- Details
- Geschreven door: Yiooda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 4584
De Heer is mijn Herder!
De Heer is mijn Herder, die uitspraak is nog eens prachtig,
mij ontbreekt niets, omdat Zijn Liefde groots is en krachtig.
Hij doet mij neder liggen in Zijn grazige weiden,
Dat is nu pas de rust om je in Hem te verblijden.
Hij verkwikt mijn ziel, dat verfrist en brengt geen verveling,
Hij geeft rechte paden, door Zijn goedheid en heling.
Voor Zijn heilige naam, dat is wel het beoogde doel,
samen met Hem in het geloof staan, dus niet het gevoel.
Zelfs al ga ik door een dal van zeer diepe duisternis,
dat is een beproeving tot geestelijke lafenis.
Ik vrees geheel geen kwaad want de Heer is mijn bescherming,
U bent steeds bij mij, ook daar is Uw trouw en ontferming.
Uw stok en Uw staf, ondersteunen en vertroosten mij,
dat is nog eens discipline en het maakt zeker blij.
U geeft mij eten, voor de ogen van hen, die mij benauwen,
dat geeft daardoor alle hoop aan de mensen die U vertrouwen.
U zalft mijn hoofd met olie, dat is gloedvolle zegen,
en ik ervaar dat als een hemelsheerlijke regen.
Mijn beker stroomt volkomen over, wat een overvloed,
die bij U blijven, heeft het in leven en sterven goed!
Het is dit heil en Uw welwillende genadigheid,
die mij zal blijven volgen, alle dagen van mijn tijd.
Dit is een zegen door Uw milde handen verkregen,
daardoor kan de mens er zeker weer langdurig tegen.
Ik zal met liefde in het huis van de Heer verblijven,
Zijn geborgenheid voelen en onvrede uitdrijven.
Tot in lengte van dagen, dat is voor nu en altijd,
totdat wij gekomen zijn aan het einde van de strijd.
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1946
U neigde Zich tot mij
U trok mij uit de modderpoel.
Mijn voeten werden vrij.
U hief mij op de hoogste rots,
mijn stappen werden vast
Heer Jezus, U, O Christus Gods
U nam mijn zware last.
En als ik in Uw woorden blijf
zoals U blijft in mij,
dan mag ik vragen, wat ik wil.
Ja, dan verhoort U mij!
En dit is, wat U, Vader God
in Jezus naam behaagt. ‑
Dat ik Uw volgeling mag zijn
die Jezus' stempel draagt.
De hemel wacht op kinderen,
die bidden naar Gods woord.
O, laat mij niet verhinderen
dat U 't gebed verhoort,
om Uw volmaakte wil te doen.
Bij U is geen taboe.
Trek mij met al Uw kinderen
nog dichter naar U toe.
U hebt het fundament gelegd
genade, liefde, trouw,
U hebt Uw 'Ja' tot mij gezegd
O, Rots waarop ik bouw.
Maak mij gevoelig voor Uw stem
dat ik die steeds meer herken
en als ik Uw discipel ben,
dat 'k 'discipline' ken.
Ben 'k ernstig ziek,
dan maant U mij:
'Kom, spreek de oudsten aan.'
Zij zalven mij met olie
in de kracht van Jezus' naam.
En komt 't tot schuldbelijdenis:
Vergeving wordt gebracht,
Genezing van elk lijden brengt
Uw woord, met Gods gezag.
Strofe 1 (Ps.40:1‑3)
2 (Joh.15:7)
3 (Matth. 7:7‑22)
4 (1 Cor.3:11)
5 (Jac. 5:14‑16)
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1483
daar opent U een poort.
Uw woord God, doet ons wonderwel
die ons gebed verhoort.
Wij schuilen in de kracht van het bloed,
dat redt, geneest en heelt en voedt.
Laat elke cel nu open gaan
Heer Jezus, het raakt Uw eer.
Waar satans macht heeft afgedaan
zien wij het leven weer.
Het walmend pitje dooft U niet.
Ja, U herstelt het geknakte riet.
U slaakt de banden van weleer
en Uw triomf staat vast.
U breekt de boeien, werpt ze neer,
draagt onze schuld en last.
Ten diepst ontroerd val ik te voet.
Uw liefde die al deze wonderen doet!
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2185
Zwaar vallen mij dagen
van mistroostig somber licht
uren die aandacht vragen
momenten in mijzelf gericht
missen van warmte en zon
klagelijke wind in vlagen
zoeken naar de levensbron
alsof ik alle last moet dragen
van de grillen der natuur
zie slechts donkere wolken
zwaar beladen met kou
waaruit hagel valt als dolken
nergens een plekje blauw.
