- Details
- Geschreven door: Dick Tillema
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 2655
Hier lig ik dan in de woestijn.
Alles, iedereen doet me zeer.
Ik voel alleen maar pijn.
Zeg jongen, wordt eens wakker
- een engel raakt me aan -
Jij bent geen arme stakker
Eet goed, je moet zo gaan.
Veertig dagen lopen.
Ik weet nu wat ik wil.
Een doel om op te hopen.
En binnen is het stil.
En als ik eindelijk daar ben
waar God me heeft bedoeld
dan hoef ik maar te stamelen
hij weet wel wat je voelt.
Heer, had u me nog nodig
na veertig dagen zand?
Ik, simpelweg overbodig
klein golfje op het strand?
Maar jongen, wat een zorgen
zo heb ik je niet gemaakt.
Wat heb je daar diep weggeborgen
bezeerd en bang geraakt?
Ik zal je kracht teruggeven
kijk maar naar mij en leef.
Joh, niet zo krampachtig streven
Gewoon ontvangen wat ik geef.
Laat dat voor jou maar genoeg zijn,
ik geef je hier mijn perspectief.
Vergeef je je falen en heel alle pijn
ga nu maar terug en heb lief.
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1729
en groen
is jouw begin
maar als je open bloeit
verras je mij
steeds weer
met de tinten
van je blaadjes
een mengeling
van zachtgeel
met een zweem oranje
en op een morgen
in de vroegte
als nachtelijke dauw
je schoonheid heeft verhoogd
glinster je
in de morgenzon
als een feestkleed
bezet met diamantjes
als een gelaat
vol liefdestranen
je Schepper weerspiegelend
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 2806
twijfelend over nu en later
sta ik stil op keerpunt van leven
kijk angstig naar omhoog
en vraag richting aan te geven.
Geef steun waar ik dreig te vallen
onzekerheid mijn paden kruist
moed door te gaan mij zal ontvallen
in mijn hart de angst slechts huist
tot armoe en bedelstaf te vervallen.
Niet alleen die materiële zaken
waar wij zoveel heil in zien
kunnen mij gelukkig maken
als ik mijn medemens niet dien
wijs mij op mijn sociale taken.
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4484
een unieke bloem die
-als hij kon-
nog zoveel wilde geven.
We missen een bloem op het veld
een bloem in volle regen
waar stormen beukten
tot hij het op moest geven.
We missen een bloem op het veld
zijn blaadjes vielen af
maar zijn hart blijft
diep verweven in ons bestaan.
We missen een bloem op het veld
zijn blad wordt gezaaid
in de aarde
van zwaarte van lijden ontdaan.
We missen een bloem op het veld
een verwachtende bloem
die keek naar
een hemel vol Licht.
We missen een bloem op het veld
God, schenk ons troost
en maak onze weg
vol van Uw vrede en Licht.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1844
en Uw liefde zal weer bestaan.
Die liefde zal mij doen bezingen,
dat ware liefde nooit vergaat.
Geef mij toch Uw liefde Heer,
dat `k iedereen van Uw genade leer.
Al doe ik alle goede werken,
maar als ware liefde ontbreekt,
laat mij dan stil zijn lieve Heer,
voor dat ik tot de ander preek.
Leer mij Uw barmhartigheid, dat
over liefde en ontferming spreekt.
Gebaseerd op 1 Korinthe 13
Al sprak ik de talen van alle mensen,
en die van de engelen-had ik de liefde
niet, ik zou niet meer zijn dan een
dreunende gong of een schelle metaal.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2418
dat allang en net begonnen is.
Waarvan U de tonen heeft geschreven
in het lied van het geheimenis.
Maar ik durf mij niet te geven.
'k Versta de passen nog niet zo goed.
'k Kijk nog teveel naar mijn leven
en weet niet hoe ik dansen moet.
Toch leert U mij dansen op het leven.
U leidt mij met Uw zachte hand.
De tonen die al eeuwen zijn geschreven
komen uit een hemels land.
Maar ik wil het ritme niet verstoren
doordat ik Uw lied niet goed versta.
