- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 17188
Die tevreden glimlach, die voor mij vast is bestemd.
Dat doorleefde lichaam, dat me zegt: "Ik kan niet meer."
Dat grenzeloos vertrouwen in Onze Lieve Heer.
Die onvoorwaardelijke liefde, die jij me altijd bood.
Die vredige berusting voor de naderende dood.
Die toegewijde zorg, die ik straks missen moet
Die moederlijke warmte die laat voelen: "Het is goed."
Afscheid nemen lieve moeder, dat doet heel veel pijn.
Hoe zal het leven zonder moeder zijn?
In mijn hart besloten, raak ik je nooit meer kwijt.
Ik houd van jou voor eeuwig en altijd.
Laat mijn hand maar los, je kunt nu rustig gaan.
Ik bewaar je glimlach, die zo altijd blijft bestaan.
Je lichaam mag nu rusten, nee je hoeft niet meer
Aanvaard nu maar de reis naar Onze Lieve Heer.
Dank je voor je liefde, die jij me altijd bood
Onvoorwaardelijke liefde is zelfs sterker dan de dood.
Je hoeft niet meer te zorgen, ik wens je goede reis
We zien elkaar ooit terug in het hemels paradijs
Afscheid nemen lieve moeder, dat doet heel veel pijn.
Hoe zal het leven zonder moeder zijn?
In mijn hart besloten, raak ik je nooit meer kwijt.
Ik houd van jou voor eeuwig en altijd.
Hans Cieremans
- Details
- Geschreven door: Plas- van Duyvenbode, Thea van der
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 6053
Galmend door de stille nacht
Vader liet hen ook daar binnen,
't Is een kind dat naar mij lacht.
Het gemis is daar verdwenen,
Pijn is daar vergaan als kaf,
Weg zijn al onze tranen, wenen,
Weg is ook het stille graf.
Zingend met DE VADER boven,
Daar waar GOD alleen er is,
Mag ik eeuwig U toch loven,
Zonder al dat aards gemis.
Altijd van Uw daden roemen,
Nooit geen boosheid angst of pijn,
Altijd Eeuwig Uw Naam noemen,
Wilt Gij ook mijn VADER zijn.
Thea van der Plas van Duyvenbode
Niet altijd zal ik klagen,God,
maar toch, waarom geeft U te dragen
dit lijden dat verteert tot op het bot,
dit onafwendbaar niet te keren lot,
al wat te wachten is breekt hier kapot,
wie hier nog blijft geloven lijkt een zot,
niet altijd zal ik klagen, God,
maar toch, waarom geeft U te dragen
die uitzichtloosheid met de open vragen,
of wilt U zó mij brengen tot
de dag waarop 'k met heel het hart mijn lot
U toevertrouw en niet meer klaag, o God?
Uit: Jan Mul: Soms zegt ze zomaar tegen mij: meneer
( een Alzheimer-ervaring)
Uitgave: Buijten & Schipperheijn Amsterdam
maar toch, waarom geeft U te dragen
dit lijden dat verteert tot op het bot,
dit onafwendbaar niet te keren lot,
al wat te wachten is breekt hier kapot,
wie hier nog blijft geloven lijkt een zot,
niet altijd zal ik klagen, God,
maar toch, waarom geeft U te dragen
die uitzichtloosheid met de open vragen,
of wilt U zó mij brengen tot
de dag waarop 'k met heel het hart mijn lot
U toevertrouw en niet meer klaag, o God?
