Details

Geschreven door: Hogeweg, Loes

Categorie: Verlies van een kind

Gepubliceerd: 02 februari 2014

Hits: 6098

De dood
Sluipt zacht
De kamer in.
Hij kijkt eens om zich heen
Wie is het die hij halen moet

Is het de vader die
Aan het voeteneind van 't bed
Zijn tranen probeert in te houden
Nee, die is het niet

Is het de moeder die
Naast het bed gezeten
Haar tranen vrije loop
De hand vasthoudt
Van haar kind dat lijkt te slapen
Nee, zij is het niet

Is het dan de dochter die
Op bed ligt, de ogen licht gesloten
De adem lijkt van ver te komen
Tè vredig ligt zij daar

Is zij het dan?
De dood aarzelt,
Wacht nog even,
Gunt de ouders
Nog een laatste blik
Op het nog jonge leven

Dan grijpt hij in
Hij neemt haar mee
En weet zelf niet
Waarom...

Details

Geschreven door: Hogeweg, Loes

Categorie: Mantelzorg

Gepubliceerd: 02 februari 2014

Hits: 3304

Ze zit daar maar, zo bij het raam
Stil vouwt ze haar handen saam
Biddend praat ze met haar Heer
Zuster komt en zuster gaat
Vaak is de zuster zelfs te laat
Te druk, zegt zij dan, ’t spijt me zeer

Geen levend kind geboren uit haar schoot
Iets wat haar zo zeer verdroot
Wie zal haar woorden vandaag horen
De verzorging heeft het steeds te druk
Ze werken zich een ongeluk
Was haar kind maar nooit dood geboren

Dan meldt zich plots een aardig kind
Eén zoals je er maar zelden vindt
“Mag ik een beetje met u praten?”
Ze is een bezoekster van de kerk
Ze lijkt te jong haast voor dit werk
’t Was zo gezellig hoe ze zaten

zo samen, eind’lijk iemand die haar hoorde
die wist te luisteren naar haar woorden’
en ze had er nog zo vele
’t Is niet bij die ene keer gebleven
Ze krijgt zowaar weer zin in ’t leven
Want ze heeft iemand om mee te delen

Ze lijkt wel moeder van dit kind
Die het alles prima vindt
“Tante”, zegt ze maanden later.
Wekelijks komt ze op bezoek
samen lezen ze een boek
en ze geeft de bloemen water

Zo gaat het nu al weer wat jaren
Daarom valt het te verklaren
Dat zij, haar handen ook nu samen
Danken kan : Heer, ik ben vandaag zo blij
Geef me nog wat tijd erbij
Dank dat ik toch een kind heb, amen.

Details

Geschreven door: Groeneveld, Petra

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 1498

Onze natuurlijke aard,
geboren in de zonden.
Drift, woede, boosheid,
begeerte, en alles
waardoor wij Uw wetten,
liefdeloos schonden.

Wij moeten wederom
geboren worden.
Met Uw hulp moedig,
strijden tegen alle
zonden, waarmee
wij U verwonden.

O, God, maak ons bereid
om zo te strijden, anders
gaan wij verloren
voor de eeuwigheid.

Details

Geschreven door: Werners Elle

Categorie: Mantelzorg

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 3743

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 1424

Het fundament zo hecht en sterk
is hier gelegd op Christus werk.
Hij is de grond van ons bestaan
vanwaar de kerk haar weg kan gaan.

Wij dragen nog de stenen door de jaren,
en spreken hier van bouwen en bewaren.
De kerk draagt onze krachten voort
door ons gedragen in Gods Woord.

Van jou vraagt Hij ook kracht en stem,
we bouwen voort in naam van Hem
die onze zwakheid krachten geeft,
en in Gods naam voor eeuwig leeft.

Kom mee en help Gods kerk te bouwen.
Zijn liefde leert geloven en vertrouwen.
Voor eeuwig is het fundament gelegd,
Hij heeft het zelf tot ons gezegd.

De taak begint, je bent niet alleen,
laat je gebruiken als Gods goede steen,
een steen gevoegd zo hecht en sterk,
als bouwwerk voor Gods ware kerk.

Zo staan we op in Jezus kracht,
verbonden door het werk dat wacht.
Zo bouwen we in liefde voort,
vertrouwend op Gods Geest en Woord.

Details

Geschreven door: Hogeweg, Loes

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 1962

In mijn kleine poldertuin
Zingen vogels hun mooi lied
Kijk eens hoeveel er wel niet zijn
Maar het mooiste lied
is van een vogel die je niet eens ziet.

