- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 4324
die jij in jouw leven hebt?
Voor die fiets of voor die auto,
voor die pop of zelfs die step?
Ben jij dankbaar voor het eten,
dat je elke dag nog krijgt?
Voor die boterham, dat koekje,
want je hebt het hier best rijk.
Ben je dankbaar voor je ouders,
die er altijd voor je zijn?
jou vertellen van de Vader,
want dat is toch best wel fijn?
Of besef jij niet de waarde
van de dingen om jou heen?
ware rijkdom, echte liefde,
een geschenk van God alleen.
Kom en open nu je ogen,
kijk goed rond opdat je ziet,
dat je meer hebt dan veel and'ren,
echt veel meer, vergeet dat niet!
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3311
’t Is als een boemerang,
want waar ik liefde uitdeel
ik haar terugontvang.
Ze nestelt zich in harten,
die zij ten hemel leidt,
ze spreekt in alle talen,
mild en vol tederheid.
Die wonderbare liefde
werkt bij elk mensenkind.
Zelfs al het mens'lijk leven
met haar geheim begint.
Zij groeit op akkervelden,
die tonen troosteloos
en kleurt en geurt in harten
die zij tot woonplaats koos.
Die wonderbare liefde!
Ze was van d' aanvang af
de grootste kracht op aarde
die God de mensheid gaf.
Zij draagt en schraagt een ieder,
ze heelt en deelt de pijn.
De ziel bestrooiend, tooiend
laat zij God werkzaam zijn!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 6109
als de oogst is ingehaald
en soms, op bepaalde dagen,
worden wij daarbij bepaald.
Wat is van die oogst geworden,
zijn de schuren rijk gevuld,
doordat wij op d’akker zaaiden
met oneindig veel geduld?
Laat ons op die levensakker
even mijm’rend blijven staan.
Er zijn wind en storm en regen
woedend overheengegaan.
Maar ook zonnelicht en warmte
brachten groei en levenskracht.
Wellicht heeft het kleinste zaadje
hier veel schoonheid voortgebracht.
Kijk, hoe bracht het zaad van stilheid
wonderlijke vruchten voort
en hoe zien we reeds de uitkomst
van een warm en lief’lijk woord.
Waar wij troost en vreugden zaaiden
groeiden alles wondergroot,
ons getuig’nis schonk vernieuwing
als een pas ontsproten loot.
En de zaden die ontkiemden,
diep in onze eigen ziel,
kregen zij daar rijke wasdom,
toen’t in goede aarde viel?
Was geloof en liefde zichtbaar
op ons vruchtbaar akkerveld,
werden daar Gods zegeningen,
eindeloos door ons geteld?
Er is reden om te danken,
als de oogst zo is vergaard
en op d’akker van zovelen
God door ons zich openbaart.
Eens in volheid wij aanschouwen
hoe de zaaiing is geweest
en wordt, schoner dan wij denken,
onze oogstdag één groot feest!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 4205
in klare kinderogen.
De blijdschap
van een onverwacht moment.
De liefde uit een hart
vol mededogen.
Een teken dat je
toch niet eenzaam bent.
Zelfs in de diepste duisternis
ervaar je nog;
Hij is er toch!
jannie de paauw
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 6744
een knuffel, een woord,
waardoor iets van liefde
je lichaam doorboort.
't Is een injectie van
'n mens die je verstaat,
met je opwaarts en in
de diepte meegaat.
Een kaart of een bloemstuk,
ze leken van goud,
want daaruit ik voelde
dat men van mij houdt.
Een opbeurend tekstje,
als 'n goed medicijn.
Het maakte vanbinnen
mij warm en zo klein.
Bedankt, lieve mensen,
voor zoveel geduld.
Het hoogste gebod heb
je daarmee vervuld.
Ik heb jullie namen
gegrift binnenin
en 't geeft aan mijn leven
weer inhoud en zin!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2709
om in Uw rijk te wonen.
Ik zou U met gejuich ontvangen,
wanneer Gij terug zou komen.