Uit: Jan Mul: Soms zegt ze zomaar tegen mij: meneer
( een Alzheimer-ervaring)
Uitgave: Buijten & Schipperheijn Amsterdam
De tijden zijn verankerd in Gods plan,
wij leven in de ruimte ons gegeven,
maar zonder vragen is geen enkel leven,
de strijd en moeite; Vader weet er van,
er is een tijd van ongekend geluk,
van harmonie en vreugdevolle klanken,
voor elke bloem kun je je Vader danken,
leven en toekomst kunnen niet meer stuk,
er is een tijd van zorgen en verdriet,
van vragen die maar steeds op antwoord wachten,
waar het zó donker is in lange nachten,
dat zelfs het zicht op God geen licht meer biedt,
er is een tijd van aarz'lend verder gaan,
met steun en troost die anderen je geven,
in Gods gezin zul je niet eenzaam leven,
Hij is heel zuinig op je broos bestaan,
er is een tijd van wankel evenwicht,
waarvan Gods kracht je leven wil bevrijden,
Hij geeft de zege aan wie met Hem strijden,
de nacht gaat over in het morgenlicht,
er is een tijd waarin je weten mag
dat je zoals je bent op deze aarde,
kostbaar bent in Gods oog, van grote waarde,
Hij neemt je bij de hand van dag tot dag,
er is een tijd waarin je door Gods Geest,
een open brief voor anderen mag wezen,
waarin Gods kracht en liefde staan te lezen,
waardoor Hij elk gebroken hart geneest,
er is een tijd van biddend voorwaarts gaan,
van vol vertrouwen in de toekomst lopen,
de poorten van Jeruzalem staan open,
wie binnengaat geeft God een nieuw bestaan,
daar is de tijd waar alles goed zal zijn,
waar vragen niet meer onbeantwoord blijven,
waar God de zin van alles uit zal schrijven
en wij Hem prijzen op het tempelplein.
(te zingen op de melodie van Ps 116)
wij leven in de ruimte ons gegeven,
maar zonder vragen is geen enkel leven,
de strijd en moeite; Vader weet er van,
er is een tijd van ongekend geluk,
van harmonie en vreugdevolle klanken,
voor elke bloem kun je je Vader danken,
leven en toekomst kunnen niet meer stuk,
er is een tijd van zorgen en verdriet,
van vragen die maar steeds op antwoord wachten,
waar het zó donker is in lange nachten,
dat zelfs het zicht op God geen licht meer biedt,
er is een tijd van aarz'lend verder gaan,
met steun en troost die anderen je geven,
in Gods gezin zul je niet eenzaam leven,
Hij is heel zuinig op je broos bestaan,
er is een tijd van wankel evenwicht,
waarvan Gods kracht je leven wil bevrijden,
Hij geeft de zege aan wie met Hem strijden,
de nacht gaat over in het morgenlicht,
er is een tijd waarin je weten mag
dat je zoals je bent op deze aarde,
kostbaar bent in Gods oog, van grote waarde,
Hij neemt je bij de hand van dag tot dag,
er is een tijd waarin je door Gods Geest,
een open brief voor anderen mag wezen,
waarin Gods kracht en liefde staan te lezen,
waardoor Hij elk gebroken hart geneest,
er is een tijd van biddend voorwaarts gaan,
van vol vertrouwen in de toekomst lopen,
de poorten van Jeruzalem staan open,
wie binnengaat geeft God een nieuw bestaan,
daar is de tijd waar alles goed zal zijn,
waar vragen niet meer onbeantwoord blijven,
waar God de zin van alles uit zal schrijven
en wij Hem prijzen op het tempelplein.
(te zingen op de melodie van Ps 116)
- Details
- Geschreven door: Mulder-Brune, Suze
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3361
zoals enkelen zeggen dit te hebben beleefd.
Dan weet ik precies wat ze bedoelen
met: " 't Is net of de hemel je omgeeft".
Ik bid zo vaak "Laat U toch merken
dat U nabij bent, dicht bij mij".
Ik wil met 't gebed dan steeds bewerken
dat U toch luistert, "kom dichterbij".
Niet dat ik twijfel aan Uw almacht
ik gelóóf dat U steeds bij mij bent,
maar 't echt beleven geeft mij méér kracht
dan weet ik weer dat u mij kent.
Misschien is 't dwaas om dit te willen
ben ik ongeduldig U te zien.
Ik zou graag stoppen met die grillen
eens zal ik 't weten bovendien.
Maar wil mij één ding toch beloven,
als 't tijd is dat ik 't hier verlaat
laat mij dan toch nog steeds geloven
dat U die weg dan mét mij gaat.
