- Details
- Geschreven door: Pieterman, Abigaïl
- Categorie: Tijd
- Hits: 3970
Soms beleef ik onbewust veel
zelfs zo erg dat ‘t langs me heen vliegt
dan denk ik er geen moment aan
dat de seconden verder gaan.
Soms wilde ik dan wel héél graag
dat één seconde zou stilstaan…
en ik bewust kan genieten
van wat ik op een dag meemaak.
Soms lijkt m’n hoofd vol te zitten
met alles wat ik nog moet doen.
Dan wilde ik wel dat één dag
oneindig veel seconden had.
’t Is goed… dat seconden bestaan
en onverhinderd verder gaan
want zouden deze eens stil staan
dan zou er ook geen tijd meer zijn.
Wel zet het ons er steeds bij stil
dat op Zijn tijd de aardse tijd
zal overgaan in d’ eeuwigheid
waar geen seconde wordt gekend.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2269
op elke pagina wordt meer geloof gegeven.
Geloof kan men niet leren, u krijgt het mee,
de ziel krijgt u van God, niet van een fee.
Nu ik ouder word, pak ik mijn levensboek
door God geschreven, raakt zo nooit zoek.
Hij leest met mij mee en wijst op woorden
die nu nog naklinken als mooie akkoorden.
Elke dag lees ik nu in het levensboek
soms heel stilletjes in een hoek
een andere keer lees ik iets voor
zo gaat mijn leven in een ander door.
Iedereen krijgt van God een levensboek.
Er zijn mensen die raken zichzelf zoek,
willen niets meer van hun Schepper weten
toch worden zij niet door Hem vergeten.
Wilt u ook uw levensverhaal weten
of denkt u: God is mij toch vergeten.
Ga dan uw hart eens binnen en merk:
mijn hele leven is Gods werk.
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2211
Wat zou het toch hopeloos zijn in ons leven
Als wij alle hoop zouden hebben opgegeven
Geen lust en hoop meer te hebben in morgen
Gebukt blijven gaan onder moeite en zorgen.
Maar gelukkig mogen we altijd hopen op God
De Allerhoogste, die bewogen is met ons lot
Op Hem mogen we steeds blijven hopen
Ook al is het vaak in ons leven misgelopen.
Hoopt op de Heer, Zijn rijk zal eens komen
Hij heeft ons in Zijn liefde aangenomen
Hoopt op Hem, Hij zal ons het leven schenken
Hij zal nooit vergeten om aan ons te denken.
Hij wil ons het paradijs doen binnen gaan
Voorgoed zal de boze worden weerstaan
Op die toekomst mogen we hopen en geloven
Hoe dat zal zijn gaat ons verstand te boven.
Er is hoop en we hebben een zalige toekomst
We mogen vooruit zien naar Jezus wederkomst
Wat een grote blijdschap zal dat eens geven
Wanneer wij voor eeuwig bij God mogen leven.
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2885
Kom, Zuidenwind, verwarm mij dat ik diep van binnen
de kracht ontvang om vrolijk voort te gaan.
Wil m' in mijn hart met troost en liefde winnen,
als nieuw, herboren, voor Gods troon te staan.
Wanneer Uw warmte in mijn leven binnenkomt
en ik gewonnen ben, mij in uw trouw mag geven,
dan weet ik dat het verdriet in mij verstomt
en kan 'k in vreugde met U verder leven.
Kom in mijn hart, wind van Gods Geest
die mij geplaatst heeft in een diep vertrouwen,
bij U ben ik toch steeds bewaard geweest.
Doorwaai mij, Geest van God, doorwaai mijn ziel,
leer mij steeds weer op U te bouwen.
Leer mij geloven dat ik nimmer uit Uw handen viel.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 2443
Als ‘s morgens, de wekker gaat
en ‘k ben nog lang niet wakker,
mijn hoofd niet naar werken staat,
bloeien reeds de bloemen op de akker.
Ik hoor het nieuws en denk verbolgen;
"Is dit een dag om op te staan?"