Maar ik heb grote zorgen,
Ik ben bang dat Gij zult vragen:
"Waarom is er zoveel bloed gevloeid,
ik hoor mijn volk zo angstig klagen".
"Wat is er met mijn volk gebeurd,
waarom dat bloed, dat lijden?
Waarom die ghetto's, en die pogroms,
waarom gingen er kruisvaarders strijden?"
Miljoenen mensen van één volk,
gingen op in rook en as.
Ook twee miljoen kinderen, die niet wisten,
wat hun rechterhand, of linker was.
Uw hart weende, wij deden weinig,
wij hebben 't niet geweten?
Wij hebben niet Uw volk, o Heer,
maar wij hadden U vergeten.
Door een dal van lijden,
hebt Gij Uw volk geleid.
Naar de stad Jeruzalem,
Een weg vol van zorgen en van strijd.
In Yad Vashem boog ik mijn hoofd,
een zachte wind ruist door de bomen.
In gedachten zie ik miljoenen doden,
er mag nooit een tweede holocaust meer komen.
Wil ons leiden, zonder lijden,
ook al zijn wij nog zo klein.
Dat wij van Uw grote stam,
een heel klein takje mogen zijn.
Jan van der Veen
uit: Licht en Hoop - de roep van het verlangen
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Vrede
- Hits: 4521
In een wereld zonder pijn en verdriet
En ik blijf over vrede op aarde dromen
Maar helaas, ik zie dat voorlopig niet.
Ik droomde, dat alle mensen gelukkig waren
Zonder angsten, pijn, ziekte en ongemak
Dat alle mensen Gods liefde zouden ervaren
En dat het niemand aan eten en drinken ontbrak.
Ik droomde, dat er geen onheil zou ontstaan
Geen verkeersongelukken meer zouden gebeuren
Geen overstromingen, aardbeving of orkaan
Waarbij veel doden zouden zijn te betreuren.
Ik droomde van een nieuwe hemel en aarde
Waar alles en iedereen volmaakt zou zijn
En waar God al Zijn schepselen aanvaardde
Hetzij rijk of arm, jong of oud, groot of klein.
Eens zal deze droom veranderen in werkelijkheid
Als God , de Heer wederkomen zal op de wolken
In al Zijn glorie, in Zijn grote macht en heerlijkheid
Hoe het dan zal gaan, kan niemand nog vertolken.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2915
"Mijn lichaam is zo snel en rank,
ik ben als de wind zo vlug,
ik ben mooi en slank".
"Ik ben geschapen om te leven,
een sieraad ben ik hier op aard.
Ik ben vlug en schrander,
de Schepper vindt mij 't leven waard".
"Ik ben niet voor u geschapen,
mijn lichaam is aan mij gegeven.
Vergrijpt u niet aan mij,
De Schepper gaf mij 't leven".
Het luipaard sprak:
"Gij zijt mijn eten.
Ik heb menig hert,
als maaltijd opgegeten".
"Zie mijn klauwen en mijn tanden,
mijn lichaam en mijn kracht.
Het was uw Schepper,
die mij hier op aarde bracht".
Zij twistten samen verder,
ik hoorde geen gegil.
Beiden zochten hun gelijk,
toen werd alles angstig stil.
Ik zag de bomen ruisen,
de takken zag ik wenken.
Ik hoorde een stem, die zei:
"Gij moogt nooit in kracht en klauwen denken".
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Riksten Brouwer, Maria
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3212
de zon verheugd de aarde kleurt,
met warme vreugdestralen,
ontbrandt een vuur in elke laan,
waar kleuren weer ontvlammen gaan,
schoon reeds de bomen kalen.
Na lange rijd van wolken, mist,
waarin ‘k mij soms verloren wist,
glanst nu de hemel open.
Het schijnsel brengt een warme gloed,
wat harten sneller kloppen doet,
op beet're tijden hopen …
Want door die open hemeldeur
ontsnapt nu weldra kleur na kleur,
in felle lichte tinten.
Het schijnt warempel wel een feest.
De stralen lijken nog het meest
op rijk versierde linten!
