- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Depressie
- Hits: 2500
ik ben bij je.
Het is zo donker om me heen,
ik begrijp je.
Er ligt zo'n zware druk op mijn schouders,
ik draag met je mee.
Hoe kan je?
Ik draag niet alleen,
God draagt mij en daardoor ook jouw zorgen,
of je dat nu voelt of niet Hij is er.
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2136
het voelt zo frank en vrij.
De mantel van Uw vrede Heer,
die weet ik rondom mij.
De volkeren woeden buitenmaats,
maar ik rust aan Uw hart.
Heer, ‘k weet geen enkele veiliger plaats
als mij de duivel tart.
In Jezus Christus’ wondernaam
is daar die atmosfeer,
waar ik zijn mag, onbelemmerd, vrij.
Geen last drukt mij hier neer.
Demonen jagen al te saam
mij na, maar staan verstomd.
Dra worden zij te niet gedaan
door de adem van Gods mond.
In deze hoogste wetenschap
leef ik hier voort op aard.
Dit maakt mijn leven stralend mooi.
Het is de moeite waard.
De satans‑engelen hebben niet
de kracht van Jezus’ Geest.
Voor hen is 't kommer en verdriet,
voor 't kind van God:
Een Feest!
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1923
Daar vlucht ik altijd heen
met al mijn nood, elk euvel,
met ieder nieuw probleem.
Daar wordt mij rust gegeven.
Daar word ‘k van druk bevrijd.
Daar kom ik Jezus tegen
in al Zijn heerlijkheid.
Ik hoorde Jezus spreken:
‘Nu is Mijn taak volbracht!’
Hij toonde mij de teek’nen
van die inktzwarte nacht.
Hij vroeg mijn hart tot woning.
Ik nam Hem op Zijn woord.
Nu is Hij ook mijn koning,
die eeuwig mij bekoort.
‘k Leg met mijn nieuwe leven
een waar getuigenis af.
Van dood en vloek ontheven
verwin ook ik het graf.
Zijn vrede mag ‘k beleven.
Mij leidt Zijn Heilige Geest.
Mijn Jezus zij geprezen:
Zijn liefde is een feest!
- Details
- Geschreven door: Kuperus, Lianne
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2455
Ik vind mezelf niet goed,
ik vind dat ik afvallen moet.
ik ben veel te dik,
teveel vet heb ik !
Ik schreeuw het uit,
er valt een drup op de ruit.
Ik huil en huil
en kom in een te diepe kuil.
Ik kan er niet meer uit komen,
gedachten van een ander zijn in mij komen wonen.
Zelf nadenken lukt me niet meer,
ik denk aan die ander keer op keer.
Zij is mooier, zij is dunner,
Ik wou dat ik dat ook zou kunnen.
Dan breekt er iets binnenin
en ik denk dit is niet naar mijn zin!
Mijn hart is kapot,
Het enige waar ik nu aan kan denken is: Help me God!
Bij U kan ik het kwijt
er is niets dat U mij verwijt.
Dat ik te dik ben of te vet,
of dat mijn wangen zijn opgezet.
Aan U kan ik het vertellen,
U komt in nood altijd naar me toe snellen.
U bent het die me neemt zoals ik ben
en u oordeelt niet zoals hen.
U zegt me hoe mooi ik ben
en zegt dat ik niet moet luisteren naar hen.
Zij maken je alleen maar kapot,
door hen voel je je alleen maar rot.
Ik heb jou gemaakt zo lief mooi en fijn,
je bent niet te dik, vet of klein!
Je bent perfect gemaakt door Mij,
die "ze is goed zo" zei.
Je bent perfect voor je Maker,
wat anderen denken zijn hun zaken.
Jij hebt een hart dat van goud is
en dat is iets wat ik bij die anderen mis.
Je bent misschien breder dan de rest,
maar iedereen wordt wel ergens mee gepest.
Houd moed
en denk keer op keer; zo ben ik goed!
Laat je niet door die anderen intimideren,
zoals al die andere keren.
Zeg een keer wat je denkt,
en je zult zien dat de ander je respect schenkt.
Berouw hebben heeft hij misschien niet meteen,
maar dat je er genoeg van hebt ziet iedereen.
Wees jezelf en sta sterk in je schoenen,
laat je niet door die opmerkingen benoemen.
Jij bent jij en je bent zo goed
ik weet als geen ander wat het met je doet.
Trek je niks aan van de woorden,
die we vroeger hoorden.
