- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1547
‘t Is lente - Een zachte bries streelt langs mijn wangen
en speelt wat met mijn losse haar.
Er neuriet een liedje langs groenende dreven.
Ik vlucht weg van het beton, het stads gegeven,
om even alleen te wezen - intens beleven!
Mijn voeten zoeken de zachte aarde, het groene mos.
De geur van het ontluikende leven huppelt mij speels tegemoet,
opstijgend tussen ontwaken en volle dageraad.
Het sprookje, dat echt bestaat.
Tussen deze beide grootheden hangt een geheimzinnig verlangen:
Zwijgende majesteit, onuitgesproken, edel en schoon,
diep weggeborgen in een mensenhart, dat elk jaar
weer opnieuw maant om erkend te worden. Om nieuw herkend
zijn plekje te vinden, in de rij van herinneringen -
gevoelens - verlangens en vervlogen tijden.
Dierbare momenten, die oproepen om opnieuw
beleefd en doorgrond te worden - in het heden
- saamgevlochten met al dat onbeschrijflijk schoons
waarvoor een mensenhart veel te klein blijkt.
Ik fluister wat - maar daar doorheen flitst
een waarschuwing: ‘Voorzichtig - en - breekbaar!’
Ik kijk omhoog en sta oog in oog met mijn Schepper.
Althans: Hij ziet mij en... God lof: Hij hoort mij!
En wat zie ik?
- Ik zie een poort wijd open staan!
(over broze en breekbare herinneringen)
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2247
werd ik weer in vreugd ontvangen
met het licht voor nieuwe kracht
in een dag vol van verlangen
verlangen tot zingen, U ter eer,
erbarmen en gena die U schonk
en wij ook iedere dag weer
krijgen als een liefdesvonk
een gunst is in Uw licht te leven
als kleine schepsel op Uw aard
laat ons U lof en ere geven
omdat U ons geluk bewaart.
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2335
dit zonnig huis
zit in mijn gedachten
met in de tuin
zoals te verwachten:
de meidoorn, de bleek
het bankje, een trapje
de fijnste herinnering
en het eerste stapje
en boven de voordeur
voor ieder die lezen kon
de strakke witte letters:
huize winterzon
en binnen bereik
de moeder en vader
zij leerden ons leven
binnen Gods kader
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2048
maar ik beleef haar glans nog niet.
Telkens weer zit het mij tegen
en blijf ik hangen in verdriet.
Maak mij vrij, maak mij blij,
Here Jezus, kom in mij.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 2528
Zij hadden het licht in het oosten zien schijnen,
de wijze geleerden in de tijd der Romeinen.
Hun inzichten gingen voortdurend heel vér,
zij voorspelden de toekomst aan de hand van een ster.
Zo kwamen zij toen op één dag echt tezamen,
geleerden en herders, die van ’t veld afkwamen.
Zij volgden gehoorzaam, intuïtief het spoor,
de loop der planeten ging hen voor.
In Bethlehem’ s stal zat een ouderlijk paar,
gehurkt bij hun kind en zij staarden ernaar.
’t Was hen overkomen, dit Kind in die nacht,
Maria, ze zuchtte: het is volbracht.
Haar gang was heel zwaar, maar de hemel hielp mee,
want engelen zongen die nacht over vree.
Een vrede die over de aarde zal komen,
omdat God als schepper Zijn macht hier wil tonen.
Sindsdien vlogen de eeuwen aan ons voorbij,
een nieuwe oorlog is zo weer dicht bij.
De wereld ontvluchten…dat is geen keus.
Bij Jezus te zijn! is een betere leus.
Het Kind is het waard, ’t heeft Zijn roeping verstaan,
is de mensen tot voorbeeld, als offer gegaan.
Steeds spreekt dit mysterie, Zijn woord, ook nu:
“Werp op Mij al uw last….want Ik zorg voor u !”
………………………………………………………………………………..
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2251
Ik zag de kinderogen van een kleine jongen.
’t Leek of m’ een hemels lied werd toegezongen .
Er zat een lach in, twinkelende stralen…..
Begin van ’t leven, nu al vol verhalen !
Hij stond zo vroeg al op de halte voor de bus,
die voor hem stopte en hij kwam binnen dus.
Toonde zijn plaatsbewijs, een maandkaart als zovelen,
maar de chauffeur zag niets, wat kon ’t hem ook schelen ?
---
Wij groten gaan door ’t leven vol van ernst,
onze belangen lijken onbegrensd.
Wij hebben onze verantwoordelijkheden,
wij kijken vér vooruit, maar niet meer naar beneden.
Toch is het goed, te dwalen langs de straat,
en naar het kind te zien dat daarop gaat……
Zij zijn het teken van de hoop, zij leven morgen.