Het grijze waas met zwart doorzeefd,
wat hier zo lang gelegen heeft,
lost op in vage slierten.
Het somb're dekendek verdwijnt
en daar waar nu het zonlicht schijnt,
rept zich het ongedierte.
En als het herfstig jaargetij
met al het sombere er bij,
al zó'n palet van kleuren weeft,
wat ons dit rijke schouwspel geeft,
wie zal zeggen wat dan Mei
nog voor ons in petto heeft!
Ria Riksten Brouwer
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2640
Volmaakt was alles hier, het leven waard.
man en vrouw de vogels en de dieren.
Iederéén geschapen naar zijn aard.
Alles was volmaakt en goed.
Zij leefden door Gods hand.
Zij woonden in de Hof van Eden.
In het vierstromen land.
De mens hij leefde dicht bij God.
Hij was vrij in woord en daad.
Hij kende alleen het goede.
Men trof in hem geen kwaad.
Door zich van God af te wenden.
Kreeg hij kennis tussen goed en kwaad.
Door hebzucht, macht en egoïsme.
Koos hij de brede weg, waar 't kwade gaat.
Een tunnel, of een smalle weg.
Is moeilijk, kan gevaarlijk zijn.
De brede weg lijkt licht en helder.
Is aan 't einde vaak, te smal, verstopt, te klein.
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2561
mijn heel
dierbare ouders
zijn er
niet meer
maar het
wonderlijke is
U bent
er steeds
weer
telkens ben
ik verdrietig
maar U
droogt iedere
traan
ben ik
bang om
te leven
U zegt
wij zullen
samen gaan
Jezus
zonder U
is mijn
leven heel
koud
dank U
zeer dat
U zoveel
van mij
houdt
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3549
Zal God tot ons spreken,
als hier onze opdracht
eenmaal is geweken.
Zijn ze wel doorgroefd van
al het rust’loos werken,
omdat jij vermoeiden
kon vertroosten, sterken?
Zijn ze als een brugdek,
dat zoveel kon dragen,
als een biddend bolwerk
van verstilde vragen?
Toe, toon eens je handen!
Zal Hij nogmaals spreken,
nadat Hij zorgvuldig
alles heeft bekeken.
Zijn ze ruw en eeltig
van het naarstig zaaien,
dan zal God ons oogstveld
rijk'lijk kunnen maaien!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 2486
denk ik laat het
maar stoppen God
voor altijd
gevangen in
een willoos lijf
dat is mijn lot
de kerker waar
ik in verblijf.
ik beweeg en soms
denk ik kwam
maar een einde
aan alles Heer
vandaag nog
handen stil
even controle los
van de ketens want
dit wil ik niet meer
ik beweeg en soms
denk ik er niet aan
zomaar even
dat ik ervaar
verlost te zijn
uit dit lijf
een weg uit
de kooi van pijn
ik beweeg en soms
ook niet
maar ben bewust
gerust en bewogen
voor altijd
uw kind
ook straks
als het bewegen
weer begint
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3332
als wij zelf de liefde dragen,
met een vriendelijk gebaar
and'ren helpen, troosten, schragen.
Er zal altijd vrede zijn
als wij zelf de palmen spreiden,
naasten met een zachte hand
naar de groene weiden leiden.
Er zal altijd blijdschap zijn
als wij vreugdevol getuigen,
met een opgewekt gemoed
ons voor 's Heren grootheid buigen.
Er zal altijd hoop, geloof
op de aarde ingang vinden,
als wij de vermoeide mens
met het vaderhart verbinden.
Vrede, liefde, hoop, geloof
zul je blijvend zelf aandragen.
Dat geeft meer bevrediging
dan 't van anderen te vragen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Riksten Brouwer, Maria
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4116
de struiken, bloemen of het groene gras.
Als wij daar enkel maar van konden dromen
en er geen varen, mos of heide was…
Geen oude eiken en geen slanke berken,
met vogels, huppelend van tak tot tak.
Nooit madeliefjes, bloeiend in de perken,
of kleine eksters, in hun verenpak…
'k Zie paddenstoelen, van die hele grote
en boterbloemen in een groene wei.
