- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2412
een late vlinder kringelt boven herfstig rood
gekleurde vleugels wijd en zijdelings gekregen
spreiden nog één dag met de tijd verlegen
hun levenskracht klein aandoenlijk groot
en aarzelend hangt dit minuscule zegen
boven kortstondigheid, tekens van dood
die zich in stormend licht zullen bewegen
van een oneindig uitzicht en een nieuwe loot
dat fonkelt in ons glas en monkelt bij ons brood,
en als we afscheid nemen in trage regen
sterven onze tranen in de rulle aardeschoot
waarin onpeilbaar diep haar bloesem is gelegen,
en op Gods tijd een vrucht rijpt, ontpopt en ontbloot
kom ik je later fladderend als opnieuw weer tegen
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3886
Hij ging elke dag
naar zijn vrouw in 't verpleeghuis,
ze was al veel jaren dement.
Hij moest accepteren;
't ging niet langer thuis.
Hij werd niet meer door haar herkend.
Hij had in zijn hart
van haar afscheid genomen.
Toch bezocht hij haar trouw.
Hij vond het zijn plicht
op bezoek steeds te komen,
want het bleef toch zijn vrouw.
Vannacht is zijn vrouw
in haar slaap overleden.
Een tweede keer afscheid van haar.
Hij wist: 'Het was goed',
maar 't voelde toch anders.
Twee keer afscheid is zwaar.
Zij lag opgebaard
en hij keek in haar kistje.
Daar lag zijn liefde, zijn vrouw
Hij stamelde zacht;
'Lieve schat, o ik mis je
ik hield altijd heel veel van jou.'
Toen ging hij naar huis
met een tas, met haar spullen.
gebroken, eenzaam, alleen.
Het gat in zijn leven
leek niet meer te vullen,
want hij kon nergens meer heen.
Hij pakte de tas uit
en vond toen een briefje,
het handschrift was van zijn vrouw.
'Als je dit leest,
dan weet je mijn liefje
dat ik bij God wacht op jou.'
Hij heeft diep ontroerd
vaak dat briefje gelezen.
Het troostte hem iedere keer.
Voor hem had het briefje
heel duid'lijk bewezen:
'Mijn vrouw is voorgoed bij de Heer.'
Twee keer had hij
van haar afscheid genomen.
Twee keer was dat heel zwaar.
Maar eens op een dag
zal hij weer bij haar komen,
dan gaan ze nooit meer uit elkaar.
- Details
- Geschreven door: Cornelisse-Pietersma, Iekje
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2266
Onbeschaamd in vast vertrouwen
mag ik bij U komen Heer
Onbeschaamd U te naderen
mag ik vragen keer op keer
Onbeschaamd naar Uw wil vragen
dat U leiding geeft dag aan dag
Dank U Heer, ik wil U danken
dat ik onbeschaamd doch eerbiedig tot U bidden mag
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2149
Als ik trek door droogte of woestijn
versmacht door zonnestralen
door streken waar geen bronnen zijn
niet weet waar ik verkoeling moet halen
wil dan mijn beschutting wezen
mij leiden naar de moerbeibomen
dat ik daar niet behoef te vrezen
van honger en dorst om te komen.
Voed mij met die vruchten rijp en zoet
die U in rijke aarde hebt geplant
hebt besproeid met Uw dierbaar bloed
en laat mij Heer hier als Uw gezant
dan werken op Uw vruchtbare aard
die de grond als rentmeester bewerkt
voor zijn Meester goede vrucht vergaart
die hem met brood en wijn versterkt.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 3024
die rijpen in onze ziel en in het hart.
Vruchten bloeien in overvloed,
ook in tijden van grote smart.
Er is dagelijks een oogst, want
God laat geen enkele vrucht
rotten, Hij plukt ze met zachte hand
zo krijgt elk mens dagelijks lucht.
