- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2725
uit de lispel van de linden puren
nu de uren minder vurig zijn
van zonneschijn
ik wil de tover
uit het rosse lover
van de hoven halen
nu de schalen overlopen
van karmijn
ik wil nieuwe noten kraken
grote herfsttapijten maken
vol van opensplijtend rijm voor U
want mijn hart bespeurt
de geur van Uw beminnen
in de zinnen van Uw Levend Woord
dat voortgalmt in de diepste dalen
van mijn zijn
en wil niet dralen
om alles uit dit tij te halen
wat neerdwarrelt en valt voor U
die ik draag en ken
in wat ik wezenlijk ben.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3310
Regen striemde op de ruiten
buiten woei de harde storm.
Ik zat bij mijn bord met spruiten
en ik gruwelde enorm.
'k At ze op met lange tanden
met een dicht geknepen neus.
Moeder klapte in haar handen.
'Grote jongen ben jij, heus.'
Ik ging bij mijn vader zitten,
hij zat in zijn luie stoel
bij de kolenhaard te pitten.
Het gaf mij een blij gevoel.
Zeven uur, het was al duister
en de radio ging an.
Pa werd wakker en zei: 'Luister
koning Katskoetskieleman.'
En de regen bleef maar stromen
buiten was het nat en guur.
Ik zat lekker weg te dromen,
bij 'het klokje zeven uur'.
Daarna nog een liedje zingen:
'Ik ga slapen, ik ben moe',
Mooi zijn die herinneringen,
''k sluit mijn beide oogjes toe'.
Ik weet, tijd is onvervangbaar,
bij mijn vader op zijn schoot.
Eenenzestig, in dat najaar,
toen ging ook mijn vader dood.
'k Huilde bij mijn spruitenstamppot,
die ik niet naar binnen kreeg.
'Als U pappa nou geneest God,
dan eet ik mijn bordje leeg.'
En de dominee kwam praten
'Pappa is nu bij de Heer'.
't Lege bordje mocht niet baten
en ik dacht: 'Ik bid nooit meer'.
Maar dat is nu lang geleden
en besef wat ik ontving.
Daarvoor heb ik God gebeden
'Dank U voor herinnering'.
Regen stroomt weer op de ruiten
buiten waait de harde wind.
Voor me staat een bord met spruiten
en ik voel me als een kind.
'k Eet ze op met lange tanden
met een dichtgeknepen neus.
En mijn vrouw klapt in haar handen
'Grote jongen, maar niet heus'.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2583
Heer als ik U in mijn nabijheid weet
en voel Uw zachte hand op mij
Uw stem die zegt dat U mij nooit vergeet
waarom voel ik mij dan niet blij?
Waarom vult dan een erge pijn
mijn hart, mijn ziel en heel mijn lijf
terwijl ik toch graag bij U wil zijn
Uw grote liefde staat toch buiten kijf.
Maar mijn tranen gaan in grote stromen
toch ben ik reeds lang volwassen man
zijn het de herinneringen die komen
van mijn zonden die ik niet keren kan?
Wijs mij toch die schaarse momenten
dat ik aan U in blijdschap denken mag
wil die vreugd in mijn geheugen prenten
zodat ik verder leef met een blijde lach
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1854
Als er harde woorden worden uitgesproken
Die vernederend en kwetsend zijn
Veroorzaakt dat veel verdriet en pijn
Vaak zijn hierdoor relaties verbroken.
Harde woorden, ze kunnen zo aan je vreten
En ze kunnen je ten diepste in je hart raken
Het is niet waar dat woorden niets uitmaken
Want het doet pijn als er mee wordt gesmeten.
Harde woorden lokken harde woorden uit
Het is daarom beter om vriendelijk te blijven
En verkeerde, harde woorden te verdrijven
Lieve woorden lokken lieve woorden uit.
Daarom, laten we lief zijn voor elkaar
Zoals God het ons heeft gezegd
En Hij in Zijn woord heeft vastgelegd
Dat is waar en zeker een goed gebaar.
- Details
- Geschreven door: Yiooda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2132
Als je languit ligt op het groene mos,
ontspannen in een mooi en rustig bos.
Daar hoor je, alles wat rond vliegt, fluiten,
de melodie kennen ze van buiten.