Mijn gedachten kan ik nog niet volgen.
En..., ik zie een bloeiende geranium staan.
In een lange file sta ik te wachten,
in somber, druilerig weer.
Ieder mens staat in sombere gedachten.
En..., in ‘t park bloeien de hyacinten weer.
Het werk wil deze dag niet slagen,
wat ik goed wil, wordt verknoeien.
Buiten loeit de wind met felle vlagen.
En..., in de tuin zie ik seringen bloeien.
Als ik thuis, uit wil rusten na deze dag,
wordt ik eindeloos boos,
bij ‘t doornemen van ‘t financieel verslag.
En..., in de tuin zie ik de eerste roos.
‘s Avonds, als ik ter-ruste ga
en alles van die dag bij name noem,
dank ik U Heer, voor Uw gena
en..., voor het bloeien van een bloem.
12-04-‘91
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2084
dat je naast
jezelf ligt in de
avondzon en
het warme licht
eeuwig kon bestaan?
Geloven is niet vreemd.
Iedereen gelooft,
vaak in zichzelf,
maar velen in God,
want je ligt alleen
naast jezelf als
je gelooft in
een hogere Macht.
De avondzon
geeft je leven
die mooie warmte
waar je naar verlangt.
Van geloven
in de Almachtige
gaat een bloem
bloeien in je hart.
Er gaat iets moois
bloeien in je leven.
Geloven is een
verbond met God
dat nooit door
Hem wordt verbroken.
Wees er zuinig op.
- Details
- Geschreven door: Pieterman, Abigaïl
- Categorie: Tijd
- Hits: 4528
Moet ík zien op de toekomst van mijn leven?
Op alles wat U mij wel/niet zult geven?
Zegt U zelf niet: "Geef je tijden in Mijn hand,
Ik zal je voortleiden naar ’t eeuwige land?"
Moet ík een antwoord op mijn vragen weten?
Twijfel en onzekerheid maar vergeten?
Wat je ook bezighoudt: zoek Mijn aangezicht,
Want Ik wil je steeds voorgaan met Mijn heillicht!
Heere, zouden wij zelf dan nog veel móeten?
Als U vraagt om te zitten aan Uw voeten?
Als U zelf ons steeds een antwoord wilt geven
In alle omstandigheden van ’t leven?
Wacht, wacht… op de Heere Zelf, wacht op Zijn tijd!
Als we zien op Hem raken we zorgen kwijt!
Hoe de weg in de toekomst dan ook zal gaan
Als wij de weg niet weten gaat Hij vooraan.
Hij baant een weg zelfs door de wildernis heen,
Hij wijst de weg ook als ons het moeilijk scheen!
Als wij ons geheel overgeven aan Hem
Zullen wij Hem volgen, luist’rend naar Zijn stem.
Moet ík zien op de toekomst van mijn leven?
Op alles wat U mij wel/niet zult geven?
Mijn antwoord is: "Ik geef mijn tijd in Uw hand…
want U zult mij leiden naar ’t eeuwige land."
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Tijd
- Hits: 3383
een pracht van klokje hebben staan?
Die net zoals bij ons beneden
elk uur zijn slagen zal doen slaan?
God ziet de tijd toch heel erg anders
dan wij, in 't drukke mensbestaan?
't Is eigenlijk niet te bevatten
als wij daar even stil bij staan.
Hij ziet één dag als duizend jaren
en duizend jaren als één dag.
Een ingewikkelde gedachte,
doch iets waarvoor je danken mag.
't Blijkt hier dat God Zijn tijd besteed
- met Woorden vol van liefdeblijk -
aan 't lonken van Zijn volk op aard'
voor Zijn toekomstig Koninkrijk.
Ik denk dus 't antwoord al te weten,
al blijft het gissen naar Zijn tijd,
maar Hij zal vast geen klok doen horen
want God leeft van de eeuwigheid...
