- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Hoop
- Hits: 5592
Hoop is een
wondermooie
bloem
gezaaid
in de aarde
van het geloof
ontkiemd
in de omarming
van Gods beloftes
gegroeid
in de omhelzing
van het vertrouwen
gebloeid
in de blijdschap
van de verwachting
geplukt
in de verwondering
van de eeuwigheid.
‘Het geloof is de zekerheid dat de dingen
die we verwachten, ook werkelijkheid zullen worden’.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1550
is zo goed en mild
Er is altijd zon en een schild.
Hij zal genade aan ons geven
Het goede is Hij ook in nood
Zelfs niet in de dood.
Wil jij in oprechtheid leven.
de Heer bouwt ook op u
Hij vertrouwt zelfs op u
Elke dag, ja elk uur
Ga jij voor Hem door het vuur?
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1813
Koud en stram, gelijk de dood,
Ontdaan van alle pracht en luister,
Uitgekleed, geheel ontbloot,
Gaan takken van de bomen spruiten.
Zij heffen zich ten hemel heen.
Zo lijken zij hun dank te uiten
Aan het Licht dat hen bescheen.
Zij tonen bloesem, blad en vruchten,
Als offerande aan de Heer.
Zij reiken naar de blauwe luchten
En brengen zo Hem dank en eer,
Gelijk handen die zijn opgeheven
Om te loven en te dienen
De ware Bron van vruchtbaar leven,
De Eeuwige, Ongeziene.
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2157
Alleen, eenzaam, verlaten
Maar U, mijn Vader, houdt mij in de gaten
Met Uw zorg omringt U mij
Met Uw liefde bereikt U mij
Vader in stilte nader ik tot U
U legt blijdschap in mijn hart
en mijn leven verandert vanaf nu
Ik kom tot U vermoeid en belast
Maar bij U Heer is een nieuwe start
Hoe mijn leven ook zal gaan
U laat mij op mijn benen staan
Bij U, mijn Vader, vind ik rust
Van Uw aanwezigheid ben ik bewust
Al is het dal zo zwart, zo diep
U bent mijn Vader die mij riep
Ik ga met U de toekomst in
U maakt met mij een nieuw begin
Door met het leven zal ik gaan
Al ga ik wankelend de wedloop aan
U zal bij mij herstel gaan brengen
U zal mijn leven gaan verlengen
U bent mijn Vader op wie ik vertrouw
U bent mijn Heiland waar ik zo van houd
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Hoop
- Hits: 2983
Iedere dag en iedere dag weer
In moeilijke tijden nooit opgeven
er komt ooit wel een ommekeer
ook al bekruipt ons soms het gevoel
dat wij nu door God verlaten zijn
wij moeten uitzien naar een doel
ook al is het uitzicht soms zo klein
wij zien niet hoe Hij aan het werk gaat
in ons leven, toch blijft Hij heel nabij
als de Lichtbron voor onze ogen aanslaat
is de wanhoop en de duisternis voorbij
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Hoop
- Hits: 3352
Tussen gesteven wit
zien we herkenning, open ogen,
je hand die zoekt en knijpt,
de hoop herleeft.
Hij geeft
een sprankje tijd
voor nog een afscheidsgroet.
Hij leeft
in jou, in ons,
Hij is de laatste strohalm,
Hij houdt vast,
verlaat niet wat
Hij eens begon.
De laatste hoop
doet leven in Zijn land;
Tussen geweven wit
zie je in Hem herkenning,
Hij opent ogen
en ontvouwt je hand.
zien we herkenning, open ogen,
je hand die zoekt en knijpt,
de hoop herleeft.
Hij geeft
een sprankje tijd
voor nog een afscheidsgroet.
Hij leeft
in jou, in ons,
Hij is de laatste strohalm,
Hij houdt vast,
verlaat niet wat
Hij eens begon.
De laatste hoop
doet leven in Zijn land;
Tussen geweven wit
zie je in Hem herkenning,
Hij opent ogen
en ontvouwt je hand.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 2829
dat ik de dag
kon aanraken,
haar aan mijn
hart drukken,
zeggen: 'Vandaag
ben je mijn eigen dag.'
Ik zou willen
dat ik de nacht
kon kussen,
hem omhelzen,
en fluisteren:
keer je niet
van mij af.''
Ik zou willen
dat ik de Almachtige
naar me toe
kon trekken,
stamelende;
'wees mijn dag
en mijn nacht.'
van mij af.''
