- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2350
O leven ! Veel deed ik niet met verstand,
'k werd onnadenkend naar vertier gedreven,
lichtvaardig deed ik, leven, jou vaak beven.
De hebzucht zocht zichtbaar de overhand
te hebben. Ik had niets meer in de hand
en voelde zoveel zonden klemmend kleven.
Gehoor aan Gods Woord wilde ik nooit geven,
door wrange wroeging werd ik overmand.
't Is waar, dat wijsheid met de jaren komt,
en ik de Heer zozeer zoek te ontmoeten,
nu mijn zo aardse zuchten zijn verstomd.
O leven, levensleed ! Hoe làng nog boeten ?
Mijn lijf is gaandeweg voorgoed gekromd.
Gedwongen lot, tot Hij mij komt begroeten.
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2228
De harde schijf raakt vol en traag naar het schijnt.
Patrijspoorten worden vochtige blinden,
En kunnen antennes signalen niet vinden.
De snuffelaar drupt, hij is niet alleen.
Maalstenen gelen en vallen uiteen.
De luidspreker piept, hij kraakt en hij krast.
Luchthappers krimpen, het zaagt in de bast.
De pomp raakt langzaam versleten,
En laat dat soms duidelijk weten.
Grijpers vervormen, verliezen hun kracht.
De afvoer verstopt, stoort rust in de nacht.
Dragers, ze krommen, hun gang wordt onzeker.
Stappers zijn koud, plat en steeds weker.
Stroeve scharnieren gaan knarsen en kraken.
Van 't kreukelbehang, valt niets meer te maken.
Onaangetast de ziel, die lijdzaamheid toont
En in zijn gammele tempel nog woont,
Bereidt zich zacht voor op zijn finale reis,
Naar 't lang reeds beloofde hemelpaleis.
Daar is geen ziekte of pijnlijk verval.
Het uitzicht waarop hij zich al,
Reikend naar eeuwige vreugde,
Heel lang verheugde.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1267
wat jou het leven zal brengen
de vreugde of dat het soms strandt
waarmee God je beker laat lengen.
Al wat je als mens overkomt
dat kan je verrassend verbazen
waardoor het je tijdelijk verstomt
door God wordt ontdaan van de wazen.
Wat God uit Zijn handen je schenkt
dat blijkt steeds met liefde omgeven
waarmee Hij je heel graag gedenkt
als toegift bestemd voor jouw leven.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2676
Bewogen poogde hij mijn hand te pakken,
één muntje maar had ik voor deze man,
beschaamd werd ik daar zeer onzeker van,
juist kwam de regen regelrecht met bakken
de hemel uit. Hij liet zijn handen zakken.
Ik had oprecht te doen met d' arme man,
ontving een ingeving, als was 't Zijn plan,
en vulde schuldbewust met méér zijn zakken.
Hij strààlde dat er iemand om hem gaf,
zijn ogen lichtten op van dankbaarheid,
het was of Gods licht zijn gelaat omgaf,
Zijn gouden aureool van eeuwigheid.
Stil wachtten we het hemelwater af,
ik huilde zacht om Zijn barmhartigheid.
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2332
een mooi sonnet
over de zon
die ooit begon.
Eerst verschijnend,
dan verdwijnend.
De horizon,
die overwon.
Het Licht schijnt
in de duisternis,
en die raakt aan zijn eind.
Wat in ons hart is...
Overeind
staat volheid, geen gemis.
- Details
- Geschreven door: Moekestorm, Irma
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3540
in de beschutting
van Uw vleugels
die elk gevaar weerstaan
Ik durf het aan
te groeien met U
stapje voor stapje
op eigen benen leren staan
Ik durf het aan
om met Uw hulp
mijn jonge vleugels
frank en vrij straks uit te slaan
Ik durf het aan
omdat ik zeker weet
dat U mij altijd
zal blijven gadeslaan
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 2183
die gedichten maken tot zin
en aangename akkoorden
wellicht zijn ’t klanken binnenin
die mijn hartslag verwoorden
mij steeds aanzetten tot begin
misschien zijn het vogelzangen
die mij strekken tot gedicht
in sterk opwellend verlangen
tot een lied aan God gericht
dank voor wat ik mag ontvangen
in Zijn glorieuze licht.