- Details
- Geschreven door: Ramaekers, Maria-overleden 23-02-2019
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2025
toch aanwezig in het menselijk hart
Soms verscholen in de holen
of verborgen in de zorgen,
toch aanwezig in de pijn
van het menselijk zijn.
Stil... genadig als een Vader
steeds barmhartig openhartig
als een levende fontein,
verblijf Ik in het menselijk zijn
Geen verwarring of verstarring
maar open klaarheid in volle waarheid
voor de mens in zijn gemoed
als hij zich voedt
met Mijn Woord,
met Mijn gedachten,
met de zuiverheid van Mijn Bloed.
Niet verdwenen... niet vergrijzend
maar steeds groeiend, openbloeiend
in het menselijk hart,
steeds waarachtig en aandachtig
overwegend en vergevend
verheerlijkt door Mijn Naam
in het menselijk bestaan,
wordt de mens in zijn gemoed
als hij Mijn H. Hart in zich herleven doet.
Volledig ontvouwd door Goddelijke hand
gestuwd en gelouterd door Goddelijke band,
bezinnend beminnend,
niet langer gebroken
doch als een bloem ontloken,
geurend en teder
zoet en heerlijk als wijn,
ontdaan van alle minnepijn
onbegrensd en onvermoeid
in de opgang naar het geestelijk zijn
is de mens
als Ik in hun kind-zijn
de levensbron mag zijn
29.12.1994
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2985
ik riep U van mijn jeugd af aan
maar na mijn bede op Uw Woord
voeld' ik mij vaak zo onverhoord.
'k Had in mijn hart wel plaatsgemaakt
maar U had mij nog niet geraakt
al wist ik reeds van 't houten kruis
ik voelde mij nog lang niet thuis.
Ik dacht zoveel te moeten doen
probeerde 't ook met goed fatsoen
maar 'k voelde mij toch echt niet vrij
want 'k liep steeds aan Uw Woord voorbij.
U zei, geloof maar als een kind
dat steeds opnieuw de weg weer vindt
de weg die 'k baande door het kruis
pas dan voel jij je eeuwig thuis.
Ja Heer, ik wist van Uw bestaan
maar 'k ben U steeds voorbij gegaan
totdat U mij die woorden zei
Toen pas voeld' ik mij Vrij...
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1919
en vreugd en leed wil delen,
zo'n vriend is een getuigenis,
een weldaad voor velen.
Een vriend, die ieder mens waardeert,
altijd klaar staat voor een ander,
wordt door iedereen gewaardeerd,
is een voorbeeld voor een ander.
Zo'n vriend is een mens,
een mens, die God wil gedenken,
omdat hij leeft naar Zijn wens,
aan anderen aandacht te schenken.
Hij is vriend, een vriend van God,
Die in die mens de rede vond,
niet te handelen naar Zijn gebod,
maar gedenkt, Zijn eeuwig verbond.
12-03-‘87
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 2910
dat het volmaakt was
op onze aarde, het was
toen één groot paradijs.
Adam wist wat goed was
en omdat hij niet wist wat
slecht was, deed hij dat ook niet.
Toch kwam ook de zonde
in het paradijs binnen gekropen,
opeens was het paradijs verleden tijd.
Adam bekeek de dieren
niet meer als deel van
zijn samenleving, neen,
zij werden een bestanddeel
van zijn levensonderhoud.
De aarde was goed toen
het nog een paradijs was,
de dieren konden leven
naast de mens en tussen het groen.
Nu vormt de grote mond
van de mens de grootste
bedreiging van de flora en de fauna.
Woorden moeten daden worden en
daden moeten goed gepraat worden
door woorden die de daadkracht missen.
Er was een tijd dat de aarde
een paradijs was en deze tijd
ligt ver achter ons, en alleen
God weet hoever die tijd voor ons ligt!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 3685
Mijn vader is zeer eigenwijs
hij weet écht alles beter
het maakt niet uit waar het om gaat
hij denkt het weer te weten.