Ik zou willen
dat ik de Almachtige
naar me toe
kon trekken,
stamelende;
'wees mijn dag
en mijn nacht.'
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen 40-dagentijd
- Hits: 3486
Gesluierde mist
ongrijpbaar
getij
Denken in stilte..
beschutte
abdij
Diep in gedachten
bezinning
maakt vrij
Nieuwe gedachten
van nu en
voorbij
Woord tot je nemen
verstilling
dichtbij
Het duister dat wijkt
het Licht komt
nabij
Ontsteek nu dit Licht
ontbrand het
in mij.
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2707
door U aan ons gegeven
Het licht dat ons baken is,
geeft ons richting in 't leven
Het licht ging aan het kruis,
om ons in alles voor te gaan
Het licht keerde terug naar huis,
is na drie dagen weer opgestaan
Het licht in de duisternis.
zal ons steeds weer bijlichten
Het licht dat ons voorbeeld is,
waarop we ons altijd kunnen richten!
(naar Joh. 1:5a)
- Details
- Geschreven door: Kalle, Ad
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3942
Al staat de wereld om ons heen in brand
en lees ik alleen maar ellende in de krant,
dan is er één ding wat mij zekerheid geeft
Gods trouw blijft, ook als alles beeft.
Al lijkt het kwaad te overwinnen
en is de liefde bijna niet meer te vinden,
dan is er één ding dat mij zekerheid geeft:
Gods trouwe Vaderhand zorgt voor al wat leeft.
Al stort mijn hele wereld als een kaartenhuis ineen,
en wordt alles donker om me heen,
dan nog blijft, diep in mij, deze zekerheid:
Gods trouw blijft tot in eeuwigheid.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2237
dingen in haar leven,
soms te veel en kon het
niet uit handen geven.
Ik heb dit en dat nu
allemaal wel gezegd,
maar heb ik het nu
wel goed uitgelegd.
Straks maken ze er
een ander verhaal van,
dat wil ik niet en
hier baal ik van.
Soms kijken de mensen
mij wel eens aan,
dan denk ik wat zal er nu
allemaal door hun hoofd gaan.
Dan vul ik de gedachten van
die personen zelf maar in,
maar dat is dan meestal
niet in de positieve zin.
Op een dag werd haar de
N.I.V.E.A.-methode uitgelegd,
daarom heeft zij een pot
nivea crème op de tafel gezet.
Wetend dat het niet
altijd goed zal gaan,
als ze de crème ziet dan
denkt ze er weer aan.
*Niet Invullen Voor Een Ander
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1922
een school om levenslessen te leren,
waar Gods Woord in ons leven voor moet gaan,
willen wij opgaan in hemelsferen.
Eertijds wist men van een eeuwig voortgaan,
maar de mens verzonk hoe langer hoe meer
in de vergetelheid van 't aards bestaan,
zijn geest verduisterde Gods ware leer.
God die Zijn schepsels verloren zag gaan,
zond Zijn Zoon om ons de Weg te wijzen.
Dat er geen doodgaan is, toonde Hij aan
door stralend uit Zijn graf te verrijzen.
Aldus droeg Hij zichtbaar de Waarheid aan,
licht brengend in eeuwen van duisternis.
Hij heeft voor ons de deur open gedaan
naar het Leven dat nimmer sterven is.
- Details
- Geschreven door: Steegman, Trudy
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2257
De sabbat begint
Het graf gevuld
Jezus lichaam rust
Het is volbracht
De mensen praten
Overtuigd of niet
Was Hij dan werkelijk Gods Zoon?
De sabbat gaat door
Net als altijd
Maar nu met Jezus in het graf
Daar in de hof
De steen op z'n plek
Ligt Hij voor mijn zonden
In doeken gehuld
De stilte benauwt me
En toch is er hoop
Levend komt Hij uit de dood
Nooit kan ik vergeten
Wat Hij voor mij deed
Tussen Zijn sterven en opstanding
Daar in het graf
Overwon Hij de dood
Zodat ik eeuwig leven mag
De stilte van zaterdag
Brengt een glimlach
Overwinning
Brak de macht van de dood
Het graf gevuld
Jezus lichaam rust
Het is volbracht
De mensen praten
Overtuigd of niet
Was Hij dan werkelijk Gods Zoon?