Alleen te gaan die laatste schreden
dat is te zwaar voor ieder mens.
Houdt mij dan vast op al die treden
naar 't Vaderhuis, dat is mijn wens.
Zo kan ik leven zónder aanschouwen
omdat ik weet U grijpt mijn hand.
U omvat de handen van Uw getrouwen
tot in het eeuwig Vaderland.
Suze Mulder-Brune
19-06-2007
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 26833
loopt het huwelijk zo vaak stuk.
Wat God ééns samen heeft gebracht,
wordt soms zo makkelijk ontkracht.
Met veel verdriet en zoveel pijn,
van het niet meer samen kunnen zijn,
gaat ieder dan zijn eigen gang,
geheten in elkaars belang.
Binnen de circel van het leven,
moet een mens gelukkig zijn.
Een gezin van God gegeven,
leeft in vrede, geen venijn.
Geluk dat kan je enkel vinden,
als je de ander dat ook geeft.
Karakter moet elkaar verbinden,
voordat het ook God's zegen heeft.
Een huwelijk kent veel dimensies,
de moeite waard om voor te gaan.
Je incasseert de consequenties,
als het vertrouwen blijft bestaan.
Koester elkaars genegenheden,
toon respect laat zien aan God,
ook zwakke punten van 't verleden,
het is beslist geen zwaktebod.
Buiten de cirkel van het huwelijksleven,
is het gelukt toch soms van korte duur.
Met liefde en respect is veel te geven,
met dàt geluk sloop je de dikste muur.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Afscheid
- Hits: 4205
de andere kant van de ondergaande zon
daar waar de vogels de storm voorbij vliegen
en waar de horizon in het oneindige verdwijnt.
Vertel mij eens hoe het leven is aan
de zonkant van de blauwe hemel
en achter de schaduw van het eeuwige licht
daar waar de regens ophouden te bestaan
en waar een warme milde wind waait.
Vertel mij dat er geen angst bestaat
aan de andere kant van de zon
en dat ik zonder vrees op een waardige manier
afscheid kan nemen van mijn geliefden.
Vertel mij dat mijn ontbonden lichaam
zal versmelten en zich samen zal voegen
met de eeuwigheid en de ontbaatzuchtige
liefde van de koning van het licht
dan pas zal ik mijn aardse leven loslaten
en zonder angst mijn dood moedig aanvaarden.
Alice Lanting
De takken buigen huiv'rend in de wind,
in schemerdonker trekt de wereld dicht,
een boomblad blikkert in het late licht
en in zijn kleine nacht huilt zacht een kind,
van boven straalt in een gebleekte tint
het maanlicht uit een bijna vol gezicht,
gedachten rusten in een evenwicht
als in de stilte zich de mens hervindt,
God riep ons in het ritme van de tijd,
verloren zonen die in lompen gaan
brak Hij de broden tot de eeuwigheid,
op deze dag is Christus opgestaan,
de wolken wachten waakzaam op zijn tijd,
het open graf is nooit meer dicht gegaan.
in schemerdonker trekt de wereld dicht,
een boomblad blikkert in het late licht
en in zijn kleine nacht huilt zacht een kind,
van boven straalt in een gebleekte tint
het maanlicht uit een bijna vol gezicht,
gedachten rusten in een evenwicht
als in de stilte zich de mens hervindt,
God riep ons in het ritme van de tijd,
verloren zonen die in lompen gaan
brak Hij de broden tot de eeuwigheid,
op deze dag is Christus opgestaan,
de wolken wachten waakzaam op zijn tijd,
het open graf is nooit meer dicht gegaan.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 16717
nog vóór ons klein bestaan
neemt Hij in Christus Jezus
ons als zijn kind'ren aan,
wij mogen vast vertrouwen
op al wat Hij belooft,
Hij drukt van zijn beloften
het zegel op ons hoofd,
wat vuil is moet gewassen,
dat is toch heel gewoon,
met heerlijk helder water
wordt alles fris en schoon,
het water is het teken
van Christus' kostbaar bloed
dat zelfs het vuil van zonden
voorgoed verdwijnen doet,
de Geest wil ons steeds leren
te leven uit het Woord,
Hij brengt al wat wij bidden
bij God die naar ons hoort,
de Heil'ge Geest wil wonen
in 't hart van groot en klein,
wij zijn gedoopt en zullen
daarom nooit eenzaam zijn.
