- Details
- Geschreven door: Vos, Simone de
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3507
Als een licht dat me leidt
Laat mijn eigen wil verdwijnen
Zodat uw wet mij bevrijdt
Ik wil eeuwig uw regels volgen
Leer mij ze dag aan dag
Heer, wees toch niet verbolgen
Maar geef me telkens weer de kracht
Ook al zullen zondaars me bespieden
Me willen strikken in hun val
Wilt u elke dag uw wet gebieden
En bewaar me voor het diepste dal
Maak me vrij van alle zonden
En leidt me op de goede weg
Houdt me sterk met u verbonden
Maak al mijn paden rein en recht
Naar Psalm 119
Simone de Vos
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3867
in het harde natte zand
worden overspoeld door golven
de afdrukken van het verleden
worden geruisloos meegenomen
door de sterke armen van de zee.
Mijn woorden van wanhoop
waaien weg met een zachte
zeewind en mijn verdriet nestelt
zich in de vleugels van de meeuwen
die al krijsend hoog in de hemel
afstand doen van de zware last.
De zon verschijnt aan de horizon
en glimlacht warm tegen mij
het helmgras dat de duinen siert
zwaait mij uit en zingt een lied
van afscheid, want de tijd is
aangebroken om los te laten.
De eeuwige vragen over schuld
verdwijnen in het niets en de
blauwe golven krullen hun zoute
witte lippen om en de zee
lacht al mijn zonden weg.
Mijn voetstappen verdwijnen in
het verleden en ik loop met een
zelfverzekerde tred richting heden
een zware last waait van mijn schouders
en voor het eerst in een lange tijd
voel ik me goed en bevrijd.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3606
waar je voor staat
en waar je voor gaat.
Lessen in de liefde moeten wij leren,
niets dan de eigenheid
kiest voor zijn oorspronkelijkheid
en schept duidelijkheid
in de omgang met elkaar.
In de dwang van de dagelijkse gang
kunnen wij de diepgang ontberen
die onze ware identiteit op goede spoor houdt,
willen wij in ons jonge leven
datgene ten beste beleven,
microkosmos te zijn.
Van collectief te ondergaan,
als dansfestijn het leven klein;
dubbelgangers van formaat,
met tomeloze muziek altijd paraat;
wees gelukkig je eigen hartslag te horen,
van toonslag en hoogte en dreun
ga je verloren.
Uurwerken die slaan
geven je de juiste tijd aan
om op te staan;
van halsbrekende toeren
op de vele dansvloeren.
Wees gerust een keer te laat,
want leeftijdsgrenzen zullen vervagen
om jou naar de juiste weg te vragen.
Het is het geweten
dat stelt dan de vraag:
Het moet kunnen om ruimer te denken
en je horizon te verbreden,
wil God als Ouder in je hart
en in dit leven met je meegaan
in je dagelijkse gang en plezier.
Want op een goede dag is je leven
meer dan een hele tijd geleden,
niet te zijn alleen een kuddedier.
Michael C.M. Jepkes
Vrijdag 20 Juli 2001
- Details
- Geschreven door: Muermans, Erna
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2955
zonder het seizoen te verraden dat
licht weerkaatst op zijn roestige grond.
Een kale herfstboom reikt naar lucht
slorpt het blauw op uit een rode avond,
mijn ogen bewaren de donkere lijn,
waarachter een licht vermoeden
dat het onbekende in mist en nevel groeit,
langs het stilzwijgen van de raven
waarin een winters vlijen wroet
Erna Muermans
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2719
die ze mij willen opdringen.
Er is één weg waar ik niet verdwaal
dat is op de weg naar mijn Schepper.
Deze weg loopt niet in bochten
en hier loop je ook geen gevaar.
Hier hebben de normen nog waarde
die je node mist op een andere weg.
Als een rode draad loopt de weg
door mijn hele aardse leven heen.
Vanaf de doop tot aan het laatste gebed
loop ik deze weg met opgeheven hoofd.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Vrede
- Hits: 5141
wil heer
en meester zijn
op elk terrein.
De mens wil hoog,
nog hoger dan
het oog ooit reiken zal
in het heelal.
De mens is niets
en dat is iets
wat hij maar moeilijk
accepteren kan.
De mens, een stofje aan een schaal,
een druppel in een vat
als God niet had gedaan
wat Hij voor ogen had.
