- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 911
het steekt zijn kop op overal,
zaait angst, wanhoop en ellende
wie is er die hem stoppen zal?
Agressie, boosheid en frustratie
is aan de orde van de dag
en voor politie, overheid en Boa's
is dat een hard gelag.
De wereld trilt en schudt opnieuw
God roept met luide stem,
juist nu in de coronatijd
vluchten mensen massaal naar Hem!
Ze vluchten voor de Covid vijand
voor eenzaamheid en dood
en God wacht met open armen
geeft uitkomst in hun nood.
Nog is het genadetijd
ondanks verschrikking om ons heen,
God is Redder én Beschermer
nooit laat Hij ons alleen!
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Ziekte
- Hits: 1268
werd er veel gepraat,
in de wereld waar het
coronavirus rondgaat.
Maar dan is er nog steeds
een groep mensen,
die je een ‘gezond’
verstand zou toewensen.
Je leest erover en je
ziet ze op teevee,
die corona is een
griepje en valt wel mee.
Die corona moet je niet
zoveel aandacht geven,
en ze willen weer vrolijk
verder met hun leven.
Laten we samen de handen
(figuurlijk) ineenslaan,
en samen de strijd
tegen corona aangaan.
We mogen hierbij dan
ook onze handen vouwen,
Hij zal uitkomst geven en
daarop mogen we vertrouwen.
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 3063
Toen een ouderling hun in goed vertrouwen zei;
de predikant heeft het beroep van ons aangenomen
En zal zo spoedig mogelijk naar onze gemeente komen
De dag van dit heugelijke feit voor de gemeente breekt aan
Een bedelaar aan de weg zag velen naar hun kerkje gaan
Oud en jong netjes gekleed, vreugde op een ieders gelaat
Bedelend om aalmoes zag hij hun, in de nauwe Kerkstraat
Hoe zal de dominee wezen, een nette verschijning mogen zijn?
Is zijn preek volop boeiend, of saai, erg lang of juist klein?
Volop geroezemoes, iedereen vormt van hem een beeld
Plots stilte,..hij is er niet! wordt aan iedereen medegedeeld
Even na de schrik, zwaaien plotseling de grote kerkdeuren open
De arme bedelaar komt in vuile lompen naar binnen gelopen
Een doodse stilte valt, zijn lichaam in grote vieze armoe gekleed
Loopt heel stil het tussenpad af waarna hij de kansel betreedt
De kerkenraad in verlegenheid gebracht haalde hem er vlug af
Zeg zwerver, die kansel is voor de dominee’s met de herdersstaf
Gaat u weg, hij wordt door velen met een gefronste blik bekeken
Maar de bedelaar draaide zich om en vroeg, mag ik even spreken
Hij schraapte zijn keel en zei; ik ben uw nieuwe predikant op uw pad
Ik zat aan de kant van de weg, keek of u deze naastenliefde bezat
Jezus Christus is toch uw Liefde, u draagt dit niet uit naar elkaar!
Liefde is de preek, leert van Gods naastenliefde in dit gebaar
Nog nooit werd er zoveel in een hele kleine preek geleerd
Nu voor betraande ogen, een arme voorbijgaan is zo verkeerd
En als ze een bedelaar zagen met een vuile uitgestoken hand
Zagen ze Jezus Christus door het diepe onderwijs van hun predikant.
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 979
slaat de mensheid gade
deze wezens
zien heel het luchtruim
als een donkere kamer
met onoog'lijke lampjes
bestendig _ zwervend
welke
het geheime vertrek
een weinig verlichten
vooral verhullen willen
MAAR
dat verzonken stofpluisje
waarin ieders ik krioelt
moet iets reusachtigs zijn
al overheersende bol
vol mateloze kracht
God
kent een muggenlarve
zegent zijn groeiende maag
die sluimerverlangen heeft
naar bloed en plantensappen
schenkt
even liefderijk
de verste sterrennevels
nieuw laaiend levensvuur.
- Details
- Geschreven door: Klaauw, Aad van der
- Categorie: Hoop
- Hits: 1523
Kom adem,
Adem de adem van God.
Onze wereld hapt naar lucht.
Harde stemmen stelen lucht
van zwakke longen.
Harde woorden doen pijn
aan oren.
