- Details
- Geschreven door: Kortekaas, Adri
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3579
en milder het verlangen
waarmee recht mijn hart zich richt
tot U die leeft.
Die mij zult ondervangen,
die op mij wachten wilt
en aan mijn dagen en mijn gangen
kleur en warmte geeft.
De zomer, nu voldragen,
kust de wangen van de herfst
en streeft ernaar stil te gewagen
van haar leven dat niet sterft.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4814
de aarde voert een ongelijke strijd,
hier sterft wat leeft in bonte kleuren,
gevangen in het ritme van de tijd,
de zaden vallen in de lanen,
en in een tuin vindt elke vrucht zijn graf,
de schepping toont haar laatste tranen,
waar eens de knop zijn tere bloesem gaf,
dit is de wet van de getijden,
hier sterft wat weer tot sterven op zal staan,
kringloop van vreugde en van lijden,
van bloeien en dan weer ten onder gaan,
dit is een wonderlijk gebeuren,
wij zullen éénmaal sterven in de tijd
en opstaan; God opent de deuren,
in Christus leven wij in eeuwigheid!
- Details
- Geschreven door: Kortekaas, Adri
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 4601
dat jij mij lachend in de ogen keek,
terwijl je klein en kwetsbaar leek,
wist ik dat Eén jou zag, voor jou bezweek
als voor geen ander.
Dat jij leven zou,
kracht vond tot bouwen aan dit aards bestaan,
van kindsbeen af in licht mocht gaan
was alles wat Hij wou, wat moest gedaan
en gauw veranderd.
Wees gezegend jij
nu nog zo weerloos, kwetsbaar, klein;
eens zul je groot, volwassen zijn,
aan mensen zo nabij als God zou zijn
aan ieder ander.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2615
ga ik door de zware storm,
ik probeer mij te bezinnen,
maar mijn hart bonkt echt enorm.
Snertweer, 't zit behoorlijk tegen,
alles loopt nu uit de hand,
en ik ben vanuit een drupje,
in een regenbui beland.
'k Doe mijn best me te vermannen,
maar het valt me echt niet mee,
't is een strijd zo onbegonnen,
waterdragen naar de zee.
Maar ik moet eerst rustig worden,
want mijn hartslag moet in toom,
't komt wel goed, ik blijf het zeggen,
ik ontvang straks toch mijn loon.
Stormen komen tot bedaren,
regenbuien trekken weg,
rust keert weer, ook in mijn leven,
Jezus heeft het steeds gezegd.
'k Heb Mijn hand op heel de schepping,
Ik bestuur en zie jou gaan,
geef jouw hart een heel nieuw ritme,
als jij roept, kom Ik er aan.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 3934
met je kleine ogen dicht
weet jij nog niets van morgen
maar waar de Schepper van 't heelal
jou in je toekomst leiden zal
daar ben jij altijd geborgen.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 4352
om je los te laten
terwijl je nu nog
door ons
vastgehouden wordt.
Met Zijn liefde
uitgestort
in onze harten
durven wij je straks
te laten gaan
als je op eigen benen
leert te staan.
Zo leren wij
ons overgeven
aan de God die jou
en onze harten kent
om aan het einde
van je levensjaren
verwonderd te ervaren
dat je altijd
vastgehouden bent.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2594
o luchten in de avondzon,
wat weet ge van nu en later
van het hart dat is gewond?
Van het wachten op de nieuwe morgen
van de dood die keer op keer begint
waar hoop op leven is verborgen
wat weet ge, wolken, lucht en wind?
Zo ik versta dat verre kusten
bedoeld zijn om eens uit te rusten,
zo gaat mijn weg door wind en weer.
Door wolkenluchten meegenomen
zie ik de tranen van mijn Heer.
Er is een toekomst boven dromen.
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4185
zijn jullie overleden.
Onvoorstelbare leegte
nam plaats in het heden.
Gemis, diep en zwaar,
wie kan dit ooit dragen?
