- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 20650
worden twee ringen in elkaar geweven.
In de liefde waarvan je hart zo zingt,
ontdek je de gouden kleur van leven.
Maar de liefde in je hart ontloken
is soms zo kwetsbaar, gaat zo kapot
wanneer het niet nog ongebroken
zijn schuilplaats vindt in 't hart van God.
Met handen nog zo open voor het leven
raak je de ander aan in een teer gebaar.
De kracht van liefde ligt in het geven.
In Gods handen is de Liefde waar.
Maar 't verlangen dat in je hart mag groeien
heeft bescherming nodig van Zijn wil.
Opdat je in de Liefde die dan zal bloeien
het hart van Gods verwachting deelt.
Ronald Lammers
Een verlovingsgedicht
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5000
zodat ik mijn hart en ziel
weer open kan stellen voor zijn
eeuwige onbaatzuchtige liefde
zodat mijn leven gebalsemd en
beschermd wordt tegen alle pijn.
Wijs mij de weg naar de Heer
en laat mij de bescherming
voelen van zijn warme handen
die hij geruisloos op mijn vermoeide
schouders laat neerdalen en hoe
hij mij omringt met het licht.
Wijs mij de weg naar de Hemelvader
zodat ik als een verloren dochter
het gevoel heb dat ik thuis ben
gekomen en dat ik niet ten onder ben
gegaan in de hectiek van het leven.
De eenzaamheid had mij ingehaald
en ik voelde me een volslagen vreemde
zwervend van stad naar stad
niet wetende waar ik thuis hoorde
maar dat alles is nu voorbij
het vertrouwen dat God mij heeft
gegeven, heeft mij gesterkt
en voor het eerst in mijn leven
voel ik mij gewenst en vrij.
Alice Lanting.
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Algemeen Liefde
- Hits: 5002
leef je in een geheime wereld
staar je wezenloos naar de muur
jouw leven is rijk aan lege uren
vol nutteloze woorden en zinnen.
Het leven heeft zich als een monster
aan jou geopenbaard en heeft vele
dierbaren op brute wijze weggerukt
en dat heeft jouw ziel en hart
doormidden gescheurd en het lijkt
alsof niets jou meer kan raken.
Je kijkt me aan met lege ogen
en probeert angstvallig om mij
gevangen te houden in mijn jeugd
jouw geest leeft in het verleden
en weigert om mij te zien in 't heden.
Jouw woorden van frustratie en pijn
raken mij in m'n diepste gevoel
en telkens vraag ik me af,waarom
je mij wegjaagt,ver bij jou vandaan.
Lang geleden was ik jouw prinses
je hebt me gedragen en gevoed
de jaren zijn voorbij gegleden
zie mij staan als een volwassen vrouw
en niet langer als het kind uit 't verleden.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3159
wanneer niet eerst de bladeren gaan vallen,
de winden stormend door de kruinen gaan,
de takken kalen boven aarden wallen,
nooit ruisen winden door het golvend graan
wanneer niet eerst de korrels zijn gevallen,
de kiem uit stervend zaad dat zal vergaan
rijpt tot de oogst van gouden duizendtallen,
nooit leeft voor God wat groeit in eigen kracht
om vrucht te dragen in de nieuwe dag,
omdat het in zichzelf te gronde gaat,
maar bloeien zal voor Hem bij dag en nacht
wat in Zijn vruchtbaar land geborgen lag
en groeien ging uit eens gevallen zaad.
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4605
naar het einde van de wereld
waar de tijd oneindig lijkt
en waar de dagen wegebben en
geruisloos overgaan in het niets.
Aan de rand van het aardse leven
blijven wij ineen gestrengeld staan
kijken elkaar doordringend aan
en fluisteren lieve zoete woorden.
De schittering van het diamanten
licht dat door de hemel wordt
verspreid, vertroebelt ons blik
met tranen in mijn ogen laat ik je los
de tijd die wij samen hebben doorleefd
is ten einde en verdwijnt samen met jou.
