- Details
- Geschreven door: Rink, M.
- Categorie: Hemelvaart
- Hits: 5141
Opgevaren in een wolk
is Hij ten hemel ingegaan
Als pleiter voor het volk,
met wiens lot Hij was begaan.
Tot ons heeft Hij toen gezegd:
Breng de dwalenden terecht
Werpt Uw brood uit op het water
Uw loon dat vindt U later.
Zaai 't zaad in de morgenstond
en trek des avonds Uw hand niet af
Bewerk de akker, ploeg de grond
zaai wel koren en geef geen kaf.
Velen zijn toen heengegaan
Op straten en door stegen
Maar wie neemt nog zijn boodschap aan
Wie zit om Hem verlegen?
Heer, kom spoedig weer terug
De wereld kan ons zo benauwen
Kom in ons hart, en sla de brug.
Wil Uw tempel in ons bouwen!
Uit: Met lege handen
M. Rink
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Hemelvaart
- Hits: 13414
Uit uw hemel zonder grenzen
komt Gij tastend aan het licht
met een naam en een gezicht
even weerloos als wij mensen.
Als een kind zijt Gij gekomen
als een schaduw die verblindt
onnaspeurbaar als de wind
die voorbijgaat in de bomen.
Als een vuur zijt Gij verschenen
als een ster gaat Gij ons voor
in den vreemde wijst uw spoor
in de dood zijt Gij verdwenen.
Als een bron zijt Gij begraven
als een mens in de woestijn.
Zal er ooit een ander zijn
ooit nog vrede hier op aarde?
Als een woord zijt Gij gegeven
als een nacht van hoop en vrees
als een pijn die ons geneest
als een nieuw begin van leven.
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 6968
Moeilijk om voor jouw beminden
De juiste woorden te vinden
Woorden vallen vaak in het niet.
Een groot verdriet te moeten dragen
Waarom moet dit mij treffen ?
Mensen kunnen dit niet beseffen
Stellen vaak wel allerlei vragen.
Waarom moet dit mij treffen ?
Mensen kunnen dit niet beseffen
Stellen vaak wel allerlei vragen.
Troosten brengt je in verlegenheid
Je weet niet wat de ander voelt
En wat er precies wordt bedoeld
Het is een moeilijke aangelegenheid.
Je weet niet wat de ander voelt
En wat er precies wordt bedoeld
Het is een moeilijke aangelegenheid.
Een troostend woord kan goed zijn
Maar wat zeggen mooie woorden
Die we toch al zo vaak hoorden
Maar wat zeggen mooie woorden
Die we toch al zo vaak hoorden
Een mens is daarin vaak zo klein.
God kent onze pijn en verdriet
Hij weet wat wij voelen en denken
Hij wil ook jou troost schenken
God, de Trooster, Hij vergeet u niet.
God kent onze pijn en verdriet
Hij weet wat wij voelen en denken
Hij wil ook jou troost schenken
God, de Trooster, Hij vergeet u niet.
Troost hebben we nodig bij verdriet
Het kan ons heel veel steun geven
Dat mensen getuigen van meeleven
En bidden dat God zijn troost biedt.
Het kan ons heel veel steun geven
Dat mensen getuigen van meeleven
En bidden dat God zijn troost biedt.
Fedde Nicolai
juni 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Muziek
- Hits: 7476
geen woord wordt tussen hen gehoord.
Isaäk vroeg: "Waar is het dier?
want vuur en hout hebben we hier."
Abraham zei: "God maakt het goed,
Hij geeft ons uit zijn overvloed.
God zelf zal zorgen deze dag
dat is wat ik geloven mag."
Zo gaat de Zoon tot aan de dood,
de Vader in zijn angsten groot -
gaat met de Zoon de zware weg:
-dat ik hem in Gods handen leg.
Gods Zoon gaat zo de weg naar 't kruis
en brengt u naar Gods Vaderhuis.
Hij is het lam door God beloofd *
voor ieder die in Hem gelooft.
Als offer gaat Hij met ons mee,
zelfs in de diepte, in de zee **
maar Hij staat op, dat is gewis,
als het het feest van Pasen is.