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1756
Dank Heer, dat ik hier ooit ben geboren.
Dat ik daardoor Jezus ken.
Mijn ziel gaat, Goddank, niet verloren,
Daar ik door Hem behouden ben.
Dank Heer voor de ouders die ik heb gehad.
Het grote voorbeeld voor mijn leven.
Zij gingen voor op 't smalle pad,
Zoals dat hun werd ingegeven.
Dank Heer voor de vrienden sinds mijn jeugd,
Die mij door U werden geschonken.
Zij waren bron van pure vreugd.
De club, die door de tijd heen is geslonken.
Dank Heer voor mijn plaats op deze aarde.
Waar U tot heden toe, zolang het duurt,
Pais en vreê in 't land bewaarde,
Dat door U werd mee bestuurd.
Maar als dit land U gaat verlaten,
En plaats inruimt straks voor de nacht.
Dan heeft het volk niet in de gaten,
Dat het door het kwade wordt verkracht.
De boze heeft hier vrij entree.
Geen strobreed in de weg gelegd.
Hij biedt verleiding, scheiding, wee.
De mensheid raakt van God onthecht.
Eeuwen terug is reeds beschreven,
De volheid van de tijd.
Dan zal die vijand zijn verdreven,
Vernietigd in zijn laatste strijd.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2198
dat U waarlijk leeft
door U werd mijn leven
een vreugde, een feest
toch zeggen veel mensen
jouw Jezus is dood
maar ik spreek van redding
genade zo groot.
Heer, zou U niet leven
wie woont dan in mij
wie geeft mij die warmte
maakt vreugdevol, blij
wie laat mij nog voelen
nabijheid en kracht
als ik weer eens strijdend
ga door de nacht?
U toont zoveel liefde
trouw en geduld
U heeft mij met vurig
verlangen vervuld
ik blijf U verwachten
want U bent zo goed
het staat in Uw woord
wat U deed en doet.
Uw sterven, Uw lijden
de strijd die U streed
de blindheid van mensen
de toekomst, het leed
de opdracht, Uw woorden
ik zend jou Mijn kind
opdat om jou heen
’t geloof overwint.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1841
in de diepten van de nacht
als de toekomst lijkt te beven
put ik bij U nieuwe kracht
als de boze wil verscheuren
raak ik soms toch bang en moe
maar er kan mij niets gebeuren
want U komt steeds naar mij toe.
In mijn zwakheid en mijn falen
in mijn wankele bestaan
in de wildernis, de dalen
biedt U mij Uw handen aan
als de boze mij blijft tergen
ik haast zink in angst, verdriet
kijk ik opwaarts naar de bergen
U bent daar, U weet en ziet.
In de dagen die nog komen
zult U mijn Beschermer zijn
al was eens mijn hoop ontnomen
door de dagelijkse pijn
ik mag telkens weer bemerken
hoe oneindig groot U bent
machtig Zijn Uw wonderwerken
en Uw kracht is ongekend.
In ons leven hier op aarde
staat U altijd voor ons klaar
‘k mag U kennen als Bewaarder
vol genade bent U daar
ook al sta ik soms nog wankel
Vader God U geeft houvast
maakt mij sterk opdat ik sprankel
en verlost mij van mijn last.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1784
God nam de tijd om d' aard te scheppen
sterren planeten zon en maan
want bij God zijn miljoenen jaren
gelijk een dag in hun bestaan.
God koos voor zeven perioden
als dagen van een miljoen jaar
da laatste dag door Hem verkozen
werd rustdag want toen bleek God klaar.
Het wonder van Gods daad doorgronden
dat kunnen wij als mensen niet
maar enkel verwonderd aanschouwen
de rijkdom die Gods schepping biedt.