Ook vruchtenbomen, met hun jonge loten,
als dat toch niet ontluiken zou in Mei…
En wat ik zie, een kunstige Ontwerper,
die heel die wereld schiep, in al zijn pracht.
En ja, door al dit moois zie je steeds scherper:
niets evenaart Zijn Goddelijke macht!
Maria Riksten-Brouwer
- Details
- Geschreven door: Muermans, Erna
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3198
door het mulle zand
zijn wegen baant
de wind zijn sporen
achterlaat
mijn voetdruk
slechts voor even
een afdruk geeft
van mijn aanwezigheid
dan leg ik me neer
in overgave
de warmte van het zand
voelt kouder als ik ben vergaan
voor hen die uit die grootheid
zijn opgestaan
krimpen de dagen
in bruinheid van kleur
de wind vertraagt
de bedding voor even
verlegt de stroom
langs mildheid voor het leven
Erna Muermans
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3460
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En krijgt van Mij de eeuwige roem.
Vriendje, vrolijk als het fluitekruid
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En Ik zal luisteren als jij fluit.
En jij, verdrietig als de gouden regen
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
Ik droog jouw tranen, dan kun je er weer tegen.
Lieve moeder, kruidig als de marjolein
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En Ik wil voor jou een Vader zijn.
En als het onkruid woekert in jouw leven
Vergeet Mij niet. Je
mag toch bloeien in Mijn tuin
Kom naar Mij, want Ik wil je vergeven.
Dineke Jansen
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4143
is wat menigeen verlangt.
Dat je door één woordje
ongezien weer kracht ontvangt.
Handen die zich vouwen
en tot bidden zijn bereid
steunen, dragen je in
elke ongelijke strijd.
Elke dag beginnen
met de vaste zekerheid
dat je door veel bidders
over bergen wordt geleid,
weten dat hun handen
als een brugdek zijn gesmeed,
schept een kracht waardoor je
je in God geborgen weet.
Voorbidders te hebben,
ook al is het er maar één,
laten je gevoelen:
ik strijd zeker niet alleen!
Want het wonder dat je
door een handenpaar verkrijgt,
boven de problemen
en je zorgenlast uitstijgt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3211
Om Uw grootheid en Uw macht
Laat mij Heer, in U blijven geloven
Zoals u dat van mij verwacht
Geef, Heer, dat ik naar Uw wil zal leven
Maak mij vrij van zonde en schuld
En dat ik om mijn naasten mag geven
Omdat U ons ook met liefde vervuld.
Laat mij, o Heer, van U mogen getuigen
Dat ik mij niet zal schamen voor Uw woord
En dat ik in alle eerbied voor U zal buigen
Laat mij, o Heer, U prijzen, onverstoord.
Laat mij, Heer, U danken voor al het goede
Voor gezondheid en vreugde in mijn leven
En wilt U mij voor al het kwade behoeden
Laat mij een licht zijn, tot Uw lof geheven.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3783
dat zij mij begroeten,
hoewel ik ze zelf
niet meer kan ontmoeten.
Ze zenden een woord
dat mij kan versterken
om diep in mijn hart
de vrede te werken.
Zij dringen zich op
in wat zij verkonden
met lieflijke stem
en tijdloze monden.
Ze roepen me toe
geen kracht te verliezen
en elke dag weer
het goede te kiezen.
Ik krijg het idee
dat zij willen zeggen:
probeer maar je hand
in handen te leggen,
die Vader je reikt,
verstild en bewogen
en zie dit gewis
als groet uit den hoge!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3061
Want ik zal steeds voor je zorgen
Altijd, nu, vandaag en ook morgen
Ik heb mijn armen om je heen gelegd.
Kijk maar naar de vogels in de lucht
Ze krijgen eten in alle overvloed
God, de Heer is het, die ze voedt
Er is niet één die Hem ontvlucht.
Jij bent veel meer waard dan zij
God weet wat je nodig hebt, elke dag
Zolang je op deze aarde leven mag
God, de Heer, Hij blijft je steeds nabij.
