- Details
- Geschreven door: Brandt, Willem
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5342
dat ik afvaar, niet uw donkere rouw.
Maar de glimlach van drie witte rozen,
dat ik glimlach in hun morgendouw.
Willem Brandt
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4493
Soms langzaam soms vlug
De liefde tussen twee mensen
Het overschrijden van grenzen
Overal zie je dat er wordt bemind
De geboorte van een kind
Elders weer een enorme haat
Het valt op dat het steeds zo gaat
Dan weer een nieuwe levensgevaarlijke virus
Alles komt steeds weer terug dus
Farial Barsatie
ingezonden 28 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 5208
Weten we dan niet dat reeds eeuwenlang men elkaar als wilde honden verscheurt?
Open de ogen en leer van het verleden want de wereld nu is niet echt zo geciviliseerd
Niet alleen gruweldaden aan de andere kant van de wereld zijn verkeerd
Ook hier dichtbij is het raak, denk maar aan aan (kinder)moord, incest, verkrachtingen en noem maar op
Extreem geweld kent geen kleur, ras, volk en geloof om tegen te zeggen STOP
Farial Barsatie
ingezonden 28 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4622
Kijk eens wat voor moois je daar ziet
Kijk eens naar de lucht met haar wolkenspel
De wolken die drijven weg in een tel
Prachtig de hemel, de lucht daarboven
Daarboven zijn geen grenzen en kloven
Helaas is het anders op de aarde
Waarom hecht men hier beneden aan grenzen meer waarde?
Farial Barsatie
ingezonden 28 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Denneman, Peter
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5653
Dat gezegend is
deze tijd van groei en bloei.
Dat gezegend is
deze periode van minderen en loslaten.
Dat mijn rennen
wandelen
en mijn dadendrang
genieten worden.
Dat juist nu
vriendschapsbanden
sterker worden.
Dat ik de tijd neem
stil te staan bij
hetgeen mij draagt.
Dat ik leef
in verbondenheid met mijn ziel
en met respect voor mijn lichaam.
Dat ik geniet
van wat mensen bij bieden
en van wat de natuur mij schenkt.
Dat het een tijd zal zijn
waarin ik ga met
de kracht van de hemel,
het licht van de zon,
de jacht van de wind,
de vastheid van de aarde.
Peter Denneman
uit: Open Deur, juli/augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Verbruggen, Paul
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5540
dat er van U,
diep in dit dode woud,
ergens wat goud
bedolven lag.
Met lege hand en hart
en tot geen offerrande klaar
trad ik in ´t bos en vond
Uw eerste krokus in de zon.
Hij stond zo schitterend
op het donkergroene mos,
zo enig licht
tussen het koude naakte hout,
en iets
wat ik de ganse winter was vergeten
ging weer aan ´t smeulen
met een teedre gloed.
Zo stond ik lang
gelukkig en verenigd
met die kleine krokus in de zon,
en wist opeens
hoe diep de kleinste dingen leven
en zei heel simpel: God, hoe mooi!
Paul Verbruggen
uit: Open Deur, juli/augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Overlijden
- Hits: 19245
is pijnlijk, begenadigd zijn
en zoeken, nooit verzadigd zijn,
is rusten in de aarde
als alles is volbracht.
- Details
- Geschreven door: Rock-Korver, C.M.M.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8083
zo sterk.............
breekbaar......klein,
die ons zo lief is,
nu in handen van Jezus,
voor altijd in ons hart.
wees ons licht,
in onze aardse duisternis
tot we weer samen zijn.
C. Rock-Korver
- Details
- Geschreven door: Vandenbergh, Jo
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5684
de lente kwam eraan.
Ik liep onder de eerste
zonnestralen, over een kerkhof.
Ik voelde me raar.
Wat deed ik hier?
Amper de jeugd ontgroeid
en ik vulde reeds mijn dagen
met het bezoeken van graven.
Ik was alleen, met hen rondom
me heen.
Wie had hier wat verloren?
Ik
Wie had hier wat te zoeken?
Niemand
De vogels tsjilpten, braken de stilte,
die mij reeds veel eerder brak.
Ik zag zijn grafsteen terwijl
mijn hart versteende
uit angst te breken,
bij het lezen van zijn naam,
van hij die had bestaan.
Ik liet een traan, gedachten
verzonken in dromen over andere tijden,
tijden alvorens hij was heengegaan
ver hier vandaan.
Naar een andere wereld waardoor
ook de mijne veranderen zou.
Voor altijd denk ik aan hem
met alleen maar spijt en niemand
die mij benijdt of begrijpt.
ingezonden 31 oktober 2004
- Details
- Geschreven door: Baas, Marry
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8091
zal alle tranen wissen
verdriet en pijn
zijn dan verleden tijd
wanneer de Heer
Zijn kinderen thuishaalt
wordt het
geluk in eeuwigheid.
