Details

Geschreven door: Hoedt-Bokkers, Thea den

Categorie: Hiernamaals | Verwachting

Gepubliceerd: 04 februari 2016

Hits: 1714

Ik zag een Burcht zo schoon zo heerlijk
Boven op een heuvel staan
Sterke muren, dikke stenen
Ja, daar wil ik binnen gaan

Ik begon de trappen te beklimmen
Zwaar en moeizaam was mijn pad
Totdat ik eind'lijk aangekomen
Zag dat er geen deur in zat

Ik begon de zijkant te bestijgen
En trok mijn nette kleding aan
Misschien was er een kledingcode
Om er in te kunnen gaan

Geen poort, geen deur, ik kwam niet verder
Ik werd boos, 't leek of alles niets vermag
Totdat mijn blik een brug ontdekte,
Een brug die ik niet eerder zag

Een Stem zei: kind doe maar geen moeite
Ik ben er en Ik zal er zijn
Ik heb voor jou een brug geslagen
Kom maar binnen, jij bent Mijn.

Details

Geschreven door: Roelofsen, Wim

Categorie: Lijden

Gepubliceerd: 04 februari 2016

Hits: 2890

Een bekende plaats voor Jezus.
Veel stille tijd bracht Hij hier door,
in het gesprek met Zijne Vader.
Zo leefde Hij ons allen voor.

Ook die avond na de maaltijd,
zocht Hij de stilte in de hof.
Nu Hij zo in spanning lijdt,
knielt Hij neder in het stof.

Vader, ontferm U als het kan,
maar alleen Uw wil is goed.
Ik drink tot de laatste drup  dan
de beker leeg, omdat het moet.

Bloeddoorlopen zweet druipt af
in het droge stof der hof.
Een engel daalt van d’hemel af
ter ondersteuning, God zij lof.

De jong’ren vallen steeds in slaap.
Niemand kan, van hier beneen
met Hem gaan op deze weg
Jezus streed de strijd alleen.

Een goede les geeft Hij ons mee:
Waakt en Bid tegen verzoeking.
De Geest is wel gewillig maar o, wee
ons vlees is een gevaarlijk ding.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 04 februari 2016

Hits: 2300

Hij heeft Zijn leven ons gewijd
dat ons naar ’t eeuwig leven leidt.
’t Koste Hem lijden en het kruis
voor toegang weer tot ’t Vaderhuis.
Hij droeg de zware zonden last
die niemand op de schouders past.

Want Hij bevocht de dood in ’t graf
en nam hem voorgoed zijn macht af.
Aan ’t eind der tunnel brandt weer licht
door Jezus voor ons opgericht.
Nu jaagt de dood geen angst meer aan
omdat Jezus hem deed verslaan.

Jezus Hij stond op uit de dood
nadat een engel ’t graf ontsloot.
Een nieuwe weg is vrijgemaakt
door ’t hemels licht blij aangeraakt.
Met nieuwe toekomst in het zicht
en Jezus als ons levenslicht.

Details

Geschreven door: Roelofsen, Wim

Categorie: Avondmaal

Gepubliceerd: 04 februari 2016

Hits: 2701

De Meester, aan de dis gelegen,
voordat Judas hem verried,
zo tot offeren genegen,
ontliep de straf voor ’t mensdom niet.

Aan ’t Paasmaal spreekt Hij tot Zijn vrinden:
Mijn tijd is nu nabij gekomen,
Mijn leven leg ik spoedig af.
De laatste les nu waargenomen:

Neem dit gebroken brood en denk
aan wat nu staat te gebeuren;
dat ik ieder vrijheid schenk
die door geloof dit goed mag keuren.

Neem ook de wijn en denk aan ’t bloed
dat Ik vrijwillig voor u zal geven.
Geloof het eeuwig zalig goed
dat op u wacht aan ’t eind van ’t leven.