God plaatst de wereld in de tijd
die deelbaar ons wordt toegemeten,
waar liefde als het licht zich spreidt,
spontane lach van zorg bevrijdt,
waar tranen vloeien wereldwijd,
verdriet het hart in stukken snijdt,
God plaatst de wereld in de tijd
die deelbaar ons wordt toegemeten,
wie hier nog vraagt zal eenmaal weten
't waarom van de verborgenheid,
Gods trouw omvat de eeuwigheid,
Hij plaatst de wereld in de tijd.
die deelbaar ons wordt toegemeten,
waar liefde als het licht zich spreidt,
spontane lach van zorg bevrijdt,
waar tranen vloeien wereldwijd,
verdriet het hart in stukken snijdt,
God plaatst de wereld in de tijd
die deelbaar ons wordt toegemeten,
wie hier nog vraagt zal eenmaal weten
't waarom van de verborgenheid,
Gods trouw omvat de eeuwigheid,
Hij plaatst de wereld in de tijd.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 7045
van leegte, vol herinneringen,
omdat je bij mij bent, maar er niet bent,
omdat je bij mij hoort, maar mij niet kent,
om het verlies van delend sentiment,
omdat dit machteloze nimmer went,
vaak huil ik om jou in een stil moment
van leegte, vol herinneringen,
zoveel waarin we samen gingen
en nu: welhaast een levend monument
door stille afbraak van jouw aardse tent,
vaak huil ik om jou in een stil moment.
- Details
- Geschreven door: Belt, Mieke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 6330
Wie hoort mijn geroep?
dat verdwijnt in de duisternis.
Wie begrijpt mijn verdriet?
dat verdwijnt in vergetelheid.
Wie verstaat mijn eenzaamheid?
die verdwijnt in ontwetendheid.
Wie luistert naar mijn verhaal?
zonder oordeel of een preek.
Wie ziet mijn angst en pijn?
zonder medelijden te hebben.
Wie heeft een beetje begrip?
dat is wat ik bedoel,
God, bent U dat misschien?
en mijn zielsverwanten hier op aarde?
Zoals de bloemen aan de zon zich warmen,
zo mogen wij ons voelen in uw huis,
U sluit ons altijd in uw open armen,
waar is het beter dan bij Vader thuis?
Hier willen wij met U de reis beginnen,
voor ons ligt het nog onbekende land,
wie op U ziet brengt U er veilig binnen,
geen hand is vaster dan uw Vaderhand.
*******************************
Heer zegen hen, uw goedheid kleurt de morgen,
U bent de vaste grond waarop zij staan,
laten ze aan uw hand in angst en zorgen,
hun weg onder uw open hemel gaan.
Heer, laat ze bloeien in uw licht en leven,
vruchtdragen als de wijnrank aan de stam,
wil hier 't begin van al uw vreugde geven,
dat uitloopt op de bruiloft van het Lam.
De eerste twee coupletten kunnen door het bruidspaar - of een solist of koor namens hen - worden gezongen. De laatste twee coupletten kunnen door de gemeente het bruidspaar worden toegezongen.
zo mogen wij ons voelen in uw huis,
U sluit ons altijd in uw open armen,
waar is het beter dan bij Vader thuis?
Hier willen wij met U de reis beginnen,
voor ons ligt het nog onbekende land,
wie op U ziet brengt U er veilig binnen,
geen hand is vaster dan uw Vaderhand.
*******************************
Heer zegen hen, uw goedheid kleurt de morgen,
U bent de vaste grond waarop zij staan,
laten ze aan uw hand in angst en zorgen,
hun weg onder uw open hemel gaan.
Heer, laat ze bloeien in uw licht en leven,
vruchtdragen als de wijnrank aan de stam,
wil hier 't begin van al uw vreugde geven,
dat uitloopt op de bruiloft van het Lam.