Dat is verleden tijd,
Nu heb je aan die woorden schijt.
Je trekt je niks meer aan,
van al die pesters die komen en gaan!
Nog voel ik mezelf soms te dik,
maar dan weet ik: ik ben ik.
Zoals ik ben zo zal ik blijven,
niemand zal de macht over mijn ik krijgen!
want ik,
ben ik!
- Details
- Geschreven door: Bobelijn, Margaretha
- Categorie: Depressie
- Hits: 2468
Zij had de zin van het leven verloren toen,
niet meer wetend wat en hoe het nog te doen.
Rusteloos slapeloos troosteloos moedeloos,
hulp zoekend ....en denkend o God ik ben niet boos.
U hielp die duistere gedachten weer verdwijnen.
U gaf weer geloof , in betere tijden
U gaf terug een heldere en verlichte geest .
U bent er in nood steeds als trooster geweest .
Zalig dat U de juiste weg toen wees,
als zij naar dat ene punt steeds in de verte keek.
Maar gelukkig, U laat niemand verloren gaan,
geeft weer kracht, denk daar maar eens aan!
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3690
dieptepunten,
vreugdetranen
en verdriet.
Ieder mens
draagt zo zijn juk mee,
ook al zie je het
soms niet.
't Reizen aan de hand
van Jezus
is niet altijd
zonder kruis.
Maar het geeft je wel
die vrede
en uiteind'lijk
kom je Thuis!
- Details
- Geschreven door: Buth-Villerius, Heleen
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3460
Zwalkt een schip, als heel klein stipje, zwoegend op de golven mee
Heftig beukend slaan de golven, 't water schuimt en bruist omhoog
Zwarte wolken pakken samen, dreigend, donker, voor het oog
Stormwind giert er door de touwen, op en neer danst daar het schip
Mannen denken aan hun vrouwen, bidden, bijtend op hun lip..
"Naar het anker!" roept de schipper; mensen draven op zijn woord.
Ook de knecht, die 't anker losmaakt, heeft de opdracht goed gehoord.
Toch, hoe vreemd, het schip blijft dansen, waggelend als een dronken man
En de schipper, hij moet weten, vraagt zich af hoe dit toch kan.
Zoekend, speurt hij naar wat mis is, vindt de oorzaak van het kwaad,
Waar de knecht, vol vrees en beven, aarz'lend naast het anker staat
"Man, wat draal je!" roept de schipper; " 't Anker ligt nog binnen boord!!
Zoekt gij houvast, beste makker, handel dan volgens mijn woord!
Werp het anker van vertrouwen naar 't bevel van mijne mond
Naar de plaats van veilig houvast, in de diepe ankergrond!!"
Niet óns woelen; niet óns voelen; niet óns zoeken naar wat kracht
binnen 't scheepje van ons leven heeft ooit iemand rust gebracht...
Rust is daar, waar ik, uit genade, ' t anker kwijt raak; overboord
In de vaste ankergronden van het eeuwig Goddelijk Woord!
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1734
is alles ijselijk koud
ik voel Uw warmte.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Depressie
- Hits: 2004
Om vooruit
van depressie
naar expressie
te leven
zijn we als
evenmens
aan elkaar
gegeven.
Om achteruit
van neergeveld
naar opgestaan
te vergeven
zijn we als
evenmens
met elkaar
verweven.
Om omhoog
van ingestort
naar uitgehuild
te richten
laten we ons
door Gods
Evenbeeld
verlichten.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Depressie
- Hits: 2475
Zul je het begrijpen
als ik je vertel over de pijn
van mijn depressie
die me zo somber doet zijn?
Want ik wil vluchten
voor de wanhoopsgedachten,
vermoeidheid en leegte,
die vele slapeloze nachten.
Het drukt me terneer
dat ik wel wil, maar niet kan
en zo emotieloos ben…
ach, wie snapt er iets van?
Wie ziet mij staan
in mijn eenzaamheid, mijn pijn,
dat God zover weg is
en er voor mij niet wil zijn?
Dit is mijn smart:
zelfs mijn vertrouwen is weg.
Ik merk niets van God.
Wie helpt me als ik dit zeg?
Wil je me steunen
in mijn verdriet en mijn strijd
tegen ’t depressief zijn,
kan ik mijn pijn bij jou kwijt?
Ik heb je zo nodig,
want alleen lukt het me niet.
Leer me ontdekken
dat jouw God ook mij ziet.