* Johannes 3: 16
** Jona 2
Melodie: Psalm 134 uit het Liedboek voor de kerken
Frans den Harder
ingezonden: 10 februari 2005
- Details
- Geschreven door: Bonhoeffer, Dietrich
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 15968
zoeken om hulp,
bidden om geluk en brood,
om redding uit ziekte, schuld en dood.
Dat doen zij allen, allen,
christen en heiden.
Mensen gaan tot God in Zijn nood,
vinden Hem arm, gesmaad,
zonder onderdak en brood,
zien Hem gebukt
onder zonde, zwakheid en dood.
Christenen staan bij God in zijn lijden.
God gaat tot alle mensen in hun nood,
verzadigt het lichaam en de ziel
met Zijn brood,
sterft voor christen en heiden
de kruisdood,
en vergeeft hen beiden.
Dietrich Bonhoeffer
- Details
- Geschreven door: Borkent, Ria
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 17445
In alle vroegte
raakt God de aarde aan
en zingt de groeve:
nu is de dood herroepen,
Christus is opgestaan!
raakt God de aarde aan
en zingt de groeve:
nu is de dood herroepen,
Christus is opgestaan!
O Gij bevrijder,
legt Gij uw windsels af
de specerijen
de geur van dood en lijden
de zwaarte van het graf
legt Gij uw windsels af
de specerijen
de geur van dood en lijden
de zwaarte van het graf
Verheug u, halleluja.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel
verrezen. Amen amen
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel
verrezen. Amen amen
Gij maakt als eerste
een graf tot bruidsvertrek
het licht is weerbaar,
de dood niet onomkeerbaar:
Gods Zoon is opgewekt.
Met glans en glorie
getooid met morgenlicht
de Mens herboren,
nu gaan wij niet verloren.
God heeft ons opgericht.
getooid met morgenlicht
de Mens herboren,
nu gaan wij niet verloren.
God heeft ons opgericht.
Verheug u, halleluja.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel
verrezen. Amen amen.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel
verrezen. Amen amen.
Die valt ter aarde
en sterft zoals het graan
zal zegen dragen
een oogst van levensdagen:
Christus is opgestaan
en sterft zoals het graan
zal zegen dragen
een oogst van levensdagen:
Christus is opgestaan
Wij zullen treden
op hoogten ongedacht
van licht en vrede,
de toekomst raakt het heden
tot alles is volbracht
op hoogten ongedacht
van licht en vrede,
de toekomst raakt het heden
tot alles is volbracht
Verheug u, halleluja.
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel
verrezen. Amen amen
De Heer is waarlijk opgestaan,
met majesteit en jubel
verrezen. Amen amen
Ria Borkent
(uit het Paasoratorium 'Het Lam dat ons doet leven')
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 31293
De steen is weggerold. Ik ben uit de grond opgestaan.
Mijn ogen kunnen het licht verdragen.
Ik loop en struikel niet.
Ik spreek en versta mijzelf.
Mensen komen mij tegemoet. Wij zijn in bekenden veranderd.
De ochtendmist trekt op.
Ik dacht een dorre vlakte te zien.
Volle schoven zie ik, lange halmen, aren, waarin de korrel zwelt.
Bomen omranden het bouwland.
Heuvels golven de verte in, bergopwaarts, en worden wolken.
Daarachter, kristal geworden, verblindend,
de zee, die haar doden teruggaf.
Wij overnachten in elkaars schaduw.
Wij worden wakker van het eerste licht.
Alsof iemand ons bij naam en toenaam heeft geroepen.
Uit: "Dan zal ik leven" Baarn, Ambo, 1976.
- Details
- Geschreven door: Hoeven, Cobi van der
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 10217
De dood overwonnen
niets hield U gebonden
U rees uit het graf
en stond op uit de dood.
Niets kan ons nog scheiden
geen dood en geen lijden
U hebt in ons leven
het laatste woord.
De kloof is verdwenen
ons wacht eeuwig leven
een leven met Hem
in Gods heerlijkheid.
Blijf niet staan bij dat graf
want daar is Hij niet meer
Jezus leeft en wij met Hem
dat is genade van onze Heer.
niets hield U gebonden
U rees uit het graf
en stond op uit de dood.
Niets kan ons nog scheiden
geen dood en geen lijden
U hebt in ons leven
het laatste woord.
De kloof is verdwenen
ons wacht eeuwig leven
een leven met Hem
in Gods heerlijkheid.