Zijn hand formeerde uit de aarde
de eerste mens vanuit het stof
die Hij Zijn adem in liet blazen
ter ere van Hem tot Zijn lof.
De tijd door God ervoor genomen
toont aan hoe alles is gelukt
wij mensen naar Zijn beeld geschapen
waar Zijn liefde is uitgedrukt.
Wij moeten als mensen niet strijden
over een dag of miljoen jaar
maar vol verwondering ons verbazen
Gods Woord speelde dit alles klaar.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 1788
De avondzon zinkt
in een bloedrood bad
een droomreis die een
vreemde bestemming had?
achter de einder
liggen de levens verzwolgen
laatste herinneringen
onder wrakstukken bedolven
een bange stilte
hangt over Schiphol
een huiverende kilte
in een drukke vertrekhal
hun namen genoemd
In tranen gesmoord
met bloemen getooid
en een afscheidswoord
de ochtendzon daagt
in grauwe nevel omhuld
met ontelbare vragen
wie draagt hier de schuld?
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1053
God brengt Zijn vrederijk nabij
niets wat Hem tegenhoudt
aan tegenstand en razernij
Hij staat voor ons behoud.
Door al 't geweld en moeiten heen
onenigheid en zorg
spreekt God: "Ik laat u niet alleen
Ik sta voor uw leven borg.
Want Ik die Heer en Meester ben
over alles regeer
Ik ben het die de toekomst ken
Uw Redder en Uw Heer.
Ik sticht eenmaal Mijn koninkrijk
in hemel en op aard
als 't komt geef Ik van almacht blijk
die u in liefd' vergaart.
Door nacht en stormen u nabij
breekt eens Mijn dag blij aan
dan staat u rondom frank en vrij
klaar voor een nieuw bestaan.
Want eens breekt als bij donderslag
uw eeuwige toekomst aan
waarop u allen komen mag
om Mijn Rijk in te gaan.
Wanneer die grote dag oplicht
'k Mijn oordeel heb geveld
dan wandelen allen in het licht
die door Mij zijn geteld.
Geen oorlog zal er ooit meer zijn
geen ziekten en geen dood
geen zorgen en verdriet en pijn
slechts vreugde en geen nood.
Mijn vrede zal bestendig zijn
die nimmermeer vergaat
al Mijn geliefden groot en klein
hen als een kleed omslaat.
Jeruzalem, op Sions berg gelegen,
die het ruimschoots van Jakobs steden wint.
God zelf heeft jou van harte zeer bemind.
Men roemt jou als de plaats van heil en zegen.
Het leek als waren zij voor God verloren,
Egypte, Babel, Tyrus, Nubië.
Maar God verklaart hen openlijk dat ze
als volk van Hem in Sion zijn geboren.
Jeruzalem je zult nog wat beleven,
jij, stad van Sion, wordt eens overvol.
Met eigen hand schrijft God hen op zijn rol,
de volken die zich aan Hem overgeven.
Zij zullen dankbaar God hun loflied zingen,
want zij zijn eindelijk bij Vader thuis.
Hoe dankbaar klinkt het loflied in Gods huis:
mijn bronnen zullen, Heer, in U ontspringen.
Melodie: Ps 87
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Sonnet
- Hits: 3229
Ik zie een spinnenweb zo zwaar behangen
met duizend pareltjes vol gloed.
Glinsterend het daglicht tegemoet.
'Wat moeten zij vandaag nog vangen?'
De schoonheid is van morgendauw,
straks is het weer verleden tijd.
ik zie het aan vol zorg en spijt
want zeker is: 't verdwijnt zo gauw.
De rijkdom is van korte duur,
de zon toont straks haar gouden kracht.
De nacht gunt mij dit mooie avontuur.
Maar deze dag kan toch voor mij niet stuk,
want hij begint verrassend, onverwacht
met duizend pareltjes van stil geluk.
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1745
Heer, houdt U mijn hand vast
En leidt mij veilig voort.
Als een van al Uw schapen
Heb ik Uw stem gehoord.
