- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Tijd
- Hits: 4100
met herinneringen in ons plakboek gekleefd
- kleine details die we zomaar zijn vergeten
en de mooiste die nog graag worden herleefd.
Breekt er een nieuwe tijd aan in ons leven
of zal alles bij het vertrouwde blijven staan?
Gaan wij nieuwe toekomstplannen smeden
en verkennend op onbekende wegen gaan?
Maar het doel ligt niet altijd in onze handen
hierboven is iemand die weet hoe het moet
Zijn wil regelt en legt ons soms aan banden
en Hij is het die ons het juiste beslissen doet.
Niet iedereen krijgt dezelde duur in het leven
soms is het te kort, voor anderen dan weer lang
voor de Heer is die tijdspanne om het even
wat wij aan liefde geven is echter van belang.
Hij stelde het klokje in ons hart in om te tikken
van begin tot einde is het precies ingesteld
daarom mogen wij ook geen minuut verspillen
onze dagen worden naar onze inzet ooit geteld.
Dat aan iedereen, Heer, tijd wordt gegeven
met inzicht, hoe wij voor U komen te staan
- ook verdwaalden, nog krijgen Uwen zegen
om op die grote dag glorierijk voor U te staan!
.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 3901
Vandaag is het de dag dat mijn moeder verjaart.
Helaas is ze niet meer bij ons hier op aard.
“Nu blijf ik bij U voor altijd,
God die mij troost, die bij mij zijt”.
Deze strofen komen in mijn gedachten
op de straatweg Groningen – Drachten.
Ik ben onderweg op de fiets naar Zuidhorn
waar moeder vertoefd heeft in een woonvorm
voor dementerenden wel te verstaan.
Wat tref ik daar vanmorgen aan?
Zou mevrouw x me nog kennen deze keer?
Zie ik mevrouw y nog eens weer?
Wie zou er dienst hebben van ’t personeel?
Werkten H. en A. op vrijdag veel?
In mijn fietstas zit een gebakken cake
omdat me dat wel aardig leek.
De weg erheen is me zo bekend.
Wat werd moeder hier verwend.
Iedereen was liefdevol voor haar.
In gedachten zie ik haar witte haar.
A. heeft dienst, haar gezicht staat verrast.
Hé, kom jij hier gezellig te gast?
Ja, ’t is 3 februari vandaag
en moeder woonde hier zo graag.
’t Was zo heerlijk om hier te komen
en met haar over vroeger te bomen.
Ik zag op het naambord slechts drie in getal.
Wat een klein groepje, hoe gaat het zoal?
Mevrouw x is overleden,
stilletjes van ons weggegleden.
Mevrouw y kent me niet meer.
Nieuwe gezichten begroeten me weer.
“Heeft u hier gewerkt mevrouw”?
“Nee, moeder woonde in dit gebouw”.
De cake smaakt goed en de koffie geurt.
We bekijken foto’s om de beurt.
Daar zit moeder aan tafel te eten.
De tijd wordt eventjes vergeten.
’t Was goed om hier weer eens te zijn.
Groet de anderen, bedankt, het was fijn.
Ze leve lang, hoera, hoera.
Ze leve in Gods Gloria!
Uit de bundel "Granaatjes met een gouden slot"
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2118
Ons leven lijkt wel op een waterstroom
In een rivier, die niet terug kan stromen
Waar we altijd obstakels tegen komen
We laten ons drijven in de levensstroom.
En veel hindernissen moeten we trotseren
Stilstand is er niet, we drijven maar door
Soms moeilijk, maar God gaat ons voor
Dan komt het goed en kan ons niets deren.
Wij leven op deze aarde maar één keer
Ons leven kunnen we niet overdoen
We moeten aan de stroom voldoen
Het water stroomt door en keert niet weer.
En aan het eind van de stroom komen we thuis
Wanneer het met ons aardse leven is gedaan
Mogen we bij God in de hemel binnengaan
Want Hij heeft voor ons een eeuwig tehuis.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2061
Al vanaf mijn geboorte
En zeker vanaf mijn doop
Heb ik U in mijn hart gesloten.