Blijf niet staan bij dat graf
want daar is Hij niet meer
Jezus leeft en wij met Hem
dat is genade van onze Heer.
Cobi van der Hoeven
- Details
- Geschreven door: Upsidedown Gedichtensite.nl
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 10456
verweesd, verward en zo verlegen
druipend in de winterregen
de zoon des mensen is in de stad
Je lag daar stil, op het bankje in het park
je sprak geen woord,
-de vogels zijn mijn getuigen-
Je naam heb ik nog niet gehoord
maar voor de mensenzoon wil ik me buigen.
Ik boog mijn hoofd over je heen
rook je adem; de geur des doods
naar het scheen
Maar ik zag en geloofde dat de zoon des mensen
in de stad is.
-
Toen ik thuis kwam waste ik mijn handen
in onschuld.
Na die dag kwam ik hem niet meer tegen.
upsidedown
- Details
- Geschreven door: RJDE Gedichtensite.nl
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 6296
De nacht is aardedonker
maar ergens rolt een steen
De nacht verbergt een wonder
geen mens beseft waarmee
Geen macht waar ook ter aarde
was sterker dan Gods hand
Hij gaf ons de genade
Zijn liefde en Zijn Zoon
Hij reikte ons de hand......
maar ergens rolt een steen
De nacht verbergt een wonder
geen mens beseft waarmee
Geen macht waar ook ter aarde
was sterker dan Gods hand
Hij gaf ons de genade
Zijn liefde en Zijn Zoon
Hij reikte ons de hand......
RJDE
- Details
- Geschreven door: Hoeven, Cobi van der
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 11229
Als we staan bij een graf
is er altijd verdriet
geen vreugde of blijdschap
dat vind je daar niet.
Maar bij het lege graf van Jezus
daar word je werkelijk blij
Hij overwon de dood
voor jou en ook voor mij.
Niets hield Hem gevangen
geen steen en ook geen graf
geen windsels en geen doeken
geen dood, geen enkele macht.
Zodat ook wij eens met Hem
op zullen mogen staan
in deze overwinning
mag je nu reeds gaan staan.
Ook voor jou is er nu al
een eindeloze hoop
niets kan jou van Hem scheiden
geen leven en geen dood.
is er altijd verdriet
geen vreugde of blijdschap
dat vind je daar niet.
Maar bij het lege graf van Jezus
daar word je werkelijk blij
Hij overwon de dood
voor jou en ook voor mij.
Niets hield Hem gevangen
geen steen en ook geen graf
geen windsels en geen doeken
geen dood, geen enkele macht.
Zodat ook wij eens met Hem
op zullen mogen staan
in deze overwinning
mag je nu reeds gaan staan.
Ook voor jou is er nu al
een eindeloze hoop
niets kan jou van Hem scheiden
geen leven en geen dood.
Cobi van der Hoeven
- Details
- Geschreven door: Freys, Diana
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 11117
Op de eerste dag van de week,
in de prille dageraad,
kwam Maria Magdalena bij het graf.
( Joh.20,1)
Zuiver als de eerste dag,
ademlucht vol verte-
hoe bladstil dit hart bij de open
mond van een graf. Vogelstemmen,
geluiden uit de kinderjaren
tuimelen naar binnen:
water danst ruisend als zijde
over de keien- hamerslagen,
amper hoorbaar, veraf
dan dichterbij:
het hart krimpt in herinnering
Was het de stem van een vriend of
het transparante licht dat sprak:
de dode is zoekgeraakt tussen de levenden
Viooltjesgeur omarmt haar, als balsem
dan staat de tuinman
om haar heen
in de prille dageraad,
kwam Maria Magdalena bij het graf.
( Joh.20,1)
Zuiver als de eerste dag,
ademlucht vol verte-
hoe bladstil dit hart bij de open
mond van een graf. Vogelstemmen,
geluiden uit de kinderjaren
tuimelen naar binnen:
water danst ruisend als zijde
over de keien- hamerslagen,
amper hoorbaar, veraf
dan dichterbij:
het hart krimpt in herinnering
Was het de stem van een vriend of
het transparante licht dat sprak:
de dode is zoekgeraakt tussen de levenden
Viooltjesgeur omarmt haar, als balsem
dan staat de tuinman
om haar heen
Diana Freys
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 8426
De stille hof, Gethsemane
Hoe zal ik hem ooit nog betreden?