Verbaasd kijk ik naar zijn gedrag
soms wil ik adviseren
dan wordt hij boos en schreeuwt heel hard
je hoeft me niks te leren.
Hij vindt dat hij het zelf wel kan
hoopt op twee rechterhanden
hij geeft nooit toe dat iets niet gaat
en knarst dan met zijn tanden.
Maar in zijn hart, diep binnenin
voelt hij zich vaak verdrietig
hij wil zó graag de beste zijn
juist dat maakt hem zo nietig.
Jezus heeft mijn vader lief
kijkt dwars door het gemopper
de eigenwijsheid wuift Hij weg
het schreeuwen laat Hij stoppen.
Hij breekt door alle dwarsheid heen
ook door het beter weten
Zijn woord heeft nu de overhand
soms hoor ik nog wat kreten.
Maar nu brengt hij het bij de Heer
eigenwijs en toch onzeker
nederig zijn valt hem niet mee
maar het gaat inmiddels beter.
Hij schreeuwt nu al iets minder hard
en luistert zelfs naar mij
geeft toe dat hij niet alles weet
en ik… ik ben zeer blij!
Eindelijk…!
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2681
Ik heb laatst een briefje naar "Spoorloos" geschreven,
omdat ik mijn Vader zo mis.
En Hij is onmisbaar in 't dagelijks leven,
maar ik weet echt niet waar of Hij is.
"Kunt u misschien uw Vader beschrijven?"
vroegen ze bij de t.v.
"En weet u misschien waar of Hij kan verblijven?"
Ik zei: "Ik heb wel een idee."
"Mijn Vader is zorgzaam en is altijd bij me.
Hij kent al mijn komen en gaan.
Hij is eeuwig trouw en kent al mijn geheimen
en toch zie ik Hem dan niet staan.
Hij woont in de hemel, maar ik kan u niet zeggen,
waar die hemel dan is.
Helpt u mij, zodat ik uit kan leggen
waarom ik Hem vreselijk mis."
"Spoorloos" hielp mij toen mijn Vader te zoeken.
Dat kostte behoorlijk veel stress.
Eindelijk vonden ze tussen de boeken
een boek leidend naar het succes.
Dat boek heette "Bijbel", vol met verhalen
van wie mijn Vader echt was
Wat was dat mooi, 'k begon steeds meer te stralen,
naarmate ik meer en meer las.
Zo heb ik dus mijn Vader gevonden.
Ik liep Hem gewoon steeds voorbij.
'k Heb nooit goed gekeken, toch droeg Hij mijn zonden.
Hij was er al altijd voor mij.
Bent u misschien ook op zoek naar uw Vader
Lees dan in de Bijbel waar staat
Hoe u bij Hem komt steeds nader en nader
met altijd gewenst resultaat.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2319
te stuiken voor de hemelpoort.
Alsof daar stapels vragen liggen
die nimmer door Hem zijn verhoord.
Put dan maar troost uit 's Heren Woord
waar duid'lijk staat geschreven,
zoek eerst het Koninkrijk van God
en al het and're zal Hij geven.
God hoort hier onze beden wel,
Hij zal geen enk'le vraag doen stuiken,
maar echter op Zijn tijd en wijze
zal Hij ons 't antwoord doen ontluiken.
Al lijkt een schreeuw naar d' Allerhoogste
hier soms een bede - weggelegd -,
vertrouw dan maar op 's Heren Woord,
Hij heeft ons 't antwoord reeds voorzegd.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2508
ontvankelijk bouwen
aan een toekomst
die toegankelijk
voor het oprapen ligt.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 2139
Als ik mijn handen uitsteek,
neemt Gij ze liefdevol in de Uwe!
Als ik mijn handen ophoud,
vult Gij ze met Uw liefde en gena!
Als ik mijn handen vouw,
luistert Gij geduldig naar mijn gebed!!
Dus,... anders dan danken kán ik U niet!
23-09-‘08
- Details
- Geschreven door: Ramaekers, Maria-overleden 23-02-2019
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1942
in het Eden
uit het verleden.