Maar bij opstaan volgende dag
gloort het licht aan de horizon
over nevel schijnt stralende lach.
Dank Heer, die duister overwon.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Depressie
- Hits: 2655
vallen op mijn levensweg
komt er van het energieke
weinig meer terecht
dan verdwijn ik in een tunnel
en vervaagt voor mij het licht
is het einde ver te zoeken
daar verlies ik snel het zicht.
Somberheid welt op naar boven
moeheid krijgt de overhand
of de herfst heeft huisgehouden
balancerend op de rand
van ravijnen en van diepten
en ik raak geïrriteerd
‘k heb geen kracht meer om te vechten
eenzaam, in mijzelf gekeerd.
In mij huist een koude winter
mijn emoties zijn verdoofd
zo gevoelloos, zwaar bevroren
ja het ijzelt in mijn hoofd.
‘k Roep om antwoord in die tunnel
richt een noodkreet tot het Licht
schreeuw tot God of Hij wel meeloopt
wanneer word ik opgericht?
Als dan nieuwe blaadjes groeien
-zelfs al is het er maar één-
zie ik God zij dank het Lichtpunt
vind ik zelfs de weg erheen.
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Depressie
- Hits: 3300
dan kon ik jou niet begrijpen
als ik geen tranen had geplengd
kon ik niet door jouw ogen kijken
ik ben jouw naaste
en ga met je mee
maar ik kan niet dragen
al jouw pijn en leed
ik breng je voor Zijn troon
elke dag opnieuw
vraag ik aan Gods Zoon
jouw worsteling te zien
Hij ziet, Hij hoort, Hij luistert
Hij sleept je er doorheen
Hij herkent in jouw gefluister
Zijn eigen smart en wee
Als je het van mij verwacht
dan blijf ik naast jou staan
maar ware veerkracht
komt alleen bij Hem vandaan
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Depressie
- Hits: 2797
Je kon niets meer zeggen.
Hoe kun je vertellen wat je voelt?
Als je niets meer kunt beleven?
Niets begrijpt wat wordt bedoeld?
Je kon niet meer huilen.
Hoe uit je immers dit verdriet?
Als je niets meer kunt beleven?
Je het 'daarom' echt niet ziet?
Je kon niet meer schreeuwen.
Hoe uit je woede dat is verstild?
Als je niets meer kunt beleven
en het misschien niet meer wilt?
Eén sprak in het duister
het 'waarom' dat stierf in jou.
Bracht het opnieuw tot leven
dwars door de stervenskou.
Daarom mag je 'waarom' vragen.
Eén ging je daarin voor.
Want na de ergste donk're nachten
brak het leven krachtig door.
Als je je aarzelend leert geven
aan de God die 't lijden kent.
Zal je Hem opnieuw beleven,
en worden wie je in Hem bent.
N.a.v. van een diep tragisch ongeluk waarop een depressie volgde...
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Depressie
- Hits: 5186
Trouwe Vader,
zie uw kinderen
verslagen hier
met U bijeen
de hoop op U gericht
de één in bodemloos verdriet
de ander die wil helpen
maar er geen kans toe ziet.
Wij bidden U
die ons omringt,
hoor naar uw vragend kind
U, voor wie niets onmogelijk is
van U verwachten wij
wat niemand anders biedt
wij smeken Heer,
maak vrij!
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Depressie
- Hits: 3016
door het plat gepreekte ideaalbeeld
dat je steeds maar weer
sterk en dapper moet zijn
terwijl je worstelt met je depressie,
je zielepijn
in plaats van de goede strijd te strijden
te weten dat God je kracht naar kruis toebedeelt
dat Hij echt naar je hoort
als je schreeuwt, als je bidt
Hij wil je, zoals je bent, ontmoeten
terwijl jij in een bodemloze put zit
is Hij stilzwijgend
de grond onder je voeten
misschien niet altijd tastbaar aanwezig
en anders dan dat je soms verwacht
maar God houdt zich vol liefde bezig
met jou, Zijn depressief kind, dag en nacht
misschien word je gekneed,
misschien dat je nooit een antwoord vindt
en voel je je verstrikt in een web van verdriet
als een pion in een gemeen spel
maar God wil dat je weet,
je bent en blijft Zijn kind,
zeg maar in je kleine kracht:
Heer, ik begrijp u niet,
maar ik vertrouw U wel.
