Op gewijde grond
staan zerken, kruisen
zij dragen de namen
van zij die kort of lang
ons zijn ontvallen
sommige letters zijn door
ontelbare jaren verweerd
onleesbaar geworden
maar hun herinnering
blijft leven in het hart
van die hen blijven
gedenken en liefhebben

zij rusten onder de schaduw
van reusachtige populieren
waardoor de wind hun
namen draagt tot ver
over de zeeën en oceanen
‘s nachts worden zij verlicht
door ontelbare sterren
en een mysterieuze maan

en al die dierbare namen
blijven voor eeuwig
met een almachtige
God verbonden