Als er niets meer rijmt.
Geen woord meer wordt gevonden.
Je als breekbaar plantje kwijnt.
Verzwakt bent door je wonden.

Als je kleurloos verder moet
door de grauwe, lege dagen.
Je kwetsbaar bent. Zo onbehoed
door duizend-en-één-vragen.

Als je als blad valt van de boom.
Het leven in je is verdwenen.
Een eind komt aan je levensdroom.
Geen hoop meer te ontlenen.

Staat in het donker Iemand op
bij het breken van de morgen.
Die zegt: Ik zie je tranen, je getob.
Zal Ik nu maar voor je zorgen?

Dan komt Mijn licht weer op je pad.
Zullen Mijn kleuren je eens omringen.
En zal in jouw gebroken vat
Mijn hoop en moed weer gaan ontspringen.