Men zegt vaak, vroeger was alles beter,
de wereld is ras aan het veranderen.
Alles gaat snel en de mens, een betweter,
denkt vaak steeds minder om anderen

Vroeger was er meer saamhorigheid,
nu is er meer geweld en terreur
en verdwijnt vaak de gast vrijheid,
men komt dan voor een gesloten deur.

Vroeger was het leven goed,
rustig, kalm en men was meer tevreden.
Nu gaat alles met veel spoed,
een groot verschil met nu en het verleden.

Toch kan het leven nu ook goed zijn,
in voorspoed, liefde en geluk,
voor mensen, groot en klein,
jong en oud, stuk voor stuk

Ouderen denken vaak aan die goede oude tijd
en denken graag en veel aan vroeger terug.
Vroeger was het beter, meer gezelligheid,
de wereld veranderde toen nog niet zo vlug.

Toch kunnen we het getij niet keren,
deze moderne tijd gaat in tempo door
We zullen het moeten accepteren
er is geen andere mogelijkheid voor.

Als we leven met God, onze Heer
kan het leven goed en rijk zijn
en hoeven we niet steeds meer en meer,
dan kunnen we rustig en tevreden zijn.

Dan zien we de toekomst blij tegemoet
met geloof, hoop en vertrouwen.
Wetende dat God ons leidt en behoedt
Op Hem kunnen we ons leven bouwen.

Fedde Nicolai

25 januari 2005
Waarom, moest dit gebeuren Heer ?
Was U niet meer met mij begaan ?
Ik weet het nu niet meer,
Wat heb ik toch misdaan ?

U was toch steeds mijn grote Vriend ?
U zorgde toch altijd voor mij,
Waaraan heb ik dit verdient ?
Is Uw liefde nu voorbij ?

Waarom nu verder in een rolstoel ?
Ik had het toch altijd zo druk.
Dit is toch niet Uw doel ?
Waarom  krijg ik dit zware juk ?

Heer, ik dankte U overal voor,
Voor zoveel goede dingen,
Maar U ging er niet mee door,
Ik kan mijn kwaad niet bedwingen.

Toch Heer, weet ik, U was erbij,
Toen het ongeluk gebeuren ging.
U stond toch aan mijn zij,
U gaf mij, nadien, berusting.

Veel pijn en smart heb ik geleden,
Ik wist niet meer waar U was gebleven
En dacht heel veel aan het verleden.
Veel kan ik niet meer beleven.

Mijn opstandigheid is verdwenen.
Ik probeer weer verder te leven.
Er was veel te klagen en te wenen.
God, wil mij Uw sterkte geven.

Zo, dat ik weer verder mag gaan,
De hoop in U niet mag verliezen,
Wetende dat U mij bij zal staan
En U boven alles mag verkiezen.

Fedde Nicolai

maart 2005

Pagina 1148 van 1277