Komt laat ons nu de lofzang zingen.
Elkaar vertroosten met een lied,
tot eer van Hem die alle dingen
tot ons heil geschieden liet.

Details

Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 03 februari 2016

Hits: 1598

“Wees barmhartig,” zegt God de Heer
Oordeel niet, maar vergeef elkaar
Doe het goede en wees dienstbaar
Niet alleen vandaag, maar steeds weer”.

“Vergeld geen kwaad met kwaad
Maar heb uw vijanden lief,” zegt God
Moeilijk, maar het is wel Zijn gebod
Is het mensdom daar wel toe in staat?

Dat we het goede zullen nastreven
En ons van haat en nijd bevrijden
Gods grote naam mogen belijden
En naar Zijn geboden zullen leven.

(Woorden uit Lucas 6)

Details

Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018

Categorie: Gebedengedichten

Gepubliceerd: 03 februari 2016

Hits: 2272

Eén ding, Heere der Heeren,
mag ik van U begeren;
Wil mij elke dag regeren,
opdat ik U niet zal negeren.

Dat wil ik elke dag zoeken.
Niet in mijn studieboeken,
maar in het Boek der Boeken;
Wil mijn ziel daarin bezoeken.

Zoeken wil ik, om bij Hem te wonen,
waar Hij Zijn woord wil tonen.
Ja, waar Hij zichzelf wil vertonen.
Daarin te lezen, wil Hij "belonen".

Dat zoeken van dat éne ding.
Dat éne ding, dat geeft verzadiging;
Verzadiging van hart; en ontheffing.
Ontheffing van schuldvervolging.

Biddend zoeken en verlangen.
Verlangend aan Zijn lippen te hangen.
Om door Zijn woorden te worden gevangen.
Dat Hij zo alle eer mag ontvangen.

(n.a.v. psalm 27)

Details

Geschreven door: Fokkema, Arma

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 03 februari 2016

Hits: 2532

Hij was met ons, één met ons..
bij Hem was ik zo veilig.
Hij was een mens, precies als wij
en toch was Hij zo heilig.
Hij ging weer naar Zijn Vader toe,
waarover Hij niet zweeg.
Ons onbegrip weerhield Hem niet,
want kijk: het graf is leeg!

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 03 februari 2016

Hits: 2243

Zijn lege graf geeft ons weer hoop
de zonden zijn vergeven.
Thans gaat nu onze levensloop
op weg naar ’t eeuwig leven.

Hij heeft voor ons de weg gebaand
door aan het kruis te sterven.
Voor ons die zware weg inslaand
om ’t leven te beërven.

Geen groter liefd’ vindt men op aard
dan Jezus heeft gegeven.
Hij is ons lof en danklied waard
door Zijn leven te geven.

Zij kruis tesaam met ’t open graf
biedt ons de mogelijkheden
die Jezus hiermee aan ons gaf
om ’t Godsrijk te betreden.

Als slotstuk volgt Zijn hemelvaart
om daarvan terug te keren
en allen die er zijn op aard
voerend in vredesferen.

Er is weer toekomst is weer licht
die ons wordt aangeboden
God en Zijn Zoon schonken ’t uitzicht
d’ opstanding uit de doden.

Details

Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 1975

Details

Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018

Categorie: Kerk

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 2263

Details

Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 3639

Ik zag Hem bloedend lijden aan dat martelkruis
zag Zijn doodstrijden en hoorde Zijn ademruis
het was heet maar ik was koud en versteend
verzonken in onpeilbare smart en geween
 
Zijn stem doorboorde mijn hart ik hoorde Zijn woorden
ik voelde Zijn pijn en zag hoe de strijd werd verloren
hoe moest ik verder Hij was mijn licht en mijn leven
mijn liefde vermoord en ik was leeg achtergebleven

ik wilde dicht bij Hem zijn dus ik ging naar Zijn graf
al was Hij dan weg ik wilde zijn daar waar Hij lag

door tranen zag ik Zijn graf ik voelde mij diep ontzet
wie wentelde de steen af waar was Hij neergelegd
waar was Hij die ik liefhad men had Hem weggenomen
wie wist het wellicht de tuinman die ik zag komen

verblind door een waas van zoute tranen vroeg ik hem
waar vind ik mijn Heer en toen ... mijn naam ... die stem
ik kende die stem mijn hart werd licht als een veer
daar werd ik herboren want mijn Heer, Hij leefde weer !