De Heer nam al mijn klagen mee
En leidde mij tot Godes vrede.
Daar stroomde angst van zijn gelaat
Hij wilde er Gods hart ontmoeten
Zijn angst neemt ons leven te baat
Om ons voor oordeel te behoeden
Maar ach ik slaap en wake niet
Ik laat de Heer alleen verbloeden
De vijand komt; zijn valse kus.
Kan dan mijn zwaard de dood verhoeden?
De Heer staat op. Hij gaat vooraan.
Ik moet mijn zwaard weer bij mij nemen
Hij gaat de weg als held, voornaam
Naar Godes rijk vol heerlijkheden.
Ik neem de vlucht! Het naakte lijf
Ontkomt nog juist aan moord'naars handen
De wereld boos, lacht nog en spot;
Zij slaat Gods daden mij uit handen.
Het open graf, de goede hof
Vertellen verder aan ons harte
Dat Hij wil wonen in ons huis
De Heer van 't Licht was Man van Smarten.
Hoe zal ik hem ooit nog betreden?
De Heer nam al mijn klagen mee
En leidde mij tot Godes vrede.
Daar stroomde angst van zijn gelaat
Hij wilde er Gods hart ontmoeten
Zijn angst neemt ons leven te baat
Om ons voor oordeel te behoeden
Maar ach ik slaap en wake niet
Ik laat de Heer alleen verbloeden
De vijand komt; zijn valse kus.
Kan dan mijn zwaard de dood verhoeden?
De Heer staat op. Hij gaat vooraan.
Ik moet mijn zwaard weer bij mij nemen
Hij gaat de weg als held, voornaam
Naar Godes rijk vol heerlijkheden.
Ik neem de vlucht! Het naakte lijf
Ontkomt nog juist aan moord'naars handen
De wereld boos, lacht nog en spot;
Zij slaat Gods daden mij uit handen.
Het open graf, de goede hof
Vertellen verder aan ons harte
Dat Hij wil wonen in ons huis
De Heer van 't Licht was Man van Smarten.
Frans den Harder
Dit is te zingen op: de melodie van gezang 263, liedboek voor de kerken.
Het is ook een poging om in de stijl van dat lied te schrijven
ingezonden: 16 september 2004
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 5961
De dood
dicht op m'n
hielen
maait stiekem
om zich heen
De dood
dwingt
op de knieën
oneerlijk,
vaak gemeen.
De dood
verliest
het leven
Het leven
wint
de dood
Zijn Zoon
is ons gegeven
nieuw leven
wordt ons
brood.
dicht op m'n
hielen
maait stiekem
om zich heen
De dood
dwingt
op de knieën
oneerlijk,
vaak gemeen.
De dood
verliest
het leven
Het leven
wint
de dood
Zijn Zoon
is ons gegeven
nieuw leven
wordt ons
brood.
Uit: "Schijnbaar mens"
van: Cobie Verheij-de Peuter
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 6230
In de diepte van het al
ligt een immens
tranendal
In de diepte van het zijn
ligt Zijn smaad,
de angst en pijn.
In de diepte van het bestaan
ligt de weg
die Hij moest gaan
In de diepte van het weten
dat Hij voor mij
zó heeft geleden
Door de diepte van het dal
moest Hij sterven
opdat ik leven zal!
Dwars door de diepte,
gesterkt door geloof
overbrugde Hij voor mij
de kloof.
ligt een immens
tranendal
In de diepte van het zijn
ligt Zijn smaad,
de angst en pijn.
In de diepte van het bestaan
ligt de weg
die Hij moest gaan
In de diepte van het weten
dat Hij voor mij
zó heeft geleden
Door de diepte van het dal
moest Hij sterven
opdat ik leven zal!
Dwars door de diepte,
gesterkt door geloof
overbrugde Hij voor mij
de kloof.