Heer, houdt U mijn hand vast.
En laat mij niet alleen
Ben soms heel slechtziende.
Stoot m' aan elke steen.
Heer, houdt U mijn hand vast.
Behoedt mij voor gevaar
Van misleiding in het duister.
Maak mij die steeds gewaar.
Heer, houdt U mijn hand vast.
Weest U mijn gids en steun
Wanneer ik moe en stram ben.
De staf waarop ik leun.
Heer, houdt U mijn hand vast.
Blijft U mijn reisgezel
Op de weg naar morgen,
Van kommer en van kwel.
Heer, houdt U mijn hand vast,
Als het niet meer gaat.
Opgebrand en breekbaar,
Als ik het leven laat.
- Details
- Geschreven door: Dien, Ger van
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1809
Heer, die in de heemlen zijt,
Wij vrezen Uwe Majesteit.
Uw almacht en Uw god'lijk licht.
Het schijnsel van Uw aangezicht.
Niemand heeft U ooit aanschouwd.
Uw grootheid heeft ons vaak benauwd.
U troont in Uwe hemel hoog.
Onttrokken aan ons menslijk oog.
Wij hebben U nog nooit ontmoet,
Dat houden wij van U tegoed.
Leer ons Here dag aan dag
U lief te hebben met ontzag.
U rust niet ons steeds weer te noden,
Met Uw Woord en tien geboden.
Maak ons klaar wat is geschreven,
Hoe wij daaruit mogen leven.
Reeds ging Jezus daarin voor.
Toonde ons het rechte spoor.
Helpt U ons die weg te gaan,
Opdat wij Uw stem verstaan.
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2647
Ze wandelen in een bos,
hun houding lekker los.
Ik zie ze slechts van achter,
hun stemmen zijn nog zachter
als ik de herrie zachter zet
van de achtergrond- trompet
Ze zijn niet meer te horen,
dat ligt dus aan mijn oren.
Als de bostaferelen komen
is de herrie afgenomen,
het is waarempel stil…
Wat is de schepping prachtig,
wat is haar schoonheid krachtig.
Zo is toch, Heer, Uw wil?
- Details
- Geschreven door: Bakker, Jaap
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2447
De Heer is mijn schrijver
en ik Zijn gedicht.
Al scheppend met woorden
geeft Hij mij gezicht.
Vol trots schrijft Hij letters
en dicht hij mij uit
alsof Hij een lied maakt
voor Zijn mooie bruid.
Ik ben niet eenvoudig
(voor Hem geen geheim),
pas slecht in het keurslijf
van ritme en rijm.
Verbrokkeld in woorden
en hortend ook wel,
niet altijd welluidend,
dan traag, dan te snel.
Te vaak doffe klanken
waar ‘t niet passend was
of dan weer lichtvoetig,
te snel uit de pas.
Maar trouw en vol passie
rijgt zeker en vast
Hij regel aan regel
tot iets dat verrast.
Zijn glimlach wordt breder,
hoe langer hij schaaft.
Tot het laatste woord rijmend
weet Hij dat Hij slaagt.
- Details
- Geschreven door: Doek, Robert
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2175
Ontstaan uit zaad
door Zijn beraad
zo is mijn leven
het duurt maar even
Water als zegen
lichtende zon
van hemelse wegen
voedende Bron.
Uit liefde begoten
wortel geschoten
met scheppende hand
in aarde geplant.
Hij bleef je vormen
door razende stormen
naar Zijn beeld
wonden geheeld.
Vruchten die bloeien
door Goddelijk snoeien
en goede aarde
ben ik van waarde.
Door de boom in het hof
terug tot stof
gezaaid in de akker
maakt Jezus ons wakker.
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Sonnet
- Hits: 1989
er is vreugdeolie in plaats van rouw.
Verwoeste steden worden herbouwd,
vreemdelingen zorgen voor het gewas.
We worden priesters en dienaren genoemd,
en mogen ons in Zijn Geest verblijden.