Details

Geschreven door: Vries, Juko de

Categorie: Genade

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 1950

Staande waar het vuur al heeft gebrand
werp ik mijn netten uit aan gene zijde
Loop over  water naar de overkant
Door een vallei van dorre beenderen

Zeven keer zeven loop ik om de stad
Maar mijn muren vallen niet
Verraad mijn meester zelfs tot drie maal toe
Verkoop zijn leven weer voor dertig zilverlingen
En eet mijn brood zonder klare wijn te schenken

Veertig dagen vast ik zonder haast te maken
Met het scheuren van mijn kleren
Met het roemen in Zijn naam
Met het wassen van Zijn voeten

Blijf ik gevangen in mijn zelfzucht
Mijn christelijke plicht verzaken
Wordt Zijn genade toch het tegenover
Van mijn zelf verklaarde hoogmoed

Ik kan echt niet zonder levend water
Staande waar het vuur al heeft gebrand
En de braambos onverteerd
De grond geheiligd heeft
zich tegen al mijn falen heeft gekeerd.

Mijn God waarom blijf ik U verlaten?
Blijf ik geloven in het wonder van Uw vergeving ?
Mijn klein geloof zal mij niet redden 
Evenmin mijn valse hoop
Tegenover Uw tomeloze liefde
Sta ik hier met lege handen
Als kromgebogen kommen open

Details

Geschreven door: Vries, Juko de

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 2351

Hij verdween niet in een roze wolk
Maar werd  ons aan het zicht ontnomen
Opdat er ruimte zou ontstaan
Voor het groeien van de bomen

Eiken der gerechtigheid
Eindelijk van hun last bevrijdt
Vrij om weer te worden
Zoals men is bedoeld

Alles wat gezegd moest worden
Is voldoende uitgesproken
Alles wat geloofd moet worden
Laat hij nu zijn vrienden na

Op die berg daar naast Jeruzalem
Stapt hij in een oogwenk
Levend uit de tijd
Het is Zijn Geest
Die levend in ons
Ons naar de toekomst leidt

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 3092

Als ik me in wil leven
begeef ik mij in ’t lege graf,
een niet te tillen steen
sloot hier de ingang af,

ik stel me voor hoe in Zijn dood
de adem Gods beweging bracht,
Hij kon zijn graf verlaten
uit eigen kracht!

Als ik met Hem wil leven
verlaat ook ik mijn graf,
Hij licht met overwinningskracht
al wat mij weghoudt af.

De Heer verrees,
Hij brengt ons in beweging,
het graf is leeg,
de Levende verwacht! 

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 3135

gezegend voel ik mij
te mogen vieren
dat ik tachtig werd

ben mij bewust
te leven als
een rank
gevoed
met sapstroom
uit de Wijnstok
in handen
van een Landman
die waar nodig
heeft gesnoeid
zodat ik onophoudelijk
vrucht kan dragen

Hem wil ik
boven alles eren
voor wie Hij is
mijn Schepper
die mijn leven
vleugels geeft
als van een arend
doet zweven
boven alles
wat duister
en afmattend is
in deze wereld

Hij doet mij
wortelen
en vliegen

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Lof en Aanbidding

Gepubliceerd: 02 februari 2016

Hits: 2143

met eigen woorden
U eren
voor wie U bent

woorden vinden
die vertellen
van uw grenzenloze
grootheid
die nauwelijks
met woorden
is te omschrijven
is moeilijker dan
ik dacht
maar . . .

