stilaan het grijs inhaalt
witte wolken nog veraf
dan voel ik dat druppels
komen.
Ze passen bij de sfeer
van dit moment
ik draag geen paraplu
omdat binnen buiten
en buiten binnen stemt.
Ze voelen als een zegen
van bloemblaadjes zacht
ik laat ze dwarrelen
over mij
en over je graf.
Achter de witte wolken
weet ik het licht
daarop heb jij bewust
je laatste reis
gericht.