Voorzichtig word je opgetild door
de engelen van het diamanten licht
dit afscheid valt me heel zwaar
maar ik prijs me gelukkig dat ik
jou de weg mocht wijzen naar het
begin van je nieuwe leven.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5820
Hoe lief is mij de najaarstilte
het vakantierumoer is uitgedruist
de morgenmist, de avondkilte
en regen die langs de ramen druipt.
Hoe lief is mij die bleke middagzon
op late rozen in de tuin
een kikker in de regenton
tussen 't lover goud en bruin.
Hoe lief is mij 't vroege avonduur
tussen kaars en schemerlicht
de warmte van een knetterend vuur
en mijn boeken en mijn schrift.
Hoe lief wordt mij 't herfstelijke dromen
als zorg en werk zich in zalige rust vergeet,
de dagen die als goud doordrongen komen
en waarvan de Heer, mij het rijke plukken geeft!
het vakantierumoer is uitgedruist
de morgenmist, de avondkilte
en regen die langs de ramen druipt.
Hoe lief is mij die bleke middagzon
op late rozen in de tuin
een kikker in de regenton
tussen 't lover goud en bruin.
Hoe lief is mij 't vroege avonduur
tussen kaars en schemerlicht
de warmte van een knetterend vuur
en mijn boeken en mijn schrift.
Hoe lief wordt mij 't herfstelijke dromen
als zorg en werk zich in zalige rust vergeet,
de dagen die als goud doordrongen komen
en waarvan de Heer, mij het rijke plukken geeft!
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 7492
Hij vergeeft.
Hij geneest.
Hij verlost.
Hij legt zijn arm
om ons heen
opdat wij
juichend leven.
De Heer is God, ontfermend Koning.
Hij leidt zijn volk; de tempel is zijn woning.
hij maakt van schulden, zonden vrij:
Zijn hemelhoog erbarmen maakt ons blij.
Hij weet wel wat Hij van ons kan verwachten,
dat wij in hoogmoed vaak zijn trouw verachten
Toch blijft Hij trouw als wij naar Hem verlangen,
geslachten na ons houdt Hij in liefd' omvangen.
U plantte Heer uw Koninklijke troon op aarde,
de engelen, de machten maakten U van waarde
opdat wij naar Uw roepstem zouden horen.
Loof dan de Heer, loof heel de wereld rond,
de trouw en goedheid die wij horen uit zijn mond.
Zing Hem tot eer, zing alle ziel tot liefelijke koren.
Frans den Harder
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5337
om 't kind dat in de dood verloren lag.
Als zij de kleren zag die het kind droeg
zag zij het staan. Zij huilde van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat waar 't aan 't spelen was
en als zijn dacht aan 't lege plekje in de klas.
's Nachts droomde zij dat het weer kwam,
zij nam de zeep, het water en de kam
en maakte 't mooiste dat op aarde leefde.
Maar als zij wakker werd, dan huilde ze en beefde
om 't kind dat in de aarde ligt,
de handen toegevouwen en de ogen dicht.
Eens op een nacht stond 't kind weer voor haar bed,
in haar verdriet had zij niet opgelet.
Het sprak haar aan met stille lieve stem:
wees maar gerust ik leef met Hem.
Ik lig in d' aarde maar ik kom niet tot rust
mijn dooshemd is zo nat waarin u mij met tranen kust.
De moeder schrok, werd wakker om de woorden,
vooral om d' angstige akkoorden
die 't kind sprak over haar tranen en haar droevig lied
dat 't kind nog steeds niet in het grafje rusten liet.
Zij droogde haar tranen, werd een mens met droevig lot,
maar legde haar verdriet in handen van haar God.
Toen kwam het kind weer, droeg in de hand een licht,
en zei: 'droog is mijn doodskleed, ik doe mijn ogen dicht,
ik kan nu wachten op de Grote Morgen;
ik kan gerust zijn zonder pijn en zorgen,
het kerkhof is mijn veilig huis,
ik voel mijn God, ben bij Hem thuis.
Als dan de moeder dacht aan 't kind, haar kleine
lieten niet meer de tranen 't hart verkwijnen.
Zij zág het, in de hemel bij de Heer,
gelukkig stralend als weleer.
