- Details
- Geschreven door: Dijk-Ploeg, Anneke van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6261
het stille verdriet,
de pijn van afgesneden zijn
van hen die wij liefhebben en verloren zijn.
Maar vergeet niet - en dat verzacht misschien de smart -
dat zij altijd zijn, waar wij zijn,
omdat wij hen meedragen in ons hart.
Anneke van Dijk-Ploeg
- Details
- Geschreven door: Bakker-Albers,Miep
- Categorie: Overlijden
- Hits: 9240
Ik hoop je daar over vele jaren
weer tegen te komen.
Kijk op ons neer en zing dan je Engelen lied.
Niemand kent je zang maar ik kan je horen
en laat door niets dit moment van innerlijke rust verstoren. Vaarwel goede vriend.
Miep Bakker-Albers
- Details
- Geschreven door: Beijl, Bert
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6079
Vreest menigeen zijn laatste dag het meest
Maar zie hoe mooi jij van ons wegging
Zo rustig, moedig, onbevreesd
Nog steeds een voorbeeld voor ons allen
Zoals je heel je leven bent geweest
Zo trouw, zo liefhebbend en zorgzaam
Aan anderen dacht jij altijd het meest
Jouw beeld helpt het verdriet te dragen
Dat deze dagen brandt in onze geest
Bedroefd dat jij niet meer bij ons bent
Wordt blij omdat je bij ons bent geweest
Bert Beijl
- Details
- Geschreven door: Hilda Gedichtensite.nl
- Categorie: Afscheid
- Hits: 6326
Mijn oren dichtgestopt
Zien , maar ik kan niet zien
Mijn ogen blind gemaakt
Voel, maar ik kan niet voelen
De scherven van gisteren
Verwonden me niet meer
Gisteren is begraven in de tijd
Vandaag maak ik iets nieuws
Hilda
2005
- Details
- Geschreven door: Velthof, Trudis
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4469
de heuvels af
naar lagere oorden
haar schrille tonen hoog en helder
gedragen door de wind
in het late avonduur
fluisterend golft zij
de droom van velen binnen
lokt hun mee
naar vele oevers
vochtig van dauw
Trudis Velthof
ingezonden 27 juli 2004
- Details
- Geschreven door: Jasper, Els
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7205
nooit jouw lach meer om ons heen.
Waarom heb je ons verlaten,
Waarom hadden wij niets in de gaten.
Alles is zo snel gegaan
Nu ben jij hier ver vandaan.
Nu kunnen we alleen nog hopen,
Dat jij je rust zal vinden boven.
Auteur: Els Jasper
(dit gedicht heb ik geschreven woensdagnacht
11 oktober 2001 toen mijn
moeder is overleden).
- Details
- Geschreven door: Toor, G.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5357
mijn moeder...groot en sterk
mijn knuistje in haar grote hand
beschermend handelsmerk
En nu.. in't hagelwitte bed,
weer kijk ik naar die hand
wat is het triest dat zij nu woont
in een onbewoonbaar pand !
Een zwakke glimlach krult haar mond
nog eenmaal dat zij gaapt
'k ben "blij-verdrietig" om te zien
dat zij nu eind'lijk slaapt, slaapt, slaapt.
G. Toor
ingezonden 10 maart 2003
- Details
- Geschreven door: Graft, Guillaume van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8330
de vogels waren niet thuis
ik vroeg het aan de bomen
hooghartige bomen
ik vroeg het aan het water
waarom zeggen ze niets
het water gaf geen antwoord.
als zelfs het water gen antwoord geeft
hoewel het zoveel tongen heeft
wat is er dan
wat is er dan
er is alleen een visserman
die draagt het water
onder zijn voeten
die draagt een boom
op zijn rug
die draag op zijn hoofd een vogel.
Guillaume van der Graft
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5313
op een stille plek
waar rusten oude namen
de wind voelt als een zucht
en ren dan in gedachten
door tranen van verleden
doch doe ze schuilen
in het licht van de Zon
voorbij de schaduw
van het bewustzijn
zie ik jou geduldig staan
met wijd gespreide armen
op deze dag
heeft niets een naam
Richard M. du Prée
30 april 2002
- Details
- Geschreven door: Leopold, J.H.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4375
kom dan en fluister,
fluister iets liefs,
mijn dichte ogen zal ik opslaan
en ik zal niet verwonderd zijn.
En ik zal niet verwonderd zijn;
in deze liefde zal de dood
alleen een slapen, slapen gerust
een wachten op U, een wachten zijn.'
