- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 9113
In september 2009 plaatste ik een gedicht onder de titel ‘Samen leven’ op de gedichtensite. Omdat het gedicht toen, maar vooral ook nu vanwege de verschrikkelijke aanslagen in Parijs heel actueel is plaatste ik het op Facebook. Na ruim 2 dagen werd ik enorm verrast door het feit dat ik verschillende sites vond waarin het gedicht in die korte tijdveelvuldig werd 'geliked' (ruim 6000 keer) en gedeeld (ruim 3500 keer). En ik denk dat er nog wel meer sites zijn, die ik niet ontdekt heb waarop het gedicht staat. Veel mensen delen het zonder mijn naam en/of titel te vermelden en dan wordt het lastig om te achterhalen waar het gedicht staat op internet. Nou vind ik het wel heel leuk dat mijn gedicht zo vaak gelezen en gedeeld wordt, daar ben ik ijdel genoeg voor. Maar het gaat natuurlijk vooral om de inhoud en het doet me deugd dat het gedicht zoveel mensen (waaronder veel Christenen en Moslims) raakt en dat ze de inhoud ondersteunen, gezien de vele reacties.
Het gevoel dat mensen elkaar als gelijkwaardig zien, dat we respect voor elkaar hebben en verdraagzaam moeten zijn en dat we bevoorrecht zijn dat we dat in vrijheid mogen en kunnen uitdragen, dat gevoel is uiterst waardevol. Het geeft ook het gevoel dat er een grote behoefte is aan saamhorigheid tussen Christenen, Moslims en andere (niet) gelovigen. Ik heb in de jaren dat ik aan een ROC les heb gegeven gemerkt dat ik trots was op al die goedwillende jonge mensen van verschillende culturele en geloofsachtergronden, die de toekomst van onze maatschappij vormen. Natuurlijk waren er soms uitzonderingen, maar die worden dan teveel uitvergroot, waardoor vooroordelen bevestigd lijken te worden. Maar met vertrouwen en een goede wil moet het toch ooit goed gaan komen. Dat neemt niet weg dat er veel boosheid en verdriet is om datgene wat zich in Parijs en ook elders in de wereld (Nigeria, Beiroet) aan geweld heeft afgespeeld. Maar laten we hoop niet verliezen dat het beter wordt.
Hieronder staat het gedicht kunt u het nogmaals lezen.
Samen leven
Als ik 'God' zeg, zeg jij 'Allah',
ik zeg 'kerk', jij 'moskee'.
Ik eet 'kerstkrans', jij 'baklava',
jouw 'imam', mijn 'dominee'.
Ik zeg 'Jezus', jij 'Mohammed',
ik lees 'Bijbel', jij 'Koran'
Mijn kind 'Jan' heet bij jou 'Achmed'.
'vasten' noem jij 'ramadan'.
'Schriftlezing' heet 'reciteren'.
Ik kook 'westers', jij 'halal'.
'Suikerfeest' of 'kerstfeestsferen',
jij 'kebab', ik 'bitterbal'.
Laat verschillen ons niet scheiden,
maar zoek wat ons samen bindt.
Zoek de God die ons wil leiden,
die verschillen overwint.
Hans Cieremans
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2922
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2040
Wij vieren ’t feest als alle jaren
met marsepein en lekker suikergoed.
Voor de cadeautjes moet je sparen.
Ik wil vertellen wat die dag mij doet.
’t Is lang geleden, haast vergeten:
we stonden in de kou bij ’t open graf
en elk jaar wil ik toch weer weten
dat wie daar ligt mij ’t leven gaf.
Het feest heeft nu voor mij een donk’re rand:
Het plots’ling sterven van mijn vader,
Er zongen kind’ren kleumend aan de kant.
Zo komen de herinneringen boven.
Het lied brengt mij de toekomst nader:
Dat ik hem zien zal, in geloven.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1382
elk mens die geloof zo nodig heeft.
God helpt ons door het leven dragen
bron die ons nieuwe krachten geeft.
Geloof vraagt van ons een vast vertrouwen
en richt zich duidelijk naar Gods woord.
Geloof leert met zekerheid te bouwen
de mens uit Gods mond heeft gehoord.
Wie zich als mens door ’t geloof laat sterken
hij draagt d’ uitrusting tegen ’t kwaad
’t Geloof toont de mens Gods wonderwerken
en heeft bij helm en harnas baat.
