een vruchtloos verpozen
in het ongekende
immense heel-al
toch ontkom ik niet
aan het erkennen
dat ik me doorgaans
gedragen voel
er niet meer voor
weg kan rennen
dan wel kan zeggen
wat ik er eigenlijk
mee bedoel
of dat ik deze
gewaarwording,
zo maar,
zelf heb uitgekozen