Het lege graf
symbool van het hopen,
dat licht het duister verdrijft
Een schone lei,
de toekomst ligt open
die tot in de eeuwigheid blijft.
Maar is dat waar:
Het duister verdreven?
Wordt daar nog iets van gemerkt?
Want in de wereld
waar wij nu in leven
lijkt eeuwigheid soms zelfs beperkt.

De vluchteling,
de oorlog, de rampen,
het onrecht en al het geweld
En hongersnood
waar mensen mee kampen,
waarbij een leven niet telt.
Een stervend kind,
verdriet en het lijden,
waar is het licht dat het won?
We zijn alsmaar bezig
met duister bestrijden,
geen sprankje te zien van de zon.

De lente komt
een lammetje dartelt,
het vogeltje komt uit zijn ei
De bloesem bloeit
een baby’tje spartelt,
de donkere winter voorbij.
Daar is het licht
dat eeuwig zal duren,
toekomst die God aan ons gaf
De weg van de hoop,
die Hij ons wil sturen
ver weg van het donkere graf.

Nieuw ingezonden gedichten