Wat zijn wij toch een twijfelaars,
en soms een beetje dom.
Gods schatten liggen voor ons klaar,
Zijn roep is: Mensen, kom!
 
Kom tot het feest van wie u noodt,
’t is nu de juiste tijd….
Maar velen, zij bedachten zich,
’t kwam door hun ijdelheid.
 
Eén zei:  Ik kan niet om mijn akker, Heer,
die vraagt zo veel van mij.
De ander had voor ossen zorg,
en voelde zich niet vrij.
 
Een weer een andere, aardse zaak:
‘k Heb pas een vrouw getrouwd.
Begrijp me goed, dat ik niet kan,
zij heeft op mij gebouwd. –
 
En Jezus zei:  Zo gaat ’t altijd:
Ik nodig allen vrij….
Maar wie er dan niet komen wil,
viert  feest, maar zonder Mij !
                 ------
Ga daarom maar naar heg en steg,
zoek kreupelen, armen , blinden.
Ik nodig wie maar komen wil….
naar  huis, ‘k noem hen Mijn vrinden !
 
(Naar Lucas 14 : 15 – 24 )