Dit gedicht is geschreven na een periode van depressiviteit.
Ik was het zicht op God kwijt en de eenzaamheid als een
verstikkende deken over me heen lag.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Depressie
- Hits: 2563
donker zijn
dan zoek ik altijd weer
naar zicht.
Want donkerheid
komt niet van God.
Hij is toch
enkel Licht?!
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Depressie
- Hits: 4353
jouw moeite, jouw pijn
weet dat na regen
de zon er zal zijn
als je struikelt of valt
of je sjokt langzaam voort
weet dat God al lang
jouw stem heeft gehoord
Hij kent elke hartslag
en ziet elke traan
één woord van zijn lippen
doet angsten vergaan
je onrust en zorgen
je slapeloze nacht
Hij weet er wel raad mee
Hij heeft alle macht
jouw Redder is ‘t antwoord
op de moeilijkste vraag
Hij geeft Zijn genade
en kracht voor vandaag
Hij heeft geen kalme reis
hier op aarde beloofd,
wel een behouden aankomst
voor een ieder die gelooft
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Depressie
- Hits: 2050
Zie jij het te donker in?
Ben je op iedereen boos?
Heeft je leven geen zin?
Dan zit jij in een depressie
Is je hart geraakt door een recessie.
Zwart heeft dan jouw voorkeur
Op de bankrekening is rood de kleur
Jij geeft om niemand meer
Zelfs het zonlicht heeft geen sfeer
God blijft zich bemoeien met jouw leven.
Hij blijft jou elke dag liefde geven
Er gaat bij jou een lichtje branden
Licht met vele helpende handen
God gaat jouw leven ruimte geven
Zodat jij weer door kan met leven.
Langzaam word jij minder depressief
Die verdwenen is als een oude dief.
Eens, ja eens komt er weer een dag
Dan verschijnt er een voorzichtige lach.
God gaat dan met jou samen bidden
Jouw leven ligt niet meer doormidden.
Daarna vouw jij elke dag jouw handen
Zo gaat Hij jouw depressie verbranden.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1914
Als blanco blad ben ik gegroeid,
de levensboom, soms in gesnoeid
heeft alle sappen ingedronken…
Ik voel de kracht in alle tronken,
ik draag mijn vruchten onvermoeid.
Ik prijs de dag dat ik ging leven,
in tijdsbepaling is ’t slechts even!
Maar elke dag, ja ieder uur
is ’t leven waardevol en duur.
Ik word er steeds meer in bedreven.
Die gave Gods kreeg ik om niet.
Wie is zo blind dat hij niet ziet
de zonnestralen hier beneden,
de mens leert goed zijn en tevreden,
hem opheft boven aards verdriet ! ?
…………………………………………………………
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Depressie
- Hits: 2953
als de stress chronisch wordt dan komt de levensrecessie
dan wordt alles donker, geen lichtpunt meer te zien
je hart en hoofd zijn uitgeput, niets wat nog vreugde biedt
het gaat niet in één dag over want het ontstond ook niet in één dag
toch is de weg omhoog begaanbaar omdat je op God vertrouwen mag
Hij blijft bij je in het donker en dan komt langzaam het besef
dat er leven is na de depressie, aan Zijn hand vind je de weg
vraag je, Mijn God waarom, waarom moest ik hier doorheen
dan zal Hij zachtjes zeggen, het was erg, Ik ben het met je eens
maar voortaan kun je er voor je naaste zijn want jij kunt nu begrijpen
hoe wanhopig een mens lijdt als een depressie om de hoek komt kijken
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 4123
verstoppen,
maar Jezus ziet ze
toch wel hoor...
't Is beter
'ze aan Hem te geven'.
Daar is Hij immers
'Trooster' voor...
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2295
denken te hebben
allles
denken te weten
alles
denken te begrijpen
alles
denken te kunnen doen
alles
onder controle hebben
in alles geslaagd
en toch
een verloren leven
zonder
te hebben bedacht
zonder
te hebben geweten
zonder
te hebben begrepen
zonder
te hebben ontdekt
dat een rank
niet kan zonder de Wijnstok
dat Gods agenda
anders is
dan jouw agenda
zonder
het inzicht
dat je nagelaten hebt
te drinken
van het water
dat leven geeft
je daardoor
de kroon van het leven
bent misgelopen
Openbaring 22:1 en 17, Openbaring 2:10
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Depressie
- Hits: 2381
Al heeft je weg ook
zoveel bochten, diepten,
heb je voor je gevoel
al zoveel tijd verloren
God draagt je
elke dag opnieuw
door nevels heen
naar het ochtendgloren
dan dank je Hem
met hart en stem!