Breken harten.
Woeste stormen waaien
over kale velden.
Maar ergens achter een bramenstruik
is een stem die spreekt:
Ik ga met je mee.
Ik geef lucht aan iedereen,
die wil opstaan,
wil wandelen dwars tegen de stormen in.
Mijn liefde omringt
Ieder1.
Want waar twee of meer in mij geloven
zal Ik er zijn.
Adem in,
adem uit.
Zijn zuurstof.
{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 113
Zoals een prachtige bloem je zinnen verrukt
Je aanschouwt haar overweldigende kleur
Trekt ze naar je toe, en ruikt haar zoete geur
De bloem, al de blaadjes zijn haar woorden
Tezamen gevoegd in de mooiste akkoorden
Deze bloemen uitgestald in gedichtensite’s vaas
Tezamen gevoegd als één boeket van gerbera’s,
dahlia’s, fresia’s begonia’s en zinnia’s.
Om ogen, gedachten, reuk en harten te strelen
Opdat ieder in de grote bloemenpracht mag delen
Ik wens je allemaal dichters die ik hierbij vernoem
Zegen in je gedicht en bij het plukken van de bloem
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1049
Bidden
in de rots schrijven
Die met je meegaat
Zonder dat er
één letter op papier staat
Je kunt het niet herlezen
Toch hoef je niet bang te wezen
want jouw post komt aan
Nog vooraleer je verzendt
Als je de Webmeester kent
van het Hogepriesterlijk bestaan
2020
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1087
Schaduw volgt bewegen
evenwijdig aan jouw gebaar
door het licht verkregen
Schaduw zal je volgen
waar licht ook maar gaat
nooit over jou verbolgen
kent absoluut geen kwaad
Tot jou de vraag; wie is Hij?
Is Hij je schaduw of je licht?
Of antwoord je in dit gedicht,
mijn Here U bent het allebei!
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Tanka
- Hits: 1516
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1155
Proberen te ontspannen, wandelende in het bos
De herfstwind zacht voelen blazen door mijn haar
Genietende van geur, takken, naalden of groen mos
Snuiven van de boslucht tot diep in mijn longen
Blaas maar wind, maak mijn hoofd helemaal leeg
Alles zo adembenemend, zo losjes en onbedwongen
Herfstwind in bomen, als een goede meesterstrateeg
Maak mijn denken rein, geef me weer nieuwe zin
Alles vliegt op me af, geen hand, of omhelzing meer
Blaas maar wind, wees voor even mijn levensgezellin
Heerlijke bries omhels me, als een lieve troetelbeer
Speel met mijn haar, wapper met mijn jas en broek
Doorwaai alle mijn gedachten, blaas maar herfstwind
Neem alles alstublieft mee met de komst van uw bezoek
Laat maar één ding achterblijven ,,Heer bescherm uw kind”
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 1243
veel leed buiten zicht.
Als je kijkt naar de foto’s
zie je enkel een ernstig gezicht.
Je zou denken dat ze blij zijn
met het eten dat wordt gebracht.
Maar enkel smalle snoetjes
zonder dat er eentje lacht.
Hoe triest moet het leven zijn
als je kinderen niet lachen.
Enkel proberen te overleven
zo de volgende dag afwachten.
Een keer daags wordt er gegeten
vlak voor het naar bed gaan.
Voor meer is geen eten.
Ze kunnen nu wel de nacht aan.
Ze lijken verlaten te zijn door mensen
doch God kent hen en Hij helpt.
Hij doet een oproep aan de “rijken”.
Maar wat als alleen hun leven telt?
Toch zijn er veel die worden geholpen
door hen die niet veel kunnen missen.
Wees echter voorzichtig met een oordeel
soms kunnen we ons in mensen vergissen.
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1337
en zit je leven overvol met zorgen,
dan zegt de Heer: 'Bij Mij ben je geborgen,
Ik zorg toch steeds voor jou, al jarenlang?'
Al zegt er niemand meer: 'Ik hou van jou',
of kun je nooit meer eens op iemand leunen,
dan zegt de Heer: 'Op Mij mag je steeds steunen,
Ik wil dat jij je aan Mij toevertrouwt.'