Jodelende klanken
Schitterende tonen
Ze lijken God te danken
Omdat ze zijn aarde bewonen

Maar wat doen wij?
We bevuilen de aarde
Storten veel vuil illegaal
Is de aarde niet van waarde?

De vogels weten gelukkig niets
Ze blijven komen en zingen
En beloven in hun lied iets
Van geluk en mooie dingen

In mijn kleine poldertuin
Zingen vogels hun mooi lied
Kijk eens hoeveel er wel niet zijn
Maar het mooist belovende lied
Is van de Vogel Gods die je niet ziet.

Details

Geschreven door: Hogeweg, Loes

Categorie: Persoonlijk

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 2255

Liedjes komen, brengen mij
Naar de tijd van vroeger weer
Het zijn liederen van Johan de Heer
We zongen ze, stonden zij aan zij
Bij het harmonium waar vader speelde
Moeder zong mooi, zij zat op 't koor
We zongen vele verzen door
Iets wat ons niet gauw verveelde

Nu hoor ik teksten, vroeger niet
Toen was het de saamhorigheid
Van zondagavond, familietijd
Zodat je 't huis niet snel verliet
De tijden verand'ren, maar ik weet
Al zingen we niet meer zij aan zij
De Heer blijft ook nu ons nabij
Omdat Hij de zijnen niet vergeet

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Mantelzorg

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 3485

Ze waren nog samen gelukkig,
ze waren al heel lang getrouwd.
Hij was wel een klein beetje nukkig,
Ach ja, dat komt, hij is oud.
Hij begon meer te vergeten
en zij kon het haast niet meer aan.
Toen lieten 'deskundigen' weten:
'Hij moet naar 't verpleeghuis toe gaan.'

Ze wilden nog graag samen wonen
en poogden dat daarom verwoed.
Maar zij kon daar niet opgenomen,
want men vond haar daarvoor te goed.
Zo werden ze samen gescheiden
al vond iedereen dat wel zuur.
Maar het verpleeghuis voor beiden
'dat' zegt de wet 'is te duur'.

Nu zit zij alleen op haar flatje,
ze gaat elke dag op bezoek.
Ze moet met de bus, da's geen pretje
Maar ja, hij woont niet om de hoek.
Ze voelt het ook als een verplichting,
want de zusters zijn druk.
Het geeft aan de zusters verlichting,
maar wie denkt nog aan hun geluk?

De bijbel zegt: 'Niets kan ons scheiden
van al de liefde van God.
Maar de liefde van beiden,
die maken wij mensen kapot.
Natuurlijk blijft zij voor hem zorgen,
al zit hij nog lang in dat huis.
Maar eens dan komt er een morgen,
dan brengt God ze samen weer thuis

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 1164

Je wordt door God nooit afgewezen
dat is bij Hem nog nooit gebeurd.
Hij heeft het eeuwenlang bewezen
en steeds een mens weer opgebeurd.

Je mag altijd tot Vader komen
die jou met open armen wacht.
Voor jou wordt alle tijd genomen
van Hem ontvang je steun en kracht.

God sluit je veilig in Zijn armen
als Vader koestert Hij elk kind.
Dat Hij met liefde laat verwarmen
en toont hoezeer Hij je bemint.

God laat je graag Zijn liefde voelen
die Hij je dagelijks weer toedraagt.
Zijn liefde spreekt van Zijn bedoelen
dat Zijn liefd' voor jou nooit vervaagt.

Op God kun je altijd vertrouwen
Hij laat je nimmer in de steek.
Want op de Heer kun je vast bouwen
wat  bij mensen vaak anders bleek.

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 1710

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 899

Een roep van gene zijde
roept ons op tot verblijden.
Gods stem klinkt op van boven
die spreekt: “Volg Mij maar kind”.

Het hart op God te richten
zal zorg en druk verlichten.
De Heer zal met ons dragen
last van verdriet en pijn.

Gods woord wil ons verblijden
ons met Zijn staf voort leiden.
Zo zullen wij eens komen
waarvoor wij zijn bestemd.

Details

Geschreven door: Bos, Ina

Categorie: Blijdschap

Gepubliceerd: 01 februari 2014

Hits: 2523

Ochtendgloren
er wordt een nieuwe dag geboren
de silhouetten van de nacht
verdwijnen door de zonnekracht
en vogels kwetteren hun lied:
mens word toch wakker en geniet
van deze dag aan jou gegeven
je mag weer in het zonlicht leven.

Ochtendgloren
licht gaat de duisternis doorboren
verdrijft met overwinningskracht
de lange schaduw van de nacht
door heel de wereld klinkt het lied:
mens word toch wakker en geniet
een toekomst is aan jou gegeven
want in Gods licht mag jij weer leven.

