Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Kindergedichten

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 4532

Een vader sprak eens tot zijn zoon:
mijn jongen, ga je mee
we gaan op reis voor God de Heer,
zo gingen daar die twee,

de vader wist wat komen zou
en hij had veel verdriet,
zijn zoon was 't offer voor zijn God,
maar dat wist Izaäk niet,

die zei: we hebben hout en vuur......
ik snap het niet meer hoor,
maar Abraham zei: stil mijn kind,
het lam, daar zorgt God voor,

toen Izaäk op het altaar lag,
sprak God: doe hem geen kwaad,
nu weet ik dat mijn liefde jou
alles te boven gaat,

eens heeft God zelf zijn enig Kind
op 't houten kruis gebracht,
voor Hem was er geen redding meer,
Hij werd voor ons geslacht,

nu mogen wij bevrijd van schuld
weer tot de Vader gaan,
met open armen neemt Hij ons
in zijn genade aan,

een vader sprak eens tot zijn zoon:
mijn jongen, ga je mee,
we hebben beiden veel geleerd,
zo gingen daar die twee.

 

Details

Geschreven door: Veen, Marijke van der

Categorie: Kindergedichten

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 5110

In het begin van de wereld
was de Here God alleen.
Hij schiep in 7 dagen de aarde
en alle andere dingen er omheen.

Hij schiep de bomen, de planten
De bloemen, de dieren,
de zon, de sterren en de maan.

Hij wil dat wij genieten
van alles wat Hij heeft gemaakt
van het bloemetje en het bijtje
Hij hoopt dat het jou vrolijk maakt.

Zie in alle mooie dingen
de Schepper van hemel en aard
Want Hij wil jouw vriend zijn,
Hij vindt jou de moeite waard.

Marietje van der Veen

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 7421

Uw lijden grijpt ons hevig aan,
ons koude hart is eindelijk bewogen,
maar wie alleen verbijsterd blijven staan,
die zullen nooit hun tranen drogen.

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 3036

Kleine groeiers,
bonte bloeiers,
hoopvol, lang verwacht,

kleine minderheden,
die naar buiten treden
uit een zwarte nacht,

kleine prille levens,
nieuwe-tijd-gegevens
in verwachtend land,

kleine grote dingen,
die in kleuren zingen;
gaven uit Gods hand.

 

Details

Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda

Categorie: Kindergedichten

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 4444

Als jij uit school komt
is er niemand thuis
en voel je je alleen
in dat grote huis.

Geen gezellig praatje
geen knuffel en zoen
soms vraag jij je af
wat je nu moet doen.

Je ouders zijn gescheiden
dat deed jou veel verdriet
je zou het anders willen
maar 'n keuze had je niet.

Je ging dus maar eten
zoet en vet en veel
maar die prop verdriet
verdween niet uit je keel.

Al dat snoepen helpt niet,
dus: ga erover praten!
Vertél hoe jij je voelt:
verdrietig of verlaten.

Er zijn écht wel mensen
die je kunt vertrouwen:
een tante, buurvrouw, oma
die veel van jou houden.

Praat ook met God
die jouw leven kent
en naar jou luistert
waar je ook maar bent.

 

Jolanda Holleman-Kropff

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 4775

Heer, waarom vlochten zij
nu juist een doornenkroon?
Waarom juist dat en sloegen zij
met alle kracht,
de punten in uw vlees,
scherp als hun rauwe hoon?

Omdat de zonde ook
de doornen met zich bracht?

 

Details

Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 2174

Ware vriendschap en vijand denken,
in Gods vrijheid Zijn ware liefde schenken.
Zijn strategie met Zijn beginsel zo gegrond,
het is dat Zijn nieuwe wereld zowaar ontstond.

Wat Jezus al zei daar aan Zijn kruis,
het is dat in al het beter leven,
God Zijn licht en kracht ons wil omgeven,
de vijand te willen vergeven en lief te hebben.
Zo met al Zijn wapenen en streven te bevinden,
het doel van de mensen te hervinden
en Zijn volle waarheid mee te delen.

De schepping van God zo onuitwisbaar,
als teken van ware liefde Zijn gebaar.
Dat iedereen zal moeten luisteren,
datgene Hij in ons hart zal fluisteren,
"Ken uw opdracht mens en dien";
veel van strijd en dat wij
Zijn nieuwe wereld mogen zien.

Zijn kansen zullen rijpen,
dan zullen de mensen in hun wederkerigheid
hun ogen openen met oplettendheid.
Strooit geen zand daarin
maar verlicht het denken,
in ons gevoelen opnieuw
Zijn vreugde schenken.
Kalm en rustig op weg te zijn,
ik roep uw naam en gij zij mijn;
als familie van mensen de wereld rond,
in ons hart en wezen zo weer gezond.

Lichaam en geest zo sterk als Zijn vesting,
met ons respons ons hele nieuwe leven,
wij opnieuw van elkaar notitie geven.
Dan is onze taak opnieuw Zijn bevestiging,
dat trouw en ware liefde datgene zal ontstijgen
om de ware vrede in ons hart
en om ons heen te krijgen.