Heer, ik heb U lief.
Ik leer elke dag van U.
Geloven is blijven leren
En dat doe ik elke dag.
Heer, ik heb U lief.
U heeft mij leren bidden
En ook van mensen houden.
Nu leert U mij lief te hebben.
Heer, ik heb U lief zonder
Dat ik U ooit heb gezien.
Ik geloof in U met een
Open hart en een open Geest.
Heer, ik heb U lief.
Gisteren, vandaag
En zeker ook morgen
Staat mijn hart voor U open.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Tijd
- Hits: 3548
Ik heb een drukke planning
veel taken in mijn leven
mijn tijd wordt vaak bepaald
door and’ren om mij heen.
Ik moet nog zoveel doen
op vele dingen letten
heb afspraken in overvloed
het is niet meer als toen.
Toen zaten vele mensen
te wachten op hun Herder
ze volgden Hem te voet
hunkerend naar Zijn woord.
Allen aan de waterkant
ze namen er de tijd voor
aangeraakt, genezen
gingen zij hun weg weer voort.
Ook ik wil tot mij nemen
de woorden van die Herder
mijn tijd laten bepalen
door de Heiland die ik dien.
Ik heb zo’n drukke planning
ik kan het niet behappen
ren van afspraak naar afspraak
mijn agenda laat het zien.
Ik heb geen tijd beschikbaar
om écht de tijd te nemen
om te lezen en te spreken
met de Vader die mij leidt.
Het wordt de hoogste tijd
dat ik eens na ga denken
of deze drukke planning
mij leidt naar d’eeuwigheid.
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Muziek
- Hits: 3000
De morgen die ontwaakte,
de dag die U ons maakte,
brengt nieuwe vreugde aan.
Ik wil U, Heer, dankzeggen,
mij in Uw handen leggen.
Leer mij vandaag Uw weg te gaan.
U opent ons de zegen,
daalt over ons als regen
verkwikkend op ons neer.
Laat onze hand U eren,
naar and'ren ons toekeren
opdat zij U ook kennen, Heer.
Brengt deze dag soms zorgen,
bij U ben ik geborgen,
mijn last is niet te zwaar.
U laat mij veilig lopen,
leert m' op Uw goedheid hopen
opdat ik steeds Uw woord bewaar.
Vandaag mag ik weer leven,
Uw trouw blijft mij omgeven
totdat de avond komt.
'k Aanbid uw grote trouwe,
U leert mij nooit berouwen,
dat nooit de lof in mij verstomt.
Melodie : gezang 389 Liedboek voor de kerken
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2489
hoe heet de ziekte die zij lijdt
hoog in 'n boom zwijgt de merel
als zij droevig naar beneden kijkt
welk noodlot heeft de zee getroffen
dat haar grondig heeft vervuild
vissen zijn zich dood geschrokken
watervogels werd 't verenpak bevuild
ik voel mij in de grond niet thuis
't water smaakt niet zoals het moet
de boom is bang: 't is hier niet pluis
't is vergif dat nu mijn bladeren voedt
allen voelen zij het onheil
dat in stromen nadert
alleen de mens, die heeft geen tijd
heb meelij Heer, de mens vergadert
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3551
Martha deed vrijwillig werk
in een nieuw verpleeghuis.
't Was gevraagd vanuit de kerk.
Martha voelde zich er thuis.
Zij bezocht er de cliënten,
dronk een kopje koffie mee.
Kostbaar en het kost geen centen
en stemt iedereen tevree.
Martha hielp bij 't eten geven,
etenstijd was altijd druk.
Bracht wat vreugde in het leven,
en dat gaf ook wat geluk.
Bingo spelen, bijbelkringen,
Martha deed het allemaal.
Voorlezen en liedjes zingen.
Martha vond het heel normaal.
En zo zijn er vele Martha's,
u kent er vast ook een paar.
Mensen met een heel groot hart, ja,
staan altijd voor and'ren klaar.
Martha's zijn niet te belonen.
Groot is hun betekenis,
omdat zij aan mensen tonen
wat de naastenliefde is.