De sabbat gaat door
Net als altijd
Maar nu met Jezus in het graf
Daar in de hof
De steen op z'n plek
Ligt Hij voor mijn zonden
In doeken gehuld
De stilte benauwt me
En toch is er hoop
Levend komt Hij uit de dood
Nooit kan ik vergeten
Wat Hij voor mij deed
Tussen Zijn sterven en opstanding
Daar in het graf
Overwon Hij de dood
Zodat ik eeuwig leven mag
De stilte van zaterdag
Brengt een glimlach
Overwinning
Brak de macht van de dood
- Details
- Geschreven door: Steegman, Trudy
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2533
Heer
Het is zo stil
Als ik denk aan hoe dat was
Uw Zoon
Uw Kind
Gekruisigd
Liggend in een graf
Heer
Ik heb geen woord
Alleen maar dankbaarheid
Uw Zoon
Alleen
Afgedaald
Voor mij
Overwon Hij de dood
Heer
Ik luister naar Uw woord
De belofte lag al klaar
En Jezus deed wat niemand zag
Daar in het donkere graf
Heer
Het is zo stil
Juist op deze dag
Omdat zonder stille zaterdag
Pasen geen boodschap van leven bracht
Het is zo stil
Als ik denk aan hoe dat was
Uw Zoon
Uw Kind
Gekruisigd
Liggend in een graf
Heer
Ik heb geen woord
Alleen maar dankbaarheid
Uw Zoon
Alleen
Afgedaald
Voor mij
Overwon Hij de dood
Heer
Ik luister naar Uw woord
De belofte lag al klaar
En Jezus deed wat niemand zag
Daar in het donkere graf
Heer
Het is zo stil
Juist op deze dag
Omdat zonder stille zaterdag
Pasen geen boodschap van leven bracht
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Hoop
- Hits: 4338
Mensenkind
geliefd
door God bemind,
jij had een venster
in de tijd
zag een
wonderschone
eeuwigheid.
Een open hemel
in het donker
van de nacht
gaf jou vreugde
nieuwe kracht.
God sprak:
‘kom, Mijn kind
al lijkt het
nog wat vroeg
je werk op aarde
is genoeg'.
Hij nam je bij de hand
en nam je mee
naar het
beloofde land.
Voor jou is nu
het venster van de tijd
veranderd in het heden
van de eeuwigheid.
Het geloof nu is een vaste grond der dingen,
die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.
Hebreeën 11
Het geloof nu is een vaste grond der dingen,
die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.
Hebreeën 11
Opgedragen aan een jong gestorven vriend.
Hij leefde uit deze hoop en mag nu zien wat hij geloofde.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 2590
zo bezig met de alledaagse dingen.
Ontving van God een blij bericht
dat al 't gewone zou verdringen.
Een zoon van God, zij mag hem dragen,
ze heeft Gods harteklop gehoord.
Ze heeft nog zoveel stille vragen,
maar zegt: 'Ja mij geschiede naar Uw woord.
Maria, moeder van Gods zoon, geboren
in een wereld vol van onrust en geweld.
En deze aarde, zo vervuild, verloren
denkt dat een mensenleven niet meer telt.
Ze zijn vluchtelingen in een ander land.
Was dit wat God nu had bedoeld?
Als 't kind eens valt in vijands hand,
weet Hij dan wat een moeder voelt?
Maria, moeder in de zwartste nacht.
Gods Zoon, haar kind zo teer bemind,
is nu de man waar 't kruis op wacht
Waar 's werelds haat een woning vindt.
Een zwaard gaat door haar moederhart.
Is dit nu Gods belofte voor Zijn Israël?
Ze ziet Zijn llijden, man van smart.
Zie toch Gods Zoon, Immanuel.
Maria, moeder van de nieuwe tijd,
met de gemeente samen in geloven.
Voor het ontvangen van de Geest bereid
die de verbinding geeft van boven.
Ze is het die tot ´t einde heeft geloofd
in Jezus, zo verbonden met haar lot.
Hij heeft gedaan wat God ons heeft beloofd,
haar lichaan, handen, hart, behoren God.
Hand. 1:14
' t Is nacht, maar ik kan de slaap niet vatten,
woelend lig ik daar, alleen met mijn gedachten,
die door mijn hoofd razen, mijn geest afmatten.
Ik lig daar maar op de morgen te wachten.