Het verleden leert ons
volgens Uw liefdewet te leven
Als iedereen daar naartoe kon streven
vanuit Uw Goddelijke gloed,
dan wordt de hele wereld zoet,
en hebben wij eindelijk
VREDE.
Een wondere wereld van liefde
ligt open voor ieder mensenhart
en ligt voor het grijpen
indien zij willen kijken
en leren begrijpen
doorheen Mijn Woord
hoe zij in de wereld,
het Paradijs van Eden,
heden tot hun rijk kunnen maken,
zoals het hoort
De wondere wereld van Eden
in het heden, hier en nu,
ligt niet verdoken,
maar is reeds ontloken
in menig mensenhart..
Het ligt open,
met als parkwachter Mijn H.Geest,
Mijn Geest van waarheid en liefde,
Mijn Geest van geduld
Mijn Geest die doorheen Mijn tuin van Eden
verlangt
de totale mensheid te leiden naar vrede.
De verzamelplaats ligt in het hart;
de tuin van iedere mens
huidskleur of stand
is onbegrensd
Een tuin met zonovergoten paden
en stapels vruchten
die helaas rotten,
omdat zij niet worden geconsumeerd
daar velen, bewust of onbewust
Mijn Eden ontvluchten
Men is wantrouwig, o zo dom
om de ware spijzen van het leven te negeren
en onbenut te laten;
om zich te kunnen verzadigen
aan verlokkende spijzen,
die zoet smaken in de mond,
maar bitter in het hart,
daardoor ongezond.
Verzadig u aan de rijpe vruchten
van Mijn wijngaard
zij worden gratis gegeven;
brengen inzicht in het leven
en troost in verdriet.
Zij schenken het hart,
de Goddelijke kracht
om te kunnen herleven
vanuit een nieuwe start.
16.7.1994
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3043
Ik overdenk de dingen van het leven
en nu ik vaak in het verpleeghuis ben
zie ik daar veel mooie dingen gebeuren,
die ga ik delen en klim weer 'in de pen'.
Ik zie een kamer met beperkte mensen,
de één fungeert als oog, de ander als hand.
Zij houden elkaars welzijn in de gaten,
maar wat zij doen, haalt nooit de krant.
Een man die niet kan praten, snijdt
de appel van zijn buurvrouw in stukken
en ook haar brood snijdt hij klein
zodat zij zich niet zal verslikken.
Een kerel met één been maakt grapjes
brengt humor, met zijn tandeloze lach
een blinde vrouw breit aan een sjaal
terwijl haar buurvrouw voorleest, elke dag.
Ik denk: wie is er nu eigenlijk beperkt?
Hier in 't verpleeghuis hebben ze begrepen
hoe het in het leven prettig werkt:
wat jij niet kunt, kan ik, en doe het even.
Hun bereidwilligheid elkaar te helpen
schijnt als een zonnestraal mijn leven in.
Zo Hand of Voet of Oog zijn voor een ander
geeft volgens Jezus aan je leven zeker zin.
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer mijn stille tranen vloeien,
uw hand zien die mijn leven leidt,
zodat ik dichter naar U toe mag groeien,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer ik zoveel heb te vragen,
uw troost verstaan, maak mij bereid,
mijn oog op U te richten in mijn klagen,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer mijn handen stil zich vouwen,
de rust van uw geborgenheid,
ervaren in het vast op U vertrouwen,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer het donkert in mijn leven,
zien op uw licht dat mij bevrijdt,
en mijn bestaan verrassend wil omgeven,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer de nieuwe dag gaat rijzen,
uw goedheid en uw majesteit,
uw trouw en liefde in mijn loflied prijzen.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Tijd
- Hits: 4337
http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/147-kon-ik-nog-maar-even
Moeder, als u eens wist
wat er is gebeurd
in de tijd
nadat u bent heengegaan,
dat op uw verjaardag
in uw dochter
een dichter is ontstaan
die schreef over uw leven,
moeder,
kon ik nog maar éven
vertellen hoe het is gegaan.
