Zachtjes fluistert de wind mijn naam
alleen mensen die het willen horen
kunnen dat gefluister verstaan.
Langs het bloeiende korenveld
zorgt de wind voor een heus orkest
ik blijf luisteren naar dit hemels
gebeuren en loop fluitend verder
met achter mij het spelend orkest.
Regendruppels vallen zachtjes
in het stof van de weg voor mij.
Samen met de wind zingen ze
een naam die ik altijd herken
want het is de naam van God.
Zo vervolg ik als mensenkind
mijn weg, de weg van God!