Naastenliefde, mededogen,
dienstbare barmhartigheid.
Waardoor mensen zijn bewogen
en door Martha's wijd verbreid.
Als wij net als Martha's leven
brengen wij in duister licht.
Echte naastenliefde geven
dat is onze Christenplicht.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2242
Heel hoog in de hemel dreef een wolk voorbij,
die wolk zo zwart en dreigend bevatt' een onweersbui.
De bomen op de aarde die waren echt niet blij.
Want allen dachten: "Zo'n zure, zo'n zure niets voor mij."
De wolk die dreef verder tot boven aan de Rijn.
De vissen in het water die vonden dat niet fijn.
Want zou er in zo'n bui voldoende zuurstof zijn
om te blijven leven, te leven in de Rijn.
De wolk kon het niet houden, het werd hem veel te zwaar.
Boven bos en water ontlaadde hij zich daar.
De bomen en de vissen, die waren in gevaar.
En het werd erger, steeds erger jaar na jaar.
Alle vissen stikten in rivier en sloot.
Het water zonder zuurstof, maar wel met zuur en lood.
"De kans op botulisme" schreef de krant "is groot".
Toen gingen ook de vogels, de vogels gingen dood.
De mensen spraken binnen, turend door het raam:
"Kijk eens hoe het regent, ik laat de fiets maar staan.
Dus om droog te blijven maar met de auto gaan.
We gooien er benzine, benzine tegenaan.
De fabrieken zaten met hun P.C.B.,
ontstaan uit dioxiet en stortten het in zee.
Vuil water dat verdampte dat nam de wolk mee.
't Kwam als zure regen, de regen naar benee.
Na onze generatie geen vogels en geen vis.
Nergens zie je bomen met blaadjes groen en fris.
Er werd in nood gebeden: "God wat ging er mis?"
Als er tenminste, tenminste nog iemand is.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 3572
wijl elders de krijgers voor 't vuur moeten staan
omringd door de scherven van dood en verderf
gedwongen om haat'lijk de strijd aan te gaan.
De strijd die reeds eeuwenlang voortduurt op aard
daar telkens opnieuw zich het leger vergaart
gedwongen om dood en verderf te doorstaan
verlangend naar tijden dat d' haat weer bedaart.
Waarom moet dit alles geschieden - bewust -
voordat U daar straks al het krijgsgetier sust
wanneer U de stilstand der wapens voltooit
en U Overwinnaar Uw volken toerust
met bewapening Gods voor Uw eeuwig altaar
en 't volk overwinnend zal zingen aldaar?
Hoelang Heer, hoelang duurt de oorlog nog voort
eer wij hier verlost van het grootste gevaar,
van wapens voor immer en eeuwig bevrijd
en U voor Uw volken de rust ingewijd
het lied overwinning aan d' aard zal doen horen
dat - nimmer verstomt - daar Uw Grootheid belijdt?
Hoelang Heer, hoelang zal daar d' angst nog bestaan
- wijl U ons bevoorrecht in vrijheid doet gaan -
voor wij als een éénheid voor U zullen staan
en zingend de poorten der hemel ingaan?
Hoelang Heer, hoelang nog?
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2912
bij Hem geen verdrukten
bij Hem zijn geen vreemden
wij zijn allen gelijk.
Bij God zijn wij allen
volmaakt in Zijn ogen
gemaakt naar Zijn beeld
en wat zijn we toch rijk.
Wat anderen denken
kan niets veranderen
aan de liefde van God
voor de mensen op aard.
Bedelaars, zwervers
verdrukten en vreemden
mogen ook naderen
dat is toch veel waard.
Wij staan op een voetstuk
en weten het beter
wij wijzen, wij lachen
wij roepen hen na.
Een vooroordeel vormen
is o zo eenvoudig
maar ook voor die mensen
staat mijn Jezus klaar.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 2616
Heer, laat ons zijn,
dat briesje in de morgen,
waarin de wereld ontwaakt,
ontneemt de dagelijkse zorgen,
dat de mens gelukkig maakt.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
die kleine zonnestraal,
die de nacht verdrijft,
een vreugd voor allemaal,
die in Uw gunst verblijft.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn.