- Details
- Geschreven door: Cornelisse-Pietersma, Iekje
- Categorie: Depressie
- Hits: 2670
over alles wat ik deed
Maakte ik mij geen enkele zorgen
ja, mijn leventje was compleet
Een baan van 40 uren
een lieve vrouw en kinderen
Het zonnetje scheen elke dag
niets kon mijn geluk verhinderen
Hoe heb ik mij zo kunnen vergissen
’t Leven kreeg een ommekeer
Ik had teveel op mijn bord genomen
ik kon niet verder, ik kon gewoon niet meer
Hoe harder ik probeerde
hoe slechter het met mij ging
Ik gleed verder naar beneden
het leven had voor mij geen enkele zin
Ik probeerde strohalmen te grijpen
maar verloor telkens de grip
’t Leek wel of de bodem was verdwenen
wie had voor mijn situatie nog begrip
Maandenlang in het ongewisse
maandenlang een tranendal
Alles om mij heen was grauw geworden
mijn leven was in een vrije val
Ook mijn relatie met God de Vader
leek bijna niet meer te bestaan
Ik had geen enkel richtinggevoel
en wist niet meer waar ik heen moest gaan
Duister waren al die dagen
‘k Zag geen enkel sprankeltje hoop
Hoe had het toch zover kunnen komen
mijn leven lag finaal in de knoop
Toch bleven mijn vrouw en ik samen bidden
we legden ons leven voor aan de Heer
In Zijn handen legden we ons lot
toen kreeg mijn leven een ommekeer
De dagen werden weer helderder
de zon begon weer te schijnen
Na tal van weken duisternis
zag ik de donkere wolken verdwijnen
Dankbaar ben ik U God mijn Vader
die mij nooit losgelaten heeft
Ook al was mijn pad vaak duister
dank U Vader dat ik leef
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Muziek
- Hits: 1687
De morgen die wij nu beginnen
is een geschenk uit Vaders hand.
Wij zullen ons in stilt’ bezinnen,
Hij heeft Zijn liefd’ in ons geplant.
Wij mogen ons geloof Hem wijden
en weten dat Hij ons bewaart.
Hij is de God die door de tijden
Ons harte voor de hoogmoed spaart.
Wij bidden samen om nabijheid
voor wie op aarde met ons gaat,
dat wij hen helpen in de vrijheid
waarmee God troostvol naast hen staat.
Het werk dat wij vandaag beginnen
vindt oorsprong in zijn tederheid.
Wij kunnen and’ren voor Hem winnen,
daar Hij hen steeds in vrede leidt.
Wij bidden ook voor alle volken
die zijn in strijd of hongersnood,
dat in de vreugde uit de wolken
de Heer hen spaart voor haat of dood.
Melodie: Liedboek voor de Kerken Gezang 393
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Muziek
- Hits: 1914
Het zonlicht breekt de morgen open,
w’ ontwaken in Gods tederheid.
Wij mogen op Zijn goedheid hopen
en dat Hij ons bewaart, geleidt.
Ons spreken kan zich tot Hem wenden,
zoekt troost bij Hem die eeuwig is.
Zoals wij Hem in ’t harte kenden,
zo geeft Hij ons de erfenis.
Wij bidden voor de hele aarde,
dat zij getroost zal voortbestaan.
Wij lezen in Gods Woord de waarde
die ons in vree laat samengaan.
Geloven sterkt ons in dit leven
en leert ons de barmhartigheid
waarmee wij altijd zijn omgeven
te delen in deez’ aardse tijd.
Zolang wij vol vertrouwen wachten
op Hem die meer is dan de dood,
wil hij ons leven steeds verzachten
in ’t teken van de wijn en ’t brood.
Melodie: Liedboek voor de kerken Gezang 393
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2184
zou bemerken
en 'k zorgeloos zou groeien
op dit land,
dan zou ik haast gaan twijf'len
aan de werken
van Hem de Landman
die mij heeft geplant.
Ik moet de adem van Zijn Geest
wel voelen,
wat zou Hij anders met
'Ik snoei' bedoelen?
Ik zal niet zeggen dat
je maar niet huilen moet,
omdat de Here God
zijn best wel voor je doet,
ik zal niet zeggen dat
de Heer je last wil dragen
in deze onbegrepen
zware zwarte dagen,
ik zal niet zeggen dat
je maar vertrouwen moet,
omdat God dan je zorgen
wel weer verdwijnen doet,
ik zal niet zeggen dat...........
het heeft zo weinig zin,
je hoofd staat er niet naar,
je bent er niet voor in,
maar één ding zeg ik je:
voor heel jouw wel en wee
bid ik; luister maar mee,
dan bidden we getwee.