De mens is rijk,
een Koningskind,
als hij zijn rust en vrede
in de Heiland vindt.
Dit geeft mij reden van bestaan.
Ik riep Hem aan.
Hij gaf nog veel meer dan ik vroeg,
ik heb voor tijd en eeuwigheid genoeg.
Jannie de Paauw
- Details
- Geschreven door: Boers, Henda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5927
het is zeker geen voltooid verleden tijd
want liefde geven dat is ook het antwoord
op de vraag, ben jij tot inleveren bereid?
Liefde geven dat doe je zonder berekening
vanuit je hart, het is toch gewoon pro Deo
maar het geven van liefde kent een rekening
en die kan dan ten koste gaan van jouw saldo
Want als je zo met de ander mee wilt gaan
en samen moet delen veel verdriet en pijn
zal dit zeker beslag leggen op jouw bestaan
met de ander meeleven kan zo moeilijk zijn
Soms raak je uit balans, het wordt je te veel
heb de ander lief, maar vergeet je zelf niet
want geven en nemen dat is samen een geheel
al overschrijdt men gauw zijn eigen krediet
Toch brengt geven ook winst in het bestaan
je ontvangt zo een rijk en waardevol leven
altijd mag je naar Gods bron van liefde gaan
Zijn volmacht heeft Hij al aan jouw gegeven
Henda Boers
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6589
of toch... misschien?
Een verzwakkende kracht, een stervende nacht
geen handen die helen waar hopeloos wordt gewacht.
Tranen voor altijd verloren, omdat weldra bevroren
als handen ontoereikend -in onmacht verstijven.
Wit staat de maan in de nacht die angstig afwacht
tot de smart op aarde langzaam wordt verzacht.
Dan vloeien weer tranen van hoop over de dood
en dauwt de aarde die het kostbaar vocht eeuwen bewaarde
en alle tranen worden lichter, waar ze ooit wogen als lood.
Heeft dan toch iemand haar tranen gedroogd?
Hij, die ze het laatst in haar ziel heeft gehoord!
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Bax, Geert
- Categorie: Lijden
- Hits: 4855
van al dit eindig leven;
dat ik leef naar 't einde toe.
Tot mij oneindigheid gegeven
wordt door Hem, die mij in 't sterven
-in dat moment van overgang-
een leven laat beërven,
een eeuwig leven lang.
Dan zal ik huppelen naar mijn Vader,
-speels en onvermoeibaar bovenal-
zoals een kind dat wel eens doet.
Maar Here, nu ik hier al tot U nader,
grijp mij toch wanneer ik val,
want ik ga strompelend U tegemoet.
Geert Bax
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2915
en voelde je die warme, zachte zon,
Hoorde jij ook zuivere koren zingen
zag jij ze ook, zover je kijken kon?
Begreep jij ook die stille spiegelingen
en voelde je die diepe vrede ook
hoorde jij ook waar de engelen gingen
zag jij die gouden mist, die glinster rook?
Soms voelen we ons hier zo onbegrepen
Díe wereld zien de andere mensen niet
ze lijken zich alleen maar voort te slepen
en gaan volledig op in hun verdriet.
Maar parel, kijk eens verder, hoog naar boven
Die mooie hemel is daar steeds voor jou
blijf ondanks alle moeites toch geloven
De Koning is een licht, Die is nooit grauw!
Annemarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2783
de wolkenstrepen aan de lucht roodkleuren dat de dag begon.
Verwonderd werd voor mij de blauwe lucht tot morgen,
ontvouwde God zijn liefde over dagelijkse zorgen.
Wat later scheen de zon weer voluit in mijn kamer binnen,
in warmt' en licht mag ik de nieuwe dag beginnen.
De taak die ik moet doen is niet te zwaar
als ik de hartstocht en de liefde van mijn God bewaar.
Mijn leven leg ik in het licht, de warmte van de Heer,
vertrouw op Hem en op Zijn goedheid, telkens weer.
Als ik terugval in het leven van een zondig mens,
is dat ik mij bekeer tot Hem, zijn dagelijkse wens.