Zij glimlacht en haar blijvend diep verdriet
verstoort de troost die 't kind bij God vond, niet.
geinsipreerd op een verhaal van Godfried Bomans onder dezelfde titel, (Werken II, pag 21)
Frans den Harder
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3899
de Landman wil met vreugde zijn ontmoet,
wil ons zó uitzicht op de morgen geven,
de oogst rijpt snel het einde tegemoet,
geef Heer, dat ons de beelden niet vervagen,
dat, als de wan zich in uw hand bevindt,
het koren in de schuren wordt gedragen,
maar dat het kaf uiteendrijft op de wind,
geef Heer, dat als wij eens uw roepstem horen
en U ook ons tot garven samenbindt,
wij mogen zijn als aren goudgeel koren,
die ruisend rijpten in de zomerwind.
- Details
- Geschreven door: Welzen, Arie van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5248
ben ik nog niet
waar jij nu bent
is vreugde geen verdriet
waar jij nu bent
is het warm en licht
waar jij nu bent
gaan deuren niet dicht
waar jij nu bent
wil ik ook komen
waar jij nu bent
wordt niets je ontnomen
waar jij nu bent
is het vredig en fijn
waar jij nu bent
wil ik ook zijn
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2629
de spiegel van de nacht,
dat verkreukelt en vergaat,
ondanks zijn mooie kleurenpracht.
De wind voert het steeds verder mee,
het slijt steeds verder af,
tot het geraamte overblijft,
en de weg vindt naar het graf.
De jaargetijden van het leven,
zijn mooi in de herinnering.
Als de muziek van vroeger tijden,
weg ebt naar een nieuw begin.
De grote God heeft dit gepland,
aan Hem geen gramschap meer.
Dat niet een dienstknecht dat vertoont,
aan zijn Schepper, onze Heer.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3054
waar wij binnen in ons hart verblijven,
het hiernamaals in de brede zin van het woord.
een onmetelijk gebied voor elk zijn akkoord.
Er zijn daar geen rangen en standen
Alleen onze ware liefdesbanden.
Zullen wij ons daarvan vergewissen
en dan het aardse missen?
Het is het hemels denken
dat ons voldoening zal schenken
en in ieders begrijpen
onze geest genoeg zal doen rijpen.
Het wonder van ons geloof
met het schitterende licht
beschenen in ons hart,
los van aardse tegenstrijdigheden
en vooroordeel;
iedereen krijgt zijn deel.
Het is dat ons geweten in die dagen
spreekt door ons eigen licht
dat in de duisternis schijnt,
het brengt juist evenwicht
in ons streven,
los van ergernis en spijt.
Het is te zijn vrij van de tijd
en met liefdevolle ouverturen
worden wij zo verfijnd;
en weg vallen alle muren.
Maar het ontbreekt ons nog
aan die bevrijdde uren,
die ons zullen beschermen tegen de strijd
van onze geest en ons lichaam.
Maar wij worden dan geheel bekwaam
in het nieuwe leven dat ons verwacht.
Het is God Onze Hemelse Ouder
en onze geliefden en naasten
die op ons wachten,
en dat ons eigen aardse leven
ieder voor zichzelf dan pleit.
Zaterdag 27 Oktober 2007
Michael C. M. Jepkes
Immanuël; de toekomst licht
over eeuwen gevat in tijd,
al trekt voor het verdwaasd gezicht
de wereld als in nevel dicht,
de hemel zendt een blij bericht
en geeft het leven nieuw gewicht,
Immanuël; de toekomst licht
over eeuwen gevat in tijd
van Adam tot in eeuwigheid,
geen duister sterker dan het licht,
God dank; een Kind dat vrede sticht,
Immanuël; de toekomst licht!
over eeuwen gevat in tijd,
al trekt voor het verdwaasd gezicht
de wereld als in nevel dicht,
de hemel zendt een blij bericht
en geeft het leven nieuw gewicht,
Immanuël; de toekomst licht
over eeuwen gevat in tijd
van Adam tot in eeuwigheid,
geen duister sterker dan het licht,
God dank; een Kind dat vrede sticht,
Immanuël; de toekomst licht!
