Opgaan in woorden of niets
dan bronwater zijn dat verdampt
in de geest van waar het uit stamt.
vormgeving is het van iets
dat ontegenzeglijk komt
op een kritisch punt: je slaat neer
onder flarden van dood en keert weer
tot jezelf in cyclisch verbond
met taal die versluiert. Zo dicht
je de hemel nog toe als ene tolk
tussen leven en nevel. Een wolk
onttrekt je aan het gezicht.
-