Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je handen zocht
die jou strelen
waar je harten zocht
die jou helen
waar je liefde zocht
om te bestaan
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je ogen zocht
die je zagen
waar je monden zocht
die konden vragen
naar de houvast
in je bestaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je woorden zocht
die jou raken
waar je doelen zocht
die jou bewaken
om niet over grenzen
heen te gaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Maar dan op je weg
wordt je vlucht gebroken.
En geen verdoving helpt meer
om de pijn te lijf te gaan.
Bij het wakker worden
zag je waarin je was gedoken
en weet je dat de tijd
nu even stil moet staan.

Om te midden van de pijn
ergens mooi te mogen zijn.
Waar de ogen kijken
naar wie je werkelijk bent
en waar de doelen reiken
tot waar je wordt gekend.

Dus kom nu maar met de pijn
om nu daar te kunnen zijn
waar je Zijn hand vindt
die jou wil strelen
waar je Zijn hart vindt
die jou kan helen
waar je liefde vindt
om te mogen bestaan.
En rust om er nooit meer
vandoor te gaan!