Rubberen boot,
door golven omkaderd
De doodsangst trotserend,
Utopia nadert.
Laat je hoop zinken
en naamloos verdrinken?
Of brengen de golven
jou naar het strand,
op weg naar een toekomst
in een vreemd land?
Rubberen boot,
ik hoor de gebeden
wanhoop nabij
de roep om de vrede.

Rubberen boot,
zet koers naar een vrij land,
voor hen die vluchten
ben jij vriend of vijand.
De golven die spreken,
ze maken of breken.
De dood is aan boord,
een kindje spoelt aan.
Rubberen boot,
hoe ver moet je gaan?
Speelbal van golven
en van de getijden
de laatste hoop
in uitzichtloos lijden.

Rubberen boot,
leeg in de branding,
verloste de doodsangst
van wie er aan land ging.
Nu gaat het beginnen,
gebroken gezinnen.
Vechtlust, verdriet
eenzaam, ontheemd.
Moe, uitgeput,
hongerig, vreemd.
Rubberen boot,
hoe lang moet je varen?
Komt er een tijd,
dat golven bedaren?