Maar Uw Woord klinkt zachtjes in mijn oren:
'dat je mag dansen, is gena'.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2179
het rustpunt
mijner ziel
waar zou mij
de ware vrede
bergen
teneinde niets
onmogelijks
te vergen
zo Gij niet waart
bestendig en
volmaakt
in Uw liefde
vast verbonden
geraakt
zo Gij niet waart
voor eeuwig
aan mijn zij
nu reeds van
onverwelkelijke
waardij
was mijn ziel
van alles
verstoken
maar in U
als bloem
ontloken
lieft Gij
mij
- Details
- Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 4515
Veilig aan zijn Vaderhart.
Daar mag ik in vrede wonen.
Na alle aardse smart.
Veilig in de armen van Jezus.
Veilig wonen in zijn huis.
Na alle aardse zorgen,
kom ik veilig bij Hem thuis.
Daar mag ik wandelen met Jezus.
Door de straten van geluk en vree.
Aan zijn hand ben ik veilig,
en ga ik rustig met Hem mee.
Hij leidt mij langs gouden wegen.
Waar de levensstroom ontspringt.
Hij leidt mij aan de koele wateren.
Waar het engelenkoor al zingt.
Vol verlangen treed ik nader,
om te juichen voor zijn troon.
Om te zingen van genade.
Mij geschonken door Gods Zoon.
Dan zie ik mijn Heiland stralen.
Hij kijkt vol liefde op mij neer,
Mijn kind, zegt Hij, jij mag voor eeuwig
wonen, in het huis van God je Heer.
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2412
in een wereld vol ellende
waar de zorgen verdronken worden
Heb lief
in een wereld vol genot
resulterend in mineur akkoorden
Heb lief
in een wereld vol vragen
die de mensheid oneindig kwellen
Heb lief
in een wereld vol spuiten
die een oplossing voor moeten stellen
Heb lief
laat Mijn spiegelbeeld zien
aan ogen verzwaard door zorgen
Heb lief
met de liefde die Ik je geef
en bouw aan de wereld van morgen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 3242
Die mensen, moet je ze nou 's horen
Ik kan me daar toch zôôô aan storen !
Pff, ik mag er niet eens één opsteken
Want dan krijg ik geheid weer preken !
Ze doen allemaal zo akelig tegen mij
Vooral die vermanende vinger erbij !
'k Geef toe dat ik de lucht bezwanger
Ook ben ik nu al een tijdje zwanger !
Ze zeggen dat ik goed moet opletten
Mijn wensen voor éven opzij zetten !
Want dat er een leventje komt zo pril
Dat die rotzooi vast helemaal niet wil !
Ermee ophouden vind ik véél te zwaar
Hoe krijg ik 't in vredesnaam voor elkaar !
Dat houd ik toch niet vol al die weken
De kleine komt vàst niet met gebreken !
Wie zijn zij om het mij te willen beletten
En die zo fel schermen met Gods wetten !
Niemand kan mij dwingen tegen mijn wil
En dat leventje.......doet maar wat IK wil !
N.a.v. een discussie : Stoppen / doorgaan met roken bij zwangerschap
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1436
Verstrikt geraakt in
‘t vangnet van hun steken
van averecht over het recht
breit ze slechts
aan een grijze vrede.
Een naald vol roest
laat moeilijk steken glijden.
Een vangnet is niet
recht te breien
door ribbels langs
een muizentandpatroon.
Zolang de kluwens
blijven zwijgen
tikken de naalden
grijzig voort.
Wanneer de
strakgetrokken draden
het vangnet pogen te verlaten
in kluwens
die het zwijgen
hebben overstemd
blijkt het katoen
in staaldraad
te zijn omgezet.
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Yolanda Entius.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 3617
Je werd door mensenhanden afgeschreven
en werd door 't volk een schurk en dief genoemd.
Maar jij, je vond een Lichtpunt in je leven,
- al was je in hun ogen reeds verdoemd. -
Je zocht en vond een boom als uitkijktoren.
Wie zou jou kunnen vinden tussen ’t blad?
Geen mens, geen hater zou je kunnen storen...
Maar Jezus wist allang dat jij daar zat.
Hij riep je naam en hielp je naar beneden.
Vroeg om met jou een maaltijd aan te gaan.
Je stemde toe en volgde Jezus’ schreden,
zo kwamen jullie bij jouw woning aan.
God keek niet naar de schuld van jouw verleden...
Voor wie gelooft, heeft Hij de straf voldaan!