J.H. Leopold
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Overlijden
- Hits: 12521
en niemand, of hij heeft een naam bij U
en niemand valt of hij valt in Uw handen
en niemand leeft of hij leeft naar U toe
- Details
- Geschreven door: Emmerik, Yvonne van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 14488
die is heengegaan
vragen:
´Hoe was hij?´of:
´Wie was deze vrouw voor jou?´
raakt diepe lagen aan in hen,
die na een afscheid
zonder hun geliefde
moeten verdergaan.
Tastend in de herinnering
groeit het wonder
van verwondering
om wat híj was
om wat zíj deed.
Wat zo gewoon was,
krijgt een nieuwe klank
en terwijl wij zoeken naar de woorden,
klinken zachtjes
de akkoorden van een leven met elkaar
dat nu voorbij is, maar
dat in het licht van de herinnering
ook stil maakt
van verwondering en dank.
Yvonne van Emmerik
Dit gedicht komt uit het boek 'Zaaien in tranen'. De schrijfster is
Yvonne van Emmerik met Mientje Luiken en Gerard Oostveen als co-auteurs.
- Details
- Geschreven door: Bilderdijk, W.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4946
de zon vroegtijdig neder
en later toont haar zwakke licht
zich aan de hemel weder.
Het schoon seizoen is heengesneld
en reeds wordt op het dorre veld
de ruwe storm vernomen.
Het laatste bloempje neigt ter aard
en d'adem van de herfst ontblaart
de schaduwrijkste bomen.
U die ons steeds een Vader zijt
U blijven wij verwachten,
al nadert 's levens wintertijd
al slijten onze krachten.
Ook in de herfst des levens zal
ons hart bij smart of ongeval
niet vrucht'loos op U bouwen.
Gij blijft de ouderdom ten staf,
Gij blijft tot aan, tot over 't graf
in Christus ons vertrouwen.
Uit: Lichtstralen uit het Woord
W. Bilderdijk
- Details
- Geschreven door: Janssen, Els
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5808
Durf te voelen, wat U voelt.
Durf te zijn, wie U bent.
Durf te zeggen, wat U wilt.
Durf te vragen naar rust en stilte.
Durf te schrijven, wat U nog wilde zeggen.
Durf te vragen, dat U nog eens Uw verhaal
mag doen.
Niet alleen vandaag, morgen,
volgende week of volgende maand.
U moet weten, dat de richting van Uw leven
een andere weg is ingegaan.
Daarom is het zo belangrijk: Durf te durven.
Els Janssen
- Details
- Geschreven door: Vriend, dhr. E.J.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3608
De golven spelen met ons leven.
Soms lijkt het allemaal zo snel te gaan,
en heeft het schip het begeven.
Zo was je pas nog hier,
nu al ben je verdwenen uit het aardse leven.
Dhr. E.J. Vriend
- Details
- Geschreven door: Breedveld, Piet
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4603
Dag na dag en uur na uur
Zal 't leven mij ooit schenken
Rust voor het staan van stervensuur
Zal de wereld ooit nog keren
Van 't pad dat zij nu gaat
Zal de mensheid ooit nog leren
Mens te zijn voor 't is te laat.
Piet Breedveld
- Details
- Geschreven door: Neruda, Pablo
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6451
in leven zal zijn
Zoek mij, zoek mij dan hier
tussen de stenen en de oceaan
Hier zal ik zowel gevonden
als verloren worden
Hier zal ik zowel steen zijn
als stilte
Pablo Neruda
Op 22 juni 1999 is Nettie Groenheide overleden. Ter nagedachtenis had zij zelf het bovenstaande gedicht gekozen van Pablo Neruda
ingezonden 15 december 2004 door Frans Groenheide
- Details
- Geschreven door: Gerrits-Brink, Hennie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5384
die leidt naar het beloofde land.
een mens die op die brug zal gaan,
op weg naar dat andere bestaan.
Zijn lichaam hier, zijn geest al daar,
in grote tweestrijd met elkaar.
Hij houdt nog vast, kan niet meer praten,
al zijn geliefden los te laten.
Zijn ogen waren zoekend rond,
er zweeft een glimlach rond zijn mond.
dan is het of hij plotseling zwicht,
en hij aanvaardt, gaat op naar het licht.
Hennie Gerrits-Brink
- Details
- Geschreven door: Dam-Burgsma, Annie
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 11447
Genietend van koeien en mooie luchten.
Heel vredig in alle rust
Zou"k wensen, dat dit altijd bleef.....