Een brede gulle lach,
in de wereld een verblijden,
wat Uw Liefde brengen mag
en het verdriet doet mijden.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
stofjes voor Uw Aangezicht,
nietig, en klein,
door Uw Grootheid belicht,
als sterretjes, zo rein.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
het zout der aarde,
dat U de vreugde schenkt,
in kleine stukjes waarde,
die U gedenkt.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
het groen van het gras,
de bloemen in de weide,
zoals in ‘t paradijs eens was,
waar alles zich in U verblijde.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
die bloemen in Uw Huis,
die voor U bloeien,
rood,‘t bloed van ‘t kruis,
door Uw wijsheid groeien.
Heer, laat ons zijn.
Heer laat ons zijn,
dat kleine stukje leven,
dat heel Uw Macht erkent
en U de lof wil geven,
in Uw Almacht bekend.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
die kleine mens,
die U genade biedt,
die handelt naar Uw wens,
die Gij met blijdschap ziet.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
het water uit Uw bron,
bevloeiend, allerwegen,
waardoor ‘t leven begon,
de aarde ten zegen.
Heer, laat ons zijn.
Heer, laat ons zijn,
het brandend vuur,
van heilige overtuiging,
dat in ons laatste uur,
Uw Heil ons vooruit ging.
Heer, laat ons zijn.
O Heer, laat ons - eens - zijn,
in Uw Rijk, Uw trouwe onderdanen
U dienend, in eeuwigheid,
waar eeuwig drogen onze tranen,
in vrede en dankbaarheid.
O Heer, laat ons - ééns - zijn !
Amen.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2205
Gaat dan verder in
Je lichaam, je leven.
Voelt aan als dauw op
Je gezicht; het wordt
Windstil in je hart en de
Rust die dan in je leven komt
Maakt dat je tevreden bent.
Ik ben blij dat ik door God
Gelukkig mag zijn in dit leven.
van geesten
hoe gevaarlijk
is dit
alleen bij
Jezus blijft
je lichaam
en geest
gezond en
fit
blijf vrolijk
vrij met
de Zoon
van onze
Almachtige God
boze geesten
die je
verkeerde dingen
vertellen maken
je oude
leven met
de lieve
engelen kapot
dode mensen
oproepen vanuit
de hemel
is toch
zot
op aarde
hebben zij
hun zware
werk gedaan
zingen feesten
met Jezus
en Zijn
engelen laat
zij allen
toch eeuwig
in ruste
gaan
- Details
- Geschreven door: Ramaekers, Maria-overleden 23-02-2019
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2750
zijn vaten van tegenstrijdigheid
zijn gebrek aan bescheidenheid.
Vergeef het, Heer,
dat het,
door misplaatste eigengerechtigheid
heel dikwijls Uw barmhartigheid wil verdringen,
dat ieder,
zijn eigen melodie verlangt te zingen.
De sonorisatie heeft maar al te vaak
een onzuivere klank
door een reeks valse noten
ontsproten
uit een zondig of verwarrend brein,
die zich mengen
en de lofzang, U toegewijd
oneerbiedig overstemmen.
Vergeef ons Heer dat in ons
mislijdende schijn soms bedriegelijk laait;
ons geweten sussend paait
en wij zo, in ons weten,
bewust Uw Woord,
Uw Hoogwaardigheid in ons vergeten
Vergeef de mens... vergeef ons Heer
dat wij
al is het misschien onbewust
Uw minnend hart dat in ons rust
tot bloedens toe verwonden.
Vergeef ons ook, Mijn goede God
ons angstig zijn,
dat steeds aan twijfel is verbonden,
want angst zou geen angst meer wezen,
als wij totaal op U zouden bouwen,
U tenvolle zouden vertrouwen!
dan kunnen wij immers niet meer vrezen.
O God, Mijn God, vergeef ons telkens weer
en bouw op ons berouw
een nieuwe burcht
met open poorten van gerechtigheid
Laat in haar een milde bron ontspringen
en zend Uw Licht alom verpreidt.