Michael C. M. Jepkes
zondag 13 januari 2002

Details

Geschreven door: Lammers, Ronald

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 2686

Toen het nacht was
en de stilte
een arm om mij sloeg
dacht ik troost te vinden
maar het was nog niet genoeg

want de gedachtensporen
waar een sneltrein raast
laat in mij geen stilte horen
maar de onrust van een dwaas.

Toen het nacht was
en de liefde
een arm om mij sloeg
dacht ik hoop te vinden
maar het was nog niet genoeg

want de woordenstromen
langs de grijze waterval
heeft de liefde meegenomen
naar het diep, onwijze dal

Toen het nacht was
en de hemel
een arm om mij sloeg
dacht ik genade te vinden
en het bleek opnieuw genoeg.

Ronald Lammers

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 3902

Waar vlammen uit
het kruishout slaan,
bent U voor mij
door 't vuur gegaan
en reikt mij waar
mijn voeten staan,
de scepter van
het leven aan.

 

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 4581

In deze Godverlatenheid
wordt leven
uit de dood geboren,
het duister geeft zich
aan het licht verloren
en door de poort van bloed
gaan wij
de vrijheid tegemoet.

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Pasen (opstanding)

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 4041

Nu licht uit diepe duisternis,
als het ontwakend morgenrood,
het leven dat een wonder is,
als overwinnaar van de dood,

hier is geen graf tegen bestand,
wie in de dood verloren lag
reikt onze Heer met volle hand
de vreugde van de nieuwe dag,

met Hem gaan wij de toekomst in.
wij mogen stralen als de zon,
van ons bestaan is Hij de zin
in leven dat opnieuw begon,

nu is uit diepe duisternis
het Licht verrassend opgegaan;
de Koning die vol luister is:

de Heer is waarlijk opgestaan!

Details

Geschreven door: Casier, Greta

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 3238

jij mijn blakende morgenzon
de gouden glans over mijn leven
de dag dat ik jouw liefde won
werd de aarde mijn hemel.

Jij viel als dauw op mijn hart
waarvan ik de parels mocht proeven
jij liet mij groeien
als jong kiemend gras.

Jij gaf mij de tinten
om mij naar jouw beeld te kleuren
en je nam mij mee naar de bron
waar ons nieuw leven begon.

jij klankbord van mijn ziel
waarop nooit zo hoog werd gezongen
en jij die met nog hogere klanken inviel
toen ons lied voor altijd had gewonnen!

jij mijn avondlijke ster
verzilverend mijn nachten
en jij die sluimerend blijft wachten
al ben jij daar wel eindeloos ver.

Jij de roos in mijn verzen
die over de dood heen zoekt naar leven
- maar die ik ooit weer moest derven -
ge-anker-de pijn in mijn leven.

Casier Greta
 

Details

Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 30 november 1999

Hits: 2281

De taak van de geest,
de taak van het hart,
wederkeren tot zichzelf;
in diepgang gedwongen
en in noodzaak aanbeland.
Van de vrijheid in het oneindige;
wij als heersers van onszelf
zijn in velden noch wegen te bekennen.
De tijd aan onszelf gericht,
dan lopen wij achter de zaken aan;
een nieuwe wereld in jezelf is gesticht,
als wij luisteren naar de stem
van ons hart en geweten.

Het ouderschap van leven,
meer dan te beleven aan geld,
en goed en onze eigen zaligheid.
Van onze tekorten en bereidwilligheid;
gaan wij voorbij aan onze verantwoordelijkheid?
Om te leven voor het zelf en voor de ander,
heer en meester te zijn en te veranderen.
Van idealen taal en tekens,
en leven in de gevarenzones,
en het technisch vernuft met onze ruimtesondes.
Schieten wij onszelf in de juiste baan?
Onze omlooptijd en snelheid een ieder verschillend,
de taak van een ieder bindend.

Geloof en leven en het uiteindelijke goed,
dat onze doelen ons vervullen met goede moed.
Wordt het kostbare goed ons ontnomen?
Wij verbreden onze horizon.
De geestelijke waarden ons veelal ontbreken;
Wie staat klaar voor ons eeuwig goed?
Is het dat God Onze Ouder
onze rechtschapenheid ziet
en onze eerbied voor het leven
en onze welgevalligheid?
Het is de natuur dat zich opdringt
en datgene wat spontaan uit ons hart ontspringt.

De oorzaak van de dingen,
kernvragen die wij niet kunnen verzinnen.
Het leven als geheel te grandioos,
en taken en plichten die wij vervullen;
en van kernafval en het veelal bewaken
van ons kostbaar goed;
erfdeel van jaren met onze scholing opgedaan;
laat ons hart in liefde sneller gaan kloppen;
met Gods waarheid, goedheid en schoonheid
maakt ruimbaan.

Michael C. M. Jepkes
Zondag 15 April 2001