- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4707
"Het is het einde van uw reis.
Rust maar uit, u hoeft niet verder.
U bent in het paradijs.
Fijn, u hebt de weg gevonden.
De weg die tot 't leven leidt.
Aardse lasten, aardse zonden
kunt u hier nu bij Mij kwijt.
Treur niet om uw aardse leven,
waar uw taak nu is volbracht.
'k Zal u rust en vrede geven.
Kom, de graaz'ge weide wacht."
Ik liet me door de Herder leiden,
naar de wateren der rust.
Ik zag ook de beloofde weiden
en kreeg alles wat mij lust.
Vandaar keek ik naar de aarde.
Zag geliefden treurend staan,
die daar naar mijn lichaam staarden,
waar mijn geest was weggegaan.
'k Wou het schreeuwen van de daken:
" 't Is hier mooi, treur niet om mij."
Toen ik langzaam ging ontwaken
en mijn droom die was voorbij.
'k Zal die droom steeds bij me dragen.
Deze droom was prachtig toch?
En wat ik mij af blijf vragen:
"Is een droom altijd bedrog?"
Hans Cieremans
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3918
't Is vaak anders dan we horen.
Kijk niet op je naasten neer
vanuit een ivoren toren.
Wees maar mild en ruim van geest
met een hart vol mededogen.
Met zo'n koninklijk gebaar
gooi je zeker hoge ogen.
Laat het oordeel verre zijn.
Sta eens stil bij de mislukten,
die voor een verwoede strijd
menigmaal wanhopig bukten,
schenk ze recht vanuit je hart
't beste wat je hebt te geven
en toon, door Gods hand geleid,
anderen je dienstbaar leven.
Strijk de rimpels naadloos glad,
van misdeelden en ontspoorden
die, geslagen door het lot,
nooit een woord van liefde hoorden.
Laat het oordeel verre zijn,
alles heeft beslist twee zijden.
Help slechts hen die zijn verdwaald,
uit hun doolhof te bevrijden!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3092
van zijn blij vertrouwen af.
Heel veel werd aanzienlijk minder
van wat God hem eenmaal gaf,
tot hij haast berooid van alles
weinig dierbaars over had.
Het geloof in eigen kunnen
was zijn allerlaatste schat.
Hij beredeneerde dingen
die hij altijd had geloofd,
voordat satan met zijn slimheid
't mooiste van hem had geroofd.
Profetieën vond hij niets meer,
bijbelboeken zelfs onecht
en het woord van meen'ge godsknecht
was niet voor hem weggelegd.
Zo bleef op het laatst niets over,
slechts zijn eigen ik was echt.
Wat voor juist gold bleek een fabel
en wat krom is zag hij recht.
Heus, ik denk dat hij zich danig
met veel zaken heeft vergist.
Die geen wond'ren kan aanvaarden
is beslist geen realist!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Vrede
- Hits: 5349
wat heerlijk daarvan te lezen.
Geen hel of het vagevuur,
noch d' eeuwige nacht te vrezen.
De dood was voor haar een plaats
waar hemelse rust zou wachten,
iets dat ze uitdroeg met vreugd
en duizend milde gedachten.
Men zegt: "Zo moet je wel zijn!"
Maar als wij vandaag beginnen
om meer ieder medemens
met 'n vriend'lijk hart te beminnen,
dan straalt ook uit ons de kracht,
die zij metterdaad bedoelde,
dan groeit de deernis in ons
die zij met anderen voelde.
De grootheid van de majoor
is dit slechts: jezelf te blijven,
en met een simpele taal
in kille harten te schrijven.
Zo blijft wat zij heeft gebracht
bewaard voor laat're geslachten.
Een hart dat liefdevol klopt,
waar velen hunk'rend op wachten!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4403
wat valt er nu nog te zeggen.
Zonder veel woorden mijn hand
stil in Zijn vaderhand leggen.
Hij kijkt naar mij, ik naar Hem,
beiden dezelfde gedachten.
Kan er iets inniger zijn
dan zo mijn pijn te verzachten? Even bij Vader op schoot.
Ik hoef maar weinig te spreken
als ik met 'n vragende blik
stil in Zijn hart heb gekeken.
Hij houdt van mij, ik van Hem,
beiden in liefde verbonden.
Kan er iets heerlijker zijn
Hem zo te hebben gevonden?
Even bij Vader op schoot,
rustend na al de gevaren.
Wat kan die veilige plaats
op deze aard evenaren?
Hij lacht naar mij, ik naar Hem.
Mij zo geborgen te weten
en alles wat mij bedreigt
dicht aan Zijn hart te vergeten!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Boers, Henda
- Categorie: Muziek
- Hits: 5386
zo is het leven vaak.