Door ’t geloof kan men met succes strijden
krijgt van God daarvoor zwaard en lans.
En d’ overwinning voorbereidend
ervaart men ruim met God de glans.
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2867
Een zware last ligt op Mijn schouder.
Geen mens doet Mij dit ooit meer na.
Ik voel de haat; de sfeer wordt kouder.
----------------------------------------------------
Stap voor stap en in de maat
speel ik mijn rol in het toneelstuk.
Van binnen voel ik zelf de haat,
de koude en prestatiedruk.
Ik bad vooraf: 'Laat mij echt tonen
de boodschap, die hier achter zit.
Kom met Uw Geest nu in mij wonen;
ik volg U nu in Uw gelid.'
Er zaten mensen vol verwachting,
maar wat er óók aanwezig was:
't gevoel van koude - zelfs verachting -
een pijn, die Hij door het kruis genas.
----------------------------------------------------
Aan het kruis word Ik geslagen;
hoe pijnlijk, hoe onmenselijk wreed.
Nauwelijks kan Ik dit dragen,
dit heel de mens omvattend leed.
----------------------------------------------------
Terwijl ik aan de voet van het kruis
lag en door satan werd gekruisigd,
voelde ik mij niet meer thuis.
Besefte: zó werd de mens gereinigd.
Eenmaal aan het kruis genageld
kwam het gevoel van eenzaamheid.
Hetzij het regent of het hagelt,
het is een beeld van Zijn grote strijd.
'Het is volbracht' galmt door de ruimte
en dan... verandert alles plots.
Het Licht verschijnt vanuit het duister.
Het doel 'de hel' wordt nu 'de Rots'.
----------------------------------------------------
Ik ben een Mens als jij geworden
en leed ondragelijke pijn.
Ja, al jouw zorgen en jouw wonden
droeg Ik voor wie er in Mij zijn.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 8608
die veel mensen moeten dragen,
geef ons troost en toon Uw licht,
geef Uw liefde een gezicht.
Heer, zovele mensen moeten vluchten,
rondom ons oorlog, bange geruchten.
Laat er op aarde ware vrede zijn
en een leven in Uw zonneschijn.
Heer, laten mensen elkaar weer horen,
hen zien als mens in 't ochtendgloren,
dat dan ook weer de dag mag dagen
om elkaar als mens te blijven dragen.
Dan mogen wij Uw liefde tonen,
zeggen dat God bij de mens wil wonen.
Heer laat door ons Uw liefde schijnen
zodat haat en onwil zal verdwijnen.
Heer, zo vragen wij U om de zegen
op onze paden, al onze wegen.
Bescherm ons waar we ook gaan
wees toch een gids in ons bestaan.
Dit alles leggen wij nu voor U neer.
U bent onze vader, U bent onze Heer
Laat ons van hoop en vrede dromen,
dat uw koninkrijk spoedig zal komen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Kerst
- Hits: 3928
Op aard voor ons goed bovenal
Het zuiver licht van Zijn wezen
Scheen waar duister de vrede stal
Hij kwam in een nacht als deze
Herders vonden Hem in een stal
Laat ons thans de herders wezen
Het Kind bezingen bovenal
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 1756
waar nog weinig kleur valt te bespeuren
geen vogelzang die ons komt opbeuren
ook de mensen kijken moede en gelaten
vinden troost door met iemand te praten
een vriend of buur die hen komt opbeuren
november met grauwe en mistige straten
waar nog weinig kleur valt te bespeuren
vele ouderen voelen zich nu ook verlaten
en zitten in de donkere dagen te treuren
of op de komende feestdagen te zeuren
toch zal dit noodloos gepieker niet baten
november met grauwe en mistige straten
- Details
- Geschreven door: Akker, Irene van den - overleden 3-2-2019
- Categorie: Kerst
- Hits: 5244
Jezus werd geboren op aard
Vrede kwam Hij voor je brengen
Voor een ieder die het gelooft
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1310
maar ook velen zien de Heer.
Wanneer Hij ons op komt halen
dalend op de wolken neer.
Jezus zal eens nederdalen
brengend ons in vredesfeer.
Zoals hij het eens beloofde
in Zijn boodschap keer op keer.
Naar Hem uitzien en ook wachten
op die lang verwachte dag.
tellen wij alreeds de uren
tot Zijn klok geeft haar beslag.