als ik denk
aan uw liefde
die groter is
en dieper
dan de oceanen

als ik denk
aan uw creativiteit
die ik rondom mij zie
in kleur en variatie
van plant tot dier

als ik denk
aan het heelal
met zijn ongelooflijke
afmetingen en afstanden
die ik niet versta

als ik denk
aan uw volmaaktheid
vindt mijn brein
de ruimte niet
het te bevatten

werkelijkheid
die reikt
voorbij de grenzen
van mijn eigen denken
zichtbaar om mij heen

als ik daar aan denk
word ik alleen maar stil
elk woord
dat ik wil zeggen
schiet tekort

en toch . . .
U bent
niet slechts de Maker
U noemt mij
kostbaar in uw ogen

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 01 februari 2016

Hits: 1613

roerloos
lig je daar
in de branding
van het strand
levenloos
aangespoeld
als wrakhout

kleine jongen
kind
van een moeder
en vader
kleinkind
van een oma
en opa

hartverscheurende
schrijnende
schreeuw
van een kind
op de vlucht
vanuit een brandhaard
vol gewetenloosheid
klinkt langs de stranden
van onze gevestigde orde
tot diep
in het bewustzijn
van mijn voldaanheid
op de vraag
wie . . .
mijn naaste is


N.a.v. foto aangespoeld vluchtelingetje 04-09-2015

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 01 februari 2016

Hits: 2376

balkonroos
herinnering
aan de tuin
waarin ik
zoveel jaren
met plezier
ontspanning vond

nu sta je
in een grote pot
op het balkon
sieren drie bloemknoppen
je takken
herinneringen
aan de kinderen

en elke knop
die open komt
vertelt met geur
en aanblik
van jouw leven
en elke dag
die God je geeft

elk bloemblad
opgevouwen in de knop
komt in het zonlicht
tot ontplooiing
tot aan de dag
de bloei voorbij
het einde nadert

want tijd
en bloei van jou
hoe kort
of lang in mensenogen
zijn kostbaar
als een parel
in Gods hand

wat rest
zijn geuren
van de blaadjes
die levenslang
als sporen
van herinnering
in het geheugen achterblijven

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 01 februari 2016

Hits: 3292

Het lege graf
symbool van het hopen,
dat licht het duister verdrijft
Een schone lei,
de toekomst ligt open
die tot in de eeuwigheid blijft.
Maar is dat waar:
Het duister verdreven?
Wordt daar nog iets van gemerkt?
Want in de wereld
waar wij nu in leven
lijkt eeuwigheid soms zelfs beperkt.

De vluchteling,
de oorlog, de rampen,
het onrecht en al het geweld
En hongersnood
waar mensen mee kampen,
waarbij een leven niet telt.
Een stervend kind,
verdriet en het lijden,
waar is het licht dat het won?
We zijn alsmaar bezig
met duister bestrijden,
geen sprankje te zien van de zon.

De lente komt
een lammetje dartelt,
het vogeltje komt uit zijn ei
De bloesem bloeit
een baby’tje spartelt,
de donkere winter voorbij.
Daar is het licht
dat eeuwig zal duren,
toekomst die God aan ons gaf
De weg van de hoop,
die Hij ons wil sturen
ver weg van het donkere graf.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 01 februari 2016

Hits: 1914

Laat je door Gods woorden leiden
niet door ’s boze macht misleiden.
Want alleen Gods woord is waarheid
en het biedt de hoorder klaarheid.

Klaarheid zal het kwaad nooit geven
want misleiding blijkt zijn streven.
Al wat goed is wil het breken
door zijn vreselijk valse streken.

Heel geniepig zijn d’ aanvallen
uitgevoerd met duizendtallen.
Opdat jij niet zult bereiken
wat God jou graag aan wil reiken.