- Details
- Geschreven door: Freys, Diana
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 9033
Zijn blik:
een ogenblik van
blauwe bloemen
waar ik had willen
zijn met woorden
zachte wartaal
Alweer hoor ik in
bitter kruid
de hanen kraaien
wie Hij magie
van woorden gaf
spreken Hem
dood als toen
Nog
houdt hij
de armen open
en duurt de honger
innigheid
een ogenblik van
blauwe bloemen
waar ik had willen
zijn met woorden
zachte wartaal
Alweer hoor ik in
bitter kruid
de hanen kraaien
wie Hij magie
van woorden gaf
spreken Hem
dood als toen
Nog
houdt hij
de armen open
en duurt de honger
innigheid
Diana Freys
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 8477
Dit zijn de uren zonder kleuren,
de dag is duister als de nacht.
Verbijsterend is dit gebeuren,
een stem roept luid: ´Het is volbracht´.
de dag is duister als de nacht.
Verbijsterend is dit gebeuren,
een stem roept luid: ´Het is volbracht´.
Dit is het uur van de voldoening,
in tweeën scheurt een tempelkleed.
Een offerlam sterft tot verzoening,
bevochten door onzegbaar leed.
in tweeën scheurt een tempelkleed.
Een offerlam sterft tot verzoening,
bevochten door onzegbaar leed.
Dit is het uur van schrik en beven,
waarin zelfs graven opengaan.
en heiligen, Zijn dood ten leven
verkondigend, zijn opgestaan.
waarin zelfs graven opengaan.
en heiligen, Zijn dood ten leven
verkondigend, zijn opgestaan.
Dit is het uur van de bezinning,
van duisternis en dageraad.
Dit is het uur van overwinning,
waar dood in leven overgaat!
van duisternis en dageraad.
Dit is het uur van overwinning,
waar dood in leven overgaat!
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 10600
Door het donker
naar het Licht
in tijden
van bezinning
de inkeer
geeft meer
zicht,
herstelt
-verstild-
het evenwicht
in leven
vol verwarring.
naar het Licht
in tijden
van bezinning
de inkeer
geeft meer
zicht,
herstelt
-verstild-
het evenwicht
in leven
vol verwarring.
Door het donker
naar het Licht
loop 'k
in gedachten
met Hem mede.
Zijn weg,
zo lijdzaam-
onverlicht,
alleen voor mij,
heeft Hij
geleden.
naar het Licht
loop 'k
in gedachten
met Hem mede.
Zijn weg,
zo lijdzaam-
onverlicht,
alleen voor mij,
heeft Hij
geleden.
Door het donker
naar het Licht
is Hij ons voorgegaan
Zijn dood
scheen donker
... totdat Hij
in 't Licht
is opgestaan.
naar het Licht
is Hij ons voorgegaan
Zijn dood
scheen donker
... totdat Hij
in 't Licht
is opgestaan.
Door het donker
naar bezinning
van de stilte
naar het licht
van Zijn dood
naar overwinning,
Zijn vergeving
geeft mij zicht
door het donker
naar het Eeuwig Licht.
naar bezinning
van de stilte
naar het licht
van Zijn dood
naar overwinning,
Zijn vergeving
geeft mij zicht
door het donker
naar het Eeuwig Licht.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 46299
Een heel gewone man,
liep zomaar door de straten
Een ieder die Hem zag,
kon zomaar met hem praten.
Toch was Hij niet gewoon
Men zei: Hij is Gods Zoon
De blinden liet Hij zien
Verlamden liet Hij weer lopen
Een ieder die Hij genas
ervoer wie Hij werk´lijk was
liep zomaar door de straten
Een ieder die Hem zag,
kon zomaar met hem praten.
Toch was Hij niet gewoon
Men zei: Hij is Gods Zoon
De blinden liet Hij zien
Verlamden liet Hij weer lopen
Een ieder die Hij genas
ervoer wie Hij werk´lijk was
Oprecht en zo gewoon
een toonbeeld van Gods Zoon
een toonbeeld van Gods Zoon
Hij stierf aan ´t kruis
stond op uit het graf
nam daarmee onze zonden af
Die heel gewone man,
loopt niet meer door de straten
Maar een ieder die het wil,
kan toch nog met hem praten.
stond op uit het graf
nam daarmee onze zonden af
Die heel gewone man,
loopt niet meer door de straten
Maar een ieder die het wil,
kan toch nog met hem praten.
uit: Licht Verlangen
- Details
- Geschreven door: Loenen, René van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 9193
Hoe zou ik, mijn God, zichtbaar
kunnen maken wat Gij in de akker
gezaaid hebt?
kunnen maken wat Gij in de akker
gezaaid hebt?