’t Is donker buiten, duisternis heerst in mijn hart
als ik kijk naar wat er allemaal is gebeurd,
vandaag, gisteren, ja vanaf mijn allereerste start,
wat mijn hele leven zwart heeft gekleurd
Dan hoor ik heel zacht Uw stem o Heer’:
Al waren je zonden als scharlaken zo rood,
Ik maak ze witter dan sneeuw, telkens weer.
daarvoor moest Ik dwars door de dood.
Maar Heer’, ik kan dat helemaal niet geloven,
ik heb geleerd dat het zo gemakkelijk niet gaat.
Mijn kind, zou Ik je dat dan echt beloven
en dan toe moeten zien hoe jij verloren gaat?
Heer’, ik heb niets om aan U te geven,
alleen mijn verdriet, mijn opstand en mijn zonden.
Maar kind, juist daarvoor gaf Ik mijn leven,
niets van jou, maar alleen Mijn wonden.
Jij kunt, en hoeft Mij niets te betalen
voor de genade, die Ik aan jou wil geven.
Geloof alleen wat Ik je zeg, Ik kan niet falen,
Mijn beloften staan vast en gelden heel je leven.
’t Is donker buiten, maar in mijn hart is het licht,
Hij heeft het zelf gezegd, ik mag alleen geloven
in het werk wat Hij, ook voor mij, heeft verricht.
O Heere, ik zal Uw naam, ja U, hiervoor loven.
woelend lig ik daar, alleen met mijn gedachten,
die door mijn hoofd razen, mijn geest afmatten.
Ik lig daar maar op de morgen te wachten.
’t Is donker buiten, duisternis heerst in mijn hart
als ik kijk naar wat er allemaal is gebeurd,
vandaag, gisteren, ja vanaf mijn allereerste start,
wat mijn hele leven zwart heeft gekleurd
Dan hoor ik heel zacht Uw stem o Heer’:
Al waren je zonden als scharlaken zo rood,
Ik maak ze witter dan sneeuw, telkens weer.
daarvoor moest Ik dwars door de dood.
Maar Heer’, ik kan dat helemaal niet geloven,
ik heb geleerd dat het zo gemakkelijk niet gaat.
Mijn kind, zou Ik je dat dan echt beloven
en dan toe moeten zien hoe jij verloren gaat?
Heer’, ik heb niets om aan U te geven,
alleen mijn verdriet, mijn opstand en mijn zonden.
Maar kind, juist daarvoor gaf Ik mijn leven,
niets van jou, maar alleen Mijn wonden.
Jij kunt, en hoeft Mij niets te betalen
voor de genade, die Ik aan jou wil geven.
Geloof alleen wat Ik je zeg, Ik kan niet falen,
Mijn beloften staan vast en gelden heel je leven.
’t Is donker buiten, maar in mijn hart is het licht,
Hij heeft het zelf gezegd, ik mag alleen geloven
in het werk wat Hij, ook voor mij, heeft verricht.
O Heere, ik zal Uw naam, ja U, hiervoor loven.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1433
wat was ik hier graag gebleven,
maar wij moesten naar buiten,
daar moesten wij samenleven.
Niet op een kluitje bij elkaar
maar de wereld ingaan,
samen zoeken naar de schapen
die Jezus nog niet zien staan.
Hier voel ik mij veilig
want Hij is bij mij,
Jezus, mijn Herder
zorgt ook voor mij.
Op een dag dan mag
ik de Stal ingaan,
met alle schapen voor
Gods troon gaan staan.
Johannes 10:4
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Hoop
- Hits: 3550
Levend tussen hoop en vrees
verdrink jij in je tranen
zoek jij in de dichte mist
een uitweg in jouw nacht
klinkt wanhopig “Heer genees
want U kunt wegen banen
zorg dat leed wordt weggewist
herstel, versterk, verzacht”
De nood verwoest jouw levenslicht
de hoop wordt plots ontnomen
het komt zo dicht, steeds dichterbij
ijskoud, zo kil en wreed
de angst belemmert jou het zicht
je wilt eraan ontkomen
jouw rust lijkt nu voorgoed voorbij
door ‘t onvoorstelbaar leed
Jouw hoop op hulp is haast vergaan
jouw toekomst is onzeker
zo voelbaar is jouw zielenpijn
zo tastbaar het verdriet
je bent ontroostbaar, aangedaan
jouw ziel schreeuwt: Neem die beker
wilt U o God barmhartig zijn
want ik, ik trek dit niet”
God geeft een anker voor de ziel
dat reikt voorbij de wolken
jouw hoop op redding, een houvast
verankerd in Zijn woord
onwankelbaar, massief, stabiel
als levenszeeën kolken
de ballast jou te zwaar belast
jouw evenwicht verstoort
Hou vast!