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 33781
in elk seizoen van verlangen
naar de nieuwe lentemorgen
die door geloof al is ontvangen.
Blijf samen maar danken
in de herfst van het wachten
op de nieuwe lentemorgen
na de lange winternachten.
Blijf samen maar loven
door de seizoenen van het leven
dat de nieuwe lentemorgen
je in Hem al is gegeven.
Zo ga je door de jaren heen
en zal de liefde blijven komen
en wacht na elke lente nog alleen
de eeuwige hemelzomer.
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 5213
scheidde lucht en aarde,
aarde en water.
Geloofd zij Uw Naam.
U schiep licht en duister,
de zon de maan de sterren,
al wat ons omringt.
Geloofd zij Uw Naam.
De hoogste bergen
en de diepste dalen,
U schiep hen voortvarend tot land.
Geloofd zij Uw Naam.
U gaf orde en plant en dier
dat zij U in hun schoonheid loven,
dat zij U eren om Uw nabijheid.
Geloofd zij Uw Naam.
In de bomen nestelen vogels.
Zij zingen Uw eer. Het hoogste lied
klinkt zuiver over de aarde.
Geloofd zij Uw Naam.
U schiep mensen, man en vrouw
om U tot volk te zijn,
tot dienst aan Uw schepping.
Geloofd zij Uw Naam.
U gaf ons vrede en vrijheid
om gezant van U te zijn op aarde
Uw schepping beherend in trouw
Geloofd zij Uw Naam.
U geeft mensen de rust van hun leven,
steeds weer een dag U gewijd,
om Uw naam te prijzen.
Geloofd zij Uw Naam.
U leidt mijn ziel in de stilte,
U kent ook mij tussen allen.
U zegent en U vergeeft.
Geloofd zij Uw Naam.
Frans den Harder
Wij zingen blij ons lied,
voor ieder die wil horen,
want God vergeet ons niet
de Heiland is geboren,
al is Hij arm, veracht
en in een stal geboren,
voor hem is in de nacht
het hemels lied te horen.
al ziet Hij dood en graf
al in de verte wenken,
de wijzen reizen af
en brengen Hem geschenken,
al lijkt het eind in zicht,
de strijd nu reeds verloren,
de horizon is licht:
de Heiland is geboren,
en sterker dan de dood,
wil Hij zich voor ons geven,
wij zien het morgenrood,
zijn open graf, het Leven!
voor ieder die wil horen,
want God vergeet ons niet
de Heiland is geboren,
al is Hij arm, veracht
en in een stal geboren,
voor hem is in de nacht
het hemels lied te horen.
al ziet Hij dood en graf
al in de verte wenken,
de wijzen reizen af
en brengen Hem geschenken,
al lijkt het eind in zicht,
de strijd nu reeds verloren,
de horizon is licht:
de Heiland is geboren,
en sterker dan de dood,
wil Hij zich voor ons geven,
wij zien het morgenrood,
zijn open graf, het Leven!
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Verdriet
- Hits: 7013
die alleen staan in de kou.
Verlaten door die stoere loeders,
verliefd op weer een andere vrouw.
Vergeten moeders met hun kind,
verraden door de jaren heen.
De eenzaamheid die ze verslindt,
door macho's met een hart van steen.
Het tijdsbeeld kerft aan hun geweten,
het knaagt aan hun bevroren ziel.
't Verleden willen zij vergeten,
de "ex" die voor een ander viel.
Wij bidden hen Gods zegen toe,
de kracht weer aan te mogen sterken.
Zij moeten dóór, zijn soms te moe,
dit botte trauma te verwerken.
De haan die schudt opnieuw zijn veren,
niet wetend dat het straffend kwaad,
zich op een dag tot hem zal keren,
terwijl hij zich in onschuld baadt.
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2607
mijn hart zal treurig wezen.
In het verbleekte regenspel,
de toekomst recht zal geven.
De stormen door mijn haren heen
ijlings weg zal vlieden,
om in weerwil van mijn harten wil,
Gods stem in mij zal bieden.
Om vrede in het tranendal
zo spoedig terug te keren.