Takken van deze vruchtenboom
omhelzen de mens elke dag.
geniet van Zijn liefde, laat los ied’re schroom
met God begint de dag met een lach.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2277
Wat begrijpt de mens
ten diepste van de puurheid
van de ander
wanneer het om
oprechte liefde gaat
waarbij met diep respect
de reinheid wordt bewaakt,
wie kent de wreedheid
van de pijn waarmee
de scherpe tong
meedogenloos verwondt,
het scheuren van het heilige
dat zo eerbiedig werd gemeden?
Waarom zo velen onbeschaamd
over één kam te scheren,
integerheid ten spijt?
O Heer, alleen U kent de
oorlogssporen,
U, die vernederden verhoogt,
alleen U doet
de echte Vrede gloren.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Alex Verburg.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2119
Ik zocht God overal,
waar ik Hem dacht te vinden.
In kille briesjes en
zelfs in de woeste winden,
in plaatsen waar geen mens
Hem ooit zou durven zoeken
en van elk werelddeel
de verst gelegen hoeken.
Ik zocht Hem in een stal
en dacht Hem daar te weten.
Ik keek op plekken waar
Hij lang reeds was vergeten.
Ik ging naar Oost en West
en naar het hoge Noorden,
maar nergens vond ik Hem,
noch ik Zijn roepstem hoorde.
Ik zocht Hem overal.
Waar was Hij toch te vinden?
Bij blank, bij bruin of zwart
of bij de licht getinten?
Totdat God plots’ling sprak:
”Waar ben jij toch mee bezig?
In ieder mensenkind
is iets van Mij aanwezig!”
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2877
dan een gebalde vuist.
Hij toont veel liefdevoller
dan ’n saamgeknepen knuist.
Hij predikt de verzoening
en zonder zelfs één woord
wordt uit dit stille teken
een vredesgroet gehoord.
Een open hand toont duid’lijk
een wijde toegangspoort,
een lichtstraal die zich gloedvol
door vele lagen boort.
Een opening wordt zichtbaar,
waar ’n deur werd toegedaan
en de verharde harten
als ’n wonder opengaan.
Een open hart brengt mensen
weer dichter tot elkaar.
Er wordt een vuist geopend
met ’n reikend handenpaar.
Als elk dit wonder nu eens
met ’n open hand ervaart,
de aarde zonder woorden
Gods liefde openbaart.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Vakantie
- Hits: 5419
Achter mij zingt een man
mijn trommelvliezen bol,
zijn ritme schokt de bank.
Vol overtuiging klinkt het.
Lofprijzend is zijn dank.
Bij het verlaten van de kerk
valt hij het orgel bij.
Zijn echtgenote fluistert sssst
maar hij is veel te blij.
Haar diep ontroerde ogen
beroeren die van mij.
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4456
de hoop op medeleven.
De pijn van de tijd die vliegt;
de hoop dat er nog een toekomst is.
De pijn van het gevangen zijn in een
lichaam dat niet meer wil;
de hoop opnieuw te gaan en staan.
De pijn van twee gedachten, niet kunnen kiezen;
de hoop dat je ooit de juiste keuze maakt.
De pijn van herinnering;
de hoop op verzoening.
De pijn om wie je bent;
de hoop op wie je zou willen zijn.
Struikelend tussen pijn en hoop;
daar kwam Jezus.
“Kom tot Mij die vermoeid en belast zijt
en ik zal je rust geven.”
De blik verandert in berusting;
uitzicht op de Hemel,
op God.
(04-10-2010)
- Details
- Geschreven door: Boersma-de Ruiter, Grietje
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2287
ochtendnevel bedekt de aard
de sfeer, zo sprookjesachtig mooi
het beste nog voor straks bewaard.
Zulk rijkdom ons door God gegeven
Hij sprak hiervoor een enkel woord
de dag en nacht heeft Hij bevolen
en ook de wind heeft Hem gehoord.
Hij schiep de bloemen en de dieren
de zon, de wolken en de maan
en zoveel sterren aan de hemel
dit heeft Hij ook voor ons gedaan.