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 1960
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan vloog ik de wereld rond
om al die mensen eens te ontmoeten
die ik altijd al vragen had willen stellen.
Vragen die mij op de lippen branden
waar men hier het antwoord niet weet
daarom gebruik ik dan mijn vleugels
en vlieg mijn antwoorden tegemoet.
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan vloog ik terug naar mijn eerste voetstap
die ik ooit heb gezet op deze aarde
en zou dan het leven over gaan doen.
Een leven die niet overloopt van vreugde
die bezaaid was met twijfels en verdriet
het zal niet veel anders gaan dan nu
het zal anders gaan.
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan vloog ik naar 't Hemels Paradijs
om daar al mijn bekenden weer eens te zien
die mij ooit zijn ontvallen.
Hun leven was op deze aarde soms een hel
dat alleen bestond uit verdriet en strijd
ik zou graag eens willen weten
of daar nu een einde aan is gekomen.
Soms zou ik vleugels willen hebben
dan zou ik mij verstoppen in de wolken
dan zou ik gaan zoeken naar het land
dat uit louter licht moet bestaan.
Een licht dat eens over deze aarde zal schijnen
en het land net als in lentetijd in bloei zal zetten
waar mensen weer één taal zullen spreken
en respect weer zijn recht zal doen gelden.
Dan zal ik mijn vleugels strijken en een plaats zoeken
om te rusten want ik weet dan dat de tijd is gekomen
dat wij in het aangezicht van God gaan leven
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 2615
van buiten en van binnen
de stemmen van kritiek gesmoord
want waar moest ze beginnen?
Hij heeft zonden diep verborgen
durft niet in ’t licht te komen
misschien overwint hij morgen
hij kan er slechts van dromen.
Zij kunnen zich soms zo schamen
hebben de moed maar opgegeven
en wie zal dan niet beamen
dat het hoort bij ieders leven?
Wij zijn zwakke mensen, Heer
buigen ons voor namaakgoden
maar verlos ons keer op keer
stuur ons uw genadeboden.
Dank voor Uw barmhartigheid
als ik kom met zorg en zonden
vind ik vergeving reeds bereid
ben ik door Uw hart gevonden.
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Moed
- Hits: 3437
zonder wanklank, zonder haat.
Dat ik zo grof hun ziel doorboorde,
als het om “geloven” gaat.
Mijn haan moest altijd koning kraaien,
ik stootte velen van mij af.
Hun tegenspraak vlot weg te maaien,
ik was te hard, sprak over straf.
Zijn Geest beroerde toen mijn ziel,
ik smeekte om vergiffenis.
Toch waren zij er toen ik viel,
dát is de moed die ik zo mis.
Zachtmoedig zijn verrijkt je geest,
het brengt je naasten weer dichtbij.
Vergeven voor wat is geweest,
die moed bracht hen weer terug bij mij .
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2593
als barmhartigheid ontbreekt.
Barmhartigheid is in `t voordeel,
wie in liefde tot de naaste spreekt.
En al heb je heel veel zonden,
maar je liefde is zo groot.
Zal je veel worden vergeven,
weinig liefde wordt niet beloond.
Gebaseerd op:
Jacobus 2: 13
Lucas 7: 47
de boventoon
gaat voeren,
bid dan om
moed om
in te keren
en elke dag
te wandelen
in ootmoed
met de Heer.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1912
stil in licht en nevel
zon reeds horizon beschijnt
het zwerk kleurt
met roze banen
en ik stil wacht
laatste sterren aan de hemel staan
na eindeloze nacht
op nieuwe dag
in zwijgend verlangen
laat dan mijn ochtendbede
opreizen als de vogelzangen
hoor het met Uw glimlach aan.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Vrede
- Hits: 2680
die ons het leven
hebt gegeven
wist dat het
niet goed was
voor de mens
alleen te zijn
en daarom hebt Gij ons
broeders en zusters
gegeven
zodat wij één kudde
vormen
met een Herder
aan onze zij.
Gij wilt dat wij voor
al uw kinderen
liefde- en begripvol zijn
om het even
welk ras of kleur
daarom moeten
wij onze handen
samen slaan
en bouwen aan
een liefdevolle wereld
waar geen haat
of wrok meer heerst
maar een wereld
waar alleen vrede domineert.