Wij mensen maken ons vaak zorgen
Over onze kinderen en ons bestaan
En kunnen de problemen soms niet aan
Heel veel dingen zijn voor ons verborgen.
Toch zegt God, maak je maar geen zorgen
Want ik ga met je mee door het leven
God wil ons helpen en ons het beste geven
Wees niet bezorgd voor de dag van morgen.
( Uit het Bijbelboek Mattheüs)
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3565
De eeuwigheid beweegt
en zendt mij stil haar groeten.
Mijn God, wat zou ik graag
mijn lieven weer ontmoeten!
Ze laten mij niet los,
ik voel hun liefdekoorden
en hoor hun wijze raad
als hemelse akkoorden.
De eeuwigheid beweegt.
Ik voel hoe mij omringen
de velen die bij God
het lied van vrijheid zingen.
Ze geven mij een wenk,
ze reiken beide handen
en in mijn hunk'rend hart
gaat hemelvuur ontbranden.
De eeuwigheid beweegt.
Beminden leven mede
en in mijn ziel ontwaakt
een wonderlijke vrede.
Eens zijn wij weer vereend,
die dag blijft nog verborgen.
Wie weet, eerdaags of zelfs
verschijnt dat weerzien morgen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3333
Gelijk de druivenstruik
zich dag na dag gaat vormen
en moeiteloos berust
in woeste levensstormen,
de rank zich krachtig voedt
met milde waterstromen,
zo rijpt de ziel gestaag.
Het zoete moet nog komen!
Ik zoek waar ergens iets
van bloei is te bespeuren
en wil met ruwe hand
dit wonder openscheuren.
Wie zal dit groot geheim,
die levensdrang intomen?
Zwijgt ook mijn ziel niet zo?
Het zoete moet nog komen!
Als zonlicht leven wekt,
de blaad'ren zich ontplooien,
dan pas zal elke rank
zich rijk aan vruchten tooien.
Zo zal de ziel ook eens
ontwaken uit haar dromen.
Wees dus maar stil, mijn hart.
Het zoete moet nog komen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2659
Die hemel en aarde gemaakt heeft
En nog onderhoudt alles wat leeft
Die zonden vergeeft, steeds weer.
Ik geloof in Gods almachtigheid
Hij, de schepper van 't heelal
En dat Zijn koninkrijk komen zal
Ik geloof in Gods trouw en waarheid.
Ik geloof in de drie-eenheid van God
Vader, Zoon en heilige Geest
Zoals het altijd is geweest
Ik geloof dat God bewogen is met ons lot.
Ik geloof in Gods onmetelijke goedheid
Dat Hij mijn leven leidt, elke dag
Zolang ik hier op aarde wezen mag
Ik geloof in Gods liefde en barmhartigheid.
Ik geloof in een altijd durend leven
De verrijzenis van het lichaam
Dit alles geloof ik in Jezus naam
Die voor allen Zijn leven heeft gegeven.
Amen, amen, amen.
(Naar gez. 331 Liedboek voor de kerken)
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3705
naar overvolle straten.
December is in aantocht,
de huizen zijn verlaten.
Geen man, geen kind dat ik bezit,
geen buurvrouw die komt vragen:
"ga eens een avond met mij mee",
is die eenzaamheid te dragen.
Mijn neef vroeg afgelopen jaar:
"zal ik uw huis een verfje geven?
Uw eigen huis, een groot bezit,
u heeft geen man of kinderen meer in leven".
Toen ik zei: "het huis is niet van mij",
verbleekte zijn gezicht.
Ik heb hem toen voor 't laatst gezien,
geen brief, geen kaart, geen enkel bericht.
Het dolen in de eenzaamheid,
het kijken naar de overvolle straten.
Is geen wereld van verschil,
geen weg van God en mens verlaten.
Het is een tasten naar de werkelijkheid,
het zoeken naar een leefbaar leven.
Met opstaan en met vallen,
je leven inhoud geven.
Het is de zon die u gadeslaat,
de sterren die over u waken.
De Schepper die alles ziet,
zal alles nieuw voor u maken.