Al doe je volgens mensen niet veel goed,
en geef je toch steeds weer je beste krachten,
dan zegt de Heer: 'Kom bij Mij met je klachten,
wie Mij om raad vraagt, krijgt weer goede moed.’
Psalm 55:23; Psalm 37:5; Psalm 32:8
- Details
- Geschreven door: Voet, Dian
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2258
praatprogramma`s, avond aan avond.
kranten vol, mening na mening.
Het virus, de onzichtbare vijand.
Niet meer weg te denken,
voor- en tegenstanders, wie luistert nog?
Leven in een nieuwe tijd.
Het virus, de onzichtbare vijand.
Niet meer weg te denken,
welke weg slaan we in?
Lockdown, of toch niet?
En nu, nu we het niet meer weten?
Het zeker weten komt tot staan.
Een zachte stem komt door.
leg je hand in Jezus' hand,
dwars door de angst naar zijn Licht.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 994
heb ik niet tegen U gestreden
en deed ik, tegen beter weten in,
ontelbare keren mijn eigen zin.
Doch ‘s avonds in de duisternis
smeekte ik U om vergiffenis.
Ik voelde mij van U verlaten
dacht dat niets mij meer zou baten.
Ik werd het strijden zo vreselijk moe,
maar ging elke week naar de kerk toe,
als een strohalm die ik vast moest grijpen
wilde ik niet in het donker wegglijden.
Toen ik de moed haast op wilde geven
kwam U weer duidelijk in mijn leven.
Haast ongemerkt trok U mij omhoog
en plaatste mij weer oog in oog
met al Uw beloften en zekerheden,
die uw dienstknechten in het verleden
als getuigenissen hebben opgeschreven,
zodat wij Uw voorbeeld kunnen naleven.
Door de Heilige Geest voel ik mij geleid,
al voert satan nog steeds zijn strijd.
Nu kan ik in gebed met U verder gaan,
kan ik het ware leven weer aan.
Help mij daarom een getuige te zijn
voor andere mensen in hun moeite en pijn.
- Details
- Geschreven door: Heide, Ad
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1437
tot zinnen aaneen geregen
in onze gedachten en monden
over het geloof ondervonden
vastgelegd in gedichten
door verworven inzichten
wordt Zijn liefde openbaar
met woorden naar elkaar
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 991
Ontsnapt uit een sprookjesboek
brengen late vlinders een goedendag
mag terugwuiven met mijn stofdoek
laat het onbewust een beetje sneeuwen
Ik verlucht mezelf met een adempauze
De dag geeft kennis aan de dag
de nacht geeft kennis aan de nacht
maar hun stem wordt niet gehoord
gooi je kopzorgen eens overboord
Lijkt daar een witte vlinder te zeggen
(psalm 19.3,4)
{jcomments off} 2020
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 1335
Ik draag mijn ongeboren kindje aan U op
Wilt U haar omringen met Goddelijke zegen
Mijn kindje, Uw paradijsbloem nog in de knop.
In mij groeit een geheel nieuw leven
Kleine paradijsbloem, eens zal je knop open gaan
Om dan in onze levenswind mee te mogen bewegen
Daar zul jij mijn lief bloempje, bloeiende eens staan.
In mij groeit een geheel nieuw leven
Heer, laat U ze bloeien tussen al die andere bloemen
Mag ze door Uw liefde en zoetheid geheel zijn omgeven
Zodat rond paradijsbloems geur, vele bijen mogen zoemen.
en rond haar heen zullen zweven.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1146
in goudgeel, roestbruin, lust en rust voor 't oog,
ik rust wat uit, de zon belooft: 't blijft droog,
ik kom op adem, alles toont zo mooi !
Een gouden glans van goddelijk allooi,
'genoot van toen genoot zò...', hoe 'k ook poog
de tranenstroom te stoppen, 'k hou 't niet droog,
of hij daar naast me zit, hoe zoet, hoe mooi !
Het kan een aanblik zijn, een melodie,
een woord her-innerd, al is het voor even,
natuurschoon is een schone therapie.
De Geest van God, met ons elkeen verweven,
zendt helend licht waar heerst melancholie,
verhoogt het hart met hoop en hoop doet léven...
- Details
- Geschreven door: Hoek, Klaas van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3110
Markant, irritant, geliefd, gedreven.