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Algemeen Tijd
- Hits: 2323
Waar ik toen ter wereld kwam.
Wat ik toen heb op zien bouwen.
Waarvan ik ooit heb kunnen houen.
Wanneer ik jou weleens bezoek
Ben je niet dat open boek
Dat je toen nog voor mij was.
Hardwerkend woonoord, 1e klas.
Als ik door jouw straten ga
En voor mijn oude woonhuis sta,
Ik mijn buurt niet meer herken
D' enige autochtoon daar ben,
Mis ik de held' re glasgordijnen,
De plantjes in de raamkozijnen.
De schoongeboende straten
Met een wegdek zonder gaten.
Waan mij even in een kasbah.
Wezens in niqaab of burka.
Marokkanen, groepjes Turken,
Muzelmannen, baarden, jurken.
Antillianen, Oegandezen,
Iraniërs en Irakezen.
Roemenen, Polen aan het werk.
Stakkers in de Pauluskerk.
Een theehuis naast een coffeeshop.
Een sekstent met een opblaaspop.
Een winkelruit die is vernield.
Een goor portiek waar wordt gedeald.
Vuile naalden in de goot,
Naast de junk die ermee spoot.
Lege flessen van de drank.
Sloeber tegen wil en dank.
Waar ik veilig over straat kon,
Ben ik vreemdeling in Babylon.
Waar je fiets 's nachts buiten stond
En je 'm 's morgens gewoon nog vond.
Waar is de krul die 'k nodig mis?
Waar 't altijd stonk naar mannenpis.
Weg mijn stamkroeg met zijn geur,
Achter dat gordijn bij d' open deur,
Met aan de tap een zatte gast,
Die zijn weekgeld had verbrast.
De sfeermuziek van d' accordeon.
Nog geen gebruik van methadon.
Ik mis de vers-brood-bakkerskar,
De palingboer met schol en schar.
De havenlucht van teer en touw.
Het schip waarop ik varen wou.
Ik mis de kerken die verdwenen
Waar moskeeën zijn verschenen.
Nooit gehoord van Suikerfeest?
Ik ben te lang hier weggeweest!
Kapel en harmonie in ongenade,
Ze hebben nu de dansparade.
Wagens vol lawaai met blote meiden
Als vreemde vogels, zie ik rijden.
Ik mis de Dijk en ook de Laan,
Van alle romantiek ontdaan.
Toen hét jeugdontmoetingspunt,
Is thans de disco, waar je niet eens praten kunt.
Waar je XTC moet slikken
Om de feestvreugd op te krikken.
Comazuipen blijkt heel stoer.
Brein ontbreekt; al naar z'n moer.
"Let it be", zegt m' n verstand.
Met weemoed terug, naar 't platteland.
Vertrouwde stek, al menig jaar.
Daar nog kennen we elkaar.
PS
Met de Dijk en de Laan wordt bedoeld: de Katendrechtse Lagedijk/Boergoense Straat
en de Beijerlandse Laan in Rotterdam-Zuid. De plaatsen waar in de jaren 50 en 60 op de Zaterdagavond de jeugd samenkwam.
Daar is menige vriendschap c.q verkering en huwelijk ontstaan.
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2668
...Jezus niet komt als Koning,
God niet de almachtige Vader is
Hij de kerk niet ziet als Zijn woning,
niets schuilt achter 'n Heilige mis
Wat als...
...Jezus niet komt als Herder,
ons geloof is als een laagje vernis
De Hemel niet veel verder reikt,
dan de liefde die er tussen jou en mij is
Wat als...
...vragen onbeantwoord blijven,
Hij onze gebeden niet meer verhoort
Het hiernamaals onbereikbaar wordt,
de aarde niet meer is dan 'n tijdelijk oord
Wat als...
...Darwin toch zijn gelijk komt halen,
de mens zich slechts doelloos voortplant
Wat als...
Wij het Evangelie níet kunnen bevatten,
het goede zaad niet in onze harten landt?!
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 9976
kijk dan naar Zijn heiligdom
en kniel voor Zijn aangezicht.
Looft looft nu aller Heer.
