Er zijn nog zoveel woorden
die ik had moeten zeggen,
nog zoveel liefdeblijken
die ik had willen leggen
in diepbedroefde harten
van vreugdeloze mensen
met al hun stille smarten
en onvervulde wensen.

Er zijn nog zoveel pijnen
die ik had willen stillen,
nog zoveel stakkers die hier
in eenzaamheid verkillen
met legio problemen
die om een antwoord vragen,
nog zoveel vluchtelingen
die naar de vrijheid jagen.

Ik weet ze, hoor ze, voel ze,
de machteloze zinnen
waarmee zoveel beproefden
de nieuwe dag beginnen
en met mijn handen samen
breng ik hun zorg naar boven
en smeek: God,’k hoop dat allen
toch nog in U geloven!