scheurt plotseling de hemel open
en word ik ruw gegrepen door
de koele handen van een engel.
Mijn onaangekondigde dood komt
als donderslag bij heldere hemel
er is geen tijd om afscheid te nemen
van mijn geliefden en vrienden.
Boos en verdrietig neem ik afscheid
van mijn prachtige aardse bestaan
en vraag me af waarom ik moet gaan
ik heb nog zoveel dingen te doen
en zoveel moois om voor te leven.
Waarom word ik uitgekozen en
gegrepen door de hand van de dood
onbegrepen en verloren zweef ik
rond en probeer het te bevatten.
Nog niet bijgekomen van de schok
roepen gelijkgestemde engelen
dat het mijn tijd is om te gaan
voor elk offer die de hemel vraagt
is een bestemming en een hoger doel.
Het leven is niet slecht aan de andere
kant van de duisternis en ik heb me
neergelegd bij mijn plotselinge dood
maar ik vraag me nog steeds af, waarom?