Frans den Harder
- Details
- Geschreven door: Emmerik - Koenekoop, Corry van (overl. 21-11-2011)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3254
wil ik zingen
van Degene Die mij schiep
Als het regent
wil ik zingen
voor Degene Die mij riep
In de stormwind
zal ik zingen
van Degene Die ons helpt
Als het hagelt
zal ik zingen
dat Zijn liefde overstelpt
Als het nacht wordt
blijf ik zingen
voor Degeen Die eeuwig leeft
Want mijn hart blijft
altijd zingen
voor Hem Die mij geschapen heeft
Corry van Emmerik-Koenekoop
- Details
- Geschreven door: dreyfsandt, julius zu schlamm
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3456
dat in mij zo
dreigt weg te vloeien
ligt er misschien
een voortschrijdende
onthechting te broeien
of verlies ik de wereld uit het oog
alwaar in de gejaagde mallemolen
het steigerend paard mij afwerpt
om mij, in wat nog rest aan adem,
even rond te laten dolen
schuurt de tijd soms aan het stof
dat over mijn beleving is gestrooid
en dat wat zich nu nog openbaart
het naakte bestaan is,
van illusies berooid
Julius Dreyfsandt zu Schlamm
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Verdriet
- Hits: 4088
liggend in zijn bed gevonden.
Lag zo alleen zijn armen bloot,
ze kan dit alles niet doorgronden.
De moeder belt voor mijn adres,
ik kon alleen een kaartje sturen.
Nog midden in het rouwproces,
maar dankjewel mag niet lang duren.
Ik raakte een te fijne snaar,
haar snik vertelde mij genoeg.
Haar jongen van net dertig jaar,
de dood kwam hier toch veel te vroeg.
Ik had het moeten zijn niét hij,
zo gaat dat toch in de natuur.
Kan er met mijn verstand niet bij,
wat is het leven gruw'lijk zuur.
Ik mocht er altijd voor hem zijn,
dat sterkt mij in dit grote leed.
Zijn dood maak hem voor mij weer klein,
mijn knul die uit mijn handen gleed.
Mijn antwoord uit een droge mond,
kon nauwelijks verlichting schenken.
Wist niet hoe zij in 't leven stond,
was niet in staat goed mee te denken.
O God wat kon ik voor haar zijn,
Uw liefde,kracht,nabijheid wensen?
Ik kon slechts delen in de pijn,
schoot schromelijk tekort voor deze lieve mensen.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Houten, Nathanya van
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4132
met je bruine kleur
Woont niet in een paleisje
maar in een hutje zonder deur
Mijn kleine meisje
zo slim en lief
zingt een eigen wijsje
Mijn lieve hartedief
Mijn kleine meisje
is een zonnestraal
vormt een paradijsje
voor ons allemaal
Klein en zo speciaal
Zij brengt vreugde
zorgt ervoor dat ik straal
Jij doet je naam eer..vrede
Peace; voor altijd de mijne
Je bent Gods kleine!
Nathanya van Houten
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2505
woorden laten lezen
Elke dag:
"Ik houd van jou".
Tot winden spreken
die mij vrezen
voor jou een vuur ontsteken
in de kou.
Ik kan lammen laten dansen
in de morgen.
Blinden laten juichen
in het licht.
Stommen laten spreken
van een wonder
in donder en in
bliksemschicht.
Ik kan de aarde laten beven
in mijn woede
De luchten laten gloeien
in de nacht.
Mensen belonen
met het goede.
De kwaden bestraffen
in mijn macht.
Ik kan tranen veranderen
in zegen
wonden genezen,
alle pijn!
Voor jou roep ik
de milde regen.
Voor jou breng ik
wat zonneschijn.
Ik kan jou troosten
als een vader
een moeder zijn
in jouw verdriet.
Maar jou dwingen
van Mij te houden
nee, dat ene, nee,
dat kan Ik niet!
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Afscheid
- Hits: 4497
Laten we onze moeder nu niet in de kou staan?
Je verstand zegt "ja", je hart zegt "nee"
En je wordt heen en weer geslingerd tussen die twee.
Het telefoontje kwam zeker niet onverwacht,
Maar toch schrik je en denkt "o God, geef kracht!"
Je moeder naar een verzorgingstehuis?
Dan komt ze dus nooit weer thuis?
Je weet gewoon dat ze dat niet wil
En dat is niet een voorbijgaande gril.
Hoezeer je het ook voor haar spijt:
Je moeder raakt haar vertrouwde omgeving kwijt!!!