Wat schitterend is toch Uw schepping Heer,
als 'k er ben constateer ik 't keer op keer!
-
Opnieuw zal ik weer wachten tot de avond daalt,
dan wordt er door dé vogel uitgehaald.
Klokslag middernacht in zijn volle praal,
klinkt daar het mooie lied van nachtegaal.
't Brengt, God zijn maker, lof bij volle maan,
daar moesten wij allen eens stil bij staan.
-
Dat kleine vogeltje, zo grauw van kleur,
zingt daar zijn hoogste lied met veel grandeur.
Je hoeft niet stralend mooi te zijn voor God,
zing dus jouw eigen lied met veel genot.
Zeg niet: "Ik heb toch haast niets te geven,"
denk aan dat vogeltje met zijn léven.
-
Hij gaf jou je mooie stem,
zing daarmee, tot eer van Hém.
Als je dat dan hebt volbracht,
mag je rusten in Zijn pracht.
In Zijn schepping, de natuur,
die Hij gaf met Heilig Vuur!
-
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2202
bevend staan zij in de storm,
buigen om, terneergeslagen
en de zwakken vallen om,
niet bestand tegen de winden
afgemat, het is genoeg
ze verdwijnen in de open haard,
ook al is het nog te vroeg.
Jonge bomen zwaaien vrolijk
met hun takken fier omhoog,
laten bladeren weer vallen
buigen samen tot een boog,
zij staan open voor de winter
en trotseren graag de kou,
om in ’t voorjaar op te bloeien
zij gaan door, ze zijn getrouw.
Zoals al die oude bomen
kraak ook ik soms in de wind,
sta ik wankel tijdens stormen
zoek ik steun bij God mijn vriend,
vraag ik Hem om een vernieuwing
laat mij worden als een kind,
laat in mij iets nieuws ontspruiten
totdat ik mijn plekje vind.
In de stormen van het leven
in de herfst of winternacht,
laat ook mij het overleven
ik die ’t al van U verwacht,
zodat ik niet op zal branden
zal verdwijnen uit het zicht,
maar opdat ik fier en stevig
schijnen mag als helder licht.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2057
Een lente vol bloesems en vol bloei
met jong leven overal in groene
malse weiden met tooi van kleuren
en belofte voor schone zomer.
En in dank vouwden wij de handen.
Tuinen vol bloemen in alle pracht
van kleuren en vormen om ieders
ogen te strelen en hart te verblijden
granen die rijpen tot aren zo vol.
En in dank vouwden wij de handen.
Bossen verven zich met gele, bruine
en rode bladeren en dieren zoeken
hun winterverblijf in holen of holten
in bomen of vertrekken naar zonnig zuid.
En wij danken voor alles de Here.
Tijd is gekomen dat bloemen verwelken
en oogst van granen en vruchten
en dieren die weer naar binnen gaan
en het veld blijft troosteloos leeg staan.
En wij vragen om nieuwe toekomst.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2632
Het is zo'n dag vandaag
Dat je buiten loopt
In een jas zonder kraag.
Je had er gisteren op gehoopt
Dat er nog een dag zou komen
Waarin regendruppels zoet smaken.
God laat de natuur soms dromen
Vooral in de herfst geeft Hij ons
Een dag om in bij te komen.
Elke dag is voor ons een gift
Dat God ons heeft gegeven
Ervaar die dag als een toegift.
Met God worden dagen momenten
Die wij een levenlang onthouden
Op zulke dagen geeft Hij complimenten.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 5929
Gedicht voor mijn nabestaanden
is dat nu niet idioot?
Want ik ben nog heel gezond nu
en ik wil nog lang niet dood.
Maar de dood kan zomaar komen,
soms volkomen onverwacht
ik wil jullie laten weten
dat ik daaraan heb gedacht.
Als ik ooit moet gaan vertrekken
ga ik hoop'lijk enk'le reis.
naar geliefden die reeds gingen
naar het hemels paradijs.
Mijn geloof in het hiernamaals
is soms zwak, maar 'k ben benieuwd.
En wat ik zou willen zeggen,
'Dat ik van het leven hield'.
Òf ik kan nog afscheid nemen
òf wordt door de dood verrast.
Hoe dan ook, als 'k los moet laten
houd elkander dan goed vast.