Marry Baas
Dit gedichtje is gemaakt naar Openb. 21:4
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 9957
met gesloten ogen
en gevouwen handen
God vragen om ´n kleinigheid
Maar bidden is meer:
steunen van je naaste,
hulp aan de zwakkeren,
in de schaduw van de Heer
Of, stilstaan in de natuur,
waar je tussen alle moois,
Gods voetstappen vindt;
bidden kan overal, op elk uur
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 12281
Zij die niet hopen zien vele dingen te zwart
Hij die geen liefde kent heeft een stenen hart
Hun levensstijl haalt nooit ofte nimmer ´n tien
Geloof, hoop en liefde zijn belangrijke dingen
Door geloven heb je een rotsvast vertrouwen
Bij het hopen kun je op verwachting bouwen
In de liefde iemand met genegenheid omringen
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 7826
Is dat jouw kind, je vrouw of je man,
Of soms die buurman, die in de haast
Ook al eens goedemorgen zeggen kan?
Vragen die men zich plotseling stelt
Opeens is er ´n antwoord losgeweekt
Je naaste is híj die aan de huisdeur belt
En je om hulp en ondersteuning smeekt
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 8694
Aangereikt op iemands wens
Het is liefde voor je medemens
Anderen blij maken, amuseren
Mensen leren te onthaasten
Het is liefde voor je naasten
Arme mensen ´n beetje helpen
Laten delen in je eigen weeld'
Het is liefde voor je evenbeeld
Arm om andermans schouder
Een kort gesprekje, heel intens
Het is liefde voor je medemens
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Lam, Hanna
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 21623
we noemen ze hier samen
de mensen van voorbij
wij noemen ze bij namen,
zo vlinderen zij binnen
in woorden en in zinnen
en zijn we even bij elkaar
aan het einde van het jaar De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven
de mensen van voorbij
zij zijn met ons verweven,
in liefde en verhalen
die wij zo graag herhalen
in bloemengeuren in een lied
dat opklinkt uit verdriet.
De mensen van voorbij
zij worden niet vergeten.
De mensen van voorbij
zijn in een ander weten.
Bij God mogen ze wonen
daar waar geen pijn kan komen.
De mensenkinderen van voorbij
zijn in het licht zijn vrij.
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 25524
De steppe zal lachen en juichen.
De rotsen die staan
vanaf de dagen der schepping,
staan vol water, maar dicht,
de rotsen gaan open.
Het water zal stromen,
het water zal tintelen, stralen,
dorstigen komen en drinken,
de steppe zal drinken.
De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.
De ballingen keren.
Zij keren met blinkende schoven.
Die gingen in rouw
tot aan de einde der aarde,
één voor één, en voorgoed,
die keren in stoeten.
Als beken vol water,
als beken vol toesnellend water,
schietend omlaag van de bergen,
als lachen en juichen.
Die zaaiden in tranen,
die keren met lachen en juichen.
De dode zal leven.
De dode zal horen: nu leven.
Ten einde gegaan
en onder stenen bedolven:
dode, dode, sta op,
het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
een stem zal ons roepen: Ik open
hemel en aarde en afgrond
en wij zullen horen
en wij zullen opstaan
en lachen en juichen en leven.
Huub Oosterhuis, (muziek: Antoine Oomen)
- Details
- Geschreven door: Geluk, L.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 16973
door de bomen zonder blad.
Als een lang wit lint,
ligt hier het grind
op het kerkhof pad.
De stilte komt me tegemoet
het is hier leeg en kil
alleen het grind knarst onder mijn voet
De contrasten zijn zo schril.
Dan sta ik stil bij jou,
en wetend dat ik hier niets vind.
Alleen je naam op een stuk steen,
verdrietig loop ik er om heen
een monument in weer en wind.
Ter nagedachtenis aan jou
Leg de bloemen neer
De lucht is grijs en grauw
en de stilte doet me zeer.
L. Geluk
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 10411
Maar in een veelvoud naast elkaar
Zo slaan ze zich door de rijping heen
En vormen een prachtige korenaar
Zie ook de groei van een bananentros
Een samenwerking als bij het graan
Al laat mij de gedachte echt niet los
Dat zij ´n bochtige weg moesten gaan
Kijk eens de druiven aan de ranken
Hoeveel er op een tros zijn ontstaan
Het is goed om de natuur te bedanken
Dat zij deze wondere weg is opgegaan
Deze voorbeelden zijn voor ons een teken
Dat ook wij mensen, samen hand in hand
Alle tegenslagen uiteindelijk zullen breken
De overwinnaar heeft altijd de overhand
Hubke
23 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Rens, G.L. van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8188
vertrok je stil naar 't onbekende land.
Voor jou hier nog slechts een strookje grond.
Een laatste groet.
Een enkele bloem,
al verdorrend aan 't einde van de dag.
Wat blijft,is stilte,
diepe pijn
alleen te dragen
tot het altoos samen zijn.
G.L. van Rens
- Details
- Geschreven door: Bonhoeffer, Dietrich
- Categorie: Overlijden
- Hits: 12849
wachten wij rustig, wat ons lot ook zij.
God is met ons in de avond en de morgen,
en elke nieuwe dag is Hij nabij.
Dietrich Bonhoeffer
- Details
- Geschreven door: Tririon, C.