Reclame maakt de ster,
je prijst je zelf maar aan
Maar achter al die schijn
daar schuilt de werkelijkheid
en blijkt opeens de mens
zo menselijk te zijn.
Ach, zou men duizend levens leven
ons oordeel zou veel milder zijn.
Elkaars verdriet en pijn beleven
de naaste zou meer naast je zijn.
Geruchten gaan er rond,
over elk privé
Ergens staat een bord
wacht u voor uw mond.
Balk en splinter zijn
toch van het zelfde hout.
Als men dat nog ziet
die Story is al oud.
Ach, zou men duizend levens leven,
ons oordeel zou veel milder zijn.
Elkaars verdriet en pijn beleven
de naaste zou meer naast je zijn
Henda Boers
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Tijd
- Hits: 3972
van regen en gierende winden,
de gaarden als daklozen zijn
en waar is bescherming te vinden?
De ranken staan bevend aaneen,
alsof zij elkander omarmen,
verlangend naar 't licht van de zon,
die hen als een kloek zal verwarmen.
En toch rijpt gestadig de vrucht,
niet ondanks, maar dankzij de stormen,
die druiven door louteringspijn
tot kostbare kleinoden vormen
en elke verzengende straal
schept trossen vol diepblauwe prachten,
weerspiegelend wat is geweest
aan kille en troostloze nachten.
Zo gaat ook ons leven voorbij
met zonlicht, met striemende regen
en alles werkt mee dat de vrucht
zich vormt tot een parel van zegen.
Wees stil slechts, wuif zacht in de wind,
laat willig je ranken besnijden,
om eens Gods hemelse tuin met
een zoetrijpe vrucht te verblijden.
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5926
een enk'le traan gewist,
de kus gegeven aan
het kind dat liefde mist,
een lied geneuried met
zo'n hoopje stil verdriet,
de aai over het hoofd,
die haar zacht wenen liet?
Het was een klein gebaar,
dat blij het zonlicht schonk,
wellicht de beker fris die
ze eind'lijk gulzig dronk,
het onverwachte woord,
dat zomaar uit je kwam,
toen jij die kleine schat
bewogen bij je nam.
't Is als een bloementuin
met zaadjes uit jouw hand,
die eenmaal rozen zijn
in 't nog verborgen land,
want wat je liefdevol
aan kind'ren hebt gedaan,
zal als een rijk boeket
in Vaders tuinen staan!
Frits Deubel
Voor iemand die lange tijd
met gehandicapte kinderen werkte.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6364
Jezus zal verschijnen,
ook als al wat leeft
rondom gaat verdwijnen.
Als de laatste berg
in de zee zal zinken,
laat dan nog dit woord
in je ziel weerklinken!
Lief kind, houd dit vast
onder zware plagen.
Als de stormen je
met hun kracht belagen
en er niets meer blijft
in je laatste dagen,
laat dan nog dit woord:
Jezus komt! jou schragen.
Lief kind, houd dit vast:
Jezus haalt de Zijnen!
Dat doet elke vrees
in de nacht verdwijnen.
Jouw doorleefd geloof
zal Hij nooit beschamen.
Zijn belofte blijft
eeuwig: Ja en Amen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6227
met loven en bidden
is wand'len in 't licht
met God in het midden
en waar ik ook ga,
Hem kom ik steeds tegen,
mijn Helper en Heer,
mijn Vriend en mijn Zegen!
Een dag dat ik leef
met smeken voor velen,
is angsten en zorg
met treurenden delen.
Ik roep naar omhoog,
reeds bij het ontwaken:
"God, wil het vandaag
toch goed met hen maken!"
Een dag dat ik leef
om Vader te danken,
verwekt in mijn hart
verteed'rende klanken.
Ik laat me vandaag
maar rustig geleiden
naar 't vruchtbare veld
en grazige weiden!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3065
die je moeizaam hebt vergaard:
vreugde die God in Zijn grootheid
aan je heeft geopenbaard.
Eén tel onbedachtzaam hand'len
maakt soms dat men jaren schreit,
omdat blijdschap en geloofskracht
zomaar uit je handen glijdt.
Waar een schat is loeren machten
of er niets te halen valt
en ze hebben surrogaten
op hun toonbank uitgestald:
"Goed doen aan je medemensen
en een beetje hart'lijkheid.
Het is echt wel het voornaamste
dat je naar de hemel leidt!"
Laat je nooit de waarden roven,
die geloven met zich draagt:
Jezus beeltenis te volgen,
door wat Hij je daag'lijks vraagt.