En wil mij dan niet vergeten
door een plekje heel apart
in te ruimen in je leven,
een klein plekje in je hart.
Ik wil ook nog laten weten
dat ik heel erg dankbaar ben
voor de vriendschap en de liefde
van de mensen die ik ken.
Niets is sterker dan de liefde
en als ik ga vroeg of laat;
Treur dan niet, maar weet dat liefde
tot in eeuwigheid bestaat.
Gedicht voor de nabestaanden
ach, het is nog niet zo gek
Misschien wordt het voorgelezen
op de dag van mijn vertrek.
En is het dan voorgelezen,
voel dat ik er toch nog ben.
Door de liefde steeds verbonden
en besef : 'We 'll meet again.'
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2816
de mooiste oktoberrozen uit de tuin
zoek ergens een schaduwhoekje op
waar sedum bloeit met witte, of roze kop
voeg de trosjes met de rode rozen samen
omlijst 't geheel met takjes koningsvaren
tot een prachtig, kleurrijk herfstboeket
waarin u, uwe liefde voor de Schepper schikt
moge ons hart eenvoudig als dit tuiltje zijn
vurig rood, doorgloeid van zomerse zonneschijn
waarin het licht weerkaatst voor sombere dagen
om Zijn grote liefde naar anderen uit te dragen
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Kerst
- Hits: 5086
wandel ik Zijn sporen na.
Laat ik mij heel zacht geleiden
naar het veld van Efratha.
Kijk ik naar de sterrenhemel,
loop ik in die donk're nacht.
Hoor ik hoe de eng'len zingen:
Zie! God heeft Zijn Zoon gebracht!
Weggezonken in gedachten
hoor ik het trompetgeschal.
Zoek ik samen met de herders
naar die arme beestenstal.
Hoor ik plots' Zijn tere klanken,
waan ik mij door weer en wind.
Kniel ik dankbaar voor de kribbe
van het nieuwgeboren Kind...
***
Weggezonken in gedachten
wandel ik Zijn sporen na.
Laat ik mij heel zacht geleiden
naar de heuvel Golgotha.
Kijk ik naar de mensenmassa,
loop ik achter Jezus aan.
Zie ik hoe ze hem vervloekend
aan het ruwe kruishout slaan.
Weggezonken in gedachten
zie ik hoe Hij voor mij lijdt.
Voel ik hoe Hij mij genadig
van mijn zondenlast bevrijdt.
Leg ik mij daar aan Zijn voeten,
hoor ik nog heel fluisterzacht:
Kind, geloof! Zie op naar boven!
Glorie! Amen! 't Is VOLBRACHT!
- Details
- Geschreven door: Homan, Mandy
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2358
hopend op iets
loopt ze door straten
en staart naar het niets
De wind door haar haren
woorden in haar hoofd
vallende bladeren
God heeft het beloofd
Door weer en wind
ziet ze de bomen
geniet van de kleuren
liefdesdruppels stromen
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3971
stervend
sterft
de herfst
vol kleuren
rottend
rot
't gevallen
blad
de
natuur
verspreidt
haar geuren
pronkte
voor wie
haar betrad
trots
trotseerde
zij de storm
straalde
stralend
in de zon
en de mens
aanschouwt
de herfst
overdenkt
haar
levensvorm
al wat leeft
dat zal
ook sterven
en wat sterft
dat keert
weerom
weet....:
de dood is overwonnen
Maranatha, Here, kom.....
- Details
- Geschreven door: Homan, Mandy
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2809
zonder verweer
net als de mensen
zachtjes neer
God kent elk blaadje
hij heeft ze gemaakt
net als de mensen
waar hij over waakt
Hij laat ze vallen
omdat het moet
zacht op een deken
soms wel voor weken
Ze worden vertrapt
verslapt en dor
dan komt de wind
die neemt ze mee
Die wind is de geest
hij tilt ze op
om nooit meer te falen
naar warme zonnestralen
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 2158
Als met vele anderen
mijn naam als echo
door de kosmos klinkt
horen wij schone engelenzang
begeleid door gouden snaren
en vinden vrede eeuwen lang.
Mijn hart zal rust daar vinden
gedragen vrij van last
en mijn oog zal niet door
licht verblinden maar
zien zachte kleuren van
regenboog in parelenkrans.