Hoe? Dat hangt af van in welk kader
ik hem bezie in zijn onrustige leven.
nu heb ik geen ouder meer.
Mijn moeder, ooit mijn levensader,
verblijft al langer bij mijn Heer.
Dit jaar verloor ik mijn vader.
Soms hoor of zie ik hem, in flarden.
Herinneringen die als ik ze vergader,
me afwisselend verheugden of verwarden.
Hoe worstelde hij soms met zijn lot,
hoe meer ik hem in gedachten benader,
hoe meer ik besef: U bleef zijn Vader, God.
En al voelde de afstand bij tijden groot,
hij kwam als mens me meer nader
bij het naderen van de dood.
Dit jaar verloor ik mijn vader.
Niet aan zijn dementie, maar aan de kanker.
In zijn verval bleef de Bijbel zijn oplader,
Jezus zijn redder en levensanker.
Al had hij zijn werk en zijn vrouw verloren,
toch prees hij zijn milde Zegenader:
"Uw liefde heeft ook mij verkoren."
Toen hij stierf, was uw genade meer dan genoeg.
Al voelde hij zich soms een loser, een verrader,
hij zei: "Geloofd zij God, die mij steeds droeg."
Want, Vader, uw liefde bleek sterker dan de dood.
Al verloor Jezus zijn leven door onze zonden,
Hij leeft! Uw liefde is onuitblusbaar groot!
(Geschreven na het overlijden van mijn vader in 2019,
geplaatst op de geboortedag van mijn moeder.)
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1403
weer mijn geboortedag,
ik dank U voor het leven
dat U mijn ouders gaf
en zij mij op een dag
van U hebben gekregen,
dank dat U elk jaar met ons viert
wat U ons hebt gegeven.
U bent opnieuw de Eregast,
die met ons is verweven.
Dat wij met wie bij U al zijn
hier mogen zingen in refrein.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 936
kijk en let goed op,
als de vijand nadert
roep: in Jezus naam stop!
Strijd samen met de Geest
op de muren van de Koning,
daarbinnen ben je veilig
in Gods eigen woning.
En in de naam van Jezus
moeten machten wijken,
strijd de goede strijd
de boze zál bezwijken!
Gods engelen staan naast je
geen onheil zal je raken,
trouwe wachter op de muren
God zal jou bewaken!
Blijf dapper op je wachtpost staan
en wil de vijand jou belagen
één beweging van Gods hand
en hij wordt totaal verslagen!
(Dit zijn degene die voorbede doen)
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 1536
Je hebt geen idee hoe enorm
die voor een ander kan zijn,
denkt: “Doet dát nou pijn?”
Er zijn van die kleine pijntjes
die iedereen wel eens kent,
ongewoon, niet gewend,
als toch groot gevoeld.
Die vallen in het niet bij de levenslange pijn
waarover juist mensen die déze ervaren
niet zo heel dikwijls aan de praat zijn.
Voor wat later in je leven optreedt
aan hinder, die is bepaald niet minder,
bestaat nogal eens geen enkel medicijn.
Als pijn jouw hele leven totaal verlamt
is er Eén waar je jezelf aan vastklampt.
Je zegt Hem dan, tot en met laatste snik:
“God, help, draag en leid" én: "Hier bén ik!”
Toenemend met klimmen der jaren
kan hartzeer, naast lijfelijke pijn,
zo onnoemlijk veel erger zijn:
God zal het je niet besparen.
Alle hartzeer valt onder de noemer rouw:
er was afwijzing of verlies voor jou,
een geliefde ontviel je, of je werk,
je raakte teleurgesteld in je kerk.
Het leven maakte je soms zo diep gewond
dat je nog nergens meer een uitweg vond.
Hoeveel erger het is, psychisch geraakt,
weet alleen wie het heeft meegemaakt.
Echt hartzeer, leegte voelen als lijfelijke pijn,
ten einde raad en psychisch als dood zijn,
daartegen bestaat het beste medicijn:
maak je aan Jezus’ voeten klein.
Er is maar één waarheid die echt werkt,
het meest wel als je het niet bemerkt:
last wordt kleiner, vreugde meer,
in de Handen van de Heer.
Hij is door lichamelijk en geestelijk lijden heengegaan,
zal, als beste Vriend, door dik en dun altijd aan je zijde staan.