Leg, O Heer, in ons berouw
Uw Zon, Uw Bron
Uw Licht, Uw Heil.
Leg in ons hart, Mijn Lieve Heer
Uw volle Waarde neer
en leer ons deze te ontginnen
in wijs beleid
ontdaan van alle zondigheid.
4.7.1994
- Details
- Geschreven door: Pelgrims, Roger
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3170
van wie mij vervolgen.
laat mijn ziel niet te keer gaan
als een verscheurend roofdier.
en kleeft er toch bloed aan mijn handen,
heb ik goed vergolden met kwaad,
de vijand zal mijn ziel vertrappen,
en mij neerwerpen ter aarde.
U, Heer, die rechtvaardig bent,
stop het razen van de goddelozen,
laat ongerechtigheid een einde nemen,
en waak over de rechtvaardigen.
want die kwaad doet, zal leugen baren,
en wie een kuil graaft voor een ander,
zal er zelf in vallen, zijn geweld
zal terugkeren tot zich zelf.
lof zing ik de Heer, mijn God,
Hij is mijn schild.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 4188
De laatste tijd ging het steeds slechter,
hij verloor zijn levensstrijd.
Tot het einde toe een vechter,
maar het was gewoon zijn tijd.
't Heeft geen zin "waarom" te vragen,
dit is wat zijn leven gaf.
En zo werd hij weg gedragen
door zijn vrienden naar het graf.
De muziek was zelf gekozen
en hij schreef zijn afscheidsspeech.
Op de kist vijf witte rozen
en een foto, verder niets.
En er klonken mooie woorden,
over leven na de dood.
Bijna niemand die het hoorde,
het verdriet dat was te groot.
Tranen vloeiden overvloedig
bij de koffie en de cake.
Mensen vonden hem zo moedig
en vooral de laatste week.
En ze zullen hem zo missen,
want het was een heel fijn mens.
Zo gaan veel begrafenissen
En dat is meestal naar wens.
't Is soms moeilijk te geloven
juist na zo'n begrafenis,
dat een mensenziel naar boven,
de beloofde hemel is.
Die gedachte lijkt een wonder,
ja het lijkt zelfs schone schijn.
Toch: "Geloof ik kan niet zonder."
Dus het moet wel waarheid zijn.
Op een begraafplaats met veel bomen
achter een metalen hek
is zijn rustplaats toen gekomen
't Is een schaduwrijke plek.
Op zijn steen staan levenstijden
en "Al doet het afscheid zeer.
Toch is er geen mens te scheiden
van de liefde van de Heer".
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Lijden
- Hits: 3231
je hebt jezelf verwond
je kerfde en je kraste
opdat zo eindelijk verstomt
de pijn die jou deed barsten
de pijn bij jou van binnen
was niet meer te harden
heel je wezen was aan 't gillen
je brak een glas en je verstarde
driftig begon je in je arm te kerven
om je zielepijn te overstemmen
de pijn toegebracht door scherven
was beter dan je innerlijke kermen
je deed het keer op keer
droeg altijd iets met lange mouwen
tot je leerde kennen onze Heer
voorzichtig ging je op Hem bouwen
Hij brak je boeien, verjoeg je spoken
stap voor stap ging je Hem vertrouwen
de glazen bleven voortaan ongebroken
het enige wat overbleef waren lange mouwen
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Muziek
- Hits: 3859
nam U afscheid hier op aard',
om daar straks weer terug te komen
eender als die hemelvaart.
Maar dan zult U nederdalen
als de Koning van 't heelal,
om de Zijnen Thuis te halen
uit dit aardse tranendal.
Vol verwachting zullen blikken
zich dan richten op Uw licht.
Ja, zij zullen - amen - knikken
voor Uw Godd'lijk Aangezicht.
't Boek der boeken wordt ontsloten
door de Sleutel van weleer.
's Heren liefde wordt vergoten
aan hen knielend voor U neer.
Wat een vreugde zal dat wezen
op die wonderlijke dag,
waar de dood uit stof herrezen
mede voor U juichen mag.