- Details
- Geschreven door: Kortekaas, Adri
- Categorie: Depressie
- Hits: 2872
dat ik werd geboren,
weg met de nacht
die mijn wording zag.
Was hij maar donker gebleven
die dag
was maar verbleekt
die nacht
door het licht
toen Hij mij aankeek
toen Hij mijn naam schreef
in zijn gedicht.
Waarom niet gestorven
nog diep in de schoot,
waarom toch de dood
niet verworven
toen leven ontsproot?
Waarom nog gedragen
gezegend
gezoogd
als niemand mijn vlagen
van regen
nog droogt?
Of het moest zijn
dat Gij die dag
door tranen en pijn
en het kerend refrein
van kanting en tegenslag heen
dat Gij mij zag als geen ander -
op mijn broost
hoe geschonden
maar diepgaander troost
heb ik nimmer gevonden:
uw hand om mijn hand;
verbonden
en één.
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Vakantie
- Hits: 6556
Goed humeur
en ... als ik kans zie
het mag duur!
'k Leef maar een keer ‑ Ja,
nu ben ik echt vrij,
want al deze tijd is
persoonlijk van mij!
Koffertje pakken
'au revoir'
Zonnetje bakken,
heuselijk waar!
Een wolkeloze hemel
in 't verschiet
Een roze brilletje,
anders niet.
Vakantie ‑ dromen.
Geld op zak.
Wat zal er komen?
Rust en gemak.
Als ik me omkeer
180 graad' ‑ ,
weet ik niet eens meer
dat God nog bestaat!
Ach ... kon mijn Bijbeltje
er niet meer bij?
Wat is er loos ‑ Heer,
dat ik zo glij?
Houd mij maar vast
in dit hectisch tafereel
Jezus, mijn Heer, zet mij vrij.
Maak mij heel!
Koffertje pakken
Leid mij nu, ‑ Heer!
Gods Geest, vervul mij
'k Zoek Uw sfeer.
Folders voor velen,
God, raak ze aan
om uit te delen,
in Jezus' naam.
Oogst op de velden
zie ik straks staan.
Wie het vertelde,
wijst het aan.
Langs zonnige dreven,
in storm en nacht,
U, Heer, zult 't geven,
als ik U verwacht.
Zo, weggeborgen
in Uw sabbatsvrede,
zie ik uit naar morgen:
'Verhoorde bede!'
Leid slechts mijn voetstap,
daar, waar U bent.
Maak door mijn hart heen
Uw liefde bekend!
(Matth.6:33: Zoek eerst het Koninkrijk van God
en dit alles ontvangt u bovendien!).
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2274
over de bergen.
Door diepe dalen
komt U tot mij.
Langs de ravijnen,
de rotsen, de klippen,
over de wateren
komt U tot mij.
Via het kruis en
de spot en de hoon,
dragend mijn smarten,
der zonden loon.
Altijd op weg bent U,
kruisend mijn nood,
om mij te vinden,
hoezeer ‘k U verdroot.
Dwars door het grim
van de hel en de dood.
Jezus, mijn Redder
Uw liefde is groot!
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2310
en belast,
houd je dan maar
aan Jezus vast.
Want wie zijn hulp
van Hem verwacht
ontvangt weer
nieuwe kracht.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1423
Hier liepen wij
toen we nog kinderen waren,
op onze schoudertjes
het grote linnenrek,
de armen vol
verschoten veloursgordijnen
in onze jaszakken
verweerde knijpers
en een broodje spek.
In de zelfgebouwde tent
tussen de bessenstruiken
vertelden we elkaar
hoe spannend de vakantie was
met deuken in de knieën
van scherpe schelpjes
in ‘t geplette gras.
We fantaseerden
over blijven slapen
maar bij het uitproberen
achter ons eigen huis
vluchtten we
nog voor het donker was
bij ’t horen van
een egeltje
langs ons matras…
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Depressie
- Hits: 3180
Als het duister je te pakken neemt
en je van Gods werkelijkheid wordt vervreemd
en je niet meer helder kunt denken
zal God juist dan Zijn woorden schenken:
Ik zal er zijn.
Als het duister je van het zonlicht beroofd,
je alleen nog maar in schaduwen gelooft
en je bang bent voor alles in je leven
zal God juist dan Zijn woorden geven:
Ik zal er zijn.
Met Zijn liefde mag je de angst te lijf gaan
als winnaar in deze vermoeide strijd.
Nooit, nee nooit zal jij alleen staan.
Dat Hij wint is slechts een kwestie van tijd.