God in alles te behagen
als een blij, gelovig kind.
't Is een waarde te verkrijgen,
die je vaster aan Hem bindt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Herstel, Henk
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 3997
begin je de weg
op goed geluk
stap voor stap
Langs gesloten huizen,
kantoren, banken,
oude kerken,
door smalle steegjes.
Langzaam wordt het dag
en je ontdekt
dat je niet alleen loopt
anderen zoeken
met jou de tekens
die mensen voor jou
achtergelaten hebben.
En je lacht,
naar elkaar
telkens opnieuw verrast.
Als je aankomt
word je meteen herkend
en bij je naam genoemd.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 14823
hoe duidelijker Zijn ogen zijn als een baken
waarin Zijn liefde spiegelt voor jou en mij
met Zijn zegen zijn jij en ik voortaan 'wij'
Cobie Verheij - de Peuter
(te gebruiken als tekst op huwelijksliturgie)
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3887
En bijna geen tijd meer voor elkaar
Soms raken relaties hierdoor stuk
En komt de gezondheid in gevaar.
Druk, druk, druk met het werk
Zelfs ook druk in de vrije tijd
Ook druk misschien met de kerk?
Of raakt dat in de vergetelheid?
Wij hebben het altijd zo druk Heer
Vaak geen tijd om aan U te denken
Leer ons tijd te maken voor U Heer
U wilt ons steeds blijven gedenken.
God U blijft altijd over ons waken
U neemt steeds voor ons alle tijd
Wij hoeven ons niet druk te maken
Want U geeft ons alles op Uw tijd.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6848
Breekbaar en toch bruikbaar
als een aarden vat,
dat vanaf de aanvang
hemelwaarde had.
't Is slechts de omhulling
die tot stof vergaat,
maar wat werd verzameld
nooit de ziel verlaat.
Breekbaar en toch bruikbaar
heeft God ons gemaakt,
als de Pottenbakker
zachtjes aangeraakt.
Wie of wat wij waren
heeft Hem nooit belet,
dat Zijn gouden stempel
op ons werd gezet.
Breekbaar en toch bruikbaar,
nimmer hol en leeg,
omdat het de rijkdom
van God zelf verkreeg,
als een vat dat stromend
liefd' en vree verspreidt,
tonend nu reeds waarden
van de eeuwigheid!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Laat, Ans de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6061
kostbaar,
als zuiver kristal
geslepen
met mijn eigen stem.
De stilte,
een tweestemmig lied
tussen God en mens.
Gouden noten,
verwarrend vol sentiment
diep uit mijn keel ontsproten.
Ik voel me
klein en kwetsbaar
in de bloei
van zijn gouden spoor.
Laat de stilte in mij groeien
leer mij de liefde
van het leven.
Open mijn hart,
laat me God,
met wijsheid mezelf zijn.
Ans de Laat
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 7538
die dikwijls door zorg zijn bedrukt,
waar een storm van wanhoop en twijfel
aan 't scheurende zeil heeft gerukt,
een vluchtplek voor mensen wiens scheepje
welhaast in de branding verdween,
dat is deze haven voor ieder
die uitroept: "God, waar moet ik heen?"
Zo'n schuilplaats is nergens te vinden,
dan daar waar Gods liefde regeert,
waar Hij de verslagene opbeurt,
die warmte en vreugd heeft ontbeerd.
Zo'n oord is voor Vaders beminden,
bedreigd door het ziedend geweld,
toen kolkende golfslagen beukten,
de zee hen met angst heeft gekweld.
Een veilige haven, een rustplaats,
heeft God voor de Zijnen bereid.
een vaderhuis voor zijn geliefden,
na dagen vol pijnen en strijd.
Het scheepje, vaak hevig gehavend,
gaat telkens vernieuwd weer naar zee
en niets kan zijn thuisvaart beletten,
want Jezus, de Bootsman, vaart mee!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5542
toen 'k in zijn winkel kwam
en veel van wat hij aanbood
vreemd bij mij overkwam.
"Waarmee kan ik u helpen?"
Ik zei:"Een onsje rust
en als het kan wat vrede
met nieuwe levenslust!"
De engel sprak nadenkend:
"Ik denk niet dat dit gaat.
Van alles wat u opnoemt
verkoop ik slechts het zaad."
"U zult het moeten planten,
besproeien elke dag,
zodat u op een morgen
die rijkdom oogsten mag!"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3406
ik zou vervagen voorbij de
horizon van het bestaan
het duister zou mij overweldigen
Zo Gij niet bij mij waart -
de angst zou mij verlammen
verloren zou de toekomst zijn
een struikelen zonder opstaan
maar Gij zijt de Sterke
de Verrezene, voor immer
de Nabije
en daarom houd ik stand
vervolg ik de Weg
Oeke Kruythof
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4844
dat is iets van onschatbare waarde
al bij het eerste ochtendgloren
voel ik mij weer als herboren.
