- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3156
was de dader
maar een dichter
dan had hij
zijn haat verwoord
en kon hij
zijn woede uiten
had hij niet
hoeven besluiten
tot zo’n laffe moord
was de dader
maar een dichter
dichterslevens
zijn wat lichter
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 7289
God zal je in Zijn armen wiegen,
Hij heeft mijn kind jou thuisgehaald.
Je moest ons al zo vroeg verlaten,
dat heeft het lot, zo hard bepaald.
Nu ben je ’n engeltje in Gods sferen,
voor altijd zwevend in Gods licht.
Voor altijd bij de Heer verkeren,
en zingend voor Zijn aangezicht.
Jij bent nu boven, wij beneden,
’t loslaten kost ons moeit’ en pijn.
Maar ’t troost mij kind dat in het heden,
de Heer er voor ons ook zal zijn.
Ik weet God zal de tranen drogen,
de ergste pijn wordt eens gestild.
In liefde is de Heer bewogen,
die ons uit het zwartste duister tilt.
Hij laat Zijn licht over ons stralen,
Hij komt in onze diepste pijn.
Hij laat gesteund ons ademhalen,
wil met Zijn woord de Trooster zijn.
Naar ’t blijde weerzien doet verlangen,
ons hart wat naar die dag toegroeit.
Om met je in Gods licht gevangen,
te zien hoe groot je bent gegroeid.
Opgedragen aan de ouders van Jesse Dingemans
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Verdriet
- Hits: 4304
Je geweten knaagt
met diepe sporen
zonder mededogen
voor je kleine ziel
Ik kon je vangen
voor je verder viel
en je behoeden
voor wat is verloren
Ik twijfel niet
om wat ik heb gewonnen
hert moederhart
bleek sterker dan verwacht
Het vormde zich het web
dat ik bedacht
en sloot de draden
die ik had gesponnen
Nu krult je hand
behoedzaam in de mijne
je warrig hoofd
leunt zwaar tegen me aan
Je staart hem na
een niet verbeten traan
die moegestroomd
in liefde zal verdwijnen
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5865
vandaag wil hij
geen dichter zijn
gedachtelozer,
lichter zijn en zonder
woordendwang
zijn hart breekt nu
in iedere zin
hij graaft zich alsmaar
dieper in zijn eigen
dichtersgraf
als straf voor ’t
oeverloze denken
het haten en het krenken
de weemoed en de tranen
in zijn hoofd
hij staakt het
verwarring stichten in
ongrijpbare gedichten
en gelooft
dat zij hem dan
niet meer deren
ach, hoe sneu is ’t dan
te leren dat het dichten
immer weer
toch het denken
achterhaalt en zoals
zovele keren zal hij
triest gedachten lezen
die hij ongemerkt
al had vertaald
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3446
Ik leg mijn muren bloot
met vochtig, hete adem
met scherpe messen
kerf ik tot hun ziel
en elk kind
bevrijd ik van de lagen
waar het ooit achter is geplakt
wanneer het tegenviel
Ik ga niet weer behangen
een likje verf volstaat
met weemoed mengend
hecht het aan de muur
mijn kinderen
-ze zijn te groot geworden-
maakten mijn muren dikker
op den duur
Bij mijn gewitte muren
ligt de herinnering
verworden tot wat bladders
van een kakelbont geheel
zelfs lagendik behang
is niet afdoend gebleken
‘t verborg mijn onmacht enkel
voor een deel
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5736
Help mij toch Heer mijn kruis te dragen,
dat op mijn schouders is gelegd.
Laat mij mijn nood bij U uitklagen,
zacht aan Uw voeten uitgezegd.
Laat mij hen zachtkens stil omarmen,
en kussen vol van tederheid.
Laat mij Heer vluchten in Uw armen,
de enige plaats van veiligheid.
Wil toch Uw handen naar mij strekken,
Heer neem mij kind bij U op schoot.