Aan ons is het dit te bewaren
dit geschenk wat God ons gaf
het is ons erfgoed, oh zo kostbaar
dat neemt Hij nimmer van ons af.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2376
die groengebladerd is verweven
met voedingrijke grond, maar toch
opnieuw dit jaar geen vrucht zal geven,
laat mij niet lijken op die boom
die ondanks alle goede zorgen,
liefde en aandacht zelfs ten spijt,
geen vrucht zal dragen in de morgen,
laat mij niet lijken op die boom
die dreigt te worden afgeschreven,
het vuur te worden prijsgegeven,
als blijk van een onvruchtbaar leven,
maar als ik tóch lijk op die boom:
wil het nog eenmaal met mij wagen,
laat door uw eindeloos geduld,
mijn leven eindelijk vruchtdragen.
n.a.v. Lucas 13 : 6 t/m 9
- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 3532
en daarna in het donker rust
totdat de korrel komt tot leven;
de kiem boven de aarde stijgt,
gestadig groene blaadjes krijgt,
die naar het licht worden gedreven,
Zo is het met elk mensenkind
dat in zijn Heer nieuw leven vindt,
na lang in donkerheid geslapen.
De grond is rijp voor nieuwe groei.
De akker komt tot volle bloei:
Een vruchtbaar leven is geschapen.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 3672
Honderd schaapjes in een weiland
waar de Herder hen bewaakt,
Hij bekijkt of ze niet ziek zijn
zelfs als ieder schaapje slaapt.
’t Is een hele goede Herder
en Hij telt ze één voor één,
Hij weet alles, zelfs hun namen
Hij herkent ze echt meteen.
Op een dag is Hij geschrokken
Hij telt weer Zijn schaapjes na,
één, twee, drie, zo telt Hij verder
één ontbreekt, hé dat is raar?
Is dit schaapje écht verdwenen
is het schaapje soms verdwaald
zal het schaapje om Hem roepen
heeft een dief het weggehaald?
Zoekend loopt Hij door de velden
laat de anderen alleen,
want dit schaapje moet Hij vinden
Hij houdt veel van iedereen.
Dan… na vele uren zoeken
komt de Herder weer terug
met het schaapje in zijn armen
ieder schaap zucht opgelucht.
Zij zijn blij met deze Herder
altijd veilig, dat is fijn,
Hij blijft heel goed voor hen zorgen
ook als zij ondeugend zijn.
Deze Herder dat is Jezus
die echt alle namen kent,
Hij kent jou, weet alle dingen
wil dat jij Zijn schaapje bent…
kom maar.
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2743
Eén vonkje is genoeg
om vuur te doen ontbranden.
Toen jij eens naar Mij vroeg,
was Mijn intocht op handen.
Jij vroeg Mij waar Ik was, maar
Ik droeg jou al die tijd.
Ik was steeds daar
In jouw gevaar
En heb jou echt bevrijd!
Nu toon Ik jou opnieuw
dat Ik je werk’lijk liefheb.
Ik maak jou weer als nieuw:
een mens; dat jij Mij liefhebt,
dat is wat Ik zou wensen;
beantwoordt Mijn verbond.
Want jouw grenzen
zijn voor mensen,
maar niet voor Mij, jouw God!
Ik vraag je daarom weer
Mijn hand te willen nemen
en daaraan elke keer
te gaan je weg van dromen.
Ik vraag je om te delen
met mensen om jou heen
wat Ik jou geef,
waaruit jij leeft.
Ik laat jou nooit alleen!
Mel.: It only takes a spark – K. Kaiser
Als we aan Gods hand ons leven leven, zal Hij ons helpen te bereiken waartoe Hij ons geschapen heeft. En ons doel is - blijkens Zijn opdracht aan Adam en Eva, later herhaald aan de discipelen van Jezus - onder woorden te brengen in het thema van de maand oktober 2010: "Vrucht dragen".
- Details
- Geschreven door: Klapwijk-van der Wal, Rita
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 3949
en zie op naar de bergen.
Mijn hart vraagt, zoekt, roept:
'Waar, waar komt mijn hulp vandaan?'