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Huwelijk

Gepubliceerd: 31 januari 2014

Hits: 12406

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 31 januari 2014

Hits: 1848

Details

Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 31 januari 2014

Hits: 1469

Vertel mij waar bloemen zo weelderig tieren
bossen met smaragdgroen horizon kleuren
rozen de paden tussen borders sieren
lucht bezwangeren met hun zoete geuren

waar men nergens komt voor gesloten deuren
overal wordt begroet door ware vrinden
niet alleen in vreugde maar ook bij treuren
en men bij verdriet altijd troost kan vinden

waar in bos bevolkt door hert en hinden
vanuit elke boom klinken vogelzangen
vrijheid door geen mens of machten te binden
daarnaar zoek ik mijn leven vol verlangen.

Ergens moet die plek vol schoonheid nog wezen,
waar in liefde de schepper wordt geprezen.

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 31 januari 2014

Hits: 2266

Mijn Jezus is aan 't kruis gestorven,
het vloekhout waaraan Hij Zijn leven gaf.
Hij wilde al de wereldzonden dragen,
Zijn dierbaar bloed droeg onze straf.

Maar 't kruis, symbool van de bevrijding
dat ons herinnert aan Zijn strijd,
werd voor Zijn volk een teken ter ontwijding,
een zinnebeeld voor doodstraf, haat en nijd.

Eens meegevoerd als wapen op banieren,
bracht het de vloek in 't heilig land.
Ons heilig kruis, maar ridders zegevieren
en sloegen Joden met een harde hand.

Eeuwen bleven de vervolging dragen,
met een ster en met een kruis.
Zefs Uw volk van de aard' verjagen,
en nu nog onrust in Uw land, hun thuis.

Zou ik dan in het kruis nog roemen?
't Symbool van oorlog,  doodslag en geweld.
Het nog een teken van de vrede noemen
als 't vloekhout steeds Uw volk weer velt?

Mijn Jezus is aan 't kruis gestorven,
Voor Christenen, de heidenen en Jood.
Maar heb ik door het kruis gena verworven,
en 't volk van God steeds weer de dood???

Details

Geschreven door: Laneuze, Priscilla

Categorie: Naastenliefde

Gepubliceerd: 31 januari 2014

Hits: 5172

voor mensenlevens zorgen
bereid zijn hen te helpen
hen liefdevol verzorgen
hun tranen willen stelpen
als die goede Samaritaan

hen al je aandacht geven
voor leed willen bewaren
je met veel inzet geven
je tijd noch moeite sparen
als die goede Samaritaan

met ieder mens bewogen
geduldig bij hen waken
voelen groot mededogen
hun dragen lichter maken
als die goede Samaritaan


zo...met je naaste begaan
zo...als Hij de Samaritaan



" Doet u dan als hij voortaan "

Details

Geschreven door: Troost, Janneke

Categorie: Hiernamaals | Verwachting

Gepubliceerd: 30 januari 2014

Hits: 9493

Eenmaal kom ik in de hemel aan,
de poort staat nu nog open,
mag dan bij Hem binnenlopen
en mag dan tot mijn Jezus gaan.

Daar mag ik mijn Vader ontmoeten,
nu ben ik eindelijk bij Hem thuis,
maar mag ook vele bekenden begroeten,
zij waren voorgegaan naar het Vaderhuis.

Zo mag een ieder bij God thuiskomen,
velen zijn ons al voorgegaan,
het is er mooier dan we kunnen dromen,
dan zullen we samen in de feestzaal staan.

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 30 januari 2014

Hits: 1957

O Heer, ook Gij was bang voor 't lijden
dat ingraaft in een kwetsbaar hart.
Want ieder mens heeft van die tijden
dat alles vol is van heel diepe smart.

Ook Gij bad: 'Wil dit kwaad toch keren
want deze beker doet zo'n pijn.
Hij zal mij in de diepste ziel bezeren,
mij minder dan een mens doen zijn.

Ik lijk een worm, die kruipt in de aarde.
Ik vraag U Vader, zie mij aan.
Ik geef me in Uw hand, och dat Gij spaarde
en deze beker van mij heen laat gaan.'

Heer, gij weet ook hoe de tranen bloeden
als het verdriet zo zwart, zo bitter is,
en niets of niemand  het ons kan vergoeden
wat pijn doet in een diepe duisternis.

O Heer, Gij riep: 'Waar zijt Gij Vader,
Ik draag de straf, maar ben alleen.
In heel de wereld komt Uw liefde nader,
maar van mij gaat uw liefde heen.'