Weet ook Jezus heeft ervaren
wat de boze liet verklaren.
Maar Hij bleef hem wederstreven
heeft nooit aan hem toegegeven.

Zo kun jij ook overwinnen
en met hem de strijd beginnen.
God en Jezus zij bewaren
voor elk kwaad met zijn gevaren.

Bevecht ’t kwaad met sterke banden
door Gods woord en beide handen.
Die je dan te saam kunt vouwen
en daarmee op God vertrouwen.

Door de boze te bevechten
laat God je door hem nooit knechten.
Met Gods wapenrusting dragen
zul je dan ook zeker slagen.

Details

Geschreven door: Jansen, Dineke

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 01 februari 2016

Hits: 3687

Details

Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der

Categorie: Gebedengedichten

Gepubliceerd: 31 januari 2016

Hits: 3430

De ochtend ontwaakte, slaap heeft mij verfrist,
de dageraad hervat opnieuw het leven
de nacht heeft zorg van gist’ren uitgewist
het wachten is wat nieuwe dag zal geven.

Ik leg mijn hand in Uwe, wil mij leiden
naar oorden gekozen door U voor mij
vervul mijn mond met woorden die U verblijden
maak voor mijn voeten het pad van smetten vrij

Mijn ogen wil ik op Uw toekomst richten
zover die gaat aan verste einder voorbij
mijn verzen, zang, ter Uwer ere dichten
schuif niet mijn vraag- en dankgebed opzij.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 31 januari 2016

Hits: 1817

Leven met een gouden randje
is wat God ons schenken wil
gouden eieren uit Zijn mandje
maken van verbazing stil.

God Hij blijft ons graag verrassen
en Hij doet dit dag aan dag
kiest wat bij een elk zal passen
en wat hij aanvaarden mag.

Al Gods bijzondere geschenken
worden voor ons uitgespreid
waar Hij ons mee wil gedenken
en daarmee ons hart verblijdt.

God wil graag met goud ons sieren
als Zijn opgezette plan
om ons daarmee te plezieren
zoals alleen God dat kan.

’t Is Gods streven feest te vieren
en dat altijd goud gerand
ons bestaan daarmee versieren
door de werken van Zijn hand.

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Vogels

Gepubliceerd: 30 januari 2016

Hits: 4188

Vanuit zijn hoge uitkijkpost
zag hij hoe het kon zijn
en hoe door iets heel kleins
de mens in één keer afstond.

Droevig klonk zijn roep: Waarom!

Omdat, siste het uit de grond
de mens veel liever zelf beslist
en loopt de wereld in de mist
stelt men jouw vraag aan God.

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 30 januari 2016

Hits: 2706

Als de band is doorgesneden
die je jaren hebt gedeeld
Als het voelt of in gebeden,
de geslagen wond niet heelt.
Als je ’t liefst zou willen grienen,
maar je tranen komen niet.
Als de eeuwig ongeziene
volgens jou Zijn troost niet biedt.

Als de eenzaamheid blijft knagen
door verdriet en het gemis
Als geen antwoord komt op vragen
omdat er geen antwoord is.
Als je niet weet waar te zoeken
als je droevig bent gestemd
Als je soms zou willen vloeken
als de stilte je beklemt.

Dan…ja dan, ik zou niet weten
hoe ik jou dan troosten kan.
God die kan ik wel vergeten,
daar verwacht jij nu niks van.
’t Heeft geen zin om veel te praten
woorden schieten toch tekort.
‘k Moet het even maar zo laten
totdat jij jezelf weer wordt.

Want de tijd heelt ook jouw wonden,
als je leven open bloeit.
Dan wordt levenskracht hervonden,
als de wond is dicht gegroeid.
En dan zal je ook ervaren:
Toen de open wond genas,
dat wij steeds er voor jou waren,
net als God er altijd was.

(is te zingen op de melodie van gezang 445)