhaal
Wij zijn Zijn gelaat,
spreken zelfs Zijn taal
Wij zijn Zijn kinderen,
Zijn dochters en Zijn zonen
Wij gaan ooit naar Zijn huis,
zullen dan in Zijn nabijheid wonen!
- Details
- Geschreven door: Schenkel, Willemijn
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2516
om mij te vullen met Uw warmte in koude dagen
Met gestrekte handen wil ik U wensen
dat ik een zegen mag zijn voor andere mensen
Met gevouwen handen is mijn verlangen
te danken voor al wat ik van U mocht ontvangen
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Tijd
- Hits: 2106
die mij aan het aardse bindt
mijn geest doet leven
verwachting dat betere tijden
dit stoffelijke vervangen
ik kan er soms naar verlangen
maar wil de breuk vermijden
dat ’t lichaam zielloos wordt
in mijn onwetendheid
blijf ik zoeken in dagen
die de jaren vormen
van het vorderen
en uitzien naar de eeuwigheid.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 2076
van het sanhedrin,
maakte zich zorgen over
hoe het met het volk ging.
Jezus die Lazarus uit de
doden had doen opstaan,
straks loopt het hele
volk achter Hem aan.
Straks grijpen de Romeinen
in met harde hand,
en dan blijft van het
sanhedrin niets in stand.
Die Jezus moet voor
ons de dood ingaan,
zodat wij als volk van
God blijven bestaan.
Het waren grote
woorden van Kajafas,
maar hij wist niet dat
dit de waarheid was.
Jezus moest zich aan
de dood overgeven,
opdat wij mensen voor
eeuwig mogen leven.
Johannes 11:50
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Pasen 40-dagentijd
- Hits: 2728
Open
in deze veertigdagentijd
wijd uw hart en handen
voor die wachten
op hulp
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2039
hebben jou verlaten,
je kunt nu niet meer
met hen praten.
Zij werden door de
Vader tot zich genomen,
en mochten voor altijd
bij Hem thuiskomen.
Al mis je jouw ouders
ook iedere dag,
je weet dat men
boven op jou wacht.
Je mag dagelijks tot
jouw hemelse Vader gaan,
Hij kent jou, ziet jouw
verdriet en ook jouw traan.
Bij Hem mag je huilen
en verdrietig wezen,
Hij troost jou en wil
jou Zijn liefde geven.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2571
het koningskleed bebloed.
Gehaat en gehoond
de kroning tegemoet.
Verhoogd en bespot,
eenzaam en alleen.
verlaten door God
ging Jezus voor ons heen.
Het leven gegeven,
verhoogd zonder troon.
Is dit een gegeven
van Vader en Zoon?
Gekust door de morgen,
gekroond door het licht.
Bij de Vader geborgen,
het graf niet meer dicht.
Jezus voor eeuwig de koning
die ons wacht in 't paleis.
Straks ook onze woning
na de aardse reis.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2456
met gevouwen handen
en gesloten ogen.
Heb gelezen in Uw woord
dat wij in vertrouwen
altijd tot U komen mogen.
Dank dat U ons ook deze week
Uw zegen niet hebt onthouden
maar gesteund en gespaard.
Ondanks steeds ons falen
neem t U ons bij de hand
hebt ons in Uw trouw bewaard.
Aan het eind van deze week
willen wij weer de handen vouwen
omdat ook volgende week
wij weer op U kunnen vertrouwen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2829
als slinkse twijfel ons komt sarren
hoe te herkennen wat echt is
als valse tongen ons verwarren
hoe te ontwarren wat juist is
als dwaalgedachten willen dwingen
hoe te horen wat zuiver is
als tal van stemmen anders zingen
de stem die nimmer neigt naar haat
eerder rechtschapenheid nastreeft
nooit bevelen zal, scheidt noch schaadt
veeleer in vreedzaamheid raad geeft
echter niet alles goed zal praten
nimmer zal spreken uit vleierij
de mens in zijn waarde zal laten
komt niet van buiten, doch is 't dichtstbij
het is Zijn eeuwig stille stem
het is Zijn geest die tot ons spreekt
want enkel waarheid is in Hem
die in ons hart met liefde spreekt
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2777
‘Waar ben ik nou?
Moet ik nog eten?
Hé, ken ik jou?
Ik zou het niet weten.
Ik moet naar huis toe
O, ik ben doodmoe.
Mijn broek is kletsnat
Ik heb nog zo’n trek
Ik heb het gehad
Ik word hier gek.
Ik moet naar huis,
de kinderen wachten.
Laat me nou gaan,
waar zijn mijn gedachten?’
Zonder besef van plaats, persoon, tijd
leeft hij zijn angstig bestaan.
De deur zit op slot, herinnering kwijt
De levenszin lijkt te ontgaan.
'De deur zit op slot
ik moet naar mijn werk
Is het soms zondag?
Moet ik naar de kerk?
Waar is mijn vrouw dan?
Hier word ik bang van
Wat is de tijd?
Is het nog nacht?
Wie is die vrouw,
die nu naar me lacht?
Waar zijn mijn kleren
heb ik al ontbeten?
Wie helpt me nou?
‘k Ben alles vergeten’.
Zonder besef van plaats, persoon, tijd
leeft hij zijn angstig bestaan.