Om door Uw liefd’ mij op te wekken,
en daarmee komend in mijn nood.
Dan heb ik waarlijk niets te vrezen,
als U mij tot een hulp zult zijn.
Mij kracht schenkt die doorstroomt mijn wezen,
waardoor ‘k kan dragen ’t kruis, de pijn.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3723
Wie kan zo’n brute moord vergeten,
op een klein kind zo teer bemint.
Die wond raakt nimmer weggesleten,
die zich diep in het hart bevindt.
De pijn daarvan zal nooit verdwijnen,
en op deez’ aarde niet betwist.
Maar pas bij het voor God verschijnen,
wordt deze pijn voorgoed gewist.
Tot dan moet deze pijn gedragen,
maar wetend dat God die eens heelt.
En tot die tijd in stilt verdragen,
als ’t hemelslicht wordt toebedeelt.
Dat licht wist in het hart de wonden,
van onvergetelijke pijn.
Die in het mensenhart gevonden,
dan echt voorgoed vergeten zijn.
N.a.v. de moord op Jesse
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5037
Heer wees de rouwenden nabij,
gedompeld in verdriet en tranen.
Sta met Uw troostwoord hen terzij,
leidt hen weer op verlichtte paden.
Sla Heer Uw armen om hen heen,
nu hart en geest Heer zijn verslagen.
Heer droog hun tranen stil ’t geween,
en schenk hen kracht in deze dagen.
Wees met hen straks die zware tocht,
als zij hun kind Heer gaan begraven.
En door het zware leed bezocht,
toch weten van Uw liefdegaven.
Wees met hen in de duisternis,
hun hart gevuld met zoveel vragen.
Voelend de pijn van het gemis,
zo schrijnend, diep in deze dagen.
Dit leed gestempeld in hun hart,
zal heel hun leven blijven schrijnen.
Nooit zal op d’ aarde deze smart,
van binnen uit hun hart verdwijnen.
Maar eenmaal als de ure komt,
zij door Gods liefde blij ontboden.
Dan wordt en is hun pijn verstomd,
voorbij zijn dan al d’ aardse noden.
Wie nu hun afgenomen is,
zullen zij in Gods licht begroeten.
Zij zullen uit de duisternis,
hem in het hemelslicht ontmoeten.
Hun vreugde zal onpeilbaar zijn,
als God hen met elkaar verenigt.
Voorbij zal alle moeiten zijn,
’t is God die troost en smarten lenigt.
Opgedragen aan de ouders van Jesse.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3955
nu 't voor hun oog verduisterd is.
Met in hun hart 't waarom, de vragen,
maar bovenal 't schrijnend gemis.
Heer zij die nu gebonden zitten,
in schaduw van de bitt're dood.
Voor hen Heer stijgen onze beden,
tot U omhoog voor hen in nood.
Schenk hen weer uitzicht deze dagen,
door pijn om wat is weggesnoeid.
Verlies, zo moeilijk Heer te dragen,
wat hart en zinnen heeft geboeid.
Heer, hef toch op hun moede harten,
hun wezen door verslagenheid.
Wees hen nabij Heer in hun smarten,
tot luisteren en tot troost bereid.
In 't leed wat haast geen mens kan dragen,
wat om verlichting vraagt van 't kruis.
Spreek dan dit woord tot hen die klagen,
"Veilig droeg Ik dit kind naar huis".
Ik zal Uw tranen doen bewaren,
tot u eens komt in 't hemelsland.
In Mijn albastenkruik vergaren,
schenkend als parels uit Mijn hand.