Als u eens wist
dat u in mijn bundel stond,
ik zou zo graag weten
hoe u dat vond
maar ik denk dat u
als zeer bescheiden vrouw
hoofdschuddend zeggen zou:
“Nee kind, te veel eer.
en je weet wie roemt,
die roeme in de Heer”.
Gepubliceerd in "Geloofsvreugde" (2013)
- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Tijd
- Hits: 4128
een vlokje sneeuw
dat door de vingers glijdt
Wat is de tijd
een dag, een jaar, een eeuw,
in 't licht der eeuwigheid
Wat is de tijd
die welbesteed
aan God wordt toegewijd?
tot troost bij leed
tot geven steeds bereid?
't Bezit dat wij vergaarden
in onze tijd op aarde,
verliest zijn zin en waarde
straks in de Eeuwigheid!
- Details
- Geschreven door: Brinkman, Joanne
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3884
Het dierbaarste van ons hart verloren.
Verdwaald tussen vreugde en verdriet
Door duistere nachten, ochtendgloren.
Hoe vaak nemen we van iemand afscheid
Als een onverbiddelijk eindstation.
Een overheersende intense droefheid
Maakt van ons hart een bastion.
Wanneer mijn tijd is gekomen
Ik het aardse leven achter mij laat.
Weet ik dat ik word opgenomen
In de hemel, de eeuwige dageraad.
In Christus, mijn Heer zal ik alles dragen.
Groot mijn hoop op de Vader wiens
Kracht en bijstand ik mag vragen.
Mijn afscheid zal zijn: 'tot ziens!'
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 3164
Vandaag tenminste, als ik niet
Let op de kwalen die ik altijd heb
Want die zijn al van gisteren.
Vaak vraagt men aan mij
Hoe het met me gaat, en
Zeg ik dat het vandaag
Best goed met mij gaat.
Met hun gaat het niet zo.
O. die jicht en het hoofd
Daarbij ook nog eens die kou.
Nee, met hun gaat het niet.
Hoe doe jij dat toch?
Zo ziek en toch opgewekt.
Ik bid met God elke dag
En Hij geeft mij de kracht.
Kracht om in te zien dat
Gisteren verleden tijd is,
Vandaag realiteit en voor
Morgen is het te vroeg.
Hoofdschuddend lopen ze verder,
Want van bidden word je niet beter.
De jicht blijft en ook de kou wordt
Niet warmer, die man spoort niet.
Ik zeg dan altijd dat God mijn
Hart elke dag schoonmaakt
Door alleen maar te luisteren,
Even denk ik niet aan de kwalen.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 2083
"Och, ik red me wel,
maak je om mij geen zorgen!".
"Is 't verkeerd als ik stel,
dat jij je verdriet hebt verborgen?"
"Nee, 't doet me niets,
laat hen hun gang maar gaan!"
"Is er toch niet iets,
waarmee men jou "in de kou" laat staan?"
"Ik ben het vergeten,
ik wil er niet meer over praten!"
"Toch wil ik je gevoelens weten,
voor je, in stilte, er om gaat haten".
"Laat me alleen,
ik wil 't liever stil verwerken".
"Oké, ik ga heen,
als je me nodig hebt, laat 't me merken".
"Ik trek me van geen mens iets aan,
ik ga mijn eigen gang".
"Toch kun je niet álle problemen aan,
ben je voor eenzaamheid bang".
Met woorden zeggen we zoveel,
zijn we zo stoer, zo sterk.
maar, tussen de woorden hoor je reëel,
wat je oppervlakkig niet merkt.
Met je gehoor hoor je ieder woord,
in een klank die je verwart.
Maar, als je de wérkelijke inhoud hoort,
luister je met de oren van je hart.
Dan hoor je de echte klacht,
zoals je een klacht ook horen moet,
zo je ook zélf van mensen verwacht,
dan keurt ook God jouw liefde goed.
06-04-‘96