De deur zit op slot, herinnering kwijt
De levenszin lijkt te ontgaan.
‘Wat wil je nou?
Moet ik me wassen?
Ik moet naar huis
en ik moet plassen.
Moet ik met je mee gaan?
Nee, ik blijf hier staan
Ik ga niet in bad,
maak me niet kwaad.
Ik moet naar moeder
ik ben al te laat.
Blijf van me af,
waar moet ik heen dan?
Mijn baas wacht op mij,
die weet hier niets van’.
Zonder besef van plaats, persoon, tijd
leeft hij zijn angstig bestaan.
De deur zit op slot, herinnering kwijt
maar hij zal God nimmer ontgaan.
- Details
- Geschreven door: Rakhorst, Peter
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 2928
als ik lees hoe veel,
Christenen worden vervolgd.
Een angst in mijn hoofd,
ik word letterlijk verdoofd.
Waarom vervolgd om geloof?
Een droom in de nacht,
vanwege geloof: verkracht!
daarna mishandeld en gedood.
Laten we de ogen niet sluiten,
maar de handen vouwen.
Om samen aan Gods rijk te bouwen.
Laten we bidden,
voor de gegijzelden.
Laten we bidden,
voor de martelaars.
Neem ze mee voor onze God,
waar ons leven misschien eindigt.
Begint zijn rijk voor ons.
Een islamitische groep,
plukt mensen van de stoep.
Stopt ze in een kooi,
onthoofdt hen, stop dat geklooi.
Laten we bidden,
voor de gegijzelden.
Laten we bidden,
voor de martelaars
mijn vijanden staan mij naar 't leven.
Als beesten vallen zij mij aan,
red mij in mijn bedreigd bestaan.
Als leeuwen die hun prooi belagen,
zullen zij op mijn leven jagen.
Zij willen mij verscheuren Heer,
naast U heb ik geen helper meer.
Heer, als ik kwaad deed in uw ogen,
gemeen mijn naaste heb bedrogen.
Wanneer ik kwade dingen zei,
tegen wie 't goede zocht voor mij.
Laat mij dan op mijn vluchtweg stranden
en als een prooi zijn in de handen
van hen die uit zijn op mijn val
en juichen als ik sterven zal.
Heer, laat uw woede zichtbaar blijken,
aan mensen, volken, koninkrijken.
God, laat U gelden, toon uw recht,
wees mij genadig, red uw knecht.
U heeft met macht het woord genomen
en laat de volken bij U komen.
Uw troon staat boven al wat leeft,
waar U naar recht uw oordeel geeft.
Heer, ik ben zuiver in mijn ogen,
sta voor mij in, toon mededogen.
Stop hen die steeds het kwaad begaan,
geef steun aan wie uw wegen gaan.
U bent betrouwbaar en rechtvaardig,
al onze dank en liefde waardig.
U die ons zelfs van binnen kent,
die ons een rots en anker bent.
God is een schild om heel mijn leven,
wie Hem dient zal Hij vrijheid geven.
Wie voor Hem goed doet, goed ontmoet,
Hij straft wie steeds het kwade doet.
Zijn zwaard treft wie zijn naam vervloeken,
zijn pijl doorboort wie Hem verzoeken.
Hij scherpt zijn wapens tot de strijd,
zijn vuur versllindt in hevigheid.
Als was hij zwanger, de godloze;
al wat hij baart is uit den boze.
Hij graaft een gat en beult zich af,
hij valt er in; het wordt zijn graf.
Het boze kwaad van hart en handen,
zal op zijn eigen hoofd belanden.
Het is niet best met hem gesteld,
hij legt het loodje, uitgeteld.
U komt de lof toe Heer der Heren,
ik wil U loven, prijzen, eren.
U bent tot in de eeuwigheid,
rechtvaardig in uw wijs beleid.
Melodie: Ps 7
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 2204
Je wordt geweven
zo prachtig en mooi
kindje zo kostbaar
met ogen en oren
een mond en
je haren als tooi.
Nu nog niet zichtbaar.
Veilig in de moederschoot!
God, dank voor dit
leven dat U voltooit.
Voor mijn achterkleinkind, die als alles goed gaat in augustus wordt geboren.
- Details
- Geschreven door: Hessing-Pot, Anja
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2014
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Afscheid
- Hits: 5360
Een kleine glimlach zegt:
als je eens wist…
Haar rimpels gladgestreken
nu alle zorgen zijn geweken.
Zo mooi, zo jong
en zoveel zachter.
Een vleugje hemel
liet God achter.
Ze is bij Hem
en haar plek is leeg.
Maar troost vind ik
in dat stukje hemel
dat ik hier op aarde
kreeg.
Bij het overlijden van mijn schoonzusje.
- Details
- Geschreven door: Moekestorm, Irma
- Categorie: Pasen 40-dagentijd
- Hits: 4520
wat U voor mij deed.
U droeg een zwaar kruis:
míjn zonden, mijn leed.
Beschaamd geef ik toe,
ondanks ik het weet,
dat ik in de 'drukte'
't soms zomaar vergeet.
Heer, zet mij toch stil
en maak me weer klein
bij 't wonder dat U
mijn Vader wilt zijn.