De vrucht van de stilte is het gebed.
De vrucht van het gebed is geloof.
De vrucht van geloof is liefde.
De vrucht van de liefde is dienstbaarheid.
De vrucht van dienstbaarheid is vrede

Moeder Theresa.

Zieken, thuislozen, bedelaars, lijken,
de zon brandt zinderend heet.
Ondraaglijke stank in de sloppenwijken,
niet te verteren groot leed.
Bedelaars die om aalmoezen vragen,
mensen die sterven op straat.
Beelden als dit zijn haast niet te verdragen.
Toch weten wij dat het bestaat.

Calcutta een stad zoals boven beschreven,
waar moeder Theresa begon
te strijden tegen 't onmenselijke leven
vanuit haar roeping als non.
Zij zorgde voor mensen, zonder te klagen,
want zij had die mensen zo lief.
Een opdracht was haar door God opgedragen.
Zij was wat je noemt non Actief.

In haar witte sari, ging zij langs barakken,
vol met besmettingsgevaar.
Moeder Theresa liet nooit de moed zakken,
want zij wist : "De Heer was met haar".
Vol naastenliefde deed zij haar licht stralen,
bestreed zij ziekte en dood.
't Zat niet altijd mee, want daar in Bengalen
ontstond ook nog eens hongersnood.

Moeder Theresa, herdacht in gebeden,
ging vaak tot de uiterste grens.
Verdiende daarmee de Nobelprijs voor vrede.
Theresa, een heel moedig mens.
Zij was non Actief en door God gezonden.
De hemel is nu haar domein.
Eeuwige rust heeft ze daar nu gevonden
en mag altijd nonactief zijn.