Dat 's Heren zegen op u neerdaalt
Zijn gunst uit Sion u bestraalt.
God schiep het heelal
Zijn naam ter eer
Looft looft nu aller heren Heer.
Wees gelukkig met elkaar
maar vergeet niet Hem te danken
want God is er altijd voor u daar
Hoor, God gaat spreken in het openbaar
en alle mensen worden luisteraaar.
Van heel de aarde roept God hen bijeen,
geen mens kan nu nog om zijn woorden heen.
Uit Sion heeft Hij zich met macht verheven,
met helder stralend licht is Hij omgeven.
Rondom Hem raast met bulderend geluid,
een storm en laaiend vuur gaat voor Hem uit.
God roept hemel en aarde, zijn domein,
getuige van zijn oordelen te zijn,
over wie met hun offers zich verbinden
aan God en in zijn dienst zich wel bevinden.
De hemel spreekt van Gods gerechtigheid,
die bij Hem tot een eerlijk oordeel leidt.
Als God zijn eigen volk voor zich ziet staan,
klinkt uit zijn mond zijn goddelijk vermaan.
Breng toch de offers die mijn hart verheugen,
maar niet de offers die totaal niet deugen.
Luister, mijn volk, naar wat Ik zeggen zal,
Ik stel geen prijs op dieren uit uw stal.
Die offers heb ik nooit van u gewild,
alsof daarmee mijn honger wordt gestild.
Hoe goed bedoeld, Ik zal er niet om vragen,
omdat zij 't stempel van gewoonte dragen.
De vogels en de dieren in het land,
zijn in mijn hand, Ik sta voor hen garant.
Dit is wat Ik je even zeggen wou,
denk je dat Ik hier blij om worden zou?
Dat vlees en bloed, Ik heb het echt niet nodig,
dat alles is voor Mij slechts overbodig.
Breng God de dank, doe wat je Hem belooft,
zodat de liefde voor zijn naam niet dooft.
Roep Mij te hulp, Ik help je in je nood,
vereer mijn naam want die is levensgroot.
Wie is als Ik, Ik red je uit gevaren,
Ik heb je lief, mijn hand zal je bewaren.
Maar jij die kwaad doet, jij vangt bij Mij bot,
Ik kan niet hebben dat je Mij bespot.
Je vrome praat heb je voor in de mond,
maar mist het juiste zicht op mijn verbond.
Nooit of te nimmer wil je van Mij leren,
je laat je echt door Mij niet corrigeren.
Zie je een dief, je gaat met hem op pad,
bedrog en lastertaal wordt je nooit zat.
Bij overspeligen voel jij je thuis,
je rebelleeert zelfs in je eigen huis.
Je eigen broer heeft kwaad van je te vrezen,
als je hem meent de les te moeten lezen.
Denk je dat jij je met Mij meten mag?
Wie ben je wel met al je boos gedrag?
Ik klaag je aan; het is maar dat je 't weet.
Besef dat als je Mij voorgoed vergeet,
het allerergste met je zal gebeuren,
gen mens redt jou, want Ik zal je verscheuren.
Wie God het offer van zijn leven brengt,
Hem heel zijn hart en al zijn liefde schenkt,
Hem eert en als een kind zijn wegen gaat,
weet dat zijn zegen hem te wachten staat.
Het mooiste dat Hij ooit jou kan vertellen,
is dat zijn vrede jou zal vergezellen.
Melodie: Ps 50
en alle mensen worden luisteraaar.
Van heel de aarde roept God hen bijeen,
geen mens kan nu nog om zijn woorden heen.
Uit Sion heeft Hij zich met macht verheven,
met helder stralend licht is Hij omgeven.
Rondom Hem raast met bulderend geluid,
een storm en laaiend vuur gaat voor Hem uit.
God roept hemel en aarde, zijn domein,
getuige van zijn oordelen te zijn,
over wie met hun offers zich verbinden
aan God en in zijn dienst zich wel bevinden.
De hemel spreekt van Gods gerechtigheid,
die bij Hem tot een eerlijk oordeel leidt.
Als God zijn eigen volk voor zich ziet staan,
klinkt uit zijn mond zijn goddelijk vermaan.
Breng toch de offers die mijn hart verheugen,
maar niet de offers die totaal niet deugen.
Luister, mijn volk, naar wat Ik zeggen zal,
Ik stel geen prijs op dieren uit uw stal.