Zielen zullen zich omgorden
in vertrouwen op Uw Woord,
om opnieuw bekleed te worden
daar aan 's Heren hemelpoort.
Dood en leven wordt herenigd,
Koninkrijken opgericht,
om te zingen, saamverenigd
voor Uw glansrijk Aangezicht.
Amen Heer, ja U zult komen
om te rechten heel de aard',
daar waar 't volk wordt opgenomen,
eender als die hemelvaart.
Te zingen op de melodie van: Welk een Vriend is onze Jezus.
( Liednr. 150 Joh. de Heer )
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 2979
Om macht en eer,
gaat steeds de strijd
en telkens weer,
niet tot overgave bereid.
De grootste overwinnaar,
heeft de meeste macht
en heeft ons met elkaar,
de grootste ellende gebracht.
Wij kunnen ook anders leven,
ons in strijd niet meten,
naar overwinning te streven,
door werkelijke waarden te weten.
Weten, dat door overgave,
ons werkelijk leven en lot,
ons leven komt in veilige haven,
door overgave aan God.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Tijd
- Hits: 5540
want hun God heeft alle tijd.
Ja, Hij die elke seconde ziet
heeft hen van alle stress bevrijd.
O ja? Waarom dan jachten en jagen?
Waarom hebben wij het steeds zo druk?
Rennen wij door onze uren en dagen
op zoek naar wat toekomstig geluk?
Zij die geloven haasten niet
want hun God is bij de tijd.
Ja, Hij die elke seconde ziet
heeft hen van alle druk bevrijd.
O ja? Waarom dan vluchten en vliegen?
Waarom willen wij steeds een beetje meer?
Zijn wij onszelf zo aan het bedriegen?
Hebben wij niet genoeg aan onze Heer?
Zij die geloven haasten niet
want hun God leeft in hun tijd.
Ja, Hij die elke seconde ziet
heeft hen van zichzelf bevrijd.
O ja? Waarom dan zuchten en zoeken?
Waarom hebben wij geen rustplaats meer?
Zijn wij verdwaald uit het boek der Boeken
in een stressvol leven zonder de Heer?
Toelichting: de eerste boodschap was voor mijzelf...
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2959
Ik wil je graag troosten, maar wat moet ik zeggen
bij dit onuitspreek'lijk verdriet.
Waarom dit gebeurde is niet uit te leggen.
Woorden van troost vind ik niet.
Als ik wat zeg: Het zal je niet raken.
Ik schiet toch tekort naar ik vrees
Want hoe goed bedoeld, dan zul je afhaken,
want ik verval toch in clichés.
Laten we daarom maar zwijgen en huilen,
zo delen we samen de pijn.
Laat mij je omarmen, je mag bij me schuilen,
zo kan ik er toch voor je zijn.
Laten we samen proberen te bidden,
Want God heeft ons immers gezegd:
"Waar je Mij aanroept, kom Ik in je midden.
Bij Mij kun je altijd terecht."
Ga ik straks weg, komen eenzame nachten,
dan ben je toch niet meer alleen.
De Heer is bij jou om je pijn te verzachten.
Niet zichtbaar, maar wel om je heen.
Levensverdriet is geen mens te besparen,
Maar 't laat onze Heer echt niet koud.
Een troostend woord kan verdriet niet verklaren,
maar weet dat de Heer van je houdt.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1892
Ik geloof, in de drie-eenheid van God,
Vader, Zoon, en Heilige Geest.
Ik geloof in Hun besturing van het lot,
en dat, dat nooit anders is geweest.
Ik geloof, de eeuwige liefde van de Vader,
in alle voleinding van Zijn werk.
Ik geloof, in Zijn schepping komt Hij nader,
en verkondigt dat in Zijn kerk.
Ik geloof, in Jezus Christus, Zijn Zoon,
uit de maagd Maria geboren.
Ik geloof, in Zijn lijden en de hoon,
die Hij hier op aarde moest horen.
Ik geloof, in Zijn lijden bij Pilatus,
Zijn dood door kruisiging.
Ik geloof, in Zijn waarachtige status,
die Hij verwierf door Zijn opstanding.
