De kampioen,
de trots van zijn ouders,
de held van het land,
ging op de schouders.
Wat een prestatie,
voor onze natie.
‘Dit was uniek’
werd er gezegd,
‘zijn gouden plak
was meer dan terecht’.
En iedereen zei
het zeker te weten:
‘Deze icoon wordt
nooit meer vergeten’.

De kampioen,
de trots van zijn ouders,
de held van het land,
ging op de schouders.
Mensen scandeerden,
applaudisseerden.
Maar jubel van toen
en de euforie,
werden de glimlach
van de nostalgie
Want zijn prestatie
is heel lang geleden.
Die held van zijn tijd
 is nu overleden.

De kampioen,
de trots van zijn ouders,
de held van het land,
ging op de schouders.
van zwarte kraaien,
bejaarde fans zwaaien.
Zijn dood in kranten
werd pijnlijk gemist.
Zijn gouden plak
lag stil op de kist
De tijd deed zijn roem
langzaam vervagen.
Hij wordt nu voor eeuwig
door liefde gedragen