De eerste twee coupletten kunnen door het bruidspaar - of een solist of koor namens hen - worden gezongen. De laatste twee coupletten kunnen door de gemeente het bruidspaar worden toegezongen.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4199
maar liefdevol
heeft hij gezwoegd
om anderen te geven,
nu zijn ze zacht
en beven,
de akker is geploegd,
de oogst weet hij
in Vaders vaste handen.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 10194
Uiterlijk zenuwachtig,
Maar innerlijk heel rustig
Stond ik daar in een mooi pak.
Ik knielde voor het altaar
Boog mijn hoofd voor God,
Mijn Heiland en Schepper.
De voorganger stelde mij op m'n gemak.
Zei zacht: je doet het maar een keer:
Ja zeggen, tegen God, de Heer.
Met mijn hoofd gebogen
Kwam het water over mij heen.
Ze hebben niets teveel gezegd:
Je voelt God daar heel dichtbij.
Een gezang werd ingezet
Buiten zag ik een regenboog.
Na de doop droeg ik een gedicht
Voor over geloof, hoop, liefde.
Tranen druppelden in mijn hart,
Ik ging een nieuw leven bouwen.
Een leven met God als bouwsteen.
Het is nu al weer jaren geleden,
Maar ik bouw nog steeds aan mijn leven.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Angst
- Hits: 5638
van mijn angst en levenspijn?
Moet ik soms het ergste vrezen,
of heeft u een medicijn?
Moet ik naar de apotheker
voor een poeder, prik of pil?
Angst en pijn maken onzeker.
Dat is wat geen mens toch wil."
Ik kreeg een drankje voorgeschreven
tegen onrust en verdriet.
Maar op vragen van het leven
geven drankjes 't antwoord niet.
Drankjes, vast heel knap gebrouwen,
tegen angst en tegen pijn.
Bieden niet een echt vertrouwen
voor de langere termijn.
Drankjes, poeders, pillen, prikken,
maar geen plaats voor het geloof,
maakt de mensen die ze slikken
ziende blind en horend doof.
Ja, een arts en medicijnen,
die verlichten soms de pijn.
Maar wil levenspijn verdwijnen,
moet je bij een Ander zijn.
Ga met al je levensvragen
naar de Goede Vader toe.
Als je valt zal Hij je dragen
ook al ben je nog zo moe.
Hij geneest de levenspijnen,
angst, paniek en wat niet deugt.
En je ziet de zon weer schijnen,
levensangst wordt levensvreugd.
Hans Cieremans
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 8558
zie
hier>>>>>>
- Details
- Geschreven door: Muermans, Erna
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3790
straalt uit en wenkt
het verdriet laat ze
achter haar liggen
zij kijkt vooruit
maakt zelf haar gewaad
zij staat omringd
met rood fluweel
de rug gekeerd naar dat
waarin zij zichzelf niet herkent
Erna Muermans
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Afscheid
- Hits: 13954
alleen jouw mooiste foto aan de wand
jouw bloemen zijn gedroogd en verflenst
met weemoed vervulde ik je laatste wens.
Ik heb veel geschreid en veel gebeden
mijn verdriet is lang nog niet geleden.
Je was te uitgeblust om iets te vragen,
te ziek,om over pijn te klagen.
Doch de angel die mij het meeste stak
was toen jouw minieme hoop op leven brak
alleen jouw hand die rustte in mijn hand.
Zo eens begon- zo brak weer- onze liefdesband.
'k weet niet, mijn liefste als je mij nu hoort
als je daar blijft wachten aan de hemelpoort.
Maar onze liefde zal wel verder reiken
dan hemel en aarde die ons van elkander scheiden.
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 25396
een dag van vreugde en feest
Jullie wilden samen trouwen
al jarenlang een stel geweest
Nu geen vriendje en vriendin meer
jullie zijn nu man en vrouw
Want vandaag klonk jullie jawoord
"Ja mijn lief, ik hou van jou".