O, dat de goede God en wij….toch steeds weer voor hen zorgen!
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Kerst
- Hits: 2211
heel ver
kwamen zij
sterrengeleerden
uit het oosten
vanuit de heidenvolken
zetten hun reputatie
op het spel
vonden
Koning Jezus
heel dichtbij
waren zij
bijbelgeleerden
vanuit het volk van God
zetten hun reputatie
op het spel
verloren
door hun raad
ontmoeting met hun Koning
en nu . . .
komen nog steeds
mensen van ver
dichter bij de waarheid
dan mensen van dichtbij
wordt hun geloven
zien . . .
ontmoeten zij
Jezus als Koning
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 2161
van mensen die op Zijn weg zijn gegaan ?
Wat vinden w’ een vreugde in de begroeting
als Jezus je kent en je noemt bij je naam.
Want zó is het kerstfeest niet een gebeuren
uit het verleden, vér weg in een stal….
Maar blijdschap geeft het aan allen die treuren,
’t besef van de Sterke, Heer van ’t heelal.
Laat daarom het kind-feest jaarlijks weerklinken,
met de klemtoon op kind, ’t Licht in de nacht.
Want God laat Zijn sterren wéér voor ons blinken,
Hij is nog dezelfde, die op ons wacht !
…………………………………………………………………………….
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Tijd
- Hits: 2373
Zuchtend
om de beelden in het journaal
denk ik aan het hoofdschudden van
moeder vroeger.
Niets nieuws
Geboeid
door beelden van Gods Koninkrijk
volg ik het laatste nieuws,
te mooi voor het
journaal.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2690
over de heuvel
en ging huilend
door de donk’ re nacht
het bange uur van
Zijn vreselijke dood
hielden engelen bij
Zijn kruis de wacht
zij zagen zijn bloed-
doorlopen ogen aan
zijn diepe wonden
aan handen en voeten
waarom moest Hij
zo’n lijden ondergaan
en voor de zonden
van de mensen boeten
hoorde Hij die vrouwen
nog wenend klagen
hoe gruwelijk hun
Meester gestorven was
met heimwee naar
die wondermooie dagen
toen Hij zieken
en zondaars weer genas
dieper kon Hij echt
voor ons niet gaan -
alles, alles had Hij
van zichzelf geschonken
omdat wij ooit zonder
zonde zouden staan
had Hij het bitterste
uit de kelk gedronken
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2404
Zomaar, kwam het uit het niets.
Ik was nog kerngezond,
totdat de dokter op een scan
wat kankerplekjes vond.
De wereld draaide door, doch
mijn wereld, die stond stil.
Ik dacht verdwaasd, niet dit,
O Heer, is dit Uw wil?
Ik ben verslagen en weet niet
meer van tijd, van dagen,
maar wel weet ik dat mijn Heer
me er doorheen zal dragen.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1411
die grote liefde
waarmee U ons omringt
Uw warmte
die zelfs door wil dringen
tot in koude harten
harde zielen smelt.
Hoe onbegrijpelijk
dat wij U niet liefhebben
zoals U van ons
zou mogen verwachten
als wij elke dag
Uw liefdegaven weer zien.
Hoe onbegrijpelijk Heer.
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2262
Er waren zo vaak donk’re dagen
waarin de stilte om mij stond,
dat ik geen troost, geen blijdschap vond,
er waren niets dan dwaze vragen.
In stilte zo beklemmend leven
dat je alleen je zelf nog ziet,
dat je gedachte je verried
en je jezelf niet dorst te geven.
Neem in Uw hand mijn stilt’ en duister
en geef mijn ziel genaad’ en rust,
maak mij toch van Uw trouw bewust.
Te leven, Heer, nog in Uw luister,
in de genâ van Golgotha:
dat gaat mijn aardse gangen na.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 3620
wij zijn niet groot en sterk.
Men moet aan ons niet meten
de omvang van Gods kerk.
Wij hullen ons in zwijgen,
wij schaden Zijn verhaal.
Wij, die ons zondaars noemen,
wij mensen allemaal…..
Daarom is Kerstfeest vieren
en dagen van Advent,
steeds hopen en verlangen
dat God ons weer verwent.
Want wij staan in Zijn boeken,
als Adams nageslacht.
Daarom blijft God ons zoeken,
Zijn Licht in onze nacht !
………………………………………………
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1561
Hij wilde wel gelovig zijn,
niet in een God die ver, daar boven,
de hemel is tegen de pijn,
met lied’ren is te loven.
Hij wilde in zijn sterk verlangen
het leven leven op de aard’,
hij was begeesterd en gevangen
in liefde, hem geopenbaard.