Ik hef mijn hoofd omhoog
en besef: God heeft alles gemaakt;
Hij is mijn hulp,
Hij zal steeds naast mij gaan.
Mijn voet zal niet wankelen,
want mijn Bewaarder sluimert noch slaapt;
Hij waakt over mij,
is de schaduw aan mijn rechterhand.
De zon zal mij niet steken,
noch de maan 's nachts.
Hij behoedt mij voor het kwaad,
door Hem houd ik stand.
Hij bewaart mijn ziel;
mijn komen en mijn gaan.
Van nu aan tot in eeuwigheid
zal Hij naast mij staan.
Naar: Psalm 121
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2034
Herfst kleurt het bos
speels schijnt het licht
tussen alle kleuren,
wat een mooi gezicht.
Een wandelaar geniet
van deze schoonheid.
Hij voelt vrede in zijn hart
God heeft hem weer verblijd.
Een schaduw verdwijnt
in de kleuren van een boom,
net als de tijd zacht weg tikt,
maakt de herfst ons loom.
God laat ons leven bloeien
in de rust van de jaargetijden.
Onbewust lopen wij verder
wetende dat Hij ons zal verblijden.
Vredig staan tussen de bomen
paddestoelen op het zachte mos.
De wandelaar raakt ze zacht aan.
Hij voelt Zijn Liefde hier in het bos.
***********************************
Waar wij ook gaan of staan
God blijft ons altijd bijstaan.
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2668
Stil geworden kom ik tot U
maar alhoewel ik spreek van stil
vanbinnen zijn er zoveel dingen
die ik U vanavond zeggen wil
Heer ik ben zo bang geworden
van mijn zonden telkens weer
want niks komt ervan terecht
als ik zeg: nee nu niet meer
De zonden volgden op elkaar
een gedachte of een gevoel
of als ik met weinig woorden
onhandig zei wat ik bedoel
Soms was het mijn uitdrukking
die verscheen op mijn gezicht
een oogwenk, een beweging
of een daad verkeerd verricht
Of als ik juist had moeten spreken
maar ik mijn mond er over hield
omdat ik dacht dat ’t niet zou helpen
misschien heeft ‘t juist nog meer vernield
Het zijn vaak zoveel kleine dingen
en intens besef ik mij
ik ben niet perfect, ik maak fouten
maar dat spreekt niet van zonden vrij
En daarom werd ik zo benauwd
maar nu toch niet langer meer
omdat ik het bij U mocht brengen
mijn Vader en mijn trouwe Heer
Ik had een torenhoge schuld
van vele zonden op een rij
maar U hebt het kwijtgescholden
U spreekt mij van zonden vrij
En zo wil ik ook een beeld zijn
En vergeven keer op keer
Mensen nieuwe kansen geven
Om een beeld te zijn van U o Heer!
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2889
U bent de wijnbouwer
in dit seizoen
vol van genade
wandelt U
daag'lijks de wijngaard in
loopt U
de nieuwe ranken na
die U geënt heeft
op de volmaakte wijnstok
in uw wijngaard
en ook vandaag
draagt U met vreugd
weer nieuwe enten
de wijngaard in
brengt met een mes
een snee aan
in de wijnstok
voor elke nieuwe loot
verankert zo de enten
stuk voor stuk
diep in de wijnstok
uw ogen
volgen daag'lijks
de ontwikkeling
in de wijngaard
U snoeit waar nodig
lange uitlopers weg
het gaat U niet om blad
maar om veel vrucht
en zijn de druiven rijp
plukt U met voldoening
als eigenaar
de trossen van de rank
perst sap er uit
en reikt dit uit
op plekken waar U weet
dat liefde
vreugde
vrede en geduld
de ander zullen overtuigen
dat U
het mensdom liefheeft
als geen ander
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2546
Vaag schijnt het licht
tussen herfstkleuren
in bundels gericht
een schoon gebeuren.
Vrede straalt tussen bomen
en stille hoop zonder woord
dat tijden snel zullen komen
waarin groter licht weer gloort.