Onze Koning van het Heelal,
samen Zijn liefde opnieuw te leren.
Van Christus' wederkomst,
zolang wij Hem verwachten;
dat ons hart zo brak in liefde,
door de lange nachten heen;
"Kom toch gauw!"
Hem terug te kunnen vinden.
Zijn waarheid vol, zo overvol;
onze lading die wij torsen,
door onze geschiedenis heen
en geestelijk welzijn geen,
opnieuw te leren dorsen.
De oogst van de tijd, zo mettertijd,
als Ware Ouders ons verwachten;
zo metterdaad en opnieuw paraat,
als kinderen naar U smachten.
Gods grootheid in de mensental;
ons hart zo groot zal kloppen;
om niemendal en wijze mens
Zijn wegen te bevrijden;
zo al met al,dan God en mens en Schepping;
die eenheid wij benijden.
Vrijdag 26 April 2002
Michael C. M. Jepkes
Je zult maar herder wezen,
een herder in de nacht
en plotseling staat bij je,
een engel, onverwacht,
hij gaat iets moois vertellen,
die engel in het licht,
hij is van God gekomen
met een heel mooi bericht,
er is een Kind geboren,
geboren in een stal,
dat al wat God beloofd heeft,
heerlijk vervullen zal,
het Kind ligt in een voerbak,
een voerbak voor het vee
en deelt in schaamle doeken
in onze armoe mee,
dan gaat de hemel open,
de nacht licht als de dag,
een wonder boven wonder,
mooier dan je ooit zag,
hoor, eng'lenkoren zingen:
ere aan God de Heer,
vrede daalt uit zijn woning
op heel de aarde neer,
---------------------------
nu is het stil geworden,
je gaat en zoekt en vindt
de Heiland in de kribbe,
't geboren Koningskind
je zult maar herder wezen,
volkomen onverwacht
Gods Zoon mogen begroeten,
jij herder in de nacht!
een herder in de nacht
en plotseling staat bij je,
een engel, onverwacht,
hij gaat iets moois vertellen,
die engel in het licht,
hij is van God gekomen
met een heel mooi bericht,
er is een Kind geboren,
geboren in een stal,
dat al wat God beloofd heeft,
heerlijk vervullen zal,
het Kind ligt in een voerbak,
een voerbak voor het vee
en deelt in schaamle doeken
in onze armoe mee,
dan gaat de hemel open,
de nacht licht als de dag,
een wonder boven wonder,
mooier dan je ooit zag,
hoor, eng'lenkoren zingen:
ere aan God de Heer,
vrede daalt uit zijn woning
op heel de aarde neer,
---------------------------
nu is het stil geworden,
je gaat en zoekt en vindt
de Heiland in de kribbe,
't geboren Koningskind
je zult maar herder wezen,
volkomen onverwacht
Gods Zoon mogen begroeten,
jij herder in de nacht!
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5308
om het leven en om het even,
in zijn kunst zo wel bedreven
in het schijnsel van de maan,
zo bijzonder te zijn ontrafeld
in het donker van de avond,
rustig heengaan zoals Gods wil.
Om te weten hoe te vergeten
hoe de ander zou zijn gedreven,
gauw dat een ieder geven wil.
Los van overdadig namen noemen
en dan zeker niets te verbloemen
om de ganse taak in levenszaak
God dan vreugde terug te geven,
waar wij zeker naar willen streven.
Het is het goed door aderen bloed.
Van het offer in dit leven
is de liefde als een bloem,
die in geuren en in kleuren
ons gegeven maar ik de naam niet noem,
van de pracht en van de luister
van binnen ik de naam maar fluister,
zo diep is de liefdespijn
gevoeld om het al zo fijn.
Kent de mens zijn prachtig schenken,
is zijn daad het machtig denken,
om verlost te zijn van levenspijn,
daar het hart zo wil bewonderen
met de taal ons doet verwonderen.
Kan een ieder dan gebeuren
wat onszelf is aangedaan?
Veel van storm langs ons is heengegaan,
maar ons diepste zelf blijft Hem verstaan.