Van water maak ik geen wijn,
bergen leg ik mijn wil niet op.
Hoe zou ik, een mensenkind, leven
onttrekken aan de dood?
bergen leg ik mijn wil niet op.
Hoe zou ik, een mensenkind, leven
onttrekken aan de dood?
Al zou ik maar zijn een levend
bewijs van uw liefde, een klein
begin van opstand.
bewijs van uw liefde, een klein
begin van opstand.
Uit: de steen voorbij
- Details
- Geschreven door: Troost, A.F.
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 32687
mijn kamer heeft, hoe klein, een raam -
de toekomst is niet afgeschreven
maar wacht en wenkt in Christus´ naam
en al wie door dit venster ziet
aanschouwt het diepste duister niet.
Al zie ik soms geen hand voor ogen,
geen zon, geen maan, geen enk´le ster,
al denk ik soms± het is gelogen,
dat God mij leidt, gaat mij te ver,
toch staar ik op geen muur mij blind -
één venster opent Hij: Zijn kind.
Al zwerf ik over vele wegen,
al kom ik in het donker thuis,
al zijn de ruiten nat van regen,
dit raam door zie ik, langs het kruis,
voorbij de heuvel Golgotha,
een land van licht - halleluja!
Melodie: gezang 479
- Details
- Geschreven door: Verbanck, Mia
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4913
Ze waren (nochtans) met zijn tweeën,
maar ze voelden zich alleen.
Ze hadden een shock meegemaakt,
Hun dromen en verwachtingen,
scherven, die ze niet konden lijmen.
Ze stapten in het duister,
geslagen, depressief,
opgesloten in hun innerlijke wereld:
een hoofd vol vragen
en een hart vol droefheid, ontgoocheling, woede.
maar ze voelden zich alleen.
Ze hadden een shock meegemaakt,
Hun dromen en verwachtingen,
scherven, die ze niet konden lijmen.
Ze stapten in het duister,
geslagen, depressief,
opgesloten in hun innerlijke wereld:
een hoofd vol vragen
en een hart vol droefheid, ontgoocheling, woede.
Toen voegde een derde
zich bij hen,
Hij luisterde.
Zij stortten hun hart uit.
Er was contact,
Ze vroegen hem om nabijheid.
Zij boden Hem hun huis aan en zichzelf.
Hij liet hen niet in de steek,
Hij raakte hun hoofd en hun hart,
de kern van hun wezen.
Ze kregen het er warm van.
zich bij hen,
Hij luisterde.
Zij stortten hun hart uit.
Er was contact,
Ze vroegen hem om nabijheid.
Zij boden Hem hun huis aan en zichzelf.
Hij liet hen niet in de steek,
Hij raakte hun hoofd en hun hart,
de kern van hun wezen.
Ze kregen het er warm van.
Vuur,
dynamisme,
doorstraalde hen.
Ze gaven het verder,
ze zagen weer perspectief,
Ze werden weer heel.
Ontelbare keren
in het leven
ga je van Jeruzalem
naar Emmaüs en
hopelijk gaat Hij
telkens
in mensen
met je mee.
dynamisme,
doorstraalde hen.
Ze gaven het verder,
ze zagen weer perspectief,
Ze werden weer heel.
Ontelbare keren
in het leven
ga je van Jeruzalem
naar Emmaüs en
hopelijk gaat Hij
telkens
in mensen
met je mee.
Mia Verbanck
In De Heraut, januari 1993
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 14262
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Hun ogen stonden vol met vragen
of Hij wel ooit geboren was.
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Hun harten waren zo verslagen,
een steen voor 't graf, was alles wat er was.
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Ze spraken angstig over hopen
en wisten niet wat er nog verder was.
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Hij sprak hen aan. Hij leerde hopen
dat Hij weer leefde, er weer was.
Ze kwamen Jezus tegen
en hoorden uit zijn mond:
over de dood heen is er leven
en voelden wat echt leven was.
Ze kwamen Jezus tegen
en leerden van Hem, uit zijn mond
bij brood en wijn te delen
nu Hij weer in hun midden was.
Wij komen Jezus bij hen tegen
de Heer die leeft - (die ook gestorven was)
Wij zingen uit de diepe vreugde,
Die boven ons uit, herboren was.
maar zagen niet dat Hij het was.