Ter nagedachtenis aan Jesse
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4237
De bloementuin in poederige tinten
verdwaalt tussen het bronsverkleurend blad
In ochtenddauw is ragfijn draad gesponnen
herinneringen in patroon gevat
Het najaar koelt de bijna zoete vruchten
behoedzaam nog door lauwe grond gestreeld
De gulle takken reiken naar de aarde
waar het verlangen plagend wordt bespeeld
De paddenstoelen rijgen kralenslingers
in vochtig mos dat hun verbond verzwaart
En ongeroerd, door werkeloze handen,
wordt de voorbije tijd voorgoed bewaard
Het zilver schittert onder oude bomen
wanneer de wind de ijle kruinen kust
En in de takken kwetteren de vogels
gelaten wachtend op hun winterrust
De rijke grond, bezwangerd van de zaden,
bewaart beloftes voor het volgend jaar
De tuin, zacht geurend, weeft weemoedig dromen
om de beelden die ik graag bewaar
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 15228
Toen ons geluk
In jou vertegenwoordigd werd
En elke glimlach, elke traan
Verheerlijkt nog als wonder
was het geheel van alledag
Een beetje meer bijzonder
Zo puur, volmaakt en levensecht
Geen stap gemaakt
Geen woord gezegd
Nu jouw bestaan
In woorden opgetekend is
En elke dag, elke minuut
De aanvang van jouw reizen
Word jij gezegend door Zijn hand
Die jou Zijn weg zal wijzen
Zo puur, volmaakt en levensecht
Zijn pad gemaakt
Zijn doel gezegd
Als jouw verhaal
Ooit tot een boek geworden is
En elke bladzij, elke zin
Gekleurd is door het leven
Vergeet dan niet dat ’t eerste blad
Door God ooit werd geschreven
Zo puur, volmaakt en levensecht
Jouw stem gemaakt
Jouw naam gezegd
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Kerst
- Hits: 6364
Advent, tijd van hoop, verlangen,
uitziend naar het komend licht.
Door omsloten en gevangen,
horende het blijde bericht.
Heil en vrede die zal dagen,
in de tijd die zacht vervloeit.
In het licht dat op zal dagen,
blij omstraalt, erdoor geboeid.
Kaarsen, viermaal stil ontstoken,
voorboden van ’t komend feest.
Als de dag is aangebroken,
waarop ’t Kind ons hart geneest.
Dag waar vrede wordt geboren,
langzaam groeiend wereldwijd.
Vrede die voor ’t oog zal gloren,
door Het Kind ons uitgespreid.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3437
Hij is het die ik blij verwacht,
en naar wiens komst ik uit blijf kijken.
Tot eenmaal na de laatste nacht,
mij het bazuingeschal laat blijken.
De Vredevorst de Heer is daar,
wat blijde klanken dan vertolken.
En Christus met zijn engelenschaar,
op aarde neerdaalt op de wolken.
Want dan vindt plaats het laatst gericht,
wat is beschreven in de schriften.
Dan zal God voor zijn aangezicht,
de goeden van de kwaden schiften.
Zoals men bokken, schapen scheidt,
zal Hij zijn schapen verder leiden.
Hen wordt het koninkrijk bereid,
Hij zal in eeuwigheid hen weiden.
Dan zal ’t op aarde vrede zijn,
die uit de hemel is gekomen.
Dan zal haar licht en heldere schijn,
aan alle kanten ons omzomen.
Een grote vreugde ongekend,
zal voorgoed in de harten wonen.
Van elk die voor Gods heil bestemt,
Hij naar belofte ook zal tonen.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3227
Het Licht schijnt op u
het schijnt ook op ons.
Dit Licht is Gods teken
dat Hij altijd aanwezig is.
Ook al voelt u zich
een gevangene
in uw eigen lichaam,
misschien wel in uw eigen leven.
Wij zijn met het
Licht onderweg
naar morgen
ontmoeten mensen
die ook onderweg
zijn naar morgen.
Soms valt het
Licht gebroken
op ons neer
en voelen dan
de pijn van de wereld
ons leven binnendringen
denken dat we
alleen zijn in deze wereld,
terwijl wij ons
enkel alleen
voelen in onze wereld.
Het Licht schijnt
ook op onze naasten
die, net als wij,
pijn en verdriet hebben.
