voor onze zonden
Striemen, wonden
Hij werd gehoond, veracht.
Het moest worden gebracht
De Schrift vervuld
door onze schuld.
Hij werd gehoond, veracht.
Zoveel maakten jacht
op een onschuldig Heer
Beschuldigden Hem des te meer.
Hij werd gehoond, veracht.
In de duistere nacht
werd Hij gegrepen
Ze hadden stokken en zwepen
Hij werd gehoond, veracht.
De kwade macht
dacht te winnen,
was buiten zinnen.
Hij werd gehoond, veracht.
Een volgeling heeft getracht
Hem te beschermen
Tegen de zwermen.
Hij werd gehoond, veracht.
Ieder, in broosheid, dacht
Wij, sterken
Laten het Hem merken
Hij werd gehoond, veracht.
Hij heeft gewacht
Tot Zijn tijd
O, eeuw`ge Heerlijkheid
Hij werd gehoond, veracht.
Van dorst versmacht
Aan het kruis
Zonder thuis
Hij werd gehoond, veracht.
Hij zond Zijn klacht
God hoorde Hem niet
Pijn en verdriet
Hij werd gehoond, veracht.
Gehoond, veracht
de getrouwe Knecht
heeft gezegd:
"Het is volbracht"!