toch moesten zij mij dragen
al leken zij te vragen:
'Waarheen waartoe en waar...'
ik dacht bij elke stap:
"Is dìt Gods plan, dit lijden?"
en plots begon het glijden
tot aan die doffe klap.
Mijn wereld werd zo zwart
totdat daar sprak Gods hart:
"Mijn kind, Ik ben gekomen".
en langzaam kwam die moed
die voelde warm en goed
Hij had mijn leed genomen.