Zij zijn op weg
naar het leven van morgen
en zijn blij met
een metgezel
die ook op weg is
naar de dag van morgen.
Zij zijn op zoek
naar de ware bestemming
in het leven.
Velen zullen het nooit vinden,
anderen vinden het morgen,
maar vandaag,
vandaag schijnt het Licht
in het hart van u, van mij, van ons.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 5744
(Johannes 14:3)
We zijn in blijde verwachting!
Er staat iets groots voor de deur.
Wat eerdaags echt zal gebeuren
geeft aan ons leven pas kleur!
Want alles zal gaan verand’ren
als die geboortedag komt.
Wat nu nog aandacht blijft vragen,
dan zomaar plots’ling verstomt!
Veel dingen zijn reeds verwijderd,
voor wat ons weldra verrast.
De kamer krijgt een gestalte,
die bij de geboorte past.
Wat nooit meer is te gebruiken,
kan er beslist niet meer staan,
voor ’t blijde feest dat gaat komen
en harten vurig laat slaan.
We zijn in blijde verwachting
en traag gaat ’t wachten maar voort,
totdat ineens op een morgen
een wond’re klank wordt gehoord.
De dag is plots’ling verschenen,
voor ons gevoel iets te laat,
maar wat ons dan wordt gegeven,
al ’t wachten te boven gaat!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Kerst
- Hits: 4728
Een kind brengt ons de vrede aan,
het Kind door God tot ons gezonden.
Komt laat ons nu naar Bethlehem gaan,
waar ’t ligt in doeken wit gewonden.
Komt en ga met mij naar de stal,
om ’t kind als koning te vereren.
Dat ons van zonden redden zal,
en leiden tot Gods hoogste sferen.
Wees dan verblijdt met hart en ziel,
en uit alom uw grote vreugde.
Zie op het Kindje neer en kniel,
Hij is het die uw hart verheugde.
Zingt en bazuint de boodschap uit,
want uw Verlosser is geboren.
Laat met uw vreugdvol stemgeluid,
de wereld van Gods liefde horen.
’t Is God die mens en wereld mint,
Hij immers wilde ons bevrijden.
Doormiddel van dit Mensenkind,
voor ons gekomen om te lijden.
Dit is wat God steeds heeft gewild,
met onze redding in gedachten.
Dat wij uit duisternis getild,
in onze ellend’ dit Kind verwachten.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3464
Zie de minuten stil verdwijnen,
onhoorbaar op de grote klok.
Waarvan de wijzers op doen lichten,
ons tonend hoe de tijd vertrok.
’t Is twee voor twaalf op de wijzers,
straks klinkt de slag voor ’t nieuwe jaar.
Dat wij verwachtingsvol weer ingaan,
en hoopvol vieren met elkaar.
De glazen staan reeds ingeschonken,
voor als de slag van twaalf klinkt.
Die van de toren zich laat horen,
en over stad en velden klinkt.
Straks zien wij weer de kleurenvonken.
van menig vuurpijl in de lucht.
En horen wij de donderslagen,
met kracht weer door de straten gaan.
Wat zal straks ’t Nieuwe jaar ons brengen,
als ’t Oude weer heeft afgedaan.
Met onze laatste mijmeringen,
voorgoed van ons is heengegaan.
Zullen wij God voor alles danken,
aan zegeningen ons bereid.
En even stil staan bij het leven,
dat toch zo snel voorbij doet gaan.
Weet, zonder God is er geen zegen,
op onze wegen, op ons pad.
Die Hij zo graag aan ons wil schenken,
en in Zijn woorden ligt vervat.
Laat dan uw beden voor Hem klinken,
voor u de drempel overgaat.
Van ’t Oudejaar over naar ’t Nieuwe,
daarin ook om Zijn bijstand vraagt!
