- Details
- Geschreven door: Jong, Dolf de
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4906
de werkelijkheid duwt hen snel opzij
wanneer ik mijn ogen open sla
vertel ik de meeste dromen niet meer na.
Maar één droom is mij altijd bij gebleven
hij staat in mijn brein beschreven
een droom over liefde en geluk
over mensen zonder enig nuk.
Het speelde zich af in hoger sferen
waar niemand meer iets kon deren
het was ver boven de sterren en de maan
zover als raketten nooit kunnen gaan.
Daar in dat verre verre land
ging een ieder hand in hand
geen kanonnen geen geweren
een ieder kon er vrij verkeren.
Men kende daar geen haat en nijd
geen hebzucht waar het mensdom zo van lijdt
er was geen zucht naar macht
geen mens die daar een moment aan dacht.
Een ieder ging daar heel tevreden
zijns weeg door het hof van Eden.
Deze droom was geen bedrog
gewoon en kwestie van geloven toch?
Dolf de Jong
27 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Jong, Dolf de
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 10280
het komt de rust in het paleis verstoren
het wiegje staat reeds kant en klaar
doorweven met een gouden snaar.
met een dekje `O zo fijn
gemaakt van Hermelijn
En met een waterkruik van goud
krijgt het koningskind het nimmer koud
En lakentjes van damast
houden die warmte vast.
met zachte muziek omgeven
krijgt het kind een heerlijk leven.
Als het toch eens een prins zal zijn
dan komt over de wieg een blauwe baldakijn
een baldakijn met franje
voor het prinsje van Oranje.
Voor de deur staat een lakei
alleen de moeder komt daar voorbij
om het koningskind te voeden
het voor de aardse gevaren te behoeden.
Voor gevaren moet zij zijn beducht
voor haar nog ongeboren vrucht
De dwaze moeders kunnen haar verhalen
hoe despoten hun geliefde kinderen stalen.
Dolf de Jong
27 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Jong, Dolf de
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 6509
die dagen welke met zonlicht waren overgoten.
Bezie toch keer op keer,
die dagen van weleer.
Zie dan toch in dankbaarheid terug
en ga niet met gebogen rug,
gebukt onder die dingen die nog komen.
Vlij u aan de dagen die u als gelukkig hebt bekomen.
Dan is het misschien te accepteren,
dat men nog veel moet incasseren.
Leef bij het geluk van iedere dag,
zolang de zon ook voor u nog schijnen mag.
Ook al gaat niet alles zoals we `t ons hadden voorgesteld
en moeten wij vaak eerst driemaal slikken
en een afkeer van Hem bij ons welt;
zodat wij het niet meer willen pikken.
Bezie dan de dingen om u heen,
heus u staat in deze niet alleen.
De schepping der natuur is zeer omwonden
en door ons moeilijk te doorgronden.
Als wij naar de zin van `t leven zoeken
en dan duiken in Zijn boeken.
Dan vinden wij daar heel omstreden
dat naast geluk er ook heel veel wordt geleden
Aanvaard de dingen zo als ze zijn,
al is het heel moeilijk bij veel pijn.
Blijf dan toch sterk in uw streven,
naar een gelukkig en heilzaam leven.
Om voor hen die allen naast u staan
en met de dingen zijn begaan.
Geluk te vinden in dit moeizaam leven,
om dan toch uw lot in Zijnen hand te geven.
Dolf de Jong
27 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Jong, Dolf de
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 12048
hij ziet niemand meer op straat
Het is al nacht
`t is alleen de maan die tegen hem lacht.
Een ieder is reeds lang naar bed
er is niemand die nog op hem let
zijn gang is traag
zij doel is vaag.
De handen in de zakken gestoken
en diep in z`n kraag weggedoken
gaat hij door de grote stad
zijn ogen die staan mat.
Terwijl hij bij elke kruising van de straat
besluitloos verder gaat
het is hem om het even
zijn doel is onbeschreven.
Zijn toekomst is onbepaald
terwijl hij daar zo dwaalt
de zin van `t leven is hem ontgaan
hij loopt daar zeer ontdaan.
Als zwerver staat hij geboekt
door zijn naasten vervloekt
door de samenleving gehaat
en zijn thuis dat is de straat.
Ondanks normen en waarden
moet hij zich schikken en zijn lot aanvaarden.
en ondanks onze menselijkheid
zoekt hij zijn weg in eenzaamheid.
Dolf de Jong
27 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Jong, Dolf de
- Categorie: Verdriet
- Hits: 6594
omdat er geen tranen meer zijn.
zal dat het verdriet alleen maar verhogen
en zal men nog eenzamer zijn.
laat daarom je tranen vrijelijk gaan
het verlicht en je kunt de dingen beter aan
waarom zou een man niet huilen mogen
moet hij zijn tranen soms stiekem drogen.
Laat je gerust maar eens gaan
Je zult daarna misschien wat sterker staan
en al gaat alles je te boven
en valt het je moeilijk om dan noch te geloven.
Denk dan terug in je leven
aan al het moois dat hij je ook heeft gegeven
aan al die dagen van zonneschijn
toen had je het zo fijn.