Toch is Uw eenzaamheid mijn woning,
die mij als troost en veiligheid omgeeft.
Gij overwon de pijn als grote Koning
die naast ons gaat en eeuwig leeft.

Ja, al mijn angsten hebt Gij al geleden,
mijn eenzaamheid is U nu reeds bekend.
Pijn en vernedering, Gij hebt gestreden,
lijdt met me mee, omdat u bij mij bent. 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 29 januari 2014

Hits: 1618

Hoe breekbaar is ons leven
hoe kwetsbaar is de mens.
Waar hij ook naar blijft streven
hij ervaart eens zijn grens.

De dagen van zijn leven
kennen beperkte tijd.
Daarin valt het beleven
door God te zijn geleid.

Eens aan de grens gekomen
van einde en nieuw begin.
Mag elk Godskind dan komen
bij God de hemel in.

Hier mag hij gaan beleven
geen kwaad hem ooit meer treft.
En hij in ’t eeuwig leven
daar de waarde beseft.

 

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 29 januari 2014

Hits: 3027

Mijn braambos staat nog steeds in brand
en heilig is de grond die wacht.
'Zeg mens, wat heb je in je hand,
waar liggen gaven en je kracht?

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Algemeen Gevoel

Gepubliceerd: 29 januari 2014

Hits: 2149

Kristalheldere nacht
waarin de sterren
één voor één
zichtbaar worden.

De glassplinters huilen
hun scherven omhoog.

Weerkaatst hun glans
de hemel terug
en mogen
de kinderen schuilen?

Nog is elke splinter
niet opgeraapt
en steken de scherven
diep in het vlees.

De kristalheldere nacht
is verduisterd
door het laatste getal,

de sterren geplukt
en uiteengerukt.

We zien door een spiegel
in raadselen.
We vragen ons af
of de geschiedenis
zich herhalen zal.

Herdenking Auschwitz

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 29 januari 2014

Hits: 6495

Ik ben toch zo ontzettend blij,
Jezus leeft, voor u en mij!
‘k was zo opstandig toen 'k hoorde van Zijn dood;
mijn geweten was in grote nood.
Zo’n lieve man aan ’t kruis geslagen,
ze lieten Hem zelf Zijn kruis nog dragen.
Wat moest Hij veel verduren,
was dat niet anders te sturen?
Alles was zo gepland hoorde ik achteraf
en in gedachten stond ik bij het graf
op die stille Paasmorgen
die eerst zo weinig uitzicht bood
maar de pijn in mijn hart werd op slag gedood
toen ik hoorde hoe het was gegaan.
Hij is uit de dood opgestaan!
En nu ben ik toch zo ontzettend blij
want Hij leeft ook voor mij!
Hij heeft mijn zonden weggenomen,
‘k voel Zijn bloed door mijn aderen stromen.
Dank zij Hem mag ik leven
en ieder die het geloven wil mag dit zo beleven!

Uit: "Granaatjes met een gouden slot".

Details

Geschreven door: Kor, Edo

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 28 januari 2014

Hits: 2155

Maar onze Heer zal uitkomst geven,
Zo sprak een moeder tot haar kroost,
Ze voelde het einde van haar leven,
En gaf die woorden mee als troost.

Ja, de Heer zal altijd uitkomst geven,
Bij pijn en leed, maar ook bij smart,
Zij zou opgaan, naar ‘t eeuwig leven,
Want zij droeg de Here, in haar hart.

Ja, het is de Heer die uitkomst biedt,
Oprechte woorden van een moeder,
Die troost gaf, voor wie zij achterliet,
Geborgen, bij haar Heer en Hoeder.

Ja, die Heer zal altijd uitkomst geven,
Voor alle zorgen, verdriet en nood,
Hij wist de tranen, geeft Zijn zegen,
Een God van liefde, oneindig groot.

Details

Geschreven door: Troost, Janneke

Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk

Gepubliceerd: 28 januari 2014

Hits: 1168

Vanaf de Lichtmis
kom je Rouveen in,
mooie boerderijen
vanaf het begin,
dan zie je een aantal vrouwen
in klederdracht,
dat had men misschien
niet meer verwacht.

Vele boerderijen verbouwd
als woonboerderij,
want voor velen is
boeren er niet meer bij,
in het veld zie je de
grote stallen staan,
hier zijn de grote
boeren verder gegaan.

Er wordt steeds minder
klederdracht gedragen,
maar een aantal draagt
het nog alle dagen,
je ziet ze op de
diek*  op de fiets,
met aan het stuur een
zelfgemaakte karbies*.

* diek – de Oude Rijksweg een lange weg die door het dorp loopt
* karbies – een tas