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4331
Het was koud toen hij stierf
en haar achterliet
Ze treurde de tijd voorbij
zorgzaam getroost
door wie haar liefhad
Ze ruimde zijn verdorde blad
de kleuren verpulverend
tot herinnering
En ze wachtte op de warmte
van de eerste zonnestralen
en haar lach
Maar ze miste zijn knoestige handen
die haar hadden geliefkoosd
bij elke najaarsstorm
Het vertrouwde ruisen van zijn stem
als hij haar in winternachten
in zijn armen wiegde
Ze miste het voorjaar
en zijn eens zo statige stam
waar ze altijd tegen leunde
En voor de eerste zomer kwam
klom ze naar zijn takken…..
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7587
ik heb op je gewacht
misschien
om je gezicht
dat ik al was verloren
of om je stem te horen,
hoezeer het in jou schuilt
te weten of je huilt,
om dat wat in je ogen
al zo lang ligt bevroren
ik heb op je gewacht
misschien
niet lang genoeg
om woorden uit te spreken
die zonder taal of teken
in ogen zijn te lezen
de pijn die mij doet vrezen,
dat wat ik niet meer
denken wil zal breken
ik heb op je gewacht
en traan na traan zie ik
wat niet meer zichtbaar is
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4691
Wat God gedaan heeft is een wonder,
een teken van Zijn grote liefd’.
De mensheid kon niet langer zonder,
ondanks dat die Hem heeft gegriefd.
Maar God blijkt God van liefd’ genade,
wiens hart klopt vol barmhartigheid.
Waarmee Hij ons wil overladen,
in trouw en liefd’ ons toebereid.
God liet een maagd een kindje baren,
Maria moest de moeder zijn.
Om zo Zijn liefde te verklaren,
aan alle mensen groot en klein.
Hoe wonderlijk zijn toch Gods wegen,
waardoor Zijn handelen wordt bepaald.
Een mensenkind ons tot een zegen,
waarvan Zijn woord ons heeft verhaald.
Dit Kind, de Zoon uit God geboren,
en in Maria’s schoot geplant.
Laat ons tot ’t Godsrijk weer behoren,
door ’t wonder van des Heren hand.
Dit Kind kwam ons van zond’ bevrijden,
en droeg voor ons het zondenloon.
Dit Kind dat wilde voor ons lijden,
als ’s hemels afgezant Gods Zoon.
’t Godswonder is niet te bevatten,
door ons beperkt mens’lijk verstand.
God immers houdt Zijn grootste schatten,
tot ’t eind der tijden in Zijn hand.
Dan zal Hij d’ engelenschaar bevelen,
als Jezus komt met groot geschal.
Zijn hemelschat met ons te delen,
als Hij weer wederkomen zal.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4287
Soms zijn de dagen in het licht gevangen
van warme zomerzon die zich vertoont
alsof je op een tropisch eiland woont
of in een paradijs van eindeloos verlangen
Soms zijn de dagen grimmiger dan nachten
wanneer een koude storm naar binnen jaagt
en je door stil verdriet of angst belaagd
wordt overmand door sombere gedachten
Maar meestal zijn de dagen niet bijzonder
ze kabbelen haast ongemerkt voort
omdat er niets is wat hun rust verstoort
misschien is dat het allergrootste wonder
Je kunt de dagen op een weegschaal wegen
van zware storm tot onbewolkt geluk
gaat hij naar rechts dan kan de dag niet stuk
en gaat hij links dan overspoelt de regen
Maar hoe de dagen ook zullen verstrijken
elk ochtendgloren brengt voor ons een lach
uit dankbaarheid voor weer een nieuwe dag
waarvan de weersgesteldheid wel zal blijken
Want samen kunnen wij de zon wel vangen
we dansen vol vertrouwen naar haar licht
en nooit meer zal de lach op ons gezicht
van een onvoorspelde onweersbui afhangen
We houden alle dagen van ons leven
met onze liefde stevig in balans
zo geeft ook deze dag een nieuwe kans
om naar volmaakt gelukkig zijn te streven
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Wijgerden, Cees van
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 6770
door de wind en verdwijnen.