- Details
- Geschreven door: Frederieke
- Categorie: Moed
- Hits: 2553
loop ik mijn wandeling
eenzaam en alleen
maar ik móet verder
Eenzaam
voel ik mij
in mijn bestaan
maar ik móet verder
Moedeloos
boordevol verdriet
zit ik op een bankje
en kijk zonder te zien
Stil is het
doodstil
als een stilte
voor de storm
De zon piekt
door de wolken
de natuur
komt tot leven
Als op afspraak
jubelen de vogels
ritselt het riet
ruisen de bomen
Verwonderd
kijk ik om mij heen
de aarde
lijkt te juichen
Een onvermoede
maar altijd aanwezige hand
wijst mij de weg
die ik moet gaan
Woordenloos
kijk ik om mij heen
ik omarm de aarde, de natuur
de schepping
Langzaam
loop ik verder
niet langer alleen
- vervuld met moed kan ik door
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2145
waar zoveel mensen geslagen zijn,
verwond en wat zijn onze daden dan klein.
Woorden Heer, die ontbreken vaak niet,
de daden wel die helpen in 't verdriet.
Een woord van troost en bemoediging,
maar ook een hand op een schouder,
gebed, dat de ander weer op kan staan.
Maar vooral Uw liefdevolle woorden,
kom Heer, ja kom en raak de ander aan.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2572
een rustige plek in dit jachtige leven,
een stil moment in dit haastig bestaan
omdat Hij zo groot is, zo heilig, zo waardig
komt het Hem toe om tot Hem te gaan
in stilte erkennen hoe klein en hoe nietig
ons leven op aarde altijd zal zijn
wij zondig, onrein zonder Hem echt verloren
Hij goed en genadig, heilig en rein
in stilheid Hem zoeken, aanbidden en eren
al gaan wij in’t leven vaak door de mist
wij richten de ogen in stilheid naar boven
de waas in ons leven wordt door Hem gewist
we zien wie Hij is en voelen nabijheid
vol eerbied, verrukking, mogen wij gaan
het komt uit ons hart, een lofzang, een ode
het zingt in onszelf, wij roemen Zijn naam
de eerbied voor Hem, Zijn machtige daden
het straalt van ons af en stijgt tot Zijn troon
inkeer, bezinning, verdieping, verwachting
en Hij is aanwezig, dat is ons loon
Zijn zegen en liefde, Zijn diepe nabijheid
hemel en aarde zij raken elkaar
Zijn machtige hand daalt op ons leven
voor Hem alle stilheid een innig gebaar
U komt stilheid toe, een lofzang, o God in Sion
Psalm 65:2 (NBG)
- Details
- Geschreven door: Kor, Edo
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3003
Open je hart, ga naar de Heer,
Vrees niet, licht niet je hielen,
Leg je pijn maar bij Hem neer.
Vertel de Heiland van je zorgen,
‘t Verdriet over je opstandig kind,
Je onrust voor de dag van morgen,
Vraag, als je ooit je rust hervindt.
Neem God altijd in vertrouwen,
Want Hij is het baken in je nood,
De rots, waarop jij mag bouwen,
Een God van trouw, oneindig groot.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Moed
- Hits: 3103
vervalt je buitenkant.
God neemt jou bij de hand
en zaait jou in de akker
van het Leven dat blijft.
Verlies de moed dus niet.
Al wordt de pijn steeds groter
zie je je toekomst niet.
God is in jouw verdriet
want al is de dood er
het Leven overwint.
Verlies de moed dus niet.
Je mag wandelen in geloof
nog ver van de Heere
van je eigen kracht beroofd
nog in je oude kleren.
Maar als je straks bekleed wordt
met je woning van boven
schieten woorden tekort
om Hem daarvoor te loven.
Al wordt je wereld kleiner
je zijn hier zo begrensd.
God zal ook hierin zijn en
vervult je diepste wens
in het Leven dat Hij is.
Verlies de moed dus niet.
Zie 2 Kor. 4 en 5
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Moed
- Hits: 2732
in de ogen van zijn helper
en vatte moed.
Hij zag een fractie van het Leven
in het zorgen van zijn waker
en vatte moed
Hij zag een beetje van de glorie
in de gebeden van geliefden
en vatte moed
om zijn handen te vouwen
zijn zorgen te delen
en zijn ogen te sluiten
en heen te gaan...