Ik deed mijn hart op slot, om niet te voelen
dat vrienden om mij heen het goed bedoelen;
dat hun bezoek van harte is gemeend.
't Verlangen reikt zo diep, zo ver, zo hoog.
Ik wil de sterren van de hemel plukken.
Ik wil in louter vreugde mij verrukken.
Ik wil de kleuren van de regenboog.
Maar Heer, schenk mij toch wat tevredenheid.
U weet toch, dat ik ánd'ren ook wil geven
iets van het mooie, rijke, blijde leven.
En help mij in mijn eigen kleine strijd.
De kleine, blijde dingen van de dag,
de kruimeltjes die van de tafel vallen,
ze worden dan als glanzende kristallen
in korven in mijn open hand gebracht.