Wij omarmen elkaar
als familie, vol vragen
en houden elkaar vast
in deze wetenschap:
Onze Hemelse Vader
geeft kracht bij elke stap.
Als bloemen langs het pad
zijn er herinneringen.
Dit spoor van liefde
bleef toen jullie gingen.
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2510
In de stille avond van het leven
spreken trouwe woorden over God.
Hem aanvaarden, Hem heel even
zien, is beter dan ons aardse lot.
In mijn eenzaam stille woning
bidt mijn hart een vroom gebed:
U, mijn God, bent nog mijn Koning
want U heeft Uw kroon mij opgezet.
Nu komt bij mij in de donk're nacht,
stilte die ik bijna niet kan dragen
maar ik kreeg een hart dat Hem verwacht.
Laat mij dan in Uw liefde groeien,
zonder ongeloof en zonder vragen
in Uw hemel als een bloem weer bloeien.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2911
O luchten in de avondzon
wat weet ge van nu en later
van het hart dat is gewond
van het wachten op de morgen
van de dood die keer op keer begint
waar hoop op leven is verborgen
wat weet ge, wolken, lucht en wind
Zo ik versta dat verre kusten
bedoeld zijn om eens uit te rusten
zo gaat mijn weg door wind en weer
door wolkenluchten meegenomen
zie ik de tranen van mijn Heer
er is een toekomst zonder dromen.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3028
in de kerk
de bladeren
als woorden
uit een verleden tijd
geen klank
geen leven
geen akkoorden
maar verloren
kleuren
uit de eeuwigheid
wie zal spreken
in dit sterven
wie begint
de lentetijd
wie mag
de nieuwe dag
beërven
in woorden
uit Zijn heerlijkheid.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 4602
in het park onder een boom
en je vond er haast wel honderd,
want ze lagen er gewoon.
Waren zomaar afgevallen,
door het schudden van de wind
en daar lagen ze te wachten,
op elk klein, elk dankbaar kind.
Soms verborgen in omhulsel,
glanzend bruin en prachtig rond,
maar je zag alleen de stekels,
van de doppen op de grond.
Snel had je de dop verwijderd
en wat kwam daar binnenuit?
De kastanje prachtig glimmend,
en jij toonde mij jouw buit.
Dolgelukkig met dat mooie,
dat ineens tevoorschijn kwam,
afgedaan die ruwe bolster,
dat het zicht erop ontnam.
Dat is nodig, ook bij mensen,
zij verbergen soms hun hart,
niemand mag dichtbij hen komen,
en zij lijken best wel hard.
Hebben soms zo’n ruwe bolster,
stekels aan de buitenkant,
grote mond en stoere praatjes,
maar een zachte binnenkant.
Mooi verborgen voor een ander,
toch oprecht een kind van God,
glimmend mooi en best bijzonder,
soms van buiten ruw en bot.
God de Vader wil hen vragen
om hun hart te laten zien,
om te schitteren als een parel,
zo te tonen wie het dient.
- Details
- Geschreven door: Dijkstra, Aletta
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4157
Jij, een moeder, een oma, een vrouw.
Zo een bijzonder, iemand waar ik zoveel van hou.
Zomaar weggegleden in de kou.
Niet te bevatten zo gauw.
Waarom, nu in de herfst het najaar.
Zonder gemopper of gemaar.
Een glimlach een woord, het is niet meer
De leegte het gemis het doet zo verschrikkelijk zeer.
Waarom, veel te jong en vol van het leven.
Nog zoveel te doen en te geven.
Aan je geliefden om je heen.
Maar het is voorbij en ik ween.
Ik ween en weet het is echt voorbij.
Het lijden, de tijden van het jaar.
Het leven hier bij mij.
Maar jij, jij bent nu echt vrij.
Om te gaan naar je vrijheid zonder pijn.
Omdat je voor eeuwig bij jouw schepper mag zijn.
Aletta Dijkstra
- Details
- Geschreven door: Dijkstra, Aletta
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 6026
Het geklater van het water.
Het water vol kleuren en licht.