Ja het is heel moeilijk te aanvaarden
na al het moois dat je in je herinnering bewaarde
vecht niet tegen het verdriet
maar wanhoop niet.
Probeer alles toch te dragen
sluit haar handen in jou hand
om toch aan hem kracht te vragen
ondanks dat de onmacht in je brandt.
Dolf de Jong
27 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6142
En in Jezus onze Heer.
Heil'ge Geest breng ons steeds nader
Tot genade, telkens weer.
In het brood en bij de beker
Vieren wij het heil van God.
Als wij delen met elkander
Leeft in ons de trouwe God.
te zingen op de melodie van gezang 292 ut het Liedboek voor de kerken
Frans den Harder
28 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4316
Bij een terrorist die leeft in de waan
Ouderwetse kleding en een grote baard
Vechtend met moderne wapens en of zwaard
Stijdend als een malloot
Met God's naam op de lippen willen ze graag dood
Om verder te leven als martelaren....
Hoe kunnen mensen zich ergens zo blind op staren?
Farial Barsatie
28 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Baaijens, Nico
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4278
En hij had direct 't antwoord bij de hand
Zie je daar die kerk met dat kruis?
Daar houdt Hij elke zondag open huis
't Was er druk en men zong er onverminderd
Maar God-zelf was helaas verhinderd.
Nico Baaijens
25 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blomsteel, Ad
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4745
Het einde is gekomen.
Het einde wat ik wil, van mijn dromen.
Het einde van het leven is gekomen.
Mijn droom is werkelijkheid geworden.
Ik ben op mijn bestemming aangekomen.
Ad Blomsteel
- Details
- Geschreven door: Pouwels, Ilona
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6573
achter de regenboog,
zag ik mijn zusje staan.
En toen ben ik,
op gouden vleugels,
naar haar toe gegaan.
Ilona Pouwels
(Dit gedichtje stond op de geboorte/overlijdenskaart kaart voor mijn zoontje Timon*, nadat bijna een jaar eerder zijn zusje Vivianne* was gestorven.)
- Details
- Geschreven door: Gemert, Antoon van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7992
duurt maar even
te kort
het samenzijn
de herinnering
is gebleven
voor eeuwig
altijd mijn
Antoon van Gemert
- Details
- Geschreven door: Schweitzer, Albert
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6747
zijn de sporen van de liefde,
die wij nalaten wanneer wij gaan.
Albert Schweitzer
- Details
- Geschreven door: Schut-Diks, Ria
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6032
ik kan het soms niet vatten
het verdriet de tranen de pijn
dat de dood zo erg zou zijn
Ria Schut
- Details
- Geschreven door: Disveld, Esther
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4141
weerkaatst in de ramen
van de lange trein
die zich traag
in beweging zet
In een flits
denk ik vaag
jouw gezicht te zien
maar jij bent het niet
Er verschijnt een herinnering
in mijn gedachten
aan onze verleden tijd
en met een schok besef ik
hoe broos
de beelden zijn
Ik wil jou niet vergeten
al ben je er niet meer.
Esther Disveld
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4398
Hij lijkt kort als alles goed verloopt
Maar een enorme lange lastige baan
Indien er drempels zijn, onverhoopt
Er zijn goede en ook slechte tijden
Vandaag zit het mee, morgen niet
´t Slechte is soms niet te vermijden
Belangrijk is dat je optimaal geniet
Hubke
23 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 5420
die een periode afsluiten
waar een mens genoeg van heeft
hij gaat dan naar de volgende halte.
De volgende halte
is er één van alledaagsheid
maar door de juiste mens
wordt het een unieke plaats.
Een plaats om naar toe te leven
die zo vertrouwd aan doet
dat de mens wantrouwend
de halte voorbij laat gaan.
Dan maar op weg naar de volgende
die wordt beschreven in de catalogus
als een plaats die men
niet mag missen op deze aardbodem.
De weg er heen is begaanbaar
maar de afslag: liegen en bedrog
lokt de mens met mooie beloften
die men vaak niet kan weerstaan.
Op weg naar mijzelf
zie ik de wereld voor het eerst.
Het dwangmatig haltes verzamelen
heeft nu iets lachwekkend gekregen
De halte is verlaten als men te laat komt
de hemel staat vol met sterren
maar die ene ster is er niet bij.
De hemel wordt langzaam wat lichter
ik zie zelfs weer wat groens
tussen de grauwe massa opkomen.
Dan zie ik jou ook weer staan,
ik hoop dat jouw weg ook
een Lichtpunt heeft en
misschien zien wij elkaar wel op
een kruispunt van wegen
waar wij elkaar dan toe roepen:
"het is een Wonder dat wij zover zijn gekomen!"
Beiden weten wij dat zonder Gods hulp
wij nu nog bij de eerste halte zouden staan.
Klaas van Eijbergen
11 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4787
eens paradijs in al haar pracht,
zwerven de sterren en planeten.
Och Heer, waar kunnen wij uw hemel weten
in een onmetelijk heelal,
hebt u de wereld dan vergeten,
geslagen en vereenzaamd, in verval?
