Als handen je loslaten,
en men vindt dat je weer verder moet gaan.
Mensen stoppen met praten,
en zeggen: " je moet op eigen benen staan".

Als herinneringen blijven,
maar de werkelijheid zo tegenvalt.
Je tracht pijn te verdrijven,
maar je des te harder te pletter valt.

Als de stilte een feit is,
en de momenten van troost zijn voorbij.
Als de leegte voorgoed is,
er niemand meer bij je is aan je zij.

Dan wil God je Zijn Vaderhand geven,
jouw verdriet staat hierin opgeschreven.
Geeft Hij je troost en weer nieuwe kracht.
is bij je in 'd eenzaamheid van de nacht.

Hij brengt nieuwe mensen in je leven,
die aan jou hun liefde willen geven.
Herinneringen blijven altijd daar,
maar het verdriet wordt minder zwaar.