In goede en in slechte tijden
aan elkaar je trouw beloofd
Samen geknield om Zijn zegen
Om Zijn Licht dat nimmer dooft.
Van harte bid ik jullie toe
Heer dat Uw zegen op hen daal
Dat zij Heer, U mogen loven
Heer, dat Uw gunst ook hen bestraal!
Lineke Huisman
De witte tafel roept tot leven,
komt, zondaars in scharlakenrood,
wie zich aan Christus overgeven,
wast Hij hier sneeuwwit in zijn dood,
het brood dat wij hier zichtbaar breken.....
kom, neem en eet, er is genoeg,
proef blij met hart en mond het teken
van 't lichaam dat de zonden droeg,
de wijn die wij bloedrood zien vloeien.....
kom, neem en drink uit overvloed,
wat zwak is mag hier krachtig groeien
door 't eens voorgoed vergoten bloed,
het Woord dat wij hier mogen horen,
de tekenen van brood en wijn......
Goddank, wij zijn opnieuw geboren
om levend voor de Heer te zijn.
komt, zondaars in scharlakenrood,
wie zich aan Christus overgeven,
wast Hij hier sneeuwwit in zijn dood,
het brood dat wij hier zichtbaar breken.....
kom, neem en eet, er is genoeg,
proef blij met hart en mond het teken
van 't lichaam dat de zonden droeg,
de wijn die wij bloedrood zien vloeien.....
kom, neem en drink uit overvloed,
wat zwak is mag hier krachtig groeien
door 't eens voorgoed vergoten bloed,
het Woord dat wij hier mogen horen,
de tekenen van brood en wijn......
Goddank, wij zijn opnieuw geboren
om levend voor de Heer te zijn.
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5145
en open de deur van het heden
demp de sloot met al die oude koeien
en creëer een solide brug die je naar
de overkant zal brengen waar de
toekomst leeft en woont en op je wacht.
Gooi de oude sleutel van het verleden weg
en ontvang de nieuwe glimmende sleutel
van de toekomst en open zonder aarzeling
de pas geschilderde deur van het heden
daarachter schijnt de eeuwige zon
die speciaal voor jou in kracht is toegenomen.
Het leven lacht je toe en je tranen worden
gedroogd, de pijn slaat op de vlucht en
de regen in je hart en ziel verdwijnen
en de zon zal weer voor jou gaan schijnen.
Kijk niet meer om, het verleden is afgesloten
stap met opgeheven hoofd het heden binnen
de toekomst ontvangt jou met open armen
de zon zal je steunen en kracht en warmte geven
want je bent van harte welkom in je nieuwe leven.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 5613
en in de hoeken van zijn geest
hielden illusie, verslaving en
ontgoocheling zich schuil.
Hij bezat een eenzaam hart
leefde in een mistige wereld
van eenzaamheid, angst en
pijn en verdriet.
Hij liep door donkere straten
en de najaars storm gierde
langs de hoeken van zijn geest.
De lichtjes die werden aangereikt
werden door hem gedoofd
de handen die werden aangeboden
sloeg hij fel van zich af.
Er was niemand die hem kon bereiken
hij was stuurloos en dreef af naar
de onderstroom van de eenzaamheid
al zijn dromen waren vervlogen
en zweefden als demonen aan hem voorbij.
Zijn verloren eenzame hart ging
ten onder in zijn zoektocht naar
heling en een w
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 20846
worden twee ringen in elkaar geweven.
In de liefde waarvan je hart zo zingt,
ontdek je de gouden kleur van leven.
Maar de liefde in je hart ontloken
is soms zo kwetsbaar, gaat zo kapot
wanneer het niet nog ongebroken
zijn schuilplaats vindt in 't hart van God.
Met handen nog zo open voor het leven
raak je de ander aan in een teer gebaar.
De kracht van liefde ligt in het geven.
In Gods handen is de Liefde waar.
Maar 't verlangen dat in je hart mag groeien
heeft bescherming nodig van Zijn wil.
Opdat je in de Liefde die dan zal bloeien
het hart van Gods verwachting deelt.
Ronald Lammers
Een verlovingsgedicht