Gehuld in een sprookjessfeer
staan de machtige bomen betoverd,
met witte vacht gestoffeerd.
Ik zie op de witte paden
een spoor van voetstappen gaan,
die mijn gang door dit sprookje verraden.
Soms blijf ik genietend staan.
Een wonder is niet te verklaren.
Zo, staande op deze plek,
mag ik het opnieuw ervaren
dat God al het zwarte bedekt
met het witte kleed van genade,
gereinigd in 't rode bloed.
Ik dank U, ik dank U, Vader!
U maakt het alles zéér goed!