(Augustus 2020, o.a. door mijn stil hartinfarct in juli dit jaar) {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Hoop
- Hits: 2141
Woorden aan mij gegeven
raken mij diep van binnen aan
Soms ben ik wanhopig
raakt de situatie een gevoelige snaar
Berichten stromen keer op keer
mijn hart steeds binnen
en ik, ik heb geen verweer
Ik verlang naar
berichten van hoop
op een verbetering
voor ieder mens
bevrijding mag geschieden
geheel en intens
Ik hoor ze niet of toch wel?
Wie schreeuwt er het hardst
vraag ik me keer op keer af,
is het de negativiteit die wint
of is er nog hoop op herstel
Ik klamp me keer op keer vast
aan mijn Heer en mijn held
vraag de engelen om hulp
en ben dankbaar gestemd
als ik lucht krijg van binnen
mijn hart rustig wordt
Er is toch een God
die mij hoort,
ik voel het steeds weer
Zijn Heilige Geest
raakt mij aan
ik voel me gekend
Wij moeten de rust bewaren
en bidden om kracht
ons niet blind staren
op die negatieve kracht
die zijn best doet
ons onrustig te maken
Heer ontferm U
is mijn terugkerend gebed
Moe leg ik mijn hoofd op het bed.
En voel langzaam de rust
in mijn hart terug komen
en val in een diepe slaap
een slaap zonder dromen.
En dankbaar ontwaak ik weer
deze morgen en ga naar de kerk
voel me beter en ben ontroerd
dat ik weer samen kan komen
met de mensen waar ik bij mag horen
God roept ons zusters tot de daad
hebben wij gezongen,
ook mannen hoor werd er even bijgezegd
er werden vrouwen in het ambt bevestigd
en ik mag daar aan mee doen
en voel mij gezien als een kleine schakel
in het grote geheel als wijkbezoeker
Samen het hoofd te bieden
in moeilijke tijden
met gepaste afstand elkaar even verblijden
het zijn de kleine dingen die het doen.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1080
Hoe ligt toch de mens
zonder Gods Licht
in duister ter neer?
Hoe ligt toch de mens
die nog van God weet,
echter niets meer
van het Licht van de Heer?
De G van God
is velen welbekend,
maar er is geen mens
die Hem echt kent
zolang deze niet als waarheid,
weg te leven, levend brood,
de CH van Christus,
Licht der wereld, erkent.
Hoe ligt toch de mens
totdat deze met heel zijn wezen
het Licht der wereld verwelkomt
als antwoord op kreet in nood,
vervulde hartenwens?
Christus, Verlosser,
overwon donker en dood,
Hij, Licht der wereld,
verlicht de zwartste nacht.
Hij is de Enige
die mensenkinderen
tot hun Vader bracht,
ze verlost en bevrijdt
van zondemacht.
Hoe ligt toch de mens
als deze zich niet vastklampt
aan de T van het kruis,
opgericht liefdelicht
ter verlossing
van zonde en dood?
Vader, hoe groot,
vol liefde, erbarmen,
heeft U zich getoond,
doordat Uw Zoon, Jezus,
de macht heeft onttroond
die met zoetgevooisd gefluister
steeds weer lokt naar het duister.
Hoe verlamd is de mens
als deze niet wordt opgericht
tot rechtopgaand wezen,
lerende mens te zijn
door Jezus' Licht?
God, U bent Vader,
Uw Zoon bracht ons thuis.
We buigen voor Christus,
Licht der wereld,
Verlosser aan het kruis.
Lucas 5:17-26
2002-2020 {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 994
Het waait enorm, de herfststorm
heeft heel wat schade aangericht.
De tuinkabouter ligt gekapseisd
om hulp te kreunen, ik hoor
zijn bang piepstemmetje: “help help.”
Ik plaats hem steevast waar hij hoort.
Fezel hem poedersuiker toe op zijn hoofd,
als de takken niet meer bladeren zwiepen.
En beloof dat tegen Kerst, de hemel op
bezielde kaboutermensen zal zakken.
“Nog zolang wachten?” vraagt hij daarna.
Over dat laatste zinnetje, denk ik heel diep na.
2020 (fotootje op blog)