Die offers heb ik nooit van u gewild,
alsof daarmee mijn honger wordt gestild.
Hoe goed bedoeld, Ik zal er niet om vragen,
omdat zij 't stempel van gewoonte dragen.
De vogels en de dieren in het land,
zijn in mijn hand, Ik sta voor hen garant.
Dit is wat Ik je even zeggen wou,
denk je dat Ik hier blij om worden zou?
Dat vlees en bloed, Ik heb het echt niet nodig,
dat alles is voor Mij slechts overbodig.
Breng God de dank, doe wat je Hem belooft,
zodat de liefde voor zijn naam niet dooft.
Roep Mij te hulp, Ik help je in je nood,
vereer mijn naam want die is levensgroot.
Wie is als Ik, Ik red je uit gevaren,
Ik heb je lief, mijn hand zal je bewaren.
Maar jij die kwaad doet, jij vangt bij Mij bot,
Ik kan niet hebben dat je Mij bespot.
Je vrome praat heb je voor in de mond,
maar mist het juiste zicht op mijn verbond.
Nooit of te nimmer wil je van Mij leren,
je laat je echt door Mij niet corrigeren.
Zie je een dief, je gaat met hem op pad,
bedrog en lastertaal wordt je nooit zat.
Bij overspeligen voel jij je thuis,
je rebelleeert zelfs in je eigen huis.
Je eigen broer heeft kwaad van je te vrezen,
als je hem meent de les te moeten lezen.
Denk je dat jij je met Mij meten mag?
Wie ben je wel met al je boos gedrag?
Ik klaag je aan; het is maar dat je 't weet.
Besef dat als je Mij voorgoed vergeet,
het allerergste met je zal gebeuren,
gen mens redt jou, want Ik zal je verscheuren.
Wie God het offer van zijn leven brengt,
Hem heel zijn hart en al zijn liefde schenkt,
Hem eert en als een kind zijn wegen gaat,
weet dat zijn zegen hem te wachten staat.
Het mooiste dat Hij ooit jou kan vertellen,
is dat zijn vrede jou zal vergezellen.
Melodie: Ps 50
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Algemeen Tijd
- Hits: 2535
Als ik terugdenk aan mijn jeugd,
Was dat vrijheid, louter vreugd.
De oorlog was voorbij.
En Nederland weer vrij.
Geen sirenes, bommen meer.
Geen soldaten, geen geweer.
Geen Stahlhelm of een hakenkruis
De laatste Mof was weer naar huis.
Spelen man, van vroeg tot laat,
In de polder, op de straat.
Autopetten, urenlang.
Voor de wereld niet meer bang.
Toch hoor ik nog de knallen
Voor hen die moesten vallen.
Zie nog de doden die daar lagen,
Afgevoerd met sleperswagen.
Proef nog de smaak van suikerbiet.
Die weeë geur vergeet ik niet.
Het was in huis vaak kil en koud.
Gebrek aan kolen en aan hout.
Met mijn windjack in mijn sas,
Door mam gemaakt van opa's jas.
Een warme trui met schipperscol
Breit oma van wat restjes wol.
Nu kamperen met de club
Op je kamer een pin-up.
Een spannend eerste trekkie
Aan dat stiekem eerste sjekkie.
Ooit een kleintje pils gepakt.
Na de film een bal gehakt.
Dansles bij Freddy de Groot.
Dienen bij Harer Majesteits vloot.
.
Daar eindigt dan mijn jongenstijd
En begon de harde werk' lijkheid.
Zo koester ik, thans oud en stram,
Een herinnering die boven kwam.
Mijn jeugd verdient een gouden kroon.
Geluk was tóen nog heel gewoon.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2852
Hij wil voor mij zorgen,
bij Hem voel ik mij
veilig en geborgen.
Ik mag Hem iedere dag volgen
steeds achter Hem aan,
dan komt het goed want de
Goede Herder loopt vooraan.
Dan kijk ik ook naar al
die schapen om mij heen,
zo samen Jezus volgen
dan ben je niet alleen.
Maar diep van binnen
voel ik dan ook de pijn,
al die mensen die nog
niet bij deze kudde zijn.
Dan ben ik maar een klein
mensje en voel dit verdriet,
wat zal de Herder wel niet
voelen als hij alle schapen ziet!
Kom laten we samen naar
de schapen zoeken gaan,
samen getuigen en daarna
samen de hemel binnengaan.
Johannes 10:1-18