Verdriet in een mens is iets,
dat voor je gevoel leidt tot niets.
En het werkelijke leed,
staat in je hart gegrift en is wreed.
Wonden van verdriet en pijn,
zullen aan je leven verbonden zijn.
Door de incest van vele jaren geleden,
is er veel echte liefde langs je heen gegleden.
Waar was God toen in je leven,
om je die liefde en troost te geven.
Als je dwalend en zoekend langs de straat,
en je hart huilde als je werd misbruikt en versmaad.
De confrontatie weer aan te moeten gaan,
met diegene die je leed heeft aangedaan,
doet pijn van binnen, maar aan de buitenkant,
merkt niemand iets van wat binnen in je brand.
Dwingende ogen die op je netvlies staan,
tijdens de vernederde dingen die je moest doorstaan.
Verstrikt in vragen, onzekerheid en schuldgevoel,
je dacht: niemand zal begrijpen wat ik bedoel.
Alles werd soms duister om je heen,
en je wou eruit, naar elders waar de zon voor je scheen.
Het beetje licht wat je nog had wou je doven,
door te stoppen en jezelf van je leven te beroven.
Toch ben je hiervoor gespaard gebleven,
want door Die Ene Vader, behield jij het leven.
Altijd is Hij rondom jouw gebleven,
met Zijn liefde en warmte heeft Hij je omgeven.
De wonden hebben diepe groeven geslagen,
maar Hij wil ze verzachten al de dagen.
Neem Hem toch in al Zijn liefde aan en vertrouw,
sluit niet je hart, want Jezus houdt ook van jou!
Hij geeft je vele mensen om je heen,
die voorzichtig je dikke muur van steen,
afbreken, zodat er weer die ruimte ontstaat,
voor God je Vader die ook nu nog met je meegaat.
Verdriet in een mens is iets,
dat niet helemaal leidt tot niets,
want zijn er pijnlijke en verdrietige tijden,
dan voel je de Hand van Hem die je wil leiden.
Grijp die hand en je zult bemerken,
dat Hij ook in jouw hart wil werken.
Met Zijn Geest zal Hij in je wonen
En al Zijn Liefde en heerlijkheid aan je tonen.

Marie van Dijk

ingezonden 22 juli 2004