vandaag ben ik het huis niet uit geweest
en bleef maar zitten op mijn luie stoel
‘t was zoals ik het gisteren had gevreesd
de dag zou eentonig worden, zonder doel

dat gaat nu al weken en lange dagen door
als ik ziek ben en het huis niet kan verlaten
de moed zinkt weg, de energie gaat teloor
en ik kan niet meer over iets zinnigs praten

Ik neem een boek en weet niet wat ik lees
mijn hoofd weegt zwaar en toch is het leeg
‘t lukt niet om aan iets schoons te denken

wist ik nu maar wat er mij precies geneest
wanneer ik mij weer tussen mensen beweeg
komt er nog een droom die mij zal wenken?








Nieuw ingezonden gedichten