O, groot mysterie grondeloos,
tirannen woeden mateloos,
de wereld splijt door grof geweld
en heeft de moedeloze mat geveld.
Leef, Schepper Geest, kom dichterbij
laat ons uw hemel dan hervinden,
geef levenskracht aan uw beminden
en kom ons nader, zij aan zij.
Hoor nú, mijn kind
ik heb je altijd teer bemind
en slapend in mijn schoot gedragen;
je mág me naar de hemel vragen,
omdat wie vraagt die vindt!
Niek van der Hoest
13 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3778
en doet de einder zichtbaar goed
omdat de troosteloze dag zal zijn vergeten;
gelach, geween, gespot, wie zal het weten?
De duisternis dekt toe en alles zal verdwijnen
maar ach, wie weet hoeveel gedeukten er nog kwijnen
als zonnerood weer opstijgt in de morgen?
Heer, blijf nabij, ontferm u over wat nog is verborgen:
een vriendelijk gebaar, een zachte hand van strelen
geeft de geknakte moed om op te staan;
tot wie, o wie zouden wij anders moeten gaan?
Sta op, het leven wordt weer sprankelend weldadig;
voor ieder lamgeslagen kind bent u genadig.
Geluk om niet, voor iedereen, om overvloed met velen
in rijen dansend met elkaar te delen!
De lamme leidt wie blind is, zelfs met vederlichte voeten
om avondrood en ochtendzon met vreugde te begroeten.
Niek van der Hoest
13 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 7763
hier beneden
leven onder satans kwaad,
gehaat door velen?
Men treurt om wat er hier gebeurt,
om duizend onrechtmatigheden
en ieder gaat zijn ongekende gang.
Wees maar niet bang
mijn kind, ik heb je toch beloofd
om nooit ver weg te gaan,
laat staan
dat ik je in de steek zou laten.
Míjn ogen houden in de gaten
dat duivels spel van mijn en dijn;
er is genoeg om van te leven
en voor een ieder vriend te zijn,
iets van jezelf te geven.
Zeg nooit meer oog om oog
en tand om tand;
een mensenleven zit mij hemels hoog,
ik heb verdriet om ieder die míj ooit bedroog,
zou ik dan liegen
en mijn kind bedriegen?
Kijk, boven staat de regenboog!
Niek van der Hoest
13 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4191
inkt zwart als de dood
wind en regendruppels
likken aan de ramen
maar ik hoor het niet
want in mijn dromen
is het licht
helder wit
licht om mij heen.
De ochtend is grauw
wind en regen
vechten om het huis
maar ik droom verder
van het licht
helder wit
licht om mij heen.
Klaas van Eijbergen
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4607
was er het Woord.
Het Woord hoorde bij God,
God was Woord.
Het Woord kwam onder ons
en heeft verwoord
wat liefde was:
God onder ons,
het vlees geworden Woord.
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4102
getekend door de jaren.
Droge borsten,
dorre schoot.
Onvruchtbare woestijn.
Gezegende vrouw,
Gods oase,
vruchtbaar in Zijn oog.
Draagt een kind
onder haar hart.
Roepende in de woestijn
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4256
Mijn hart is zo verward.
Ik draag een kindje met me mee,
terwijl nog nooit een man
mij heeft beslapen.
Zal hij dat geloven?
Welke vrouw
is zo bevrucht als ik?
Geen warmte,
geen gemeenschap,
geen kozend zachte handen,
geen zachtgefluisterd woord,
geen liefdevolle kus,
geen lichaam tegen 't mijne
alleen een boodschap
dat het zo zou gaan
en ik een zoon zal baren.
Hoe zal ik het tegen Jozef zeggen ?
Oh, God kom me te hulp
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 3878
Ik hield van haar
vanaf het eerste uur.
Zwart is haar haar
en rood haar lippen,
haar lichaam bergt geheimenissen,
begeerlijk en beloftevol.
Haar glimlach, ach...
Ik hield van haar
zelfs toen ze zwanger
van een ander was.
In eindeloze litanie
riep ik haar naam:
Maria,
Maria,
Maria.
Zoveel hield ik van haar
dat ik haar heen liet gaan
naar hem van wie ze hield.
Ze bleef bij mij,
met haar geheim.
Ik had er vrede mee.
Ik hield van haar.
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 3894
en gaan,
stal in,
stal uit.
Eerst herders,
nieuwsgierig en smerig.
Toen volk uit het café,
lawaaiig roepend om stilte.
En daarna de buurt.
Nou ja.
Volgens de herders
zouden er engelen geweest zijn
die "Vrede op aarde" gezongen hadden.
Mijn hoofd stond er niet naar.
Niet naar herders,
niet naar engelen.
Ik hield een kind in mijn armen,
en bedacht wat ooit
over dit kind was gezegd.
Mijn kind
en toch ook niet mijn kind
Jezus heb ik het genoemd
en daarmee een belofte vervuld.
't Kind is vrij, lijkt het.
Het zal zich aan mij niet binden.
Henny Blaak
15 augustus 2005