Als het duister dan toch je ziel weer lamlegt
en alles voelt anders dan jou is gezegd
probeer dan Zijn Woorden niet te vergeten
als het enige dat je nu hoeft te weten:
Ik zal er zijn.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2353
Wie neemt hem al zijn zonden af ?
Wie vormt hem met een levensstijl,
die vreugde brengt en zoveel heil !
Wie leerde hem dat eerste woord,
reeds door ontelbaren gehoord ?
“Ach Here, houd ook deze nacht,
weer over mij getrouw de wacht!”
Eerst mocht ’t kind gelovig groeien,
maar langzaam aan kwamen de boeien.
Misschien van kerkelijke tucht,
of ongeloof waardoor men vlucht.
Waar komt toch al dat kwaad vandaan ?
Wie brengt toch al die twijfel aan ?
Zijn het geleerde theologen,
die eerst zichzelf, toen mij bedrogen ?
Heeft ’t denken hun geloof verstoord,
waardoor men ’t oude niet meer hoort ?
Zou nu aan ’t einde van de tijd,
’t geloof vergaan door ijdelheid ?
God heeft dit eenmaal al voorzien:
een gewaarschuwd mens telt dus voor tien.
“Help Heer, uw kinderen op te staan,
en in Uw Waarheid door te gaan !”
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2187
Wie neemt hem al zijn zonden af?
Wie vormt hem met een levensstijl,
die vreugde brengt en zoveel heil !
Wie leerde hem dat eerste woord,
reeds door ontelbaren gehoord?
“Ach Here, houd ook deze nacht,
weer over mij getrouw de wacht!”
Eerst mocht ’t kind gelovig groeien,
maar langzaam aan kwamen de boeien.
Misschien van kerkelijke tucht,
of ongeloof waardoor men vlucht.
Waar komt toch al dat kwaad vandaan?
Wie brengt toch al die twijfel aan?
Zijn het geleerde theologen,
die eerst zichzelf, toen mij bedrogen?
Heeft ’t denken hun geloof verstoord,
waardoor men ’t oude niet meer hoort?
Zou nu aan ’t einde van de tijd,
’t geloof vergaan door ijdelheid?
God heeft dit eenmaal al voorzien:
een gewaarschuwd mens telt dus voor tien.
“Help Heer, uw kinderen op te staan,
en in Uw waarheid door te gaan !”
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Depressie
- Hits: 2964
Soms zoek ik naar woorden
die je ziel kunnen verlichten
maar geen woord verlicht je hart.
Soms wil ik je raken
met één van mijn gedichten
maar jij raakt erdoor verward.
Soms wil ik met je bidden
voor een weg uit 't bange duister
maar jij bidt niet met me mee.
Soms wil ik met je vechten
maar mijn schreeuwen wordt gefluister
en je ogen zeggen nee.
Soms wil ik voor jou hopen
dat er een eind zal komen
maar je wanhoop is zo groot.
Soms wil ik voor je slapen
ontsnappen met de dromen
maar alles in je is zo dood.
Dan vraag jij mijn handen
en legt ze op jouw ogen.
Ik voel je tranen branden
en weet wat ze vermogen.
Je weet dat ik wil helpen
maar 't is water dragen
naar de zee.
Is dit wat je wilt vragen?
Soms huil ik even mee.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Depressie
- Hits: 2237
Ik hou zoveel van het woord van de Heer.
Ik dien Hem en ontvang telkens meer
van Zijn inzicht in mensenproblemen,
die zo dikwijls onoverkomelijk schenen.
Ooit zat Elia bij een sierstruik terneer.
Hij zag ’t leven niet zitten, bracht het bij de Heer.
Vertwijfeld stond hij na veel wonderen stil;
het ontbrak hem volkomen aan levenswil.
Wat kan in het leven depressie ons plagen.
De last en de zorgen zijn soms niet te dragen.
De zon lijkt verduisterd, de maan op zijn smalst,
we liggen terneer, of men over ons walst.
Maar nooit is een mens zo diep gegaan,
of Jezus streed verder, heeft álles voldaan.
Wie in zijn verdriet, geen uitkomst meer ziet,
denk dan aan Zijn woord: “Ik verlaat u niet!”
……………………………………………………………………..
Sta zo dan weer op, schudt uw zorgen af,
wees als een Mozes, hanteer uw staf:
de kracht van geloven, met moed aan de strijd,
uw leven is wondervol, wees weer verblijd.
Als dan het moment komt van achterom zien,
dan geeft u het leven weldra weer een tien.
Uw tijd in de diepte is zwart geweest…….
Maar u hebt het ontdekt: het is God die geneest!
(Zie: 1 Koningen 19)