In rust van stil verglijden
van ’t leven in de tijd
willen wij slechts verblijden
in dagen aan U gewijd.
Zien wij straks schone kleuren
in het licht van paradijselijk hof
kennen niet het aardse treuren
maar zingen nog eeuwig Uw lof.
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1849
maar had het Woord niet,
dan leefde ik blindelings.
Al kon ik iedereen overtuigen
maar had het Woord niet,
dan was ik sprakeloos.
Al begreep ik alles wat gezegd werd
maar had het Woord niet,
dan was ik horende doof.
Het Woord is waarheid
en heeft onder ons gewoond.
Het Woord is vergeving
en bevrijdt ons van schuld.
Het Woord is Liefde
en zal ons nooit verlaten.
- Details
- Geschreven door: Cornelisse-Pietersma, Iekje
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2514
Met tranen in mijn ogen
leg ik het bij U neer
Het besef dat ik het alleen niet kan
ik heb U nodig oh mijn Heer
Knielend buig ik voor U
en vouw mijn handen saam
Heer wilt U mij alstublieft helpen
en samen met mij gaan
Mag ik op U vertrouwen
hoe mijn weg ook zal gaan
Dat U er altijd bent
en naast mij komt staan
Dank U Heer, mijn God
dat U mijn leven leidt
Dat ik in lengte van dagen
mij altijd in U verblijd
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 1939
waarin ik vreugde vind.
de lentebloemen en hun geur
van tulp, sering en hyacint.
De zomer geeft z'n kleurenpracht,
met vruchten fris en zoet.
Het najaar heeft z'n geur en oogst
en zijn de vruchten rijp en goed
begint voor mij het oogstseizoen.
Het snoeiwerk doe ik tussendoor,
of na de oogst waar nodig.
Want vrucht verwacht ik in mijn tuin,
geen plant of vrucht is overbodig.
Als ik zo snoeiend bezig ben,
'k snij hier en daar wat weg,
dan denk ik mijmerend aan Hem,
die net als ik in 't klein,
in het groot het snoeimes in mij zet.
Ook...al doet dat snoeien pijn,
weet ik dat dit mij redt,
want niet gesnoeid het leven in
voelt nu misschien wel goed,
maar brent me geen gewin.
Al sterker komt bij mij 't verlangen
dat de Tuinman bij mijn oogst
een grote opbrengst mag ontvangen.
Straks is de Grote Tuinman klaar
met snoeimes en met zeis.
Dan is voor mij het oogsfeest daar
..........in Zijn Paradijs!
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2655
die ons Gods grote opdracht gaf.
Als volgeling zijn wij aan zet:
mensen vertellen over het open graf!
Dit kunnen we doen op veel manieren,
maar aandacht daarvoor hoort er echt bij.
Alleen zo kunnen wij God plezieren
en zet Hij medemensen vrij.
Als de ander de gaven van de Geest,
zoals door Paulus zijn beschreven,
werkelijk in ons leven leest,
vindt hij of zij ook eeuwig leven.
Maar ook concreet de straat op gaan
en hen met Waarheid confronteren
is deel van een vruchtbaar bestaan.
En weet je... dat kan iedereen leren!
Elke vrucht die uit jou komt
is een parel voor de eeuwigheid.
Ik bid daarom dat niets verstomt
jouw getuigenis, jouw openheid.
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3175
Zacht ritselt het blad
langs paden en straten.
Het nestelt zich neer
onder struiken en heg.
Een vindplaats van voedsel
voor vogels, insecten.
Een veilige plek,
langs de weg.
Er fluistert muziek
in dit jaargetijde.
God gaat Zijn weg,
de tijd gaat voorbij.
Seizoenen vertellen
de weg loopt ten einde,
maar nooit loopt hij dood
met de Heer aan mijn zij.
Als bladeren vallen
en stormen woeden.
Dan vind ik een schuilplaats
bij Jezus mijn Heer.
Daar schuil ik
en zing ik mijn loflied
voor Jezus.
Want Hij gaf mij 't leven
en komt spoedig weer.