Wel dat het verlangen ons zal brengen
waar wij ons zo zeer vermengen
met de grootsheid van ons bestaan.
Het is om het levens streven,
in alle fijnheid goed gedaan.
dinsdag 26 november 2002
Michael C. M. Jepkes
Waar blinkend wit de hemel kleurt
en eng'len zingen van hun Heer,
het grootste wonder ooit gebeurt,
daar knielen wij eerbiedig neer,
dit kan geen donker ooit meer aan,
het licht verdrijft de angst en dood
in ons zo moeitevol bestaan
geneest genade levensgroot,
geen slavernij houdt hier nog stand,
gevangenen gaan frank en vrij,
de hemel neemt ons bij de hand,
al wat belemmert moet opzij,
de Koning gaat zijn zegetocht
door kruis en dood tot heerlijkheid,
zijn liefde heeft ons hart gezocht,
nu leven wij in eeuwigheid!
en eng'len zingen van hun Heer,
het grootste wonder ooit gebeurt,
daar knielen wij eerbiedig neer,
dit kan geen donker ooit meer aan,
het licht verdrijft de angst en dood
in ons zo moeitevol bestaan
geneest genade levensgroot,
geen slavernij houdt hier nog stand,
gevangenen gaan frank en vrij,
de hemel neemt ons bij de hand,
al wat belemmert moet opzij,
de Koning gaat zijn zegetocht
door kruis en dood tot heerlijkheid,
zijn liefde heeft ons hart gezocht,
nu leven wij in eeuwigheid!
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Kerst
- Hits: 4400
Werd het Kind geboren
Vrede kreeg een gezicht
Daar wilde men bij horen.
Het Kind bracht verlossing
In plaats van onzekerheid
Angst werd weggenomen
Er kwam saamhorigheid.
Vandaag leeft het Kind
Nog steeds in ons hart
Het brengt steeds vrede
In tijden van grote smart.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Kerst - Sjaloom Vrede
- Hits: 4680
in dromen zoekt
die vindt de vrede niet,
maar wie gelovig als een kind
zal komen tot het Licht,
ontwaakt en ziet.
Er is zoveel gebeurd,
-ik stond er midden in-
maar dikwijls heb ik niet begrepen.
De zon is stralend opgegaan
en in de bloemen heb ik God gezien.
De grijze nevel scheurt
-ik sta aan het begin-
en dikwijls zal ik niet begrijpen.
Maar dankbaar zal ik Vader zien,
wanneer de bloemen stralend opengaan.
-ik stond er midden in-
maar dikwijls heb ik niet begrepen.
De zon is stralend opgegaan
en in de bloemen heb ik God gezien.
De grijze nevel scheurt
-ik sta aan het begin-
en dikwijls zal ik niet begrijpen.
Maar dankbaar zal ik Vader zien,
wanneer de bloemen stralend opengaan.
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Kerst
- Hits: 5031
er wordt al druk gerepeteerd
voor 't kinderkerstfeest van de kerk
de rollen zijn secuur verdeeld
is ieder jaar een heidens werk
elk meisje wil Maria zijn
steeds weer de vraag wie Jozef wordt
engelen, herders geen gebrek
daarvan zijn bijna nooit te kort
alle kinderen spelen mee
alleen de kleine Lisa niet
zit met haar babypop op schoot
aan de kant met stil verdriet
wat zou ze graag een engel zijn
met vleugels en een mooi wit kleed
maar Lisa is wat zwakbegaafd
men is bang dat ze haar tekst vergeet
bij 't repeteren komt ze trouw
éen van de juffen heeft het door
ze pakt het meisje met haar pop
en zet haar in het engelenkoor
ze krijgt twee vleugels en een kleed
ze heeft geen teksten, geen refrein
de boodschap die voor Lisa geldt:
alleen een mooie engel zijn
op Kerstdag zit de zaal bomvol
als de gordijnen open gaan
wordt 't kerstverhaal zo echt gespeeld,
de mensen klappen, ze gaan staan
de kinderen worden voorgesteld
ze buigen diep van groot tot klein
ineens roept engel Lisa luid:
en mijn pop mocht Jezus zijn