Het licht, je bent er nu zonder gewicht.
Jouw gewichtloosheid, eindelijk geen pijn.
Je mag er helemaal Vrij zijn.
De vrede van Zijn aanwezigheid.
Een zekerheid.
Niet te bevatten het gemis.
Het is zoals het is.
Dan het zoeken naar jouw aanwezigheid.
Vader ik ben haar kwijt.
En toch weet ik daar aan de rand van water.
Is mijn geliefde en ik hoor het geklater.
Een zekerheid
Dat op Zijn tijd.
We samen zijn aan de rand van het water.
En luisteren naar het geklater.
Het water vol kleuren en licht.
In ons gewichtloosheid zonder pijn.
Samen vrij zijn!
Aletta Dijkstra
- Details
- Geschreven door: Smits, Danielle
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 10115
in tijden van verdriet en pijn.
En die ook met me proosten
in een gezellig samenzijn.
'k Heb vrienden die me zeggen,
morgen komt weer zonneschijn.
We niets hoeven uit te leggen,
vriendschap, gewoon door er te zijn.
'k Heb vrienden die me wijzen,
op de liefde van de Heer.
Die me leren Hem te prijzen,
Hem te danken, keer op keer.
'k Heb een Vriend, Zijn naam is Jezus,
behoort tot mijn vriendenkring.
Want wat heb je aan je vrienden,
zonder God Zijn zegening.
- Details
- Geschreven door: Belt, Mieke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3255
de herfst is bekend om zijn kleurtooien.
Het lijkt gelijk, een mensenleven,
vier thema s, wanneer je het mag beleven.
De ene mens mag een, twee, drie, of vier thema's beleven,
de andere mens, mag niet eens beginnen aan het leven.
Hoe ongelijk, werkt het in een mens zijn leven,
zoals in de natuur, meedogenloos en hard.
Helaas weten wij, dat wij tijdelijk op aarde zijn,
dat te weten, doet soms pijn.
Mieke Belt, 11 oktober 2008.
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 3533
zing en
dans met
lieve Jezus
wees dol
op Hem
ben je
verdrietig roep
Hem dan
Hij komt
meteen kent
je naam
herkent je
stem
groei op
als Zijn
mooie bloempjes
wees een
lichtje in
Zijn naam
gluur af
en toe
even door
je raam
of je
lieve Jezus
op een
wolk al
aan ziet
komen
straks welterusten
liefste engeltjes
van Jezus
en ga
hier heerlijk
over dromen
- Details
- Geschreven door: Tack, Walter
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2931
Ze vertelt Hem haar verlangens:
Nooit meer in de noen waterhalen.
Hij zal spreken over het woord dat
de dorstigen zo broodnodig hebben.
Aan haar die maar een slet was
werd aan de bron bekend gemaakt
wat voor velen verborgen bleef.
Ze wist niet eens van de tempeltwist.
Door het woord hoorde ze wat de
openbaring betekende en bracht
deze boodschap rap naar de stad.
Ging in de morgen reeds naar de bron.
Zij spreekt over een water die voor
de ziel een blijvende lafenis is en
kunnen nu zonder emmer putten
uit het levende water die Jezus is.
Uit: 'diepte roept tot de diepte'.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 3826
Lief, klein jochie,
wij kenden jou maar even,
eventjes mocht jij genieten
van dit aardse leven,
maar vergeten doen wij niet,
jij leeft voort in onze harten,
wetend dat je bij de Vader
verlost van alle smarten;
eeuwig zingen mag daarboven
met jouw lieve, kleine stem,
samen met Gods andere kinderen
daar in 't nieuw Jeruzalem.
Hier beneden zal jij blijven,
altijd in herinnering,
maar daarboven leef jij voort,
voor eeuwig in Verheerlijking...
Amen...