Hij zal ons uit al onze schaamte leiden,
door Hem zijn we niet voor altoos verdoemd.
Hij zal ons als een bruidegom bekleden
en we zullen weldra vrucht gaan dragen,
Zijn Zoon heeft hiertoe voor ons geleden.
Hij wil ons met de mantel der heil behagen.
Wat gold in Jesaja 61, geldt in het heden,
‘Het is Gods belofte tot in lengte van dagen’.
naar Jesaja 61
- Details
- Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der
- Categorie: Sonnet
- Hits: 1996
Hij kwam, geboren uit Maria’s schoot.
Voorbestemd, eeuwig leven gevend.
De aarde vreesde en getuigde bevend
van een bittere en eenzame dood.
Die dood, door Christus overwonnen.
Voor een mens die langs diepe dalen ging.
Na belijden van zonden genade ontving.
Door Christus voor eeuwig leven gewonnen.
Zorgen en pijn heeft Hij gedragen.
Geen tranen meer bij Hem in huis.
Het aardse leven deed Hij vervagen.
Hij leed ervoor aan het ruwhouten kruis.
En nimmer zou Hij zich beklagen.
Zo brengt Hij verlosten veilig Thuis.
- Details
- Geschreven door: Doek, Robert
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 1631
In gedachten klinken de orgelklanken als herinneringen
Klanken die uitnodigen om te zingen
Wat klonken die klanken mooi in het huis van God
Klanken die mensen kon raken in het diepst van hun hart
Klanken die beschreven ons levenslot
Of klanken die ons hielpen wanneer we hulpeloos waren of verward
Klanken die de donkerheid van het leven beschreven
Het verdriet en onze blijdschap in dit leven
Klanken die onderstreepten het woord van God
Zijn liefde en Zijn gebod
Klanken van hoop en levenslust
Klanken van plannen en klanken van rust
Klanken van Bach
Het was God die het zag
Klanken in onze gedachten
Klanken die verdriet verzachten
Orgelklanken om God te danken
Die klanken zullen eens op aarde verstommen
Want Christus heeft het kwaad overwonnen
Als je gelooft, mag je de hemelse klanken nu al horen
Door Christus opnieuw geboren
De grote Componist van ons leven creëert Zijn eigen partituur
Voor elk uniek mens, van uur tot uur
Het stuk van jou is hier op aarde uitgevoerd
Als instrument van God is het concert voor jou klaar
Voor ons moeilijk, maar o zo waar
Je hoeft niet meer te spelen op het orgel, waar je van houdt
Jij mag genieten van hemelse klanken
Jij hebt het goed en hoort nu klanken die mooier klinken dan goud
Voor alles wat God ons in jou gaf, mag ik God danken
Tot in de hemel Jan.
Je broertje Robert.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2404
Wat ik in ‘t diepst van mijn gedachten
als heil’ge daad heb voorbereid
een spinsel van gerechtigheid
ligt tot ontsluiting stil te wachten
mijn zuiver recht liefdebetoon
zal die ik min het harte raken
zelfs vijanden nieuwsgierig maken
mij animeren Geest en Zoon
doch wat ik niet wil gaat geschieden
het kwade ligt reeds naderbij
komt langs het goede henen vlieden
hoe kom ik ooit dit strijden nog voorbij
de hoogste dank wil ik U bieden
van ieder oordeel ben ik vrij!
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Sonnet
- Hits: 2586
Waar vogels rusten in hun notenschrift
en zwijgen in hun zomerslotaccoorden
wij wandelen in gouden najaarsdrift
niet meer het burlen van de herten horen.
Waar de kalme muur van mais is afgebroken.
De trieste regen ons ook doet zwijgen.
Waar een kaal en donker veld is opengebroken
maken wij ons de nieuwe morgen eigen
die zich in ons heeft vastgehecht
in de seizoenen na gebroken dromen
waar alle strijd zal zijn beslecht.
Hij weet waar wij eens zullen komen
als al het oude zal zijn afgelegd.
Er klinkt een Stem boven de bomen.