Alles is anders geworden
verdriet, woede en een leegte
nemen plaatst in van de “stilte”.
Zo klein, zo speels
daarom een moment van
stilte.
Een kind van acht
wordt de dupe van geweld.
Zijn speelse woorden
worden meegenomen
door de wind en
verdwijnen voorgoed.
God troost ons,
wij begrijpen dit niet.
Cees van Wijgerden
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 5608
Velen zijn op weg gegaan
in deez’ grijsomfloerste dagen
met de zwaar te dragen last
van hun ongeziene vragen.
In de velden van de nacht
zoeken zij het Kind van boven,
soms met twijfel in hun hart
of ze er nog in geloven.
Er is zoveel pijn geweest,
dat door niemand was te stillen,
beelden van veel oorlogsleed,
die nog in hun harten trillen.
Moedeloos en reddeloos
zien ze afgebranden straten
en ze zoeken naar de ster
of heeft die hen ook verlaten?
Ouders zijn hun kind’ren kwijt,
kinderen zijn wees geworden
en ze dolen her en der
als een opgejaagde horde,
roepend, schreeuwend om het Kind
dat in Bethl’hem is geboren.
Zullen zij het ”Gloria!”
in hun leven nog wel horen?
God, probeer toch deze nacht
om de velen die zo strijden
met Uw zachte vaderhand
naar de kribbe te geleiden.
Als U echt almachtig bent,
laat de ster dan één keer lichten,
voor miljoenen mensen met
bange, troostloze gezichten!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3954
Een toekomst wordt geboren,
de aarde wordt verlicht.
De mensheid mag het horen,
Kind van het blijde bericht.
Dat is tot ons gekomen,
in eenvoud, heerlijkheid.
Het laat ons blijde dromen,
een toekomst ons bereid.
Hij zal ons daarheen leiden,
door duisternis en nacht.
Zijn licht zal ons verblijden,
wij worden thuisgebracht.
Wij hebben weer een Herder,
een die ons hoedt en leidt.
Aan Zijn hand gaan wij verder,
van schuld en zond’ bevrijdt.
Wij zijn niet meer verdoolden,
maar schapen van Zijn stal.
In liefd’ door Hem geschoolden,
die Hij beschermen zal.
Hij voert ons naar de vrede,
naar waterbronnen fris.
Naar groene weiden, brede,
waar ’t zalig toeven is.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Rijnsburger-Ernste, Truus (overl.2008)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2387
Ik ben in een donkere tijd geboren,
Een tijd van crisis, de oorlog dichtbij.
Dus geen rijke toekomst, geen grote dromen,
Geen stralende, lachende jeugd-tijd voor mij.
Maar ik kreeg van mijn Hemelse Vader,
In plaats daarvan een heel grote schat:
Hij gaf mij een gelovige moeder
Die vóór mij, en mét mij bad.
Mijn moeder bracht mij naar de doopvont,
En heeft daar haar “ja”-woord gezegd.
En toen heeft zij, vol vertrouwen,
Mij in Gods handen gelegd.
Zij leerde mij zoveel versjes,
Vertelde van ”onze lieve Heer”,
Ze bracht mij bij de Goede Herder,
‘k Hoor nu haar stem nog weer.
Ik dank God voor mijn dappere moeder
Zij was maar een kleine, eenvoudige vrouw,
Maar ze wist zich kind van de Vader
En bleef Hem haar levenlang trouw.
Mijn lief moederke is niet gestorven,
Zij ging ”over in heerlijkheid”.
Haar moede hart hield op met kloppen
Toen Vader zei: “kom maar, ’t is tijd”.
Ik erfde van moeder een heel blij geloven
Een rotsvast vertrouwen in haar Heiland en Heer.
Zij is nu bij haar Schepper daar boven,
Bij Hem zien wij elkander straks weer.