Mijn ziel ontlast van zorgen
ontdaan van zonde en schuld
gestreeld door tere handen
de striemen eens geslagen
nu van blijdschap vervuld
aan eeuwig gouden stranden
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2060
Houd jij ook zo van het leven,
en houdt 't leven ook van jou?
Heeft het leven jou gegeven,
wat je altijd hebben wou?
Is voor jou het leven aardig,
krijg je weinig, krijg je veel?
Loopt jouw leven wel rechtvaardig,
of vind jij het tegendeel?
Houd jij ook zo van het leven,
en houdt 't leven ook van jou?
Heeft niet Prediker geschreven:
Tijd van vreugde, tijd van rouw?
Maar waarom mag d' één meer boffen,
schijnt de zon haast elke dag?
en wordt d' ander steeds getroffen
door verdriet en tegenslag?
Houd jij ook zo van het leven,
en houdt 't leven ook van jou?
Waardoor wordt de mens gedreven,
wie geeft ons het antwoord nou?
Heeft het zin om dat te vragen
en treft ons alleen het lot?
Of wordt 't leven mee gedragen
door een liefdevolle God?
Houd jij ook zo van je Heiland,
net zoveel als Hij van jou?
Of leef jij alleen op drijfzand,
geen int'resse in Zijn trouw?
Of wil jij je wonden helen,
voel je ergens een gemis?
Leer je levenspijn dan delen
met een God die liefde is.
- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4703
een blik in 't verleden, een tijd van bezinnen.
Evenwicht brengen in plussen en minnen;
gedachten van onheil te overwinnen.
In de herfst van het leven, bij 't klimmen der jaren,
verkleuren de beelden, vergrijzen de haren.
't Is goed om nog eens in 't verleden te staren
en alles wat mooi was in 't hart te bewaren.
In de herfst van het leven - een leven, dat lachte,
maar dikwijls bleef steken in dromend verwachten.
En thans, bij het minderen van de krachten,
zijn de fellere kleuren aan het verzachten.
In de herfst van het leven kruipt blijdschap naar binnen:
Straks komt er een tijd om opnieuw te beginnen!
Nóóit iets te verliezen, alleen maar te winnen,
en daarnaar verlangen met hart, ziel en zinnen.
*********
In de herfst van het leven, de tijd komt steeds nader,
wacht er een Toekomst in 't Huis van de Vader!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1879
ga ik vaak mijn eigen pad
kan ik niet gewoonweg volgen
soms ben ik het vreselijk zat,
want een keuze is niet nodig
radicaal zijn hoeft niet meer
hink stap sprong, zo ga ik verder
en nu weet ik het niet meer.
Ga ik goed zo in het leven
ben ik zeker van een plaats
bij de Vader in de hemel
hinkel ik er lekker naast?
Jezus gaf voor mij Zijn leven
en Hij vroeg ben jij bereid
om jouw hart aan mij te geven
Mij volkomen toegewijd?
Ik zei ja, ik wist het zeker
maar toch loop ik Hem voorbij
want soms zie ik iets veel leukers
en dat past zo goed bij mij,
dan ben ik mijn Heer vergeten
ga gewoon mijn eigen gang
radicaal zijn is zo moeilijk
maar ik weet het echt allang.
‘k Moet gewoon voor Jezus kiezen
toegewijd Zijn wegen gaan
en mijzelf in Hem verliezen
Hij neemt mij vol liefde aan.
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2269
Met breed gebaar ontkent hij God
met dwaze feiten tot
de zwakke opponent
die niet is gewend
aan weerwoorden tot slot.
Maar spreekt van schuld
en van geduld
van schakering
en bekering
dat Zijn belofte is vervuld.
Is niet de winnaar in de zaal
heeft geen verhaal
geen verklaring
openbaring
zijn kennis lijkt fataal.
Hij spreekt van God Almachtig
dat alles is deelachtig
ook die Hem ontkent
en zijn wetten schendt
aan Zijn schepping groots en prachtig.
Dwaas is het God uit te dagen
met wetenschap Hem weg te vagen
Hij die bestaat uit megakracht
met Goddelijk brein heeft nagedacht
jezelf ontkent zonder te vragen.
Met ons verstand, een korrel zand
Meer ligt er niet in onze hand
alleen het Godswoord ons gegeven
kies ervoor met Hem te leven
Zijn roepstem klinkt ver aan de overkant.