Helaas.....vaak ben ik een boom
die vecht tegen zware stormen
Met alle kracht en energie
die mij is gegeven.
En als eindelijk de wind is gaan liggen
probeer ik te rusten.....alleen maar te rusten.
Nooit, nooit verdwijnt mijn grote angst
voor de zware windstoten, die mij kunnen verdelgen.
Het maakt niet uit, een bloem of een boom
eens is de energie verbruikt.....
Tevergeefs zoek ik een schouder
Om houvast en steun te vinden
Iemand die me even vasthoudt
En zegt.....je bent immers niet alleen
Annie Dam-Burgsma
30 september 2005
- Details
- Geschreven door: Raes, Wiel
- Categorie: Overlijden
- Hits: 9527
Vandaag herdenken wij de geboorte
Van iemand die gestorven is
Staan stil bij de dag van sterven
Van iemand die geboren is.
Een naam, gehouwen in een steen
Of letters op een graf
Een datum en je ziet meteen
Welke tijd het leven gaf.
Tekort zegt iedereen
En kijken naar de jaren
Maar daar gaat het vaak niet om
Belangrijk is hoe ze waren.
Wil Raes
ingezonden 29-06-2005
- Details
- Geschreven door: Dam-Burgsma, Annie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3671
Met veel obstakels, gevaren en oneffenheden
om over te struikelen, en pijn te lijden
Dan nog de kruispunten, hoe die te vermijden?
De kruispunten, die ons vele zorgen baren:
Rechts, links of rechtdoor,
We kunnen ons er blind op staren.
Eindelijk slaan we een weg in, met onzekere gang
Zo heel stilletjes zijn we toch nog bang
en vragen ons af: is de juiste weg wel gekozen?
Of gaat deze ook al weer niet over rozen?
De tijd zal het leren, van fouten worden we wijs,
We zijn toch ons hele leven op reis
Over wegen met bergen en dalen, tot het eindpunt toe,
Het eindpunt, bereikt door vallen en opstaan en...............doodmoe.
Annie Dam-Burgsma
30 september 2005
- Details
- Geschreven door: Gerrits-Brink, Hennie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8132
slechts af en toe een sprankje hoop
een afscheid wat steeds naderbij kwam,
als onheil dat steeds nader sloop.
een band die ons nog samensmeedde,
onzichtbaar aan de buitenkant.
ook zonder elkaar aan te raken,
reikten wij elkaar de hand.
ik zag de woorden in je ogen,
ik kon ze duidelijk verstaan.
maar ik heb vast alles niet begrepen,
van de lange weg die jij moest gaan.
ik had zo graag iets willen dragen,
van al jouw wanhoop en jouw pijn.
maar ik heb alleen maar kunnen luisteren,
meer kon ik toch niet voor je zijn.
ik ben wel eens tekort geschoten,
die laatste fase van je leven.
en achteraf kan ik slechts hopen,
dat je me dat wel hebt vergeven.
en toen jouw tijd dan was gekomen,
sloeg ik mijn armen om je heen,
maar ik kon niet verder met je meegaan,
want sterven doe je toch alleen.
Hennie Gerrits-Brink
- Details
- Geschreven door: Groot, Bernadette de
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5065
in eenzame kou
verlies van een vriend
hij was de enige
hij was mij trouw
tranen bevriezen
in de kou van de nacht
ik voel me diep eenzaam
omdat hij mij verliet
tranen bevriezen in eenzame kou
fiets terug in de kou van de nacht
en voel de eenzaamheid knauwen
aan het stukje van mijn hart
intens diep pijn
omdat JIJ mij verliet
waar ben je gebleven?
Tranen bevriezen
in eenzame kou
ik mis je, mijn vriend
omdat jij mij begreep
Bernadette de Groot
- Details
- Geschreven door: Teeuwissen, Jan
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4427
zijn naar elkaar gaan groeien
en oh wonder der natuur;
zij zijn rijk gaan bloeien.
Ze werden groot, ze werden oud
en gingen op elkander leunen
om in de stormen van de tijd
elkaar te blijven steunen.
Toen is er plots een neergestort,
van ouderdom bezweken
de ander bleef ontredderd staan
half naakt en vol gebreken.
Jan Teeuwisse 2000
- Details
- Geschreven door: Ende, Thea van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6535
Handen zo teder en zacht
Handen die troosten in de nacht
Handen die strelen
Handen die koesteren en liefde geven
Handen die tranen drogen
Handen die zeggen het is goed
rust maar zacht...
Je mag nu gaan... je taak hier is volbracht