Hij hoorde ‘t ruisen van de wind
en van de Geest die ruimte biedt.
Hij legde zich, zoals een kind,
in d’ Eeuwige die nooit verliet.
- Details
- Geschreven door: Akker, Irene van den - overleden 3-2-2019
- Categorie: Kerst
- Hits: 2988
Er was geen hoop, geen toekomst en geen Licht.
Juist toen ontfermde God Zich over mensen
Op tijd zond Hij naar d’aar’d een blij bericht.
“Want zie er is een kind op aard geboren”
Zei d‘ engel tot de herders in het veld
Zij gingen snel naar Hem om daar te knielen
en hebben het aan and’ren door verteld.
Ja, ook de wijzen zochten naar de Koning
Zij zochten in hun leven ook de Heer.
Een held’re ster leidd’ hen door donk’re nachten.
Zij vonden ‘t kind en knielden voor Hem neer.
De wereld roept ook nu om hulp en vrede
zij zoeken ‘t Licht in deze donk’re tijd.
Als je geknield hebt bij het kindje Jezus
wil Hij dat jij dat Godd’lijk Licht verspreidt.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3157
Wij duwen God de wereld uit
denkend Hij is niet nodig.
Daardoor valt meer en meer ’t besluit
Zijn woord is overbodig.
God staat allang niet meer centraal
kerken sluiten hun deuren.
Leegloop geschiedt op grote schaal
wat ons oog ziet gebeuren.
’t Is koude en kilheid die men ziet
harten die zich verharden.
De mensen die doen God verdriet
scheurend Zijn woord aan flarden.
Het christen zijn staat op de tocht
wordt steeds meer afgebroken.
De politiek blaast ook aftocht
en menselijkheid ontbroken.
De oproep tot geloofwaardigheid
ineen geslagen handen
toont ons men blijkt niet meer bereid
tot hechte liefde banden.
Het eigen ik staat bovenaan
persoonlijke belangen.
Daar blijkt het steeds weer om te gaan
gericht op het verlangen.
God heeft geen plaats meer in ‘t geheel
Hij blijkt steeds meer verdreven.
Valse methodes zijn het deel
waarmee wij zijn omgeven.
Waar blijft toch de barmhartigheid
van hen die zijn als hanen.
En tot geen goede daad bereid
maar zich een koning wanen.
Het gaat niet goed meer om ons heen
want alles wordt steeds minder
’t gegeven geldt voor iedereen
en elk heeft daarvan hinder.
God laat ons stilletjes begaan
straks zittend met de brokken
wanneer ons leven en bestaan
bij rampspoed wordt betrokken.
Wij hebben ’t immers veel te goed
wie let nog op de zwakken.
Want rijken met hun overvloed
blijken steeds meer te pakken.
De minste wordt niet meer ontzien
want die moet steeds meer lijden.
Hij mist de kracht vaak bovendien
om ’t onrecht te bestrijden.
De tijden breken zeker aan
dat men God aan zal roepen
om in de nood van het bestaan
zich op Hem te beroepen.
Maar of het daarna beter gaat
dat zal de toekomst leren.
Pas als men zich op God verlaat
en zich weer zal bekeren.
Want in de kerk en politiek
ook in ons eigen leven
blijkt onze maatschappij is ziek
om ’t goede na te streven.
God hoort weer terug in ons bestaan
als leidsman in ons midden
dat wij Zijn woord weer gaan verstaan
oprecht Hem gaan aanbidden.
n.a.v. ervaringen in kerk en wereld
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2230
hartenklop van mijn ziel
verborgen diepst geheim
waarom ik eenzaam kniel
verleiding van zin en oog
verlangend één te zijn
in stilte klinkt mijn roep
ik ben niet feilloos Heer
maar in binnenst van mijn ziel
smeek ik U om gena
vergeef dat ik U afviel
blijf bij mij waar ik ga.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Kerst
- Hits: 2873
Ze stond voor het raam van de speelgoedwinkel
toen haar oog plotseling viel
tussen het speelgoed en kerstlichtgetwinkel
op 't stalletje van Playmobil
Het meisje stond zich aan die stal vergapen
ze vond het verschrikkelijk mooi
En 's avonds toen lag dat meisje te slapen
en droomde van 't Kind in 't hooi.
Maria die had plots haar hand beetgenomen
'Kom hier maar staan dicht bij mij'
zo zag ze de Playmobil-wijzen aankomen
en iedereen was heel erg blij.
De os en de ezel kauwden op strootjes
een herder speelde de luit
De wijzen gaven het Kindje cadeautjes
het meisje dat pakte ze uit.
'zie toch dit Kind' zo spraken de wijzen
'wordt Koning van het heelal.
