Zondagmorgen, 8 uur de wekker gaat
ik heb helemaal geen zin
Het bed is nog zo lekker warm
ik blijf er nog maar even in
Door mijn hoofd gaan de gedachten
dat ik wel via internet een dienst volgen kan
Dus draai ik mij nog één keer om
de nacht was niet zo heel erg lang
10 minuten later gaat de wekker weer
het gaat mij veel te snel voorbij
Ik vind het eigenlijk nog te vroeg
dat vroege opstaan is niks voor mij
Nog even lig ik daar te soezen
tot de volgende buzzer gaat
Het wordt nu dan wel echt de tijd
dat ik daadwerkelijk op ga staan
Met enig schuldgevoel sta ik dan op
omdat ik langer liggen bleef
Straf, zeg ik dan tegen mezelf
dat de duivel mij van God afdreef
Een uurtje later zit ik in de kerk
en ben ik achteraf toch blij
Dat ik niet ben blijven liggen
In de kerk, daar roept God mij