In je hart ben je eigenlijk verbolgen,
Want je kunt niet langer voor haar zorgen.
Ook al deed je het niet alleen, maar met 6 kinderen
Toch moet je deze betere verzorging niet verhinderen.
Het enige wat moeder nu nog weet
Is dat ze zoveel dingen vergeet.
Je wilt het gewoon niet onder ogen zien.
Morgen gaat het wel weer beter... misschien.
Wanneer de aftakeling begint
Denk je nog in termen van een incident.
Dan weer is ze, van urine kleddernat
En ligt uren alleen, in haar blote gat.
Jij gaat steeds weg, naar je partner in je comfortabele huis,
Maar zij blijft achter, helemaal alleen in dat grote huis.
Haar besef van kou en warmte is niet meer goed,
Zij zit met de jas aan en de warmte slaat jou tegemoet.
Knoppen van de kachel of de radio kan ze niet meer bedienen,
Van onmacht en frustratie kun jij wel grienen!
Ze zou tot het laatst in haar eigen huis blijven.
Dat wilde ze zou graag, dat viel niet te bekijven.
Haar verlangen was ook ons streven
En toch moeten wij nu de verzorging opgeven.
Teleurstelling, schaamte, boosheid en verdriet.
Dit is echt beter voor haar, als je dat maar inziet!
De Thuiszorg, "de Twaalf Hoven" en 6 kinderen deden hun best
Om haar vreugde te geven gedurende de tijd die haar nog rest.
Nu zetten wij onze dagelijkse verzorging voor haar stop
En "de Mieden" pakt nu haar verzorging volledig op.
Geen patiënt wil daar uit zichzelf graag heen.
De verzorging is er optimaal, met arts en goede verpleging.
We kunnen haar elke dag bezoeken op onze eigen tijd,
Daarvoor bieden ze alle ruimte en gelegenheid.
Toch doet het zo'n verdriet je moeder weg te brengen
Ook al zullen ze haar daar met gepaste zorg omringen.
Hebben we echt, echt genoeg gedaan?
O God, wees met haar, nu en voortaan
Zoals U dat altijd al deed.
En help mij Heer, zodat ik nooit vergeet
Dat U vertrouwd bent met al onze wegen,
Ook waarom wij de zorg voor moeder uit handen moeten geven!!!
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3707
geen gebed komt er doorheen.
Het lijkt wel of Hij niets meer hoort,
je voelt je zo vertwijfeld en alleen.
Niet alles is wat het lijkt,
je kijkt er zelf zo tegenaan.
Hij heeft toch beloofd,
dat je nooit alleen zou staan?
Geef alles nu maar gewoon uit handen.
Van jouw levenskleed ziet Hij de bovenkant.
Voor jou is dat onzichtbaar,
maar Hij heeft echt alles in de hand!!!
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5890
Om wat niet meer is
En zo mooi had kunnen zijn
Besef je de realiteit van het gemis
Wanneer je het verdriet moet verwerken
En het allemaal zo moeizaam gaat
Juist dan zul je merken
Dat God werkelijk bestaat
Hij wil je sterken
En staat altijd paraat
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2952
soms iemand met wie je samen bent,
Kijkt 's nachts ook naar het firmament,
doch slechts de nacht daarin herkent.
Leeft als een gezegend mens,
gelooft zichzelf het allermeest.
God is geenszins een vrome wens,
de dood een film die is geweest.
Heeft geen koers om uit te varen,
in storm en mist geen land in zicht.
Bestuurt het schip op woeste baren,
dat voor de grote storm niet zwicht.
Vaart òns schip door dikke mist,
zien wij van ver de haven al.
Niet één van ons die zich vergist,
waar het kompas ons brengen zal.
Kies je een koers om uit te varen,
zet het kompas op 't veilig oord.
Storm of mist zijn geen gevaren,
wij hebben Vaders Zoon aan boord.
Ons richtsnoer geven wij uit handen,
niet zonder Hem op woeste zee.
Ons schip komt aan op eeuw'ge stranden,
God was met ons,voer met ons mee.
Speel met God vooral geen poker,
vóór je gaat reizen van deez' aard.
De kans is 't missen van de joker :
de kaart voor een behouden vaart !
(Wat is de mens dat Gij zijner gedenkt.)
