Zomaar zonder partituur
speelt hij mij de laatste tonen
der ‘Matthäus Passion’:
Bachs slotkoor op het uur
dat men Gods Zoon
te ruste legt.
‘Ruhe sanfte, sanfte Ruh‘
zingt hij en hij legt me uit hoe
op het eind de laatste dissonant
de hoogte in verdwijnt
en oplost naar C – klein.
Hoe weet ik mij verwant
met hem wiens blad werd
omgeslagen, nu zijn melodie
verstierf. – Dat hij nu,
omhoog gedragen,
rust’ in vrede
in Gods hand.
(†16 juni 2015)