De wind hoor 'k in mijn oren zingen
en 'k zie nog zoveel mooie dingen
ik kan genieten van de zon
die net komt aan de horizon.
Een vogeltje dat tjilpend geniet
zingt ook hier zijn mooiste lied
ik voel dat de dag gaat leven
dat alles heeft God gegeven.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 6387
een kereltje van net vier jaar
zat naast me in de auto
had een ochtend vrij van school, vandaar.
Zijn wijze oogjes staan zo dromend
zijn verhaal zo plots gestaakt
waar zou hij nu aan denken
hij heeft jong al zoveel meegemaakt.
Jongen, denk je soms aan je papa
die aan 't werk is in de kas
die strakjes pas weer thuis komt
daarom ik vanmorgen op je pas?
Jongen, denk je soms aan je mama
die je 't weekend pas weer ziet
die niet meer bij je thuis woont
waarom, dat begrijp je nu nog niet.
Jongen, waarheen gaan jouw gedachten
stil bekijk 'k je van opzij
wat gaat in dat koppie om
ben je bang, boos, verdrietig of blij...
Zijn zachte stem doordringt de stilte
dromend kijkt hij ineens mij aan
Ik zou zo graag eens klimmen
even in de hemel kijken gaan.
Met zijn hoofd tegen mij aan zegt hij
bij Jezus is het mooi en fijn
Ontroerd geef ik een knuffel
dat vertrouwen van een kind zo klein!
Zomaar een gewone woensdagmorgen
een kereltje van net vier jaar
zat daar naast me in de auto
had een ochtend vrij van school, vandaar.
Lineke Huisman
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5124
de struiken wiegen heen en weer.
De vlokken sneeuw, het is een lust,
zweven zachtjes hier in stilte neer.
De warme stralen van de zon,
stralen liefdevol op aarde neer.
De sneeuw verdwijnt, de warmte won,
het van het kille weer.
De aarde komt opnieuw tot leven,
de vogels zingen bovenal.
De koude winter is verdreven,
de vlinders zweven overal.
Hoor het lied van het ruisen der bomen,
O, mocht ik maar samen met hen zingen.
Met de bomen, de vogels zij komen,
in 't voorjaar, als de knoppen gaan springen.
Bij het ruisen der bomen,
bij de knoppen die springen,
Bij de vogels die komen,
met hen wil ik zingen.
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.
januari 1994
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4387
Vaak hulp'loos in zijn handen lag
Voelde vaak zijn onvermogen
Te rechten, 't onrecht wat hij zag
Onverzettelijk en krachtig
Waar mens of dier zijn nood aangaf
Zijn lieve handen dan vaak machtig
Als een roeping, tot aan 't graf
De vogel weer te stimuleren
Zijn eigen vleugels uit te slaan
Waarna hij haast niet kon verteren
In vrijheid hem te laten gaan
Want overal loerde 't gevaar
Dat wat hem lief was, zo kon haten
Juist daarom viel het hem zo zwaar
Om ook zijn kind'ren los te laten
Vermoeid door al die zware zorgen
Door liefd' en plicht teweeggebracht
Vloog zijn ziel die vroege morgen
Vrij naar zijn Vader, 't was volbracht
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 13296
Een onbeschreven, blanco blad
Klaar om te zien en om te horen
Wat voorbestemd is op zijn pad
Lief en leed zijn hem gegeven
Het liefst een beetje in balans
Zijn leven in God's hand geschreven
Met elke dag een nieuwe kans
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4792
Zo diep door die hem vreest gehaat
Met zijn greep op ons zo machtig
Die ons slechts kwelling achterlaat
Die dood heeft weer eens toegeslagen
Een geliefde weggehaald
Een mens dood, niet te verdragen
En elders schudt de Richterschaal
Duizenden zijn weggevaagd
Haast op datzelfde schokmoment
Waarop in wanhoop werd gevraagd
Of God dit moegestreden mens ook kent
Een mens waarvan veel werd gehouden
En heel veel met zo'n zelfde lot
Waarvoor veel tranen vloeien zouden
Elk van hen, een kind van God
De dood die mag niet overwinnen
In zijn duistere gewaad
Haalt hij slechts diegenen binnen
Die reeds geboren zijn in haat
Ons rest als levenden te hopen
Op de onsterfelijke ziel
Het mysterie dat zich opent
Waar zelfs de kille dood voor viel