Mensen, sterren, bomen sterven
maar laat uw leven niet bederven
zij worden steeds opnieuw geboren
om eeuwig leven niet te storen
door hem die niets heeft te beërven.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2354
lossen in blauwe luchten op
komen de bruingroene wachters tegen
die op hun kop
de spiegel vormen van de oever
waarop ik mijn ogen laat rusten
in een bewuste overgave
aan een nieuwe dag.
Is er kracht
in hier vertoeven
waar het loslaten
de tijd beschrijft?
Zult U spreken
in dit wenken
waar Uw stormen
het laatste blad verdrijft?
Ik wil wachten aan het water
verlangend starend naar de lucht
Waar Uw Geest mij brengt naar later
en heel diep in mijn zuchten zucht.
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2749
Schuifelend kwam hij dichterbij, puffend zeeg hij naast mij neer
zijn rollator duwde hij opzij, ik keek naar hem en zag nog meer
ik zag hem in zijn jonge jaren, spelend en rennend als een kind
ik zag hem als een jongeman, de eerste kus maar ook zijn tegenwind
ik las op zijn oud gezicht de sporen door het leven gegroefd
ik voelde hun drukkend gewicht, zijn starende ogen keken bedroefd
ja kind, zei hij zachtjes toen hij mij naar hem zag kijken
't is herfst, maar de mijne is voorbij, mijn horizon is aan 't wijken
ik hield mijn mond en luisterde naar zijn raspend ademhalen
waar doorheen hij fluisterde: ik wou dat God mij maar kwam halen
ik legde mijn hand op de zijne, voelde zijn aderen als rivieren
zijn ogen keken in de mijne, in wezen was hij al niet meer hier
traag kwam zijn stem weer tot mij: ik weet dat mijn Eeuwige Zomer komt;
woorden waren verder overbodig, 'n gedeelde glimlach volstond
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2377
de velden liggen kleurrijk overdekt
het beeld oogt vredig en verstorven
de tijd van najaar dat zijn sporen trekt
en vruchten oogst in volle korven
schaduwen glijden in vallend licht
over het wezen van zonde en dood
waar kiemkracht onttrokken aan ’t gezicht
jubelt in een stem: ‘Mijn oogst is groot !’
- Details
- Geschreven door: Knoester, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2302
gevallen blad
tovergoud
dat blinkt op mos
vlamrode lariksnaalden
bedekken de bodem
dempen bosgeluiden
tot een intieme huiskamer
bruingele bladeren
wervelen
als mensenhanden
grijpen de wind
aardse woudreuzen
sluiten
langzaamaan
hun bloedsomloop
zij kennen
het raadsel
van de lange
winterse slaap
maar ik zie uit
naar de morgenster
die schittert
in de langste nacht
- Details
- Geschreven door: Colpa, Debby
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2397
Beleef
de verwondering
van eenvoud
de lichte stralen
die altijd
een stap vooruit zijn
De totale vreugde
van het kleine
als een geschenk
Ongezien vaak
stijgt Gods liefde uit
boven ons verlangen
naar geluk
Doet ons terugkeren
vooruitzien
en stil zijn
bij de bron
van ons eigen bestaan
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2395
tijdens al het stormgebruis
loop ik troosteloos verloren
ik ben zoekend naar het kruis,
om mijn zorgen neer te leggen
en de stormen te weerstaan
machtig Heer wil mij herstellen
neem de lasten van mij aan.
Tijdens zware regenbuien
bij het razen van de zee
loop ik huiverend en rillend
Heer U gaat toch met mij mee?
Ik zie eindeloze stranden
zie mijn sporen in het zand
ze vervagen door de harde wind
Heer waar ben ik toch beland.
Tussen metershoge golven
loop ik op een heel smal pad
op de weg die U gebaand heeft
en ik zoek de overkant.
Ik zie sterke Vaderhanden
uitgestrekt tot zegening
Heer U bent er in dit zware weer
neemt van mij mijn huivering.
Ver verheven boven goden
staat U Heer, U bent nabij
voert mij mee door reuzengolven
écht in alles steunt U mij.
Eens geknakt en omgebogen
opgericht… met nieuwe moed
loop ik in dit herfstig leven
en ik weet het komt wel goed.