Hun ogen stonden vol met vragen
of Hij wel ooit geboren was.
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Hun harten waren zo verslagen,
een steen voor 't graf, was alles wat er was.
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Ze spraken angstig over hopen
en wisten niet wat er nog verder was.
Ze kwamen Jezus tegen
maar zagen niet dat Hij het was.
Hij sprak hen aan. Hij leerde hopen
dat Hij weer leefde, er weer was.
Ze kwamen Jezus tegen
en hoorden uit zijn mond:
over de dood heen is er leven
en voelden wat echt leven was.
Ze kwamen Jezus tegen
en leerden van Hem, uit zijn mond
bij brood en wijn te delen
nu Hij weer in hun midden was.
Wij komen Jezus bij hen tegen
de Heer die leeft - (die ook gestorven was)
Wij zingen uit de diepe vreugde,
Die boven ons uit, herboren was.
- Details
- Geschreven door: Lievaart, Inge (overl.15-10-2012)
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 7583
Alles had Hij verteld
van God die Hem had gestuurd
van God die ons wil vergeven
alles had Hij gedeeld
wat God Hem had meegegeven
alles: ook het laatste:
zijn eigen leven.
toen werd het stil
toen was het voorbij
toen was er alleen maar verdriet
zo was het op aarde
maar in de hemel was het zo niet
want nu was het gebeurd
en God zei heel blij:
Ik heb het gezien
Hij houdt van de mensen
evenveel als van Mij
nu horen we toch weer bij elkaar
de mensen en Ik
het verdriet is voorbij
is voor altijd voorbij
en wat God zei was waar
opeens was het Pasen
voordat iemand het zag
leeg is het graf waar de Heer in lag
Hij is voorgoed uit de dood terug
daar gaat Hij de mensen al tegemoet
ze horen er bij
ze mogen het weten:
alles is goed
van God die Hem had gestuurd
van God die ons wil vergeven
alles had Hij gedeeld
wat God Hem had meegegeven
alles: ook het laatste:
zijn eigen leven.
toen werd het stil
toen was het voorbij
toen was er alleen maar verdriet
zo was het op aarde
maar in de hemel was het zo niet
want nu was het gebeurd
en God zei heel blij:
Ik heb het gezien
Hij houdt van de mensen
evenveel als van Mij
nu horen we toch weer bij elkaar
de mensen en Ik
het verdriet is voorbij
is voor altijd voorbij
en wat God zei was waar
opeens was het Pasen
voordat iemand het zag
leeg is het graf waar de Heer in lag
Hij is voorgoed uit de dood terug
daar gaat Hij de mensen al tegemoet
ze horen er bij
ze mogen het weten:
alles is goed
Inge Lievaart
- Details
- Geschreven door: Gent, Ati van
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 5400
Blijf nu maar slapen, zeg ik je.
De lijdensbeker zal ik tot de bodem
drinken. Daar hoor jij bij,
met je onachtzaamheid.
De vonk van eenzaamheid
zal gloeien en uitslaan tot een brand.
Jouw adem blaast
de vlammen op: 'Ik ken hem niet.'
Je haast je
eigen lijf te redden, doet vonken
striemen op mijn huid.
Alleen moet ik dit lijden
drinken. Mijn vader heeft beslist
het laatste woord.
Ik drink dit slok voor slok voor jou,
mijn leven doodt het vuur
van haat opdat verlatenheid niet
eeuwig duurt.
Eens zullen wij de beker samen delen
en drinken van de bloedrode primeur.
De lijdensbeker zal ik tot de bodem
drinken. Daar hoor jij bij,
met je onachtzaamheid.
De vonk van eenzaamheid
zal gloeien en uitslaan tot een brand.
Jouw adem blaast
de vlammen op: 'Ik ken hem niet.'
Je haast je
eigen lijf te redden, doet vonken
striemen op mijn huid.
Alleen moet ik dit lijden
drinken. Mijn vader heeft beslist
het laatste woord.
Ik drink dit slok voor slok voor jou,
mijn leven doodt het vuur
van haat opdat verlatenheid niet
eeuwig duurt.
Eens zullen wij de beker samen delen
en drinken van de bloedrode primeur.