Voor altijd in ons hart;
Bram van de Lagemaat,
geboren; 24-9-2003
overleden; 17-8-2005
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4177
ik bezie je verstilde gelaat
en in een diepe ootmoed
buig ik me naar je over
voor een allerlaatste groet
mijn gedachten dwalen af
naar vroeger levensdagen,
voor mijn ogen hangt een mist
van brandend hete tranen
mijn moeder, mijn vriendin,
ik heb nog een weg te gaan
maar aan het eind daarvan
zie ik jouw gestalte staan
dan zal jouw lach weer klinken
versmolten met de mijne
en als Magistrale Begeleiding
ook de Zijne.
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3159
als alles wat je aanvangt
niet meer lukken wil
dan verliest het leven vaak
haar charme en wordt kil
als je woorden stuiten
op een muur van onbegrip
terwijl de harten om je heen
vacuum zijn ingeblikt
als je niet gelijk loopt
met het tempo van de tijd
maar bent achterop geraakt
in de harde levensstrijd
als niemand naar je luistert,
niemand oor heeft voor je pijn
weet dan, dat er Een is
Die er voor jou wil zijn
als je Hem geeft je vertrouwen
dan zal Hij met je dragen,
Zijn liefde zal je wederbouwen
je hoeft het slechts te vragen
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Verdriet
- Hits: 3209
slof ik naar het kerkhof.
Ik weet wie er wachten
op de stenen ligt stof.
Ginds aan het eind
staat een groot kruis
fier recht overeind
tegenover mijn huis.
Ik loop naar het bankje
naast de rustplaatsen.
Zuchtend ga ik zitten
en vraag hoe het gaat.
Een traan op mijn hand
geeft aan hoe ik mij voel.
Wij hadden een goede band
nu alleen maar een gevoel.
Weer op weg naar huis
zie ik het massale kruis.
Het is een grote steun
voor mijn stille kreun.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4137
met als Gids mijn Heer en Heiland,
ik voelde kracht en liefde stromen
het Levend Water schiep een band,
ik nam een takje uit Zijn Schepping
en schreef gedachten in het zand,
gedachten hoe het straks zou wezen
als Hij daar wenkend met Zijn hand;
al Zijn kinderen Thuis zou roepen
door 't Levend Water sterk verwant,
die Hij door stromen van Zijn zegen
zou dragen naar Zijn Vaderland,
ik zou 't geschrevene gaan lezen
maar keek verbaast mijn Heiland aan,
ik vroeg Hem waar mijn woorden bleven
die ik zojuist in 't zand zag staan,
Hij nam het takje van mij over
en bood toen liefdevol Zijn hand,
Hij zei; Mijn kind, wat jij daar schreef
gaat boven al jouw aards verstand,
'k ben toen verwonderd teruggelopen
met wederom als Gids, mijn Heiland
die door een sterke band daar schiep,
verlangen naar Zijn Vaderland...
Jolanda Vlastuin-van Deelen
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 3379
dat kinderen
blijven leven
maar beschermt
hen ook
tegen pijn
en verdriet
lief ziek
kindje kom
bij Mij
in Mijn
mooi hemelse
huisje dit
lijden van
jou wil
Ik niet
jouw pappie
en mammie
blijven nog
even op
aarde maar
komen hier
ook gauw
Ik kom
nu het
stervende kindje
halen neem
het liefdevol
in Mijn
hemelse armen
fluister zacht
kom nu
maar Ik
hou veel
van jou
ver weg
is nu
het kindje
gelukkig in
Jezus' kinderparadijs
voor altijd
fijn bij
kindervriendje Jezus
die eeuwig
bij je
blijft net
als tijdens
die spannende
hemelse kinderreis
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3942
om je uitbundige kleuren
om je vele grijze dagen
die om storm en regen vragen
om je vallend blad
ik heb je altijd lief gehad
ik heb u lief
om uw veelkleurige leven
om uw lieve grijze haren
ook als er stormen waren
als boom van blad werd berooid
ik heb u lief, meer dan ooit
ik heb U lief
omdat U mijn leven kleurt
alle grijze dagen van mijn leven
U leert mij storm uit handen geven
geen haar kan vallen zonder Uw wil
ik heb U lief en word van eerbied stil