Het was ons veel waard om zover te reizen
naar deze schamele stal.
Hoor ons lief meisje, dit Kind is bijzonder
kijk maar, Het lacht al naar jou
En jij bent er bij, geniet van dit wonder
bewijs van Gods liefde en trouw'.
Plotseling zongen er engelenkoren
schitterend 'Ere zij God'
De wijzen, het meisje mochten het horen
het 'Amen' klonk aan het slot.
Het meisje werd wakker, keek op haar bureautje
daar stond het spik-splinter-nieuw
haar zo diep verlangde verjaardagscadeautje
'het stalletje van Playmobil'
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Kerst
- Hits: 2653
uit de oriënt
omdat U, de koning,
nu gekomen bent
Zonder glans en glorie,
gewikkeld in een stal,
ligt daar onze Heiland
die eens heersen zal.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 2375
in kinderhanden gelegd.
Zo werd het eens voorzegd.
Wie dit niet kan geloven.
blijft blind, blijft bij de doven.
Maar wie het kind wél ziet,
die kent zijn vreugde niet.
Die heeft een schat verkregen,
een niet te meten zegen.
In vreugde, in smart, in lijden
is JEZUS zijn verblijden !
……………………………………………………
( Joh 3 : 16 “Want alzo lief heeft God
de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren
zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft,
niet verloren ga…maar eeuwig leven heeft ! “ )
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 2843
ligt niet in mensenhanden,
maar in de hand van God.
Zijn schepping staat op ’t spel,
vanaf de eerste dag.
Daarom telt God tot aan de jongste.
Want op dat uur,
in tijd gemeten: punt in de eeuwigheid,
herschept Zijn alvermogen,
geheel ons bestaan !
…………………………………………………………..
(Hand. 2 : 20/21 “De zon zal veranderd
worden in duisternis en de maan in bloed,
voordat de grote en stralende dag van de Heer komt.
Dan zal ieder die de naam van de Heer aanroept
worden gered.” )
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1923
Zij ons geen andere keus gegeven,
dan in dit spanningsveld te leven
op onze grote pelgrimsreis:
de weg terug naar ‘t paradijs
langs wegen, die God niet verkoos
verleid door satan, listig boos,
geboren uit boosaardig brein
vol trots, vol eerzucht en venijn.
Toch...
Rust mijn ziel, aanschouw het kruis
de weg terug naar ‘t vaderhuis.
Want zie: in zelfverloochening
de Schepper, die voor ons daar hing
geen klacht Hem op de lippen kwam
Hij, Zelf Gods Zoon: het Offerlam.
Hier rust mijn ziel van druk en pijn
o, Godsgeschenk: Hier stil te zijn!
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1641
Een plaats, waar ik helemaal mezelf kan zijn.
Waar ik niet hoef te acteren of te camoufleren,
me niet hoef te verweren of weg te kruipen,
waar ik rust kan vinden en vrede
en mezelf geven, zoals ik ben.
Zeldzaam is het, zo’n stil plekje te vinden.
Dagelijks ga ik hier binnen in deze unieke ruimte,
waar ik kan zitten, staan, liggen, lopen of knielen.
Waar ik mag lachen, huilen of zingen, roepen, fluisteren
en luisteren.
Geen afkeurende blik treft mij daar.
Ik heb er plenty ruimte aan alle kanten.
Benauwd is het er nooit.
De zuurstof van Gods Koninkrijk is daar volop aanwezig.
Ik reinig mij eerst van top tot teen, voor ik daar binnen ga,
want die plaats is heilig.
Op de deur staat nooit: ‘Verboden’ of ‘Bezet’
Vrije toegang blijft de onveranderlijke leus!
Die kamer is zo hoog, zo wijd en zo diep als ik maar wens
geen enkel probleem voor mijn Gastheer, die mij dagelijks
noodt in dit zeldzame vertrek,
dat hele volksstammen nooit binnen gaan, hoewel de
uitnodiging zwart op wit geschreven staat.
Geen atmosferische storingen treft men daar aan
liefde is het stabiele klimaat
en de ruimte.....?
Stille tijd bij het altaar
voor God, diep in
mijn hart.
- Details
- Geschreven door: Knoester, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2245
jij uitbundige zon
De bomen stralen
verliezen zorgeloos
hun veelkleurige tooi
Een doezelige warmte
verzacht de afstand
Bezwaarde blikken veranderen
in montere gezichten
Vrolijk groeten we elkaar weer
Een ongekende frisheid
wast de hemel staalblauw
Met elke diepe teug
reikt mijn besef
verder en verder
Deze heerlijke dag
is een toegift
een knipoog
van de Ene
die Zijn werk
nimmer los laat