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3882
voor het goede en schoone om tot bloei te komen.
en om hen, die zich daarvoor openstellen,
als bron van geluk en inspiratie te stellen
C. Tririon
- Details
- Geschreven door: Smit, Peter
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7186
|
Tekst en muziek: Peter Smit
Ons zoontje Davey werd slechts 16 maanden. Heel veel heeft hij in zijn korte leven voor ons betekend. De belofte uit Filippenzen 4:4-7 hebben we werkelijk zo mogen ervaren! |
|
Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. 5 Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. 6 Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. 7 Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
|
|
Soms op een stil moment denk ik terug
aan jou, mijn kind.
Aan jouw liefdevolle blik,
jouw onbevangen leven,
waardoor ik Jezus zag.
Die tijd met jou ging voorbij,
maar voor jou begon nieuw leven.
Mijn schaduwkind,
die door Zijn striemen werd genezen.
Hij nam jou mee, heel dicht bij Hem.
Mijn koningskind,
je hoeft nu niets meer te vrezen,
in het licht van Hem bent jij nu vrij, voor altijd vrij!
Die tijd met jou was voor mij,
een nieuw begin van hoop
en vrede!
Mijn schaduwkind,
die door Zijn striemen werd genezen.
Hij nam jou mee, heel dicht bij Hem.
Mijn koningskind,
die door Gods liefde wordt omgeven.
In Zijn eeuwig huis kom ik ook thuis, voor altijd thuis.
Door het wonder van het kruis,
is er een weg terug
naar jou!
MUZIEK EN ZENDING!
Cd "Schuilen onder uw vleugels" met inlegboekje voor slechts
¤ 10.- (Exclusief verzendkosten) .
Zie http://www.helponshelpen.com/ Inclusief verzendkosten is ¤ 11,60.
Hiermee steunt u projecten in Roemenie!
Het bedrag kunt u overmaken op;
Bankrekening nr. 3318.77.333 t.n.v P. Smit o.v.v. CD Project.
Na overmaking wordt de CD naar u toegezonden.
Vergeet niet uw naam en adres te vermelden!
|
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Vrede
- Hits: 7023
wat hebben wij gedaan
dat kwaad steeds weer ons lot beslecht,
geweld en oorlog ons verslaan;
hoe kan een mens zijn leven verder gaan
en liefde laten overwinnen,
terwijl tirannen niet bij zinnen
de wereld brandend laten vergaan?
Méér dan het kwaad is goede God
de milde regen van uw zegen
als mooiste blijk van uw genadig bod.
Zo kan ik schuilen onder zachte vleugels,
waar vuur en zwavel niet bestaan
en vieren laat de strakgetrokken teugels:
ooit zal het recht de haat verslaan.
Dan zal de koning vrede stichten,
de woesteling wordt vriendelijk en mild,
de moordenaar komt ons berichten:
zó heeft de Schepper het gewild!
Niek van der Hoest
ingezonden 15 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5508
mens en dier kunnen er niet zonder,
het is alles met elkaar verweven,
ja het is een heel groot wonder.
De zon is er elke dag maar weer,
ook al zien we hem niet altijd,
maar toch is hij er keer op keer
en verspreidt licht wereld wijd.
Wonderlijk deze licht-en warmte bron
zonder zon zou er niets kunnen bestaan.
God, de Schepper van de zon,
is nog steeds met aard’en mens begaan.
God laat de zon nooit voor altijd onder gaan,
maar laat hem opgaan elke morgen.
Hij laat ons nooit in het donker staan,
de mens zou hier niet voor kunnen zorgen.
God heeft dit alles in z’n wijsheid bedacht,
zodat mens en dier zouden kunnen bestaan.
Hij heeft zon, maan en sterren in z’n macht
en heeft heel de wereld doen ontstaan.
God mogen wij roemen voor Zijn grootheid,
dat Hij alles zo schoon geschapen heeft,
de mens, dier en natuur in verscheidenheid
en nog alles onderhoudt, wat groeit en leeft..
Fedde Nicolai
22 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4888
heeft God geen prijskaartje gehangen
wel heeft ieder mens een code
waar aan de Schepper kan zien
of de levensloop nog recht loopt
zoals bij de geboorte is meegegeven.
Ook een kerk heeft een code
in die code zitten alle mensen
opgeslagen die mee leven in die kerk.
Na de zomervakantie begint het
leven weer te groeien
schouders worden gerecht
mouwen opgestroopt
want over een paar maanden
wordt er weer een Kindje geboren
dan moet alles weer op orde zijn.
Kerkenwerk is werken aan de Kerk.
Het hele jaar door, dag in, dag uit
samen werken, samen bouwen,
aan een wereld waar geloven
in God een normaal verschijnsel is.
Daar in is geen plaats voor
discriminatie of rassenhaat
want iedereen is gelijk aan elkaar,
arm of rijk, zwart of blank, man of vrouw.
Wij mensen willen aan de generatie
die na ons deze aarde erven
een wereld geven waar wij trots op zijn.
We zijn tenslotte allemaal
rentmeesters van deze aarde
niets meer, maar ook niets minder.