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3123
Flitsend licht op hete aarde.
De adem wordt weer uitgeblazen
bij het frisse regen razen.
Even was het niet te harden.
De bui scheurt alle doem in flarden.
Benauwdheid verandert nu in lucht.
Ik ben verwonderd en ik zucht.
Uw Geest werkt soms door donderslagen.
Uw schichten lichten in mijn vragen.
Uw koele wind is als medicijn
na de broeierige zonneschijn.
Donderbuien van genade
wordt stil verlangen naar de Vader.
Het is alsof ik na de stort
weer opnieuw geboren wordt.
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Vlijmen, Rob van
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3608
of heel erg moe,
is het teveel,
al 't aardse gedoe?
Hoe nu verder,
of wil je dat niet,
waar toch heen,
met al je verdriet?
Kom pak mijn hand,
laat ons samen gaan,
doe je ogen maar open,
zoals ook ik heb gedaan.
Samen naar Jezus,
Hij begrijpt ons wel,
ook Hij heeft geleden,
is gegaan door de hel.
Leg dan je angsten,
twijfels, verdriet,
neer aan Zijn voeten,
Hij weigert ze niet!
Hoe groot de genade,
die God ons schenkt,
ontvang Zijn vrede,
als geen mens bedenkt!
Laat mij jou zegenen,
in Jezus' naam,
ook jij kunt door Hem,
het verdere leven aan!
Rob van Vlijmen
- Details
- Geschreven door: Vlijmen, Rob van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3946
al wat Jezus voor mij deed?
Hoe kan ik 't al bevatten,
de diepte hoe Hij voor mij leed?
Door de Vader Zelf verlaten,
vast geslagen aan het Kruis,
door spot en hoon, de geselslagen,
bracht Hij mij naar 't Vaderhuis!
Nooit kan ik geheel bevatten,
alles wat Hij deed voor mij,
kan slechts dankbaar zeggen:
Heer, hoe liefdevol zijt Gij!
Uw genade onbetaalbaar,
'k leg mijn leven voor U neer,
elke dag wil 'k verder leven,
in Uw voetstappen, o Heer!
Rob van Vlijmen
- Details
- Geschreven door: Kardol, Sanna
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3100
En je de donder hoort,
Dan kan ik je één ding zeggen:
God is aan het woord.
Als je in de ogen kijkt van een kind,
Waarin je alleen maar angst en pijn ziet,
Dan kan ik je één ding zeggen:
Daarom heeft ook God veel verdriet.
Als je getuigen ben van armoede,
Zoveel ellende en nood,
Dan kan ik je één ding zeggen:
Daarom liet God Zijn Zoon opstaan uit de dood.
Als je naar jezelf kijk,
Hoe klein en dwaas je eigenlijk bent,
Dan kan ik je één ding zeggen:
God is het, die je door en door kent.
Als je mag opmerken de schoonheid van de natuur,
de liefde en vriendschap in de mens,
dan kan ik je één ding zeggen:
ook dat ziet God door zijn grote Lens.
Weet wie je bent, en weet wie God voor jou wil zijn,
Met al je vragen en raadsels die je zo verward,
dan wil ik je alleen dit nog zeggen:
God zegt: mijn zoon, mijn dochter; Geef Mij je hart!
Sanna Kardol
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3126
zat opeens een bruine boon.
Hoe was die daar nou gekomen,
want dat was toch niet gewoon?
De witten zeiden heel verstoord:
"Zo'n bruine, dat is ongehoord.
Hij is eigenaardig.
Hij is geen blik waardig.
HIJ HOORT HIER NIET"
De witten gingen slaan en schoppen.
Bruintje stond nu heel alleen.
Moest zijn eigen boontjes doppen.
Nergens vrienden om hem heen.
't Bruine boontje riep toen luid:
"Zeg, wat maakt mijn kleur nou uit?
Dit mag niet gebeuren.
God schiep ons met kleuren.
JULLIE ZIJN FOUT."
De moraal:
Koopt u bonen, bruin of witte.
Zit er soms een ander bij.
Laat hem daar dan rustig zitten.
Leg die ander niet opzij.
Onder 't witte of bruine vel,
Zit hetzelfde proeft u wel.
Schoonheid huist van binnen.
Gaat elkaar beminnen.
DAT IS GODS WIL!