De minuten tikken verder
tot ’t beloofde uur aanbreekt
Als de Herder al Zijn schapen
bij hun nieuwe naam aanspreekt.
Met die naam zullen z’ Hem volgen
naar het land van eeuwige vree.
Waarheen Christus hen zal leiden
voerend Zijn geliefden mee.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1268
Zo geef je een stukje van je eigen lichaam door.
Het is een gave iets te gaan verstrekken
en menig mens geeft daaraan dan ook graag gehoor.
Zo kan een mens door keuzes na zijn sterven
als hij een onderdeel vanuit zijn lichaam geeft.
Zijn medemens nieuw leven doen verwerven
wat hij in dankbaarheid in ruime maat beleeft.
Ook bestaat er de mogelijkheid bij ’t leven
dat men een van zijn nieren aan een ander geeft.
Het is een vreugd’ om dat te gaan beleven
waardoor die ander door de ingreep weer herleeft.
- Details
- Geschreven door: Akker, Irene van den - overleden 3-2-2019
- Categorie: Kerst - Sjaloom Vrede
- Hits: 4505
Vrede voor de mens, voor allen
Vrede is nu nog niet zichtbaar
Vrede straks in de eeuwigheid
- Details
- Geschreven door: Akker, Irene van den - overleden 3-2-2019
- Categorie: Kerst
- Hits: 4494
Onzichtbaar voor mensenogen
Toch vleesgeworden woord, Jezus
Om zichtbaar te worden voor jou
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 3795
omdat buren meer raken dan vreemden
omdat ons leven misschien gevaar loopt
en dat ons meer doet
dan de duizenden ontheemden
die elke dag en vier jaar lang
vrouwen en kinderen verloren
in een zinloze strijd
waarin het altijd
meer gaat om macht
dan een god
die wij zouden moeten dienen.
Er werd gehuild om Parijs.
Bij een open krant
met verhalen van de wereldbrand
van oorlogen
en steeds weer zinloos geweld
is er maar één ding
dat nu voor mij geldt
de vraag wanneer
alles zal zijn verstomd
en ik niet meer hoef te grienen
om het Koninkrijk
dat maar niet komt.
ontketenen krachten
die waarden verachten
door God ingesteld.
Vol haat wordt gesproken
de angst aangestoken
en levens gebroken
geweld op geweld.
Maar toch blijft de Vader
steeds onze bewaarder
zijn vrede komt nader
Gods rijk wordt hersteld.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1943
voor al wat Hij heeft gedaan.
Ons uit ’t doodsland te ontroven
schenkend een eeuwig bestaan.
Wanneer w’ ooit de ogen sluiten
voert een engel ons naar huis.
Want elk Godskind staat nooit buiten
maar ontvangt zijn eeuwig thuis.
Christus als de wegbereider
gaat ons liefd’vol lichtend voor.
Hij als onze begeleider
wijst ons het te volgen spoor.
Dank en eer met de lofprijzing
horen gaande naar omhoog
met de woorden van verwijzing
naar Gods gouden hemelboog.
Deze boog vol diamanten
met zijn schitterende pracht.
Weerkaatst ’t licht naar alle kanten
meldt mens je wordt thuis verwacht!
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2702
die ontkrachten
wat ons heilig is.
Dwaze moorden
die verwoorden
wat niet veilig is.
Duistere dingen
die verdringen
licht en vrede.
Niets is heilig,
wordt onveilig
'God help' is de bede.
Vrezen en beven,
God laat ons leven,
zie ons nog staan.
Heer in ons midden
leer ons aanbidden,
wees met ons begaan.
Handen gevouwen,
op God vertrouwen,
breng ons in 't licht.
Liefde en loven,
Gods hulp van boven,
Zijn liefde gezicht.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Angst
- Hits: 4806
als je naar de wereld kijkt,
ondanks verdriet en pijn,
dat alles donker lijkt.
Je hoeft niet bang te zijn,
het is nog een korte tijd,
maar dan komt Jezus weer
en worden wij bevrijd.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2526
mij nog dragen,
schoorvoetend
naar een nieuw doel.
Grote blaren
die mij plagen,
doorzetten
zonder gevoel.
Ik ben ontheemd
en tel de dagen,
angst en hoop
schieten voorbij
Hart zo leeg, maar
vol met vragen;
Waarom ik,
waarom niet jij?