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Depressie
- Hits: 2924
Ben je moe van al het moeten, wordt het leven jou een last?
Ben je moe van alle plichten, geef ze Mij Ik houd je vast.
Ik geef jou geen last te dragen, die te groot is of te zwaar.
Ik ben het antwoord op je vragen en sta altijd voor je klaar.
Ik leg op jou Mijn lichte last, een arm om je te ondersteunen
Ik ben het juk dat bij je past en daarop mag je veilig leunen.
Voel je Mijn liefdevolle handen rusten op je leven?
Mijn juk is zacht, Mijn last is licht, Ik wil je vrede geven.
Kom maar bij Mij, Ik heb je last gedragen.
Ik toonde jou Mijn liefde aan het kruis.
Ik heb Mijn armen om je heen geslagen.
Wees maar gerust, Ik breng je veilig thuis.
Mattheus 11 vers 28-30
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Depressie
- Hits: 2768
door bezorgdheid en verdriet?
Denk dan: Als 'k geen schaduw waarnam
scheen de Zon ook immers niet.
't Leven hier op deze aarde
is nog niet volmaakt en rein.
Pas als Jezus Christus terugkomt
zul je zonder zorgen zijn...
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Depressie
- Hits: 2965
Aan de oever van mijn gedachten
Woedt soms een hevige storm
Niemand kan de wind dan luwen
De schade is enorm
Mijn geest werpt barricaden op
Om mijzelf te beschermen
Maar de diepe zee blijft kolken
Heer, wilt U zich ontfermen
Aan de oever van mijn gedachten
Staat een grote, sterke Rots
Als ik alles los moet laten
Val ik in de armen Gods
Dit gedicht heb ik geschreven met in mijn achterhoofd iemand die mij lief was
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2440
sombere gedachtengang
nergens uitkomst, nergens zicht
of... kijk daar..! Daar schijnt een Licht...
Weg trekt alle donkerheid,
angst en negativiteit.
'k Ben bevrijd, voorgoed bevrijd...
- 'k Werd door God naar 't kruis geleid -.
Nooit meer moe nu, nooit meer bang.
Licht is mijn gedachtengang...
Altijd uitkomst, altijd zicht.
Want zie daar: Nóg schijnt er Licht!
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3394
en zoek je vrede...
Zoek je liefde,
zoek je trouw...
Geef je leven
dan aan Jezus
dan geeft Hij
het ook aan jou...
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Muziek
- Hits: 1801
De Heer riep mij tot leven
toen ‘k in de dood verward
mij niet kon overgeven,
Hij nam mij aan Zijn hart.
Hij maakte mij Zijn dienaar,
gaf woorden in mijn mond.
Hij toonde Zijn genade
voor heel het wereldrond.
Bij zeven kandelaren
stond Hij, mijn trouwe Heer.
Mijn ziel kwam tot bedaren,
mijn leven nam een keer.
Hij was zo schoon en heerlijk,
zo vol van majesteit,
Zijn woord was zo begeerlijk
in stille eeuwigheid.
Mijn vrees werd weggenomen,
Hij nam mij bij de hand,
Hij is bij mij gekomen,
beloofde ’t Vaderland.
Ik mocht Zijn woorden horen
en luist’ren naar Zijn stem,
de lieflijke akkoorden:
‘Gemeente, hoort naar Hem.’
Bij Openbaring 1: 9 – 20
Melodie: Der Winter ist vergangen,
Zie Evangelische liedbundel lied 161
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Muziek
- Hits: 1941
Licht, bewaar Gij voorgoed
ons voor de overmoed
van ’t aardse leven.
Wees onze reisgenoot
in leven en dood,
wil Uzelf geven.
Warm Gij ons angstig hart,
het is zozeer verward
door onze zonden.
Wijs ons de weg naar Hem
Die met Zijn warme stem
ons heeft gevonden.
Spreek toch Uw lieflijk woord,
laat het niet ongehoord
langs ons verglijden.
Wees dan de kracht van God
die in ons levenslot
ons blijft geleiden.
Geest, die ons lied bezong,
Die alle schuld bedwong.
Leid ons ten leven!
Wees ons tot in de dood
zegening als Gods brood
en wijn ons gegeven.
Melodie: Liedboek voor de kerken Gezang 261