Ik geloof, door Zijn dood en opstanding,
in Zijn lankmoedigheid en gena.
Ik geloof, in Zijn Geest, de loutering,
Zijn voorspraak, als ik voor Hem sta.
Ik geloof, dat Hij is opgevaren ten hemel,
zittend aan Zijn Vaders rechter hand.
Ik geloof, dat Hij zal wederkomen,
houd het geloof tot die tijd in stand.
Ik geloof, in ‘s werelds toekomst,
tot aan Zijn wederkomst.
Ik geloof, in de vergeving van alle zonden,
die mij aan de vergankelijkheid bonden.
Ik geloof, in opstanding van lichaam en ziel,
in Zijn heerlijk Koninkrijk.
Ik geloof, dat ieder die voor Hem knielt,
in het Nieuw-Jeruzalem, Hem geeft huldeblijk.
Ik geloof, in de Geest die Hij ons zond,
wakend over ons mensen.
Ik geloof, in Zijn Nieuw-Verbond,
de vervulling aller wensen.
Ik geloof niet, in de armoe van de ziel,
dat daardoor de mens is verlaten.
Ik geloof niet, dat God de mens afviel,
ook niet, als ze Hem haten.
Ik geloof niet, in breuk of macht,
in tweespalt of ellende.
Ik geloof niet, in eigen kracht,
of eigendunk waartoe ik mij wendde.
Ik geloof niet, in oorlog of geweld,
verwoesting nog strijd.
Ik geloof niet, in verlies dat telt,
tot afwijzing en eenzaamheid.
Ik geloof niet, in menselijke rijkdom,
die een schijn is, hier op aard.
Ik geloof niet, in overwinning,
door krijgsgeweld, of zwaard.
Ja, ik geloof, in de drie-eenheid van God.
Ja, ik geloof, in Zijn trouw.
Ja, ik geloof, in elk van Zijn gebod.
Ja,ik geloof, dat Hij zegt; "Ik geloof ook in jou!".
- Details
- Geschreven door: Ramaekers, Maria-overleden 23-02-2019
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2396
ook al is ze nog zo klein,
want ware liefde
hoeft niemand te vrezen;
zij geeft zichzelf zonder vrees,
ondanks
eigen zorgen, eigen pijn,
die onmetelijk groot kunnen zijn..
Laat je vertrouwen volle vertrouwen wezen!
dan is het vertrouwen nimmer klein;
dan hoef je nooit te vrezen
om goddelijke liefde
in jou groot te laten zijn.
Laat je smekend verlangen,
in geduld zich overgeven
hoe groot ook de opstakels zijn.
Laat je zorgen zorgen wezen!
Laat ze los, laat ze gaan.
Bedenk, Mijn kind,
dat morgen alles anders kan wezen,
als Mijn liefdevol, goddelijk Zijn
doorheen je vertrouwen de werking kan keren.
De toekomst, Mijn kind, is immers Mijn.
Leg de gebrekkigheid van je staren
op je pijn en op de gevaren,
in Mijn gaaf Godsbestand
Eet, Mijn kind, eet uit Mijn hand
wat Ik je heden bied
en ondanks je kommer en verdriet
ondanks je onzekerheid van het dagelijks leven
zul je krachtiger worden
door het voedsel dat Ik je bied.
Wees Mijn in al je zijn:
in je denken en in je streven...
en ben je Mijn, Mijn lieve kind,
wat hoef je dan nog te vrezen
Al draait de wereld tollend om je heen
als een dolle wervelwind,
weet, Mijn kind,
in de kern sta je nooit alleen.
8.11.1996
- Details
- Geschreven door: Ramaekers, Maria-overleden 23-02-2019
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2061
dat je mij kent
leg in je taak
geen enkele wraak.
Wees zoals Ik
bedroefd of blij
leg hoop in't hart
dan maak je vrij.
Keer je met geduld
naar elk wezen
leer de mens
Mij te beminnen
en niet te vrezen.
Leg op een hart
geen enkele straf
maar wees een teken
van hoop en zegen.
En zing tot lof
steeds in je hart
Mijn Naam van Vrede.
11.3.1997