In je mooie
paradijsje,
hypotheek
mooi voor elkaar
Met zo nu en
dan een reisje,
niet geheel
zonder gevaar.
Vouw maar braaf je
handen samen,
bid voor mij...
de vluchteling.
Gooi je munten
in het zakje
Afgekocht...
zonder beding.
Wend je blik af
van de waarheid,
ommekeer
leugen verruild.
Doe je beide
ogen open,
zie mijn hart
dat om jou huilt.
- Details
- Geschreven door: Doek, Robert
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 3153
werd leeg geschoten
kogels van 't kwaad
hebben 't oog gesloten
Met geheven glas
de vrijheid genoten
daar op 't terras
zijn ogen gesloten
Pop muziek
met kogel noten
werd bloedfabriek
die ogen sloten
Liefde is verwaaid
koelbloedig neer gemaaid
onderbroken is hun reis
in de straten van Parijs
Geef de liefde, neem het niet
bezorg de ander geen verdriet
voor tranen die niet drogen
bid ik ...met gesloten ogen.
(Parijs 13-11-2015)
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Saamhorigheid
- Hits: 2188
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Kerst
- Hits: 2643
vluchten de mensen door deuren en ramen
knallen de kalasjnikovs als vuurwerk voort
wordt over de wereld d' angstkreet gehoord
wordt Parijs ooit nog die mooie stad van licht
of hangt daar nu blijvend het terreur gezicht
wordt Parijs ooit nog die prille stad van liefde
waar haat plots harten tot in het diepste griefde
kunnen zij nog aan de ware vrede bouwen
terwijl mensen om dierbare geliefden rouwen
terwijl gekwetsten kreunen van vrees en pijn
kunnen zij dan verder dromen en gelukkig zijn
gaat 't gebed en kaarsengloed reiken tot hierboven
kunnen gewonde mensen in het goede nog geloven
komt het kleine Kerstkind weer De Vrede stichten
verscheurde harten met liefde en vreugde verlichten!
n a v terreur in Parijs op 13/11/2015
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2749
de boom niet groeit, de plant verdort,
als 't licht niet door de wolken dringt
en 't lijkt of nooit een vogel zingt:
Wees dan mijn licht, mijn melodie
zodat ik toch Uw licht weer zie.
Heer, als 'k Uw woord niet meer versta
en ongeletterd door het leven ga,
als elke zin mij tegenstaat
en 't is of niemand met mij praat:
Spreek dan de taal die ik versta
en wees mijn gids, waar ik ook ga.
Heer, als 'k Uw handen niet meer voel
zo reddeloos in 't aards gewoel,
geen glimlach in het morgenlicht
en alle deuren vallen dicht:
Doe mijn ogen dan weer open
en leer me voelen en weer hopen.
Heer, pak dan toch mijn zwakke handen
zodat Uw liefde weer kan landen,
open ogen die dan weten:
'k Ben door God toch niet vergeten.
Strooi dan liefde om mij heen
en 'k weet: Ik ben toch niet alleen.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1843
mogen wij Uw woord doorgeven.
Welzalig al wie de Here vreest,
en in het hart mogen beleven.
Wij bidden Heer om moed en kracht,
willen U God, de Heer behagen.
En weten dat wie Uw hulp verwacht,
volharden in het laatste der dagen.
De tijden zijn zo moeilijk en zwaar,
de vijand staat ons naar het leven.
Veel doden vallen hier en daar,
o Heer,wil ons toch niet begeven.
Schenkt U moed Heer, Uw genade,
weest U met vluchtelingen.
En weert U de boze ,het kwade ,
laat ons het goede beminnen.
Houdt U ons vast,dat wij volharden,
want zonder Uw hulp lukt ons dat niet.
laat ons hart door zorg niet verharden,
Volhardend liefd',de naaste biedt
Met Uw toekomst in het verschiet
de donkre nacht,zo zwart en dicht.
voert U ons naar het eeuwig Licht.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2063
ziet en de verhalen hoort,
hoe kan dit? Waarom zijn
die mensen zo gestoord!
We bidden voor hen die verder
gaan met groot verdriet,
Heere, ondersteun hen,
wij begrijpen het niet.
En bidden voor de moslims,
zij komen nu